Chapter 3

Friend

“Sa'n ka nanggaling?” tanong ni Driana sa kapatid habang magka-krus ang mga braso. She scanned Heather from head to toe. “Is that a man's polo? What the hell happened to you?” Her face is contorted with disgust.

Sa isiping iba ang laman ng isip niya, kaagad na ipinaliwanag ni Heather ang sarili, “Natapunan ako ng iced coffee, pinahiram muna no’ng nakasagi sa ‘kin ang polo niya.”

“Oh tapos? ‘Yun lang? ‘Di mo man lang pinagbayad or something?”

“Hindi,” sagot niya.

“Bakit hindi?!” napaatras si Heather nang tumaas ang boses niya.

“Because it's not a big deal?” patanong niyang saad.

“Not a big deal? Napahiya ka sa harap ng maraming tao tapos, not a big deal?” singhal ng kapatid sa kaniya. Nagsalubong naman ang kilay ni Heather. Gulong-gulo kung anong kinagagalit ng kapatid. She honestly don't know where their conversation is going.

“Hindi naman sinasadya nu’ng tao—”

“Kahit na,” putol ni Driana sa sasabihin niya. “You're a Dela Cerna. Kahit anak ka sa labas, nananalaytay pa rin sa dugo mo ang pagiging Dela Cerna. And you know how a Dela Cerna should act. Not just prim and proper but also, fierce. Walang mahina na Dela Cerna. Ayusin mo 'yang sarili mo para naman mabawasan ang kahihiyang dulot mo.” Salubong ang kilay nito na nilagpasan si Heather.

She feels bad. Whether she likes it or not, Heather is her sister and she hates when people laughs at her family.

Sinundan siya ng tingin ni Heather. Anong problema no'n? Simpleng bagay lang ang hilig niyang palakihin, sa isip-isip ng dalaga.

Dumiretso si Heather ng kwarto at nagpasiyang maligo. She feel so sticky so she really needs a bath. Amoy kape na rin ang balat niya.

Inilagay niya sa hanger ang polo na ibinigay ng lalaki. She tsked. Hindi niya pala naitanong ang pangalan nito. Paano niya ito mahahanap ngayon?

Kumuha siya ng mga gamit at sabon pang-laba. Mabuti naman at hindi na nagtanong si Yaya Belen nang makita siya nitong may bitbit na palanggana.

Heather immediately washed the polo. Marunong siyang gumamit ng washing machine and it's more convenient pero mas maganda pa rin para sa kaniya kung hand washed.

Nang matapos itong labhan, ibinalik niya ito sa hanger at pinatuyo sa balcony ng kaniyang kwarto. Then, Heather spent the next hours watching a movie.

“Heather, hindi ka ba kakain?” tanong ni Yaya Belen nang makapasok siya ng kwarto para maglinis.

“Hindi po muna, Yaya. Magle-late lunch po kami ni Aidan mamaya. Magkikita po kami,” sagot ni Heather habang nakatingin sa TV at nakasandal sa headboard ng kama.

“Late lunch? Anong oras naman? Baka malipasan ka ng gutom niyan,” nag-aalalang wika ng ginang.

“Alas-dos po, Yaya,” she answered.

Naka-pamaywang na hinarap siya ni Yaya Belen. “Ano? Late na 'yun ah?”

“Yaya, kaya nga po late lunch kasi late na,” natatawang wika ni Heather saka tumingin sa relo. “Shocks, ala-una na pala!” Nagmamadali siyang tumakbo patungong closet para magbihis.

Heather wore a blue dotted dress this time. Above the knee ang haba niya na pinaresan niya ng puting sneakers. She tied half of her hair and let the rest down. Inayos rin niya ang side bangs at naglagay ng kaunting make-up.

“Yaya, I have to go na po. One-thirty na pala.” Kinuha ni Heather ang sling bag at susi ng kotse saka nagtungo ng garahe.

“Let me guess, pupuntahan mo ang boyfriend mong walang kwenta.” She tsked. “How about you find a job? That's much better, right? Instead of flirting with your boyfriend who clearly doesn't have time for you.” Hindi na lang siya pinansin ni Heather at nagtungo na sa kotse niya. While Driana shook her head. Iniisip niyang masyadong bulag si Heather sa pagmamahal niya kay Aidan, na halos araw-araw siya na lang ang bukambibig nito.

Kaagad naman siyang nakarating dahil ‘di na masyadong traffic.

Tinext niya kay Aidan ang café na napili. It's the café where they first met. Noon pa man, madalas na nila iyong puntahan dahil napaka-memorable ng lugar na ‘yon. Tsaka, may favorite spot sila roon. Iyong puwesto kung saan hindi sila masyadong kita ng mga tao.

Bumagsak ang balikat ni Heather nang makitang may couple na naka-upo na roon. At halatang kaka-upo lang din nila. Kung hihintayin pa sila ni Heather, baka dumating na si Aidan no’n at sila ang walang maupuan.

Wala siyang choice kundi maupo sa isang upuan na malapit sa glass window. Iyon lang kasi ang bakante. Punuan ang café.

Nang makaupo si Heather, she texted Aidan, ‘Nandito na ako. What time ka makakarating?’

Inilapag niya ang cellphone sa mesa at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. It took Aidan 12 minutes before he replied. Yes, she has been counting.

‘Still at the fan meet. Mukhang matatagalan kami rito. Ang daming fans na dumating.’

Nakaramdam si Heather ng kahungkagan sa reply ng kasintahan. The same time her stomach growled. She looked at the time. It's already 2:39. Way past lunch time.

She sighed and decided to order a sandwich and a fruit shake. Ito na lang muna ang kakainin niya para may space pa ang tiyan niya sa kakainin nila ni Aidan mamaya pagdating nito.

Heather looked around while eating. The customers were mostly couples. Nagsusubuan, nagtatawanan, nagkukwentuhan. Parang siya lang yata ang mag-isa.

Napatingala si Heather sa TV monitor ng café nang ipakita roon ang isang footage ng nangyayari sa fan meeting ng CaiDan.

Totoo nga ang sabi ni Aidan. Ang daming tao. Dinumog ang fan meeting nila. Cali and Aidan are in front of the stage. Magkahawak-kamay habang kumakaway sa fans.

“Those two really look good together. At parehong single. Kung ia-announce nila sa lahat na may relasyon sila, paniguradong lalo silang sisikat,” kumento ng isang babae sa likuran ni Heather.

“Aw, look at them. They look like they're made for each other,” sabi naman noong isang nasa harapan niya na kinakausap ang babaeng kaharap nito. “Hiling ko talaga na sana magkatuluyan sila. I've seen some clips of them off-cam and walang-wala iyon sa closeness at sweetness nila sa mga movies.”

“Baka naman totoong may relasyon sila kaya gano’n?” sabi naman ng kausap niya.

“I don't know. Pero sana tama ka.” Impit na tumili ang babae.

Heather’s eyes settled on Cali and Aidan’s intertwined hands. They're right. They look perfect together. Sino nga ba siya para guluhin iyon? She may be a Dela Cerna but that doesn't make her worthy of Aidan. Ate Driana is right. She can't even find herself a job. Isa siyang kahihiyan ‘di lang sa pamilya kundi pati na rin kay Aidan.

Must be the reason why he never told everyone the truth. Kahit sana aminin niya man lang na may non-showbiz girlfriend siya, ‘di niya magawa. Siguro dahil ‘di ako sapat para sa kaniya. ‘Di kami bagay. Ani Heather sa sarili.

‘Di niya namalayang umiiyak na pala siya. Kung hindi lang siya napakusot ng mata, ‘di niya mapapansing basa na pala ng pisngi niya ng luha. Dali-dali iyong pinunasan ni Heather at itinuon ang atensyon sa pagkain. Pinilit niya iyong ubusin kahit nawalan na siyang gana.

Sa tingin ni Heather, kahit kailan hindi siya masasanay sa mga kumento ng mga tao. Lagi't lagi siyang masasaktan. But no one will know that she’s hurting. They don't even know she exists. Nilinaw ni Aidan sa lahat na wala siyang girlfriend. So kung magpapakilala man siya, kahihiyan at eskandalo lang ang aabutin niya.

There really are times that she’s being like this. Just plain sad with everything. Naiintindihan man niya ang sitwasyon nila, pero hindi ibig sabihin no’n na hindi siya nahihirapan. It hurts her every time people would give sweet comments to Cali and Aidan. Sasabihin ng ibang tao sa mga kagaya niya na dapat masanay na siya pero hindi. Dahil napakahirap no’n gawin.

Tumunog ang cellphone ni Heather. Mabilis niya iyong sinagot nang makitang si Aidan ang tumatawag.

“Aidan—“

“Bakit diyan ka nakapuwesto?”

Napalingon-lingon si Heather sa paligid at nakita niya si Aidan na nakasandal sa railing ng Mall. Nakatalikod ito pero alam na alam ni Heather ang likod niya. He's wearing a gray hoodie.

“May nakaupo na kasi sa usual spot natin. Alangan namang paalisin ko.”

“Heather, I just got off from a fan meet. My face is everywhere. Baka may makakilala sa’kin,” mariin niyang sabi. Kinagat ni Heather ang labi.

“N-Naka-hoodie ka naman ‘di ba?”

“I don't wanna risk it. Next time na lang tayo magkita.” Napatayo siya sa sinabi ni Aidan.

“Hindi. Pupuntahan kita—“

“Heather, please don't. Baka may makahalata sa ‘kin.”

Humarap si Heather sa glass window kung saan nakatalikod si Aidan. Namuo ang luha sa gilid ng mata niya.

“K-Kailan kita makikita ulit?” nabasag ang boses niya. She heard his deep sigh.

“Ganito na lang, kakausapin ko si Miss K na bigyan ka ng ticket para sa TV guesting namin ni Cali next week.”

“But I want to see you now. Gusto kitang makasama, Aidan. Makayakap,” bulong ni Heather habang pinagmamasdan ang likod ng lalaking mahal niya. Nanginginig ang mga labi niya. Gusto niyang takbuhin ang distansiya nilang dalawa. Kayang-kaya niya iyong gawin pero hindi puwede dahil malaki ang tiyansang may makakilala kay Aidan at masisira ang imaheng iniingat-ingatan nito. Daig niya pa ang kabit na nagtatago sa asawa.

“Heather, we can't meet. Ang daming tao sa café, oh. May makakakilala sa ‘kin panigurado.”

“Eh ‘di sa ibang lugar,” pagpupumilit niya.

“I only have fifteen minutes. Pinapatawag kami ng President ng entertainment.”

“That's enough for me.” It's not enough for me, damn it! She hissed on her mind. Minahal niya si Aidan dahil isa sa mga katangian nito ang lagi siyang binibigyan ng oras. She was one of his priorities. Hindi siya sanay na hindi napagbibigyan ni Aidan. Dati-rati, humahanap ito ng paraan so that they could spend time together. Bakit pakiramdam niya, hindi na ngayon?

“Fine. Doon na lang tayo magkita sa basement parking,” aniya saka ibinaba ang tawag. Heather quickly gathered her things saka dali-daling lumabas ng café.

Nakita niyang lumiko si Aidan para sumakay ng elevator. Ganoon din ang ginawa niya pero sa kabilang elevator siya sumakay.

Sobrang bilis ng tibok ng puso niya nerbyos at pagkahingal sa ginawang pagtakbo. Bakit pakiramdam ni Heather sa pagkakataong iyon ay kasalanan ang makipag-relasyon kay Aidan? Na isa siyang pagkakamali ng kasintahan. Siya ang girlfriend pero siya ang nagtatago.

Sinundan niya si Aidan hanggang sa tumigil ito sa madilim na parte ng parking. Sinugod niya ito ng yakap. Aidan was stunned when Heather did that pero kaagad niya naman iyong tinugon. Unti-unting nagsi-patakan ang mga luha ni Heather.

“Hey, what's wrong?” he asked her while softly rubbing her back. Umiling si Heather.

“I just miss you,” naiiyak na sabi ni Heather.

“Sorry kung madalas akong wala sa tabi mo,” bulong ni Aidan saka niyakap si Heather ng mahigpit. “Alam ko ang paghihirap mo sa kamay ng Mommy at Ate mo pero wala ako para damayan ka,” bakas ang lungkot sa tono niya. “Tapos tinataboy pa kita ngayon.”

Gustong kastiguhin ni Heather ang sarili dahil sa pagdududang naramdaman niya kanina. She was wrong. She was very wrong. Bakit niya ba inisip ‘yon? Apat na taon na sila ni Aidan. Dapat ay nagtitiwala siya rito.

“I understand.” Kumalas siya sa yakap at hinawakan ang magkabilang pisngi ng kasintahan. “I am not asking for all of your time. Gusto ko lang na magkaroon ka ng oras para sa ‘kin. Kahit twice or thrice a week lang. Gaya ng dati, noong hindi pa kayo loveteam ni Cali. She's just part of your work. Panigurado namang makapaghihintay siya. Ako, girlfriend mo ako and I need you. Especially now that my bratty Ate is back.” Driana lived in her own condo during her college years. Ngayong isang taon na lang at gagraduate na ito, nagpasya itong bumalik na ulit sa bahay nila.

“I understand that you are afraid of your sister and what she can do because of what happened before. Naiintindihan ko rin na kailangan mo ng masasandalan ngayon. Which is why I've been telling you to find yourself a friend.” Pinunasan niya ang basang pisngi ni Heather. “May mga oras na wala ako sa tabi mo dahil sa trabaho ko. Gaya na lang ngayon. And if I'm not here, at least, kapag may kaibigan ka, may iba ka pang malalapitan, masasabihan ng mga nararamdaman mo. You can't be alone forever," wika ni Aidan habang pinakatitigan siya ng maigi. It’s like he wants her to fully understand what he's saying. He doesn't want her to depend on him. But Heather is quite hard-headed when it comes to that matter.

“I'm not alone. I have you,” she said in a low voice.

“Pero iba pa rin 'pag may kaibigan, hindi ba?” malumanay niyang wika.

Heather sighed and slowly nodded. “I'll try.”

“That's more than enough for me,” he said and smiled sweetly. Their talk was disturbed by the loud ringtone of his phone. At dahil madilim, madaling nakita ni Heather ang pangalang nakasulat sa screen. Her mood turned sour.

Cali calling...

“I have to go,” anunsyo niya at umambang aalis pero hinablot ni Heather ang braso niya.

“Pwede bang five minutes pa? Makapaghihintay naman siguro si Calista hindi ba?”

“Heather, kaya ako tinatawagan ni Cali ay dahil hinahanap na ako ni Miss K.” Si Miss K ay ang manager nila. “I asked her to look out for me. Tumakas lang ako. Please don't be so hard on her. She's my friend too,” paliwanag ni Aidan.

With the thought na tumakas ito para lang makita siya, binitawan siya ni Heather.

“Okay, take care.”

Aidan hugged her one last time and kissed her forehead. “Ikaw rin,” he whispered and gave her a peck on the lips. “Sasabihin ko kay Miss K na dalawang ticket ang ibigay sa ‘yo. Isama mo ang kaibigan mo. I'll call you later,” pahabol niya pa. Tipid lang na ngumiti si Heather while waving her hand. Nang ‘di niya na ito matanaw ay saka lang siya umalis sa pinagtataguan nila.