Matapos malaman ang isasagawang plano ay agad na isinagawa nina Magnus at Peruvian ang gagawin. Papunta na sila sa isang abandonadong gusali. Kasama rin nila ang kanilang mga tauhan, pati na rin ang mga tauhan ni Austin. May nakapagsabi sa kanilang doon dinala si Paris ng nasabing kalaban. They know that it might be a bait or an ambush to them, sakaling may planong iba ang suspect, may nakapwestong mga tauhan sa labas ng gusali para ma-trap ang mga ito. "Dude, i am counting on you, you know the drill right?" sabi ni Magnus kay Peruvian na naka-pwesto sa may itaas na bahagi. They are counting the time to go. "Nasaan na si Austin?" tanong pa ni Peruvian. "Naku, baka lumalandi na naman..." "What? kanino?" "Eh 'di kanino pa..." "Sila na ba ni Georgina?" chismis naman ni Peruvian. Umiling si Magnus sa kaibigan, "Shut up now, nasa giyera na tayo chumichismis ka pang animal ka!" sabi pa ni Magnus na nakakunot ang kilay. Sa kanila naman kasing lahat, si Austin ang may pinaka-off camera
Nang mga oras na iyon ay wala na silang nakita dahil sa bilis ng pangyayari. Nakita na lang nilang nakabulagta si Romary, kaya mabilis ring pinaulanan nila ng bala ang mga kriminal. Nang makitang nagsitumba na ito ay agad na tinakbo ni Aries si Romary at mabilis na kinarga."She's still breathing!" sigaw ni Aries sa mga pulisyang nakasaksi sa mga pangyayari."Dalhin natin siya sa hospital!" sigaw ng chief officer ng kapulisan. Agad nilang isinilid si Romary sa kotse ni Aries at doo'y isinugod sa hospital. Halos hindi magka-ugaga si Aries sa oras na iyon dahil hindi niya alam ang gagawin at natataranta siya lalo na nang makita niyang malakas ang pag-agos ng dugo sa may tagiliran ni Romary."Damn it! she's been shot!" mas binilisan niya ang takbo sa mga oras na iyon, hanggang sa makarating sila sa pinakamalapit na hospital. Doo'y nakita ni Aries si Austin na nakatayo sa pasilyo at kaharap ang ER."Dude! What happened?" giit ni Austin sa kaniya."Romary's been shot!" nanlulumong sambit n
"Are you sure about this, doc?" Medyo hesitant na sambit ni Magnus sa oras na iyon. Palabas na ang stretcher ni Peruvian sa oras na iyon. Papasok na nga ito ng ambulansya."Yes, Mr. Daviro. We need to do this." Sabi pa ng doktor.Nanatiling nakatingin si Magnus sa mukha nito. Nakasuot kasi ito ng surgical mask, kaya hindi nakikita ang kabuoang mukha nito."Alright, doc." Susunod ako sa inyo. Kailangan kong masigurado ang kaligtasan ng kaibigan ko." Sabi pa ni Magnus."Sige, pwede kang sumunod..." suhestyon naman ng doktor."Sige po." Sabi ni Magnus na agad pumunta sa kotse niya."Teka, sasama ako." Ani ni Vanna na agad sumakay sa kotse.Gan'on din si Aries na sumakay sa likuran."Teka, sinong nagbabantay kay Romary?" lingon naman ni Magnus dito."Sina Austin, Flinn at Vittos." Sabi pa ni Aries."Okey, let's go, sundan na natin ang ambulansya." Sabi pa ni Vanna na itinuro ang papalayong sasakyan. Kung gaano kabilis ang mga pangyayari ay gan'on din kabilis ang mga oras sa biyaheng iyon.
Mabigat ang buong katawan ni Romary at magpahanggang ngayon ay nasa hospital pa rin siya. The doctor advice her for a bed rest for a month after the ceasarian section of her labor. Dahil mahina ang kapit ng batang nasa sinapupunan niya, kailangan na nila itong palabasin para hindi magkakumplekasyon. She is so broken and shattered! Wala nang silbi para sa kanya ang lahat ngayon. She's been crying non-stop for a day because of Peruvian.Hanggang ngayon ay wala pang balita sa kanya. Alam niyang hindi maganda ang kalagayan nito. At alam niyang pinagtatakpan lang ito ng mga kaibigan niya, bakas kasi sa mga mukha nito na mayroong nangyayaring hindi maganda. Who knowsbaka patay na ito? At hindi man lang niya itonakausap at nayakap sa huling pagkakataon, nag-self regret tuloy siya sa oras na iyon. She regretted it so much. Marami siyang pinagsisisihan sa sarili niya. Kinakain siya ng pride sa mga panahong 'yon. She's so hurt and so broken, walang nakakaintindi sa nararamdaman niya ngayon,
Nang mga oras na iyon ay nagising na si Romary. She felt the pain in her abdomen, alam niyang dahil iyon sa tahi at pansin din niya ang pagkawala ng baby bump niya doon. "Where's my baby?" Tanong niya sa kawalan. Nandoon ang isang nurse na abala sa pagcheck ng vital signs niya. "You're awake...""Nurse, nasaan ang baby ko?" Medyo nag-aalala na tanong niya rito. "The baby is fine, naka-incubator pa ito, kailangan pa namin siyang i-monitor sa ngayon. Pero fighter ang baby mo, lumalaban siya." Pampalubag-loob na sambit ng nurse. "Gan'on po ba?""Yes, maam. Nga po pala, ano po ang ipapangalan mo sa baby girl mo, maam?"Bahagya siyang nag-isip saka seryosong tumingin sa nurse. "I will give her the combination of our names, Phoebe Malori, Phoebe Malori Fuego." Sambit pa ni Romary sa nurse. "Sige po, maam." "Thank you."Matapos n'on ay nagpaalam agad ito para lumabas. Ilang sandali pa ay pumasok si Remary, dala nito ang isang tray ng pagkain. Nakikita sa mukha nito ang pagsisisi. Tila
"Romary," narinig niyang sambit ni Magnus sa likod niya.Isang mapait na ngiti ang sinukli niya. Tatlong araw mula na nang makalabas siya sa hospital. Naiwan pa rin doon ang kaniyang baby para sa masusing pag-aalaga since premature ito. "How are you? Are you feeling more better?"Tumango lang din siya. Nakadamit siya ng itim, lahat itim. Today is his funeral and everyone is getting ready. They even hold the funeral for three more weeksbecause of her favor. Hinihintay niyang baka may makitang posibilidad na buhay ito. Maging sina Magnus ay hindi rin nawalan ng pag-asa at hindi sumuko, pero nang makita nila ang eksaktong bangkay na sunog na sunog, they knew that it was Peruvian. Suot kasi nito ang singsing nila ni Romary that time. Ang tanging bagay na nakita nila sa pangyayari. Naubos na yata ang lahat ng luha niya at wala na yatang natira kung 'di pait sa puso. She feel like her heart is in so much agony but she have no more tears to shed. Ubos na lahat. Ubos na yata ang lahat la
Matapos ang ilang linggo, ay namuhay ng tahimik si Romary kasama ang anak niyang si Phoebe sa bagong tirahan nila sa Tagaytay. Bumili siya ng property doon para na rin magsimula at makalimot. Binibisita sila ng mga kaibigan niya na sina Vanna, Georgina, Paris, at Raquel doon. Sinasamahan din siya paminsan-minsan nina Candice at Charlotte, kung wala itong mga pasok sa eskwela o sa kanilang part time job bilang mga model. Gan'on din si Austin na halos madalas sa bumibisita sa kaniya. It's Sunday that day, and nakasanayan na ni Romary na pumunta ng simbahan kasama ang kaniyang sanggol na si Phoebe. Sakto rin dahil gusto niyang ipeschedule ang binyag nito sa susunod na buwan. Nang makababa sa minamanehong kotse ay gumilid siya para kunin ang handy crib ng baby niya. Tahimik niyang kinuha ang sanggol na noo'y kagigising lamang. "Hello, my baby? How are you?" masayang bungad pa niya saka binuhat ito. Matapos n'on ay isinara na niya ang pinto at pinindot ang lock button sa car key. Whil
Matapos magkwentuhan at kumain ng snacks ay napagpasyahan ni Romary na magpacheck-up sa baby niyang si Phoebe dahil gusto niyang masigurado na okey lang ito. Panay iyak kasi ito ngayon kaya laking pagtataka niya kung napaano ito. Sinama niya si Raine na may sadya rin sa mall, dahil bibili rin ito ng mga bagong outfit sa kaniyang pictorial. Nasa highway na sila sa oras na iyon at heto nga't papasok na sa clinic. Naging driver din nila si Austin na gusto rin naman ang ginagawa. Abala rin ito sa kausap sa phone, dahil kahit naka on-levae ito ay panay pa rin tawag sa kaniya ang mga empleyado niya. Nalaman ni Romary na may lamig lang pala ang bata at niresetahan ng gatas na pwedeng makatulong sa digestion nito. Hindi rin naman sila nagtagal sa lugar ns iyon."Mabuti naman at okey na si baby, ate Romary..." sabi pa ni Raine."Kaya nga eh, siguro hindi ko na siya iduduyan sa labas.""Mabuti nga siguro, ate." Matapos magpa-check up ni Romary ay sumakay siya sa sasakyan, sa likuran siya haban