Chapter 3- His Dowry

Geraldine Point of View*

Habang naglalakad kami ay nakahawak ako sa kamay niya at automatic naman ang wheelchair niya habang naglalakad ako.

Todo lang ang ngiti ko habang naglalakad. Jusko parang sa kanya ko tinuloy ang kasal namin nung senator huh?

Okay lang. Ngayong gabi lang naman ang lahat ng ito. Sayang talaga ang lahat ng ito kung wala talagang Wife na dadalo. Marami ding bisita at isa pa puro mga mayayaman pa. Million siguro ang nagastos nito.

Mamaya ko na lang tatanungin.

"Let’s hear the message from our surprising couple today, who we never expected to end up together," ani ng host na nasa harapan.

Eh? May message pa pala! Napatingin ako kay Mike na nakatingin sa akin.

"Anong sasabihin ko?" mahinang ani ko sa kanya.

"Just say whatever you want to say. Ako na ang bahala kung mag-rereact sila."

Nanlaki ang mga mata ko at bigla akong napangiti.

"Okay, pero syempre Gentleman's first."

Napakunot ang noo niya at napatawa na lang siya ng mahina at kinuha niya ang microphone para makapagsalita siya.

"Good evening, everyone. First, I want to thank each of you for being here on this special day. Your presence means the world to us, and it wouldn’t feel complete without the love and support of our closest family and friends."

Pamilya nga niya ang nandidito ngayon. Ano na lang kaya ang iisipin nila na lumabas ang isang stranger na katulad ko?

Nevermind, panandalian lang naman ang lahat ng ito.

"Today marks the beginning of a beautiful new chapter in our lives, and we’re so grateful to share this moment with all of you. Whether you’ve traveled far or near, your effort to celebrate with us is a reminder of how blessed we are to be surrounded by so much love. And to everyone here, you’ve all contributed to our story in some way, and we carry your love and lessons with us as we embark on this journey."

Wew, love talaga huh? Ang galing din niyang mag-acting noh?

"As we celebrate tonight, let’s create memories that we’ll cherish forever. From the bottom of my heart, thank you for being part of our day. Here’s to love, laughter, and a lifetime of happiness! And let's spoil this night with drinks!" ako na ang nagsabi sa huli at natahimik naman ang lahat at napatingin naman ako kay Mike at natawa na naman siya.

"Drinks again?"

"Syempre."

Kinuha ko ang dalawang wine glass na may red wine sa loob at binigay ko kay Mike ang isang glass at inikot ko ang kamay ko sa kanya.

"So, let’s raise our glasses to a lifetime of love, laughter, and happily ever after. Here’s to me and Mike, Cheers!" sabi ko habang nakatingin sa kanila.

"Cheers!"

Alam ko na ang advance ko pero mukhang masarap ang wine na ito kaya makiki-inom na ako.

Yumuko talaga ako at ininom namin ang wine at napapikit ako dahil ang sarap nun!

At nagpalakpakan naman ang lahat dahil sa nangyayari.

Matapos nun ay change costumes na daw at dinala niya ako sa isang kwarto doon at may mga nag-aasikaso sa amin hanggang makasout ako ng maayos na dress at mabuti fit na fit sa akin.

Umikot ako at napangiti ako dahil ang ganda ng dress at lumabas na ako sa dressing room at nakita ko si Mike na may katawag sa phone niya habang nakatingin sa bintana at mukhang hindi niya atah napansin ang presensya ko.

"Nabankrupt?"

Natigilan ako sa sinabi niya. Teka lang nabankrupt sila? Parang ang lala ko namang tao kung sisingilin ko siya kung nasa loob ko naman ang tulungan siya.

"Okay, pupuntahan ko bukas."

Waaa nagi-guilty ako!

Napatingin naman siya sa akin. At nagulat siya hindi dahil sa presensya ko kundi dahil sa damit ko.

"Wife, you're so beautiful."

Napatingin naman ako sa damit ko at sa kanya.

"I know that."

Ngumiti naman siya at lumapit siya sa akin sa pamamagitan pa din ng wheelchair at hinawakan niya ang kamay ko.

"Let's go to the bed."

Natigilan naman ako.

"H-Hey! Anong gagawin natin sa higaan?"

Biglang naging mapaglaro ang ngiti niya.

"Ano pa ba ang ginagawa doon?"

Napa-atra ako sa kanya ng isang beses at napayakap sa sarili ko.

"H-Hey..."

"Just kidding. Follow me."

Umuna na siya ng alis at sumunod na lang ako hanggang makarating kami sa isang kwarto at binuksan niya iyon.

Natigilan ako dahil sa nakita. Sa higaan mismo ay may mga iba't ibang susi ng mga sikat na mga sasakyan at meron ding mga alahas at pera na kinatingin ko sa kanya.

"A-Ano ito?" nauutal na ani ko sa kanya.

"Choose whatever you want. That's my tip for you."

"Huh?"

Diba bankrupt na sila? Namimigay pa ng ganito?

"Actually...."

"Pumili ka na."

Napakagat ako sa labi ko at dahan-dahan na lang lumapit at hinawakan ko ang isang susi.

"That's Bugatti La Voiture Noire."

Natigilan ako at dahan dahan kong inilapag sa higaan pabalik ang susi.

Pumulot ako ng ibang susi at nagsalita ulit siya.

"That's Ferrari Pininfarina Sergio."

Napapikit ako at dahan-dahan kong binalik ang susi. Jusko ang mamahal ng mga sasakyang ito!

Napatingin ako sa isang papel at kukunin ko sana nang makita ko ang ilang numero na nakalagay sa sobre.

"Damn... 100 million dollars?"

Napatingin ako kay Mike na nakangiti at dahan dahan na tumango.

Napatingin siya sa unahan at ang kanang kamay niya iyon na lumapit sa kanya.

"Boss."

"Lahat ng hinawakan niya ay sa kanya na."

"Eh? Oi, hindi ganun yun."

"Masusunod po."

Hala, hindi ko intention na ganun ang mangyayari! Sobra sobra ang ibibigay niya sa akin! Hindi naman iyon tama!

Mali yun! Waaa tinulungan ko siya at sabi nila na walang hinihiling na kapalit pag gusto mo talagang tumulong!

"Tigil!"

Natigilan naman sila at napatingin sa akin.

"Oks na ako sa papel."

"Are you sure? Is that okay with you? That amount is just small?"

Small?! Seryoso!

"O-Okay na ako sa bagay na ito."

Nagkatitigan naman sila. Kailangan ko na silang mapalabas dito baka kung ano pa ang ibigay sa akin!

"Mike, labas na tayo baka hinihintay na tayo ng mga bisita."

"Okay, my wife."

Tinulak ko na ang wheelchair at sekreto kong iniwan ang cheke sa higaan at lumabas na kami. Di ko yun matatanggap dahil ang laki nun.

Lumakad na ako kasama pala namin ang kanang kamay niya na kanina lang palaging umaalalay sa kanya.

"Mike, inuman na ba?" mahinang bulong ko sa kanya at natawa na naman siya sa sinabi ko.

"Fine, drink whatever you like to drink. I won't stop you."

"Yes! Okay, let's party! Uhmm... Kuya Secretary, pwede palitan ang music ng club music?"

Nagulat naman ito at napatingin sa Amo niya at dahan dahan naman itong tumango.

"Do whatever she likes."

"Yes, thank you! Kasama ka din sa inuman, my hubby for this night."

"Fine, fine."

Napangiti na lang ako at hinawakan ko ang wheelchair niya at tumakbo na ako habang tulak tulak iyon.

"H-Hey, slow down."

Basta ang saya ko makakasama ko ang mga Pareng beers! Tapos na ang 3 months bilang mabait na gf role sa kamay ni Senator at ngayon magiging sabog ako!

"Let's spoil it tonight!"

******

LMCD22