It's their last day in that perfect cruise. The weather is good and the breeze of the pacific coast are joining their celebration. Nakatingala sa kalangitan si Romary habang nagsa-sunbathing. Nakasuot siya ng shades habang nilalasap ang init ng araw. She's having her siesta for the last time in that serene ocean. Naramdaman niyang nasa likuran niya si Peruvian. "I know you're there, come here." Sabi pa niya rito.Peruvian immediately goes to her side and offer her a juice."Thanks." Ngiti niya rito. "They're starting to pack our things..." anas ni Peruvian sa taenga niya."Okey.""We're going back now." Dugtong pa nito."Alright." Tipid na sambit niya. She's done that time, tama na rin ang pagbabad niya sa araw. Kaya minabuti ni Peruvian na bigyan siya ng robe."Put your things now, malapit na tayo sa Philippine boundary." Agad namang sumunod si Romary sa asawa saka nagtungo sa kanilang kwarto. Nagbihis siya ng naaayon sa kanilang pupuntahan, ang meeting place nila ng kaniyang kapa
Nasa kalagitnaan si Peruvian ng pag-iinom. Medyo nakakarami na rin siya kaya minabuti niyang itigil na ito. Napahimalos siya gamit ang sariling palad saka ibinaling ang tingin sa likuran. Mahimbing na natutulog doon ang dalawang kakambal. And yet, he is right in his seat barely want to sleep, naisip niyang magbukas ng monitor para tumingin ng mga installed movies at audios na nandoon. Pumili siya ng isang movie na about war. Nanatili siya sa kaniyang upuan habang tahimik na hinihintay na magsimula ang panonooring movie.He is in his seat that time, but he is moved by what he saw. The epic scene from that movie reminds him of something in his past. At isa iyon sa mga hindi niya malilimutan sa tanang buhay niya.Ang mag-undergo sa isang training kung saan halos hindi na siya ituring na tao ng asosasyong kumupkop sa kaniya, they treat him like an animal, walang awa siyang nilalatigo noon, halos hindi pinapainom ng tubig at kakarampot lang na tinapay ang kinakain niya.The truth behind hi
The right time came, and now...they landed in Poland. The winter is over that time kaya hindi na gaanong malamig ang lugar. Bumaba sila sa isang private helipad, kung saan sinalubong sila ng mga kasapi ng Triad. They welcome them as they agreed the execution. Kasabay n'on ay ang pagdating ng unit head sa Poland, a familiar face came to them ang greet them with warm smile. Isa ito sa mga kaibigan ni Michael."Hello, nice to meet you here, welcome to Poland, I am Ullysis Romero, the unit in-charge here." Pakilala ng isang ginoo na medyo matanda sa kanila, pero ang tindig nito'y di hamak na may experience kaysa sa kanila."Great to be here, I am Peruvian. Peruvian el Fuego.""Oh, i heard your name once." He smiled back him."It's Romary, my wife." Pakilala ni Peruvian sa katabi."Okey. Nice to meet you madame.""Thanks." Tipid na sambit nito kay Ullysis.Gan'on din ang pagkakabigla ni Ullysis ng makita ang isa pang babae. It was Remary."Oh, so, you have a twin sister?""Yes." Tipid na s
"Remary...i'm happy that you're here." Masayang sambit ng matanda sa kaniya. Masaya itong nakabalik na siya."Me, too, uncle. How are you?""Well, i'm doing great, how about you? Did you finished it?"Isang marahang pagtango lang ginawa niya saka muling ngumiti."I'm proud of you, hija. I know you're the best, you made me proud again." Yakap pa nito sa kaniya at hinalikan siya sa noo."The thing is...uncle, about our deal, can i...can we..."Nag-iba ang mukha nito, tila sumeryoso. "You mean that guy?" si Lemuel ang tinutukoy niya."Yes, uncle.""Oh, forget about him. He is just using you. I know you won't believe me, but i found out that he wanted to escape here because he stole a sum of money from my account. I caught him recently, that doucebag!" galit na sambit nito sa kaniya. Kung hindi siya nagkakamali, Remary told her last time that they are planning to escape this place with her share, ipinagkatiwala nito ang pera kay Lemuel para hindi siya mahalata ng uncle nila, not knowing t
Sa mga oras na iyon ay kaharap nina Romary at Peruvian ang mga matataas na opisyal ng asosasyon. They are now offering their freedom, as Peruvian finished the ordeal of being an assassin. Iyon na ang pinakahihintay nito, ang magkaroon ng panghabambuhay na kalayaan, magkaroon ng bagong buhay at makasama ang kaniyang mahal sa buhay."Today, we are now giving you your completion seal, Peruvian. Here." Sabi pa ng isang matandang hawak ang isang gintong selyo. Dahan-dahang kinuha iyon ni Peruvian at masayang inilagay sa kaniyang bulsa. "Thank you." "You can go now," sabi pa nila kay Peruvian at Romary. Hawak-kamay ang mga ito habang palabas ng malaking bulwagan sa lugar na iyon. This will be their last day in Poland, after they buried Don Sevus, and settled some documents. Ipinaalam din nila kay Candice ang nangyari at doon nga'y ipina-transfer ang ibang ari-arian sa pangalan nito. Nang mga oras na iyon ay pupuntahan nila si Remary. Nasa hospital kasi ito dahil nagbabantay sa nobyo nito
Matapos malaman ang isasagawang plano ay agad na isinagawa nina Magnus at Peruvian ang gagawin. Papunta na sila sa isang abandonadong gusali. Kasama rin nila ang kanilang mga tauhan, pati na rin ang mga tauhan ni Austin. May nakapagsabi sa kanilang doon dinala si Paris ng nasabing kalaban. They know that it might be a bait or an ambush to them, sakaling may planong iba ang suspect, may nakapwestong mga tauhan sa labas ng gusali para ma-trap ang mga ito. "Dude, i am counting on you, you know the drill right?" sabi ni Magnus kay Peruvian na naka-pwesto sa may itaas na bahagi. They are counting the time to go. "Nasaan na si Austin?" tanong pa ni Peruvian. "Naku, baka lumalandi na naman..." "What? kanino?" "Eh 'di kanino pa..." "Sila na ba ni Georgina?" chismis naman ni Peruvian. Umiling si Magnus sa kaibigan, "Shut up now, nasa giyera na tayo chumichismis ka pang animal ka!" sabi pa ni Magnus na nakakunot ang kilay. Sa kanila naman kasing lahat, si Austin ang may pinaka-off camera
Nang mga oras na iyon ay wala na silang nakita dahil sa bilis ng pangyayari. Nakita na lang nilang nakabulagta si Romary, kaya mabilis ring pinaulanan nila ng bala ang mga kriminal. Nang makitang nagsitumba na ito ay agad na tinakbo ni Aries si Romary at mabilis na kinarga."She's still breathing!" sigaw ni Aries sa mga pulisyang nakasaksi sa mga pangyayari."Dalhin natin siya sa hospital!" sigaw ng chief officer ng kapulisan. Agad nilang isinilid si Romary sa kotse ni Aries at doo'y isinugod sa hospital. Halos hindi magka-ugaga si Aries sa oras na iyon dahil hindi niya alam ang gagawin at natataranta siya lalo na nang makita niyang malakas ang pag-agos ng dugo sa may tagiliran ni Romary."Damn it! she's been shot!" mas binilisan niya ang takbo sa mga oras na iyon, hanggang sa makarating sila sa pinakamalapit na hospital. Doo'y nakita ni Aries si Austin na nakatayo sa pasilyo at kaharap ang ER."Dude! What happened?" giit ni Austin sa kaniya."Romary's been shot!" nanlulumong sambit n
"Are you sure about this, doc?" Medyo hesitant na sambit ni Magnus sa oras na iyon. Palabas na ang stretcher ni Peruvian sa oras na iyon. Papasok na nga ito ng ambulansya."Yes, Mr. Daviro. We need to do this." Sabi pa ng doktor.Nanatiling nakatingin si Magnus sa mukha nito. Nakasuot kasi ito ng surgical mask, kaya hindi nakikita ang kabuoang mukha nito."Alright, doc." Susunod ako sa inyo. Kailangan kong masigurado ang kaligtasan ng kaibigan ko." Sabi pa ni Magnus."Sige, pwede kang sumunod..." suhestyon naman ng doktor."Sige po." Sabi ni Magnus na agad pumunta sa kotse niya."Teka, sasama ako." Ani ni Vanna na agad sumakay sa kotse.Gan'on din si Aries na sumakay sa likuran."Teka, sinong nagbabantay kay Romary?" lingon naman ni Magnus dito."Sina Austin, Flinn at Vittos." Sabi pa ni Aries."Okey, let's go, sundan na natin ang ambulansya." Sabi pa ni Vanna na itinuro ang papalayong sasakyan. Kung gaano kabilis ang mga pangyayari ay gan'on din kabilis ang mga oras sa biyaheng iyon.