Geraldine's Point of View*Napabitaw naman ako sa kamay ni Rafayel. Wow, pati pangalan niya ay mala-anghel din!Pero except sa isang ito na Michael nga ang name pero hindi naman angel ang ugali. Tsk."Michael," nakangiting ani ni Rafayel at nasilayan ko ang magandang ngiti na naman niya na pwede na siyang maging model ng toothpaste."Anong nangyayari? Bakit mo hawak ang kamay niya?"Nagulat ako nung nasa tabi ko na si Michael na kinakunot ng noo ko dahil nasa harapan ko na talaga siya at nasa likuran na niya ako habang kaharap si Rafayel."Ah, muntik na kasi siyang matumba kanina nung..."Nagsign ako na wag sabihin na nagslide ako kanina sa hagdanan."... Bumaba siya sa hagdanan at mukhang hindi siya maayos kanina. Sure ka bang maayos ka na ba talaga?"Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Waa anghel ka talaga!"Ayos na po ako at wag po kayong mag-aalala sa akin."Napatingin naman sa akin si Mike na nakakunot ang noo niya."Masakit pa ba?"Lalapit sana siya pero umatras
Geraldine's Point Of View* Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Manang. Kailan pa siya nakatayo diyan? "M-Manang, kailan ka pa nandiyan?" Nakatingin lang siya sa akin at napakagat ako sa labi ko at napatingin naman ako kay Mike mahina ko siyang siniko na kinatingin naman niya sa akin. "Kasalanan mo ito eh! Ang landi mo." Nagulat naman siya sa sinabi ko at napaturo siya sa sarili niya na parang di makapaniwala sa sinabi ko. "What? me?" "Oo, malandi ka talaga, tsk. Manang, fake news lang ang narinig ninyo at hindi yun totoo." Napayuko ako. Paano ba ito! "Alam ko na noon pa man na ikaw ang madame ng mansion na ito." Natigilan naman ako sa sinabi nito at dahan-dahan na napatingin ako kay Manang. "Araw-araw kong nakikita ang litrato ninyo nung kasal ninyo ni Master kaya alam-alam na alam ko na ikaw po iyan, Madame." "H-Huh? So unang kita niyo sa akin ay kilala niyo na ako." "Sa simula ay nagdadalawang isip pa po ako nung tinanong ko kay Master ay sinabi
Geraldine's Point of View* Binawi ko ang kamay ko at ngumiti kay Rafayel. Kung di ko pa kasi gagawin ang bagay na yun ay sigurado na kakainin ako ng buhay ng lalaking ito. Baka di ko pa matapos ang mission ko! "Uhmm... Kumain ka na po at sa kusina lang po ako." Aalis sana ako nang magsalita na naman si Mike. "Where do you think you're going? Hmm? You're the Chef today so stay here." Hindi ko alam na kailangan pala na ganun ang gawin! Napatingin ako kay Manang sa unahan at yumuko naman ito at lumabas na siya kasama ang ibang mga maids at kami na lang tatlo ang naiwan. Napapout naman ako at bumalik sa pagtayo sa gilid. "Sit down." Natigilan naman ako sa sinabi ni Mike at nakita ko si Rafayel na nasa upuan na din niya at nagulat dahil sa sinabi ni Mike. "Ha?" "Sit down." Napatingin ako sa sahig. Hmm... Mukhang malinis naman ang sahig kaya agad akong nag indian sit na kinagulat nilang dalawa. Bigla namang napatayo si Rafayel at agad akong inanalayan sa pagtayo. "Hala bakit?"
3rd Person's Point of View*Lumakad si Rafayel at agad niyang naramdaman ang mga taong nakasunod sa kanya at Apat lang ang nasa likuran niya ngayon at isang iglap siniko niya ang mukha ng taong sumugod sa kanya.Agad niyang tinantya na di maririnig ni Girlie ang ingay na nanggagaling sa mga lalaking umatake sa kanya."Keep your mouth in silence."Sinipa niya ang mukha nung taong nasa likod niya hindi niya pwedeng palabasin ang baril niya dahil baka magising si Girlie sa mahimbing na pagkakatulog nito. At isa-isa niya yung pinatulog hanggang sa bumagsak na lahat at napabuntong hininga na lang siya at kinuha niya ang phone niya at tinawagan niya ang mga gwardya."Pumunta kayo ngayon dito sa garden dahil may mga kalat kayong lilinisin at isa pa wag na wag kayong gagawa ng ingay."'Yes, Sir.'Napabuntong hininga na lang ulit siya at napatingin sa kung nasaan nakita niya si Mike na nakaupo pa din sa sofa at napansin niya na wala si Girlie.Nakatalikod kasi ang sofa sa pwesto niya kaya di
Geraldine's Point of View*Napatingin ako kay Rafayel na inosenteng nakangiti sa akin nung tingnan ko siya. Ang weird huh? Impossible na siya ang gumawa nito at wala din namang mga gwardya dito.Napatingin ako kay Mike na wala pa ding emosyong nakatingin sa akin. Naningkit naman ang mga mata ko at mas lalo niyang kinakunot noo."What are you doing?""Mauna ka na lang kaya? Susunod naman ako eh."Tinaasan naman niya ako ng isang kilay na kinapout ko. Ano ba yan oh.Tumakbo na ako papunta sa kanya at nung nakaharap ko na siya ay pinitik niya ang noo ko."Aray!""Ganyan ba ang asta ng isang katulong?""Ganyan din ba ang asta ng isang Amo?" balik tanong ko sa kanya at pipitikin sana niya ang noo ko kaya pumikit na lang ako pero naramdaman ko na hindi niya ginawa kaya dahan-dahan akong nagmulat at doon niya pinitik niya ang noo ko at tumalikod na siya.Damn him!Pero kalma lang kasi may mission ka pa sa kanya! Sumunod na lang ako habang nakahawak sa noo ko habang nakapout. Nakarating kami
Geraldine's Point of View*Nakakita na ako ng pampatulog na terno at ang cute nun! Kaya kinuha ko iyon isang sando at shorts na terno. Hinintay ko na matapos siyang maligo kasi naman malayo naman kasi ang banyo sa ibang kwarto eh.Inilibot ko ang boung kwarto at napatingin ako sa picture frame na nasa lamesa. Familiarize ko muna ang boung kwarto bago ako mag simulang mag-imbestiga.Baka mahuli pa ako nito pag magsisimula pa akong mag-imbestiga.Napa-yawn na naman ako kasi kanina pa ako inaantok sadyang ginising lang talaga ako ng lalaking iyon.Sumandal ako sa sofa at dahan-dahan din akong napapikit hanggang sa makatulog na ako.3rd Person's Point of View*Lumabas si Mike habang tinutuyo ang buhok niya gamit ang towel nito at napakunot ang noo niya dahil ang tahimik ng boung kwarto at hinanap niya si Gerry hanggang makita niya iyon sa sofa na mahimbing na natutulog. Napabuntong hininga na lang siya at dahan-dahan na napa-iling iling."Kahit saan ka na lang mahimbing na natutulog ano?
Geraldine's Point of View* Nakabihis na ako ngayon at iniisip ko kung saan ako naka-assign ngayon at sa library iyon! Waaa I love books! Ibig sabihin hindi ako makakaluto ngayon at magbabasa ako boung araw doon dahil alam ko na babalik na ngayon sa pagtatrabaho ang isang iyon. Lumabas ako ng kwarto niya at muntik pa akong mapamura dahil nasa harapan ko na talaga siya ngayon. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "Working as maid again?" Napatingin naman ako sa damit ko. "Yes, mauna na po ako dahil baka hinahanap na ako sa linya ko. Bye, master!" Aalis sana ako nang isang iglap biglang humarang siya sa dinadaanan ko na kinalunok ko. Ano na naman ba ang trip niya? "Bakit po, master? Uhmm, maligo na po kayo baka ma-late po kayo ngayon." "Saan ka naka-assign ngayon?" Natigilan ako sa tanong niya sa akin. Hala bakit na naman? "Hindi naman po importante kung saan ako naka-assign ngayon diba?" "Sinong gagawa ngayon ng almusal ko?" "Edi yung next katulong na papalit sa akin
Geraldine's Point of View*Naglalakad na kami habang nakasunod ako sa likod ni Sire Kenzo. Excited na akong makarating sa library!"True wisdom is not measured by how much you know, but by your ability to grow and learn from what you do not know. Explain to me what's the meaning of that."Natigilan ako nung nagsalita siya ng napakalalim na quote siguro. Napa-isip naman ako ng malalim habang ina-analyze ko ang lahat ng sinasabi niya habang naglalakad pa din kami. "That quote emphasizes that genuine learning goes beyond accumulating knowledge. True wisdom lies in recognizing the limits of what you know and being open to growth through new experiences and understanding. It highlights humility as a key aspect of learning, as acknowledging ignorance allows space for self-improvement and discovery."Parang hiningal ako doon kaka-explain ha. Pero kahit ganun mukhang nagulat naman siya sa sinabi ko at dahan-dahan naman siyang napatango."Mukhang tama nga ang pananaw ko sayo, Miss Girlie. Muk
3rd Person's Point of View*Kalmang isa-isang tinitingnan ang lahat ng mga estudyante ng mga guro at may iba na kinakabahan lalo na't alam nila na magpositibo sila sa drugang iyon."Mabuti nakita agad nila ang bagay na 'yun. Kaya pala may biglang namamatay nang dahil sa bagay na 'yun. Kanino naman kaya 'yun nagsimula?"Napatingin naman si Dylan, ang ninong ni Gerry sa kasama nitong guro."By the way, sino ba ang nakapagsabi na alam nito ang tungkol sa drugang iyon?""Si Professor Michael.""Yung bagong professor?"Tumango na lang si Dylan at napatingin siya sa mga estudyante.May lumapit na lalaki sa kanila at isang guro rin iyon at hindi lang 'yun guro kasi anak 'yun ni Dylan. Siya rin ang pinsan ni Gerry na kakarating lang galing sa ibang bansa. Nalaman kasi nito na babalik ang pinsan nito na matagal ng nawawala."David.""Dad, what's happening? Bakit walang tao sa buong school at hindi ko alam na may program pala dito."Dahan-dahan namang umiling si Dylan."Hindi ito program. May
Geraldine's Point of View*Busy kami ako sa pagbabasa rito sa mga folders at kahit isa ay wala akong maintindihan kung ano ang topic nito!Binagsak ko ang folder sa lamesa na kinatingin ni Mike sa akin."Wife?""Oh?""Bakit ka galit?"Napapikit ako at napahinga ng malalim sabay sambit, "Mukhang kailangan kong aralin ang tungkol sa pamamalakad ng school na ito.""That's exactly what I wanted to tell you earlier.""Eh bakit hindi mo sinabi?!"Kanina ko pa kasi tinitingnan kung ano pa ba ang maintindihan ko sa nakasulat dito at isa pa wala talaga akong maintindihan."Don't force yourself to understand things. Ituturo ko sa'yo someday ang mga natutunan ko sa dad mo. Don't worry, may forever naman tayo na magtuturuan.""Alam ko na hindi biro na maging guro ka."Natigilan naman siya sa sinabi ko. Nakikita ko naman kasi na malamig pa sa ice blocks ang lalaking ito once magtuturo parang every move mo ay makikita niya agad."And why is that?""Anong why is that? Ang cold mong magturo at alam k
Geraldine's Point of View* Natigilan naman ako habang nakatingin kay Mike. "Don't worry, about that. She will come here at your graduation. Kailangan muna niyang mag-adjust dahil matagal na siyang hindi nakakapunta dito." "So ibig sabihin hindi na siya sanay makipaglaban? Sayang siya pa naman ang pinakamagaling noon kaya siya naging top 1 sa phantom syndicate noon." Napa-smirk na lang si Mike. "About that. She's much stronger than you all." "So ibig sabihin ay nagte-training pa rin siya?" "Much more than that. Mamaya n'yo na alamin once nandidito na s'ya." Dahan-dahan na lang silang tumango. Hanggang makarating na kami sa gym. Pinaupo na namin sila sa upuan at napabuntong hininga na lang ako habang nakatayo kami sa isang part ng gym na di masyadong makita ng mga tao sa labas. Naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko at naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. "Wife, wala namang masakit sa'yo kanina diba? Hindi ka naman sinaktan ng lalaking 'yun?" "Ahh hindi nama
Geraldine's Point of View*"3, 2, 1."Biglang natigilan si One sa paggalaw at isang iglap ay natumba ito agad. Nagulat naman sila sa nangyari at napatingin ako sa katawan niya."Hmm... Ganito nga ang nakita ko kaninang umaga.""Ganito rin ang mga reports na nakikita ko sa mga cleaners every morning. Ganito ang kaso na kahit hindi sila pinatay ay sila na ang pumatay sa sarili nila sa pamamagitan ng gamot."Napatingin sa akin si Mike nung sinabi niya 'yon. Biglang bumukas ang pintuan at agad naming nakita si Ninong at iba pang heads."Pinatay ninyo?" gulat na ani ni Ninong at umiling naman ako. "Pinatay siya ng drogang ininum niya, prof. Minsan nga nakikita ko siya sa likod ng school na may iniinject sa likod ng siko niya."Tinuro pa ni Six ang likod ng siko ni One nung nagsalita siya.Napatingin ako sa mga estudyante dito. At nakikita ko na walang maski isa sa kanila ang may pagkakapareho sa lalaking iyon."They clear pero hindi pa rin tayo makakasigurado na clear talaga kayo dahil b
Geraldine's Point of View*Flashback...Napakunot ang noo ko habang nakatingin kalaban ko dahil para walang wala sila sa sarili nila at mukhang pakiramdam nila ay hindi sila napapabagsak."Anong meron sa mga taong ito?" mahinang ani ni Zeke."Parang... Ang lakas din nila na parang may pampa-high."Agad kong na-gets ang mean ni Xavier. Nagkatitigan naman kami ni Ethan."Pamilyar sa akin ang baho nung lalaki. Parang ang gamit nilang droga ay yung nag-unti unting pumapatay sa kanila habang iniinom nila iyon ng matagal at kapalit nun ay lumalakas sila," mahinang ani ko at mabilis na inatake ang lalaki at nakita ko nga sa likod ng solo nito ang mga tusok ng syringe.Mabilis kong binuksan ang bag nito at nakita ko ang syringe roon at isang foil."Ito nga ba ang sinasabi ko. Target the vital points hindi normal na mga tao ang kaharap natin ngayon."Napatango naman ang mga kasamahan ko at agad silang pinatulog agad. Kung papatagalan pa namin ang bagay na 'yun ay sigurado mas lalakas pa ang mg
Geraldine's Point of View* Pumasok na ako sa room at natigilan ako nang sabay silang napatingin sa akin na parang gulat na makita na pumasok pa ako. "Good morning?" patanong na wika ko sa kanila. "Akala ko nag-drop na ang babaeng ito." Napatingin agad ako kay One na biglang nagsalita. Pero imbes na magalit ay napangiti na lang ako at lumakad papunta sa upuan ko. "Nah, wala sa vocabulary ko ang salitang susuko. I will play him until the end dahil pumayag ako sa palaro ni Prof." Nagulat naman sila habang nakatingin sa akin. "Nakita mo naman 'di ba na hindi namin siya kaya at isa pa hindi full force ang pinakita niya sa amin nung nakipaglaban siya sa amin kahapon." "He's totally a monster like master!" Ani nila Three at Seven at tumango naman ang iba. Nakikita ko sa kanila na nasa mga 18-20 years old pa atah sila. Nung edad kong yan ay sanay na ako sa mga duguang labanan paano na lang kaya kung lumaki talaga ako dito. Baka mas malala pa ako sa demonyo. Mabuti kontrolado ko ang
Geraldine's Point of View* Humihikab ako habang naglalakad kasi naman pinagod ako ng Asawa ko kagabi. Alam niya naman na maaga pa akong papasok ngayon eh! Mamaya pa papasok si Mike dahil may pinagawa pa si Dad sa kanya. Okay na 'yun para makatulog rin ako sandali sa room. 'Woah! Hindi ko aakalain na buhay talaga ang top 1 na si Princess Nyx!' Napakunot na naman ang noo ko nang marinig ko na naman ang Princess! Jusko hanggang kailan nila titigilan ang pagtawag sa akin niyan? Naalala ko empress din ang tawag sa akin kung kikilalanin na nila ako bilang asawa ng Mafia emperor. Oh diba noon mission ko Ang patayin ang emperor pero ngayon Asawa ko na. Hindi mo talaga malalaman ang panahon lalo na ngayon. 'At isa pa dadating pa silang dalawa ng Mafia emperor sa labanan ng mga phantom! Woah! Kukuha talaga ako ng ticket niyan!' Ay may ticket pa pala 'yun? Hindi ko alam na concert pala ang pupuntahan nila. Pero paano nila nalaman ang bagay na 'yun? Tanging ang phantom students lang nam
Geraldine's Point of View* Hinawakan niya ang bewang ko at lumakad kami papunta sa sasakyan at una niya akong pinasok doon. Nakatingin lang ako sa kanya na parang malaking problema ang nangyayari ngayon. Napatingin ako sa kamay ko. Namu-mroblema ba siya na baka matalo siya? Ganun na lang ba ang galit niya sa akin? Kung mananalo siya ay hindi na niya ako mapapatawad. Napatingin ako sa year book na nasa upuan namin. Dahil sa year book na 'yun kaya kami may tampuhan ngayon. Nagising na ako sa katotohanan bakit lumalaki na ang tampuhan namin ngayon? Napatingin ako sa year book. Gusto ko pa sanang tingnan ang laman nito pero mukhang hindi na lang. Kinuha ko ang year book at napatingin ako sa labas ng bintana. Binuksan ko ang bintana ng sasakyan na kinatingin niya sa akin. "What are you doing?" Malakas kong hinagis ang year book na hawak ko na kinatigil ni Mike. "Bakit mo tinapon ang year book?" gulat na ani niya sa akin ngayon. "Yun naman ang dahilan ng lahat ng ito 'di ba? Ayoko
3rd Person's Point of View* Malalim ang iniisip ni Mike dahil sa nangyari kanina. Hindi niya alam kung bakit nasabi niya ang bagay na 'yun sa Asawa niya. Lumakad siya papunta sa opisina para kunin ang mga gamit niya dahil baka naghihintay na si Gerry sa exit ng school. Nang biglang bumukas ang pintuan at nakita niya ang Ninong ni Gerry. "Sir..." "Anong ginagawa mo, Michael? Bakit mo 'yun sinabi sa inaanak ko? Mapag-usapan naman ninyong mag-asawa ang bagay na 'yan diba? Bakit dumating pa sa training ang tampo mo sa kanya!" "Sir, ako na po ang bahala sa bagay na iyon." "Michael, hindi ko sinasabi na ganunin mo na lang basta basta ang inaanak ko. Importante rin sa akin si Gerry kaya wag na wag kang magkakamali na saktan siya at ayusin mo ang lahat ng ito." Tumalikod na ito at umalis na sa opisina ni Mike. Napabuntong hininga na lang si Mike. Bakit naman kasi na may patampo-tampo pa siyang nalalaman? Kinuha niya ang phone niya at tinawagan niya si Gerry pero walang signal sa cellp