Geraldine's Point of View*Napabitaw naman ako sa kamay ni Rafayel. Wow, pati pangalan niya ay mala-anghel din!Pero except sa isang ito na Michael nga ang name pero hindi naman angel ang ugali. Tsk."Michael," nakangiting ani ni Rafayel at nasilayan ko ang magandang ngiti na naman niya na pwede na siyang maging model ng toothpaste."Anong nangyayari? Bakit mo hawak ang kamay niya?"Nagulat ako nung nasa tabi ko na si Michael na kinakunot ng noo ko dahil nasa harapan ko na talaga siya at nasa likuran na niya ako habang kaharap si Rafayel."Ah, muntik na kasi siyang matumba kanina nung..."Nagsign ako na wag sabihin na nagslide ako kanina sa hagdanan."... Bumaba siya sa hagdanan at mukhang hindi siya maayos kanina. Sure ka bang maayos ka na ba talaga?"Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Waa anghel ka talaga!"Ayos na po ako at wag po kayong mag-aalala sa akin."Napatingin naman sa akin si Mike na nakakunot ang noo niya."Masakit pa ba?"Lalapit sana siya pero umatras
Geraldine's Point Of View* Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Manang. Kailan pa siya nakatayo diyan? "M-Manang, kailan ka pa nandiyan?" Nakatingin lang siya sa akin at napakagat ako sa labi ko at napatingin naman ako kay Mike mahina ko siyang siniko na kinatingin naman niya sa akin. "Kasalanan mo ito eh! Ang landi mo." Nagulat naman siya sa sinabi ko at napaturo siya sa sarili niya na parang di makapaniwala sa sinabi ko. "What? me?" "Oo, malandi ka talaga, tsk. Manang, fake news lang ang narinig ninyo at hindi yun totoo." Napayuko ako. Paano ba ito! "Alam ko na noon pa man na ikaw ang madame ng mansion na ito." Natigilan naman ako sa sinabi nito at dahan-dahan na napatingin ako kay Manang. "Araw-araw kong nakikita ang litrato ninyo nung kasal ninyo ni Master kaya alam-alam na alam ko na ikaw po iyan, Madame." "H-Huh? So unang kita niyo sa akin ay kilala niyo na ako." "Sa simula ay nagdadalawang isip pa po ako nung tinanong ko kay Master ay sinabi
Geraldine's Point of View* Binawi ko ang kamay ko at ngumiti kay Rafayel. Kung di ko pa kasi gagawin ang bagay na yun ay sigurado na kakainin ako ng buhay ng lalaking ito. Baka di ko pa matapos ang mission ko! "Uhmm... Kumain ka na po at sa kusina lang po ako." Aalis sana ako nang magsalita na naman si Mike. "Where do you think you're going? Hmm? You're the Chef today so stay here." Hindi ko alam na kailangan pala na ganun ang gawin! Napatingin ako kay Manang sa unahan at yumuko naman ito at lumabas na siya kasama ang ibang mga maids at kami na lang tatlo ang naiwan. Napapout naman ako at bumalik sa pagtayo sa gilid. "Sit down." Natigilan naman ako sa sinabi ni Mike at nakita ko si Rafayel na nasa upuan na din niya at nagulat dahil sa sinabi ni Mike. "Ha?" "Sit down." Napatingin ako sa sahig. Hmm... Mukhang malinis naman ang sahig kaya agad akong nag indian sit na kinagulat nilang dalawa. Bigla namang napatayo si Rafayel at agad akong inanalayan sa pagtayo. "Hala bakit?"
Geraldine's Point of View*Mahalaga ang kasal sa maraming kababaihan dahil isa ito sa mahahalagang selebrasyon sa kanilang buhay, lalo na kung ang mapapangasawa nila ay ang lalaking mahal nila. Yun ang paniniwala ng ibang mga babae at iba sa akin. Ngayon ay nakatingin ako sa groom ko na naghihintay sa altar na nakangiti habang nakatingin sa akin at napangiti na lang din ako habang naglalakad.Patuloy siyang nakangiti hanggang sa tuluyan na akong makarating sa harap niya at agad niyang hinawakan ang kamay ko at hinalikan niya ang likod ng palad ko.“Baby, sa wakas. I'm so lucky to have you in my life."“Yes, di ko aakalain na umabot din tayo sa kinatatayuan natin ngayon, my Senador.”Mahina naman siyang natawa sa sinabi ko at ngumiti ako sa kanya."Before that may message ako sandali, okay?"Dahan-dahan naman siyang tumango at kinuha ang mikropono sa gilid na kinataka ng lahat at nakikita ko ang excitement sa mukha niya."My check, my check, ayan gumana...." Napatawa naman silang lah
Geraldine’s Point Of View* Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya na hinahalikan niya ang labi ko at dahan-dahan naman niyang hiniwalay ang labi niya sa akin na kinapalakpak ng lahat ng nandodoon at napangiti naman siya habang nakatingin sa akin. At ako naman ay nananatili pa ding nanlalaki ang mga mata ko. Teka ninakaw niya ang first kiss ko na para sa future husband ko?“Y-You kiss my lips?” mahinang ani ko sa kanya. “Shh, nakatingin pa din silang dalawa at nandidito pa ang mga kaibigan at parents ng real Bride ko.” Natigilan naman ako sa sinabi niya. Pinasok ko ang gulong ito kaya paninindigan ko ang bagay na ito.Ngumiti ako sa kanya at niyakap ko siya. “Yung tip ko ha.” Mahina naman siyang natawa at dahan dahan na tumango at niyakap niya ako pabalik.“Of course, later.” Humiwalay na ako ng yakap sa kanya at dahan dahan akong tumayo galing sa kandungan niya.Wala na at naging side line ko na talaga ito ngayon parang ang tip ko ngayon ay parang baon ko sa bakas
Geraldine Point of View*Habang naglalakad kami ay nakahawak ako sa kamay niya at automatic naman ang wheelchair niya habang naglalakad ako.Todo lang ang ngiti ko habang naglalakad. Jusko parang sa kanya ko tinuloy ang kasal namin nung senator huh?Okay lang. Ngayong gabi lang naman ang lahat ng ito. Sayang talaga ang lahat ng ito kung wala talagang Wife na dadalo. Marami ding bisita at isa pa puro mga mayayaman pa. Million siguro ang nagastos nito. Mamaya ko na lang tatanungin."Let’s hear the message from our surprising couple today, who we never expected to end up together," ani ng host na nasa harapan.Eh? May message pa pala! Napatingin ako kay Mike na nakatingin sa akin."Anong sasabihin ko?" mahinang ani ko sa kanya."Just say whatever you want to say. Ako na ang bahala kung mag-rereact sila."Nanlaki ang mga mata ko at bigla akong napangiti. "Okay, pero syempre Gentleman's first."Napakunot ang noo niya at napatawa na lang siya ng mahina at kinuha niya ang microphone para m
Geraldine's Point of View*Parang langit ang nakikita ko ngayon! Sulit ang tatlong buwan ko na mission! Kailangan matikman ko ang lahat ng ito. Jusko! Addict na kung addict. "I miss you, babies.""Pfft."Napatingin ako sa gilid ko at nakalimutan ko na nasa tabi ko pa pala si Mike at ngumiti ako ng inosente sa kanya."Can I have a word, Mr. Muller?" Napatingin ako kay Mike na may kumausap sa kanya at yun ay ang kanang kamay niya at napatingin naman siya sa akin."Ayos lang ako dito. Promise at hindi ako gagawa ng gulo dito. Mataas ang alcohol tolerance ko."Dahan-dahan naman siyang tumango at itulak na ang kanang kamay niya ang wheelchair nito palabas ng room.Napangiti naman ako at kumuha ako ng isang wine glass at nilagyan ko ang baso ko nang marinig ko ang mga usapan sa likod ko."Who is she really? We've only just seen her now.""And with just a snap, she’s suddenly married to Mr. Muller? And you can see, right? It seems like Mr. Muller is fine with it and looks like he knows tha
Geraldine's Point of View*Nagising ako nang biglang pumasok sa isipan ko na may flight ako ngayon at tatayo sana ako nang may naramdaman akong may yumakap sa akin na kinalaki ng mga mata ko habang nakatingin doon.At naramdaman ko din ang sakit sa pagitan ng binti ko. Dahan dahan akong napatingin sa katawan ko at nakahubad ako ngayon at ganun din siya!"D-Damn..." mahinang bulong ko. Sino naman ang hindi makakamura na nakuha ng iniligtas mong lalaki ang virginity ko?Biglang may pumasok sa isipan ko na alaala na nangyari kagabi."Wife, please, lasing ka."Pero hindi ko siya pinakinggan at hinalikan ko siya at doon ako nanlumo sa sarili ko nang maalala ang nangyari kahapon. Ako ang gumahasa sa kanya! Mahiya ka naman sa ginawa mo, Gerry! Napatingin ako sa kanya at napahawak ako sa ulo ko dahil sumakit ang ulo ko. Hangover atah ito. Anong inumin ba talaga ang nainom ko kahapon na maski ako ay hindi ko na makilala ang sarili ko sa bagay na yun?Hindi atah yun kagaya ng mga iniinom ko
Geraldine's Point of View* Binawi ko ang kamay ko at ngumiti kay Rafayel. Kung di ko pa kasi gagawin ang bagay na yun ay sigurado na kakainin ako ng buhay ng lalaking ito. Baka di ko pa matapos ang mission ko! "Uhmm... Kumain ka na po at sa kusina lang po ako." Aalis sana ako nang magsalita na naman si Mike. "Where do you think you're going? Hmm? You're the Chef today so stay here." Hindi ko alam na kailangan pala na ganun ang gawin! Napatingin ako kay Manang sa unahan at yumuko naman ito at lumabas na siya kasama ang ibang mga maids at kami na lang tatlo ang naiwan. Napapout naman ako at bumalik sa pagtayo sa gilid. "Sit down." Natigilan naman ako sa sinabi ni Mike at nakita ko si Rafayel na nasa upuan na din niya at nagulat dahil sa sinabi ni Mike. "Ha?" "Sit down." Napatingin ako sa sahig. Hmm... Mukhang malinis naman ang sahig kaya agad akong nag indian sit na kinagulat nilang dalawa. Bigla namang napatayo si Rafayel at agad akong inanalayan sa pagtayo. "Hala bakit?"
Geraldine's Point Of View* Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Manang. Kailan pa siya nakatayo diyan? "M-Manang, kailan ka pa nandiyan?" Nakatingin lang siya sa akin at napakagat ako sa labi ko at napatingin naman ako kay Mike mahina ko siyang siniko na kinatingin naman niya sa akin. "Kasalanan mo ito eh! Ang landi mo." Nagulat naman siya sa sinabi ko at napaturo siya sa sarili niya na parang di makapaniwala sa sinabi ko. "What? me?" "Oo, malandi ka talaga, tsk. Manang, fake news lang ang narinig ninyo at hindi yun totoo." Napayuko ako. Paano ba ito! "Alam ko na noon pa man na ikaw ang madame ng mansion na ito." Natigilan naman ako sa sinabi nito at dahan-dahan na napatingin ako kay Manang. "Araw-araw kong nakikita ang litrato ninyo nung kasal ninyo ni Master kaya alam-alam na alam ko na ikaw po iyan, Madame." "H-Huh? So unang kita niyo sa akin ay kilala niyo na ako." "Sa simula ay nagdadalawang isip pa po ako nung tinanong ko kay Master ay sinabi
Geraldine's Point of View*Napabitaw naman ako sa kamay ni Rafayel. Wow, pati pangalan niya ay mala-anghel din!Pero except sa isang ito na Michael nga ang name pero hindi naman angel ang ugali. Tsk."Michael," nakangiting ani ni Rafayel at nasilayan ko ang magandang ngiti na naman niya na pwede na siyang maging model ng toothpaste."Anong nangyayari? Bakit mo hawak ang kamay niya?"Nagulat ako nung nasa tabi ko na si Michael na kinakunot ng noo ko dahil nasa harapan ko na talaga siya at nasa likuran na niya ako habang kaharap si Rafayel."Ah, muntik na kasi siyang matumba kanina nung..."Nagsign ako na wag sabihin na nagslide ako kanina sa hagdanan."... Bumaba siya sa hagdanan at mukhang hindi siya maayos kanina. Sure ka bang maayos ka na ba talaga?"Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Waa anghel ka talaga!"Ayos na po ako at wag po kayong mag-aalala sa akin."Napatingin naman sa akin si Mike na nakakunot ang noo niya."Masakit pa ba?"Lalapit sana siya pero umatras
Geraldine's Point of View*Napalunok ako habang nakatingin sa kanya. Sa boung buhay ko bilang isang agent ay ito lang ang misyon ko na biglang nagkaganito lalo na't totoong nakasal ako sa subject ko na ngayon ko lang nalaman.Yes, nakasal naman ako noon sa ibang lalaki pero wala naman akong pinermahan na kontrata ng kasal at ito lang talaga. Totoong pangalan at perma ko naman talaga ang nandidito ngayon.Ano ba talaga ang nangyari sa akin? Bakit ba ako nalasing agad nung gabing iyon? Nakakalasing din naman kasi ang mga inuming iyon.Parang tadhana talaga ang nangyari sa amin noon. Jusko, di ko alam na ganito ang nangyari. Waaa think positive lang talaga, Gerry! "Uhmm... Master. Wala po akong ibang intention. Gusto ko lang po talagang magkapera pero hindi sa mga taong katulad ko na mahirap din at akala ko talaga na ban krupt kayo nun kaya nga di ko na kinuha nag pera mo baka kailanganin mo nun, kaya di ko tinanggap ang perang binigay mo sa akin. Pasensya na po talaga!"Nakita ko na hi
Geraldine's Point of View* Napamulat ako at napatingin ako sa paligid at napakunot agad ang noo ko nang mapansin ko na nasa isang kwarto ako na di pamilyar sa akin at napahawak ako ngayon sa kumot na nakatakip sa katawan ko. "Ang lambot ng kumot..." Napa-upo ako at naramdaman ko ang kaunting hapdi sa binti ko at pagtingin ko ay nakabenda na ito. "Eh? Teka lang? Ano ba talagang nangyayari sa akin? Bakit nasa isang magandang kwarto ako ngayon?" Naramdaman ko na may yapak ng paa sa labas kaya naka-alerto ako at kinuha ko ang unan na nasa gilid ko at hinanda baka kalaban at pagbukas sa pintuan at natigil ang pagtapon ko nang makita ko agad ang mukha ni Mike na nakakunot ang noong nakatingin sa akin at mukhang may dala siyang pagkain. Dahan-dahan naman siyang napatingin sa hawak kong unan kaya binaba ko iyon at tinago ko sa likod ko ang unan. "Hello, Master." "Are you trying to attack me?" "H-Hindi po! Nag-eehersisyo lang ako." Tinaas at baba ko naman ang hawak kong unan at dahan-
Geraldine's Point of View* Nakahiga na ako ngayon sa kahoy habang pinapali nila ang likod ng binti ko at napapikit ako at walang boses na inilalabas habang patuloy pa din nila iyon ginagawa. "Ano di ka pa din aamin? Isang oras na natin ginagawa ito." Di ako nagsalita. Ang sarap naman kasi ng masahe sa paa ko. "Di ka pa sasagot?" Bigla niya akong binatukan na kinalaki ng mga mata ko. "What the!" "Ano? Aangal ka?" Binatukan niya ulit ako at masama ko siyang tiningnan. Di ko siya masuntok sa mukha dahil nakatali ang kamay at paa ko. "Oo, wala naman akong kasalanan." Napasmirk naman siya at lumapit sa akin. "Alam ko dahil ako naman kasi ang gumawa ng lahat ng ito." "Bakit mo naman ginagawa ang lahat ng ito? Close ba tayo? Hindi naman diba?" Bigla niya akong sinakal pero wala namang kalakasan. Yun na ba ang sakal niya? "Ayoko sayo!" "Same," ani ko sabay pandilat pa sa mga ko. "Wala ka talagang takot ano!" "Wala, baka di mo alam na may nickname din akong Justitia? Becau
Geraldine's Point of View*Nakatingin ako sa soup na nasa lamesa at kay Mike. Napabuntong hininga na lang ako habang nakatingin doon."Paano mo nalaman na may nakalagay diyan?" mahinahong ani ko at napatingin naman silang lahat sa akin at sa paningin nila ngayon ay parang may binabalak na ako sa paningin nila. "G-Girlie, may pinaplano ka?!" di makapaniwalang ani ni Ate Cooker sa akin. Inosente naman akong napatingin kay Ate Cooker."Sa tingin niyo ba na may pinaplano ako, Ate?"Natahimik naman siya at nakatingin sa mga mata ko."Hindi natin alam."Napayuko naman ako at napatingin kay Mike na nakatingin sa akin."Master..."Bigla niyang kinuha ang soup sa lamesa at isang iglap nagulat silang lahat nang bigla niyang ininom iyon na parang uminom ng kape."Master!" gulat na sabi nila at maski ako ay nagulat habang nakatingin sa kanya. Kinuha ko ang bowl na nasa kamay niya at tinapon iyon na kinabasag sa sahig."Bakit mo ininom! Alam mo naman na may something sa soup na yun! T*nga ka ba
Geraldine's Point of View*Nakapikit pa din ako at narinig ko ang ingay ng paligid dahil nagpapanik sila dahil sa nangyayari sa akin. Duh, nagpapanik pa eh planado naman ang nangyari sa akin."Where's the medic?"Nag-aalala pa pala ang isang ito? Binully niya ako kanina diba?Ah actually di agad ako nahihimatay sa mga ganitong klase dahil sanay na ako sa mga ganitong bagay at wala lang ito sa katiting na ensayo ko noon.Nung natapos na akong maglinis ay lalabas sana ako pero nakalock na ang pintuan at alam ko na hindi si Mike ang may gawa nito dahil ang nakakagawa ng mga ganitong bagay ay ang mga isip bata lang naman. Ang ginawa ko lang naman ay humiga ako sa sahig dahil kahit puno na ng pesticide ang hangin dito sa loob ay may natitirang pure air sa may sahig banda kaya doon ako humiga. At bago ako humiga ay kinuha ko ang panyo ko at binasa ko iyon at inilagay sa ilong ko for other purposes na makalanghap ako ng pesticide. Pakiramdam ko ang dali ng karma sa pagpatay ko sa mga inse
Geraldine's Point of View* Pinagpapawisan ako habang nilinisan ang mga alikabok sa ilalim ng kabinet at marami pang mga insekto na nasa sahig. Napataas ang isang kilay ko at napangiti ako at kumuha ako ng gloves at mask at sinuot ko iyon at kinuha ko ang pesticide sa gilid at napatingin ako doon can na hawak ko at naging murder smile na ang mga ngiti ko lalo na nung tiningnan ko ang mga insekto. "Hindi niyo deserves ang manirahan dito na hindi nagrerent ng tirahan at bagay sa inyo ang mawala sa mundong ito. Dahil mga insekto kayo!" At agad kong inispray sa kanila ang hawak kong pesticide at napangiti ako na parang kalaban sa isang movie habang nakikita na nanghihina na ang mga ito. Hanggang sa hindi na ito gumagalaw. "Hmmp, ganyan ang gagawin sa mga taong walang kwenta sa mundong ito. Wala na lang ginawang tama at salot pa sa lipunan." Dapat lang sa inyo yan. Lalo na yung lalaking iyon.... Nanggigigil akong inispray ang mga ipis kahit patay na. "Ayan, patay na kayo... Double d