Hello po! Let's read how tough Romary is, she is an independent woman! Nakakaproud ka Romary!
Nang makapagpahinga ay hindi na nagsayang ng oras si Romary, kailangan niyang mahanap ang mga kaibigan sa Warsow, she must asked some help to some co-wordkers, at mga malapit na kaibigan niya noon, isa na doon si Osilvia, isang dating kaibigan na nakatira sa may sentro, at nagtatrabaho sa isang kilalang club. She immediately run for some distance, and luckily, may dumaang truck ng gulay kaya mabilis siyang nag-hitch sign ng kaniyang kamay. Akala niya'y hindi siya papasakayin nito dahil lumampas ito bahagya sa kinatatayuan niya. Mabuti na lang at naawa ito. "Dzien dobry prosze o pomoc. Chce isc do miasta." Good day, please help me. I want to go in the city. Tumango naman ito kaya agad siyang sumampa sa likuran ng truck. Doo'y nakahilera ang mga patatas at carrots, hindi siya nagkamali ng sinakyan, gutom na gutom na rin kasi siya kaya sakto lang at may makakain siya habang nasa biyahe. Nang makalagpas sa boundary ng bundok ay bumungad na sa kaniya ang iilang gusali sa syudad. It's a
Peruvian immediately landed in Warsow with guts to kill instantly Don Sevus. He want to know about Don Sevus only daughter that is his most weakness. The details are accurate as he finally check the address of where she reside. Gusto niya itong dukutin para makalakap ng iba pang impormasyon sa ama nito. Sakay siya sa kaniyang kotseng iniwan doon sa kaniyang flat, kasunod niya ang iba pang tauhan niya na pinahiram nina Austin at Magnus. Nakabuntot lang ito sa kaniya, wearing a civillian clothes not to recognize. Mabilis niyang inapakan ang pedal ng kaniyang sasakyan papunta sa mismong lugar, hindi siya pwedeng magsayang pa ng oras. He must get that bitch out! Ilang sandali pa'y nandoon na siya sa lugar kung saan nakita ang isang rowtype apartment, may nakaparadang sasakyan sa labas at nakabukas ang ilaw sa loob ng gusali. "I'll go first," saad niya sa earpiece na nakakabit sa kaniyang taenga. Alam niyang naririnig siya ng mga tauhan niya. "Copy, sir." Saad naman ng iilan bilang pag
Ilang oras din ang hinintay ni Peruvian para magising ang babaeng kasama niya. Nang magising ito ay nakita niya ito kung paano magwala, she even tried to scream, mabuti na lang at naagapan iyon ni Peruvian. Putting her a towel in her mouth."Shut up, i dont want to harm you, i need you. You are not my target, but your father!" pagpapaliwanag pa ni Peruvian rito. Nakinig lang ito saka tinitigan siya sa mata. Halatang takot ito dahil sa nangyari. Kung iisipin, parang nakikiayon ito sa plano niya. Kumalma ito saka tumingin muli sa binata."I will help." Mahinang anas nito saka nanatili sa kaniyang pwesto, tila nawala na ang tama ng droga sa katinuan nito. Minabuti ni Peruvian na tanungin ito bago pakawalan."What's your real name?""I am Candice Alathia Brovilion," saad nito na halatang kabado.Napahawak sa sariling bibig si Peruvian saka muling nagtanong rito."Brovilion? Are you the owner of Brovilion Bar?"Mahinang tumango si Candice saka bumuntong-hininga."Why you asked?"Peruvian s
Nang makarating sa mansion ni Don Sevus ay agad na isinagawa nina Candice at Peruvian ang kanilang hakbang. Candice get through the guards as they knew that she is the daghter of their boss. Malaya niyang pinasok ang mansion, driving her car, while Peruvian and two of his guards are inside.Nang makaparada sa loob ay agad na inassist si Candice ng iilang bodyguards passing their security system scanner in the door. Lumibot naman sina Peruvian at dalawa nitong kasama sa may drive way ng mansion papaosk sa garden patio. Wala itong security cameras doon, they can easily pass through the nearest passage--ang dirty kitchen na nasa likuran. Nauna ang dalawang tauhan ni Peruvian papunta sa slide ng bintana, naka-antabay naman si Candice sa loob na suot pa dala ang kaniyang earpiece. "Guys, are you in?" dinig nila sa earpiece na suot nila. "They're in." Peruvian answered Candice.Nang makita ang signal ng dalawang nasa loob ay agad na sumunod si Peruvian, handing his gun while running in hi
Romary tried to hide in near city. Hindi na siya natunton ng mga tauhan ni Don Sevus, alam niyang sinundan ng mga ito ang taxi na sinasakyan niya. She took off the tracker, so she can hide for a while, and plan her new move. Nasa isang public restroom siya sa mga oras na iyon habang minamatyagan ang isang babaeng nasa cubicle, kailangan niyang nakawin ang dala nitong bag. Kumukuha siya ng tiyempo para mawala sa atensyon nito ang naturang bag. She has no penny to continue in the city, hawak niya kunwari ang phone niya, tila may katext pero wala naman. Nang lumabas sa cubicle ang babae ay agad itong naghugas sa sink, putting her bag in the corner, while putting her lipstick on, pasadyang ihinulog ni Romary ang kaniyang dalang phone, to take away her attention. Nagkatinginan silang dalawa, mabilis na yumuko ang babae saka kinuha ang phone niya para iabot ito. Sa kasalukuyan, mabilis ding kinuha ni Romary ang wallet nito na nasa bag. She is doing this for the sake of her execution, wala n
"Ate, sa'yo ba 'tong phone?" tanong ni Raine kay Romary sa oras na iyon. Nagtutupi kasi si Romary sa mga damit ng dalaga, tinutulungan niya itong magbukas ng mga gagamiting kasuotan sa shoot nito. Nilingon lang nito ni Romary saka tumango. "Oo, bakit? ilagay mo lang 'yan d'yan sa table." Responde nito. "Uhm, para kasing may nagmessage." Sabi pa nito handling the phone to the table beside Romary. Pasimpleng sinilip ni Romary iyon, baka kasi galing na ito kay Ossy. Nang makitang unregistered number 'yon ay kinabahan siya, baka kasi mga kalaban niya ito, and responding that message will lead her and Raine into danger. "Okey ka lang ba ate? Parang malalim yata ang isiisip mo ah?" tumabi sa gilid niya ang dalaga, sinusukat kasi nito ang sapatos na gagamitin doon. Romary shake her head. "Yes, i'm fine." She fake a smile. "Okey, just tell me anything, i can help you naman e," she sweetly smile to her. Nang maisuot na nito ang sapatos ay naglakad na ito sa kaniyang likuran. Practicing so
Nang magkaroon sila nang sapat na oras at katahimikan ay napayakap na lang si Peruvian kay Romary that time. They are sharing this treasured time again, na magkasama sila, at last! Mangiyak-ngiyak si Peruvian habang kayakap si Romary sa oras na iyon. Ninanamnam nila ang sandaling matagal na nilang inaasam. Peruvian cupped her face and start to kiss her lips gently. Nagpaubaya naman si Romary na halatang hinihintay rin ang sandaling iyon. They slowly reach the bed and lie together in their arms. Mayamaya pa'y naramdaman niya ang presensya ni Peruvian sa likuran niya. He is teasing her that time, gusto nitong masiguradong nananabik rin ba ito gaya ng nararamdaman niya. "Hindi ka pa ba matutulog?" Mababang boses nito na hinapit ang kaniyang beywang mula sa likuran. Napasinghap si Romary sa ginagawa ni Peruvian. Pero alinsunod iyon sa sinasambit ng utak niya. "Oh, Peruvian. Please stop," saway nito sa naliliyong boses. Hinahalik-halikan kasi ni Peruvian ang batok niya na siyang kahinaan
Dumating na rin ang pinakahihintay na araw nilang lahat. Iyon ay ang maitakas si Romary sa Poland, without alarming the authorities. Nagpatulong din si Peruvian sa ibang tropa niya para gawan ng fake identity si Romary. The organization is also hunting her that time. Kung may magagawa man sila sa oras na 'yon, ito ay ang libangin ang lahat ng taong maeengkwentro nila. They used Raine as the cover up, dahil nga sikat ito at maraming fans ay magagawa nitong aliwin ang mga paparazzi. Candice can be their asset too, dahil magaling itong mag-organize ng plano at magdala ng mga tao. Madali niyang napapasunod ang mga bodyguards at iba pang tauhan nila. In connection of this, she can be an asset in delivering the securities as they land or depart any boundaries in Poland, connecting to Philippines. Naka-set na ang lahat sa mga oras na iyon. Nakahanda na rin sina Romary at Peruvian na noo'y palabas na sa hotel ni Raine. Madali silang nagtungo sa parking lot, gayundin sina Raine at Candice na n
Peruvian's POV(Five years after all suffering and chaos, Peruvian lastly show to his family.)Karga ko ngayon si Phoebe na edad five years old na. Nandito kami ngayon sa masteral ceremony ng mommy Romary niya. Nakaupo kami sa seats at ngayon nga’y pumapalakpak dahil tinatawag na sa stage si Romaryy. Naging honor ranked students ito na napabilang din sa dean’s lister. Proud na proud ako sa asawa ko sa oras na iyon. Pati si Phoebe ay nakikipalakpak na rin. Dahan-dahan kaming tumayo para pumunta sa stage. Karga ko si Phoebe na masayang nakatingin sa mommy niya na ngayo’y nakasuot na ng toga.“Aw, baby ko!” malambing na sambit ni Romary na agad kinarga ang anak namin. Kinuha ko ang mga medalya at sinuot iyon sa kaniya. Natuwa kaming dalawa dahil si Phoebe mismo ang nagpalit ng direksyon sa sombrero niya bilang palatandaan na graduate na siya.We kiss Phoebe together that time, rinig namin ang tilian, palakpakan at shutters ng camera.Wala na akong mahihiling pa sa oras na iyon. I am now
Peruvian's POV(After the accident)"How are you feeling bro?" Ang pamilyar na boses ang unang narinig ko. Minulat ko ang mga mata ko at kitang kita ko ang mukha ng nag iisang kaibigan kong si Raju. Siya ang sumagip sa akin sa fake accident na ginawa namin. Fuck! Ang sakit ng ulo ko. I want to move my body but I can't even move the tip of my finger. Half of my body is cramp, like I wake up from a coma."Romary."Agad ko siyang hinanap. Ngunit wala siya. Nilibot ko nang tingin ang buong kwarto. Naalala ko ang silid na ito at kung hindi ako nagkakamali nasa India ako. Iyon ang hometown ni Raju kung saan madalas ako noon. Dito ako nagpapalipas ng oras kapag stress ako sa trabaho. Tinuring ko na rin kasi itong pangalawang bahay. Gusto ko sanang bumangon, pero mabigat ang katawan ko."Thank God you're awake." Si Raju."Si Romary?""She's okay now. Nakikipag-coordinate ako sa mga kaibigan mo, hindi mo muna siya pwedeng lapitan o makasama."Natulala ako at natahimik. I know a lot of people m
Kinabukasan, iyon ang araw ng activity ni Phoebe sa school nila. Nasa paaralan na sila Charlotte at Raine, habang masayang chine-cheer si Phoebe. Sa kabilang banda ng bleachers nandoon naman si Romary habang masayang hawak ang video recorder. Ihinatid sila ni Austin. Ipinag-drive sila nito, gusto rin kasing bumawi nito sa hindi pag-attend sa event ni Phoebe. Mayroon lang kasi siyang importanteng susunduin."And now, let's welcome, Phoebe Malori El Fuego! with her mommy Romary. Palakpakan!" Dinig nila sa emcee na may hawak ng microphone. Nasa stadium sila ng paaralan at noo'y kabadong tinitignan ang bawat entry o kalahok sa dance showdown."Gooo! Phoebe!" dinig pa nila mula kina Raine at Charlotte na siyang may hawak na sa camera recorder. Medyo kabado si Romary sa oras na iyon dahil matagal na rin siyang hindi nakakasayaw. Nagsimula ang tugtog, at doo'y nagsimula nang gumalaw at pumadyak ang mag-ina, bilib na bilib si Romary sa stepping nila dahil kahit pa medyo slow learner siya sa
Five years run so fast that time. Mabilis ang pagtakbo ng panahon at heto nga't mas madaldal pa si Phoebe kaysa kay Romary. Sa edad nitong limang taong gulang ay aakalain mong nasa edad otso na ito dahil may sense na ito kung magsalita. And she is very mature about everything. No wonder na panay accelerated subjects ang mayroon ito dahil sa advance na learning patungkol sa pagiging genius nito. "Mommy can we go shopping later?" pa-pouty lips ni Phoebe. "Wow, shopping again?" pasigaw na sambit ni Charlotte na noo'y kasabayan nila sa kotse. Kagagaling lang nila sa photoshoot nito. Phoebe Malori El Fuego is her name. Kinuha ang name niya sa mixture names ni Peruvian at Romary and even she's five-years-old and at her young age she loves fashionand style. Maybe dahil expose ito sa trabaho nina Raine at Charlotte. Kasama nila palagi ang dalawa dahil kung medyo busy si Romary sa book signing or book publishing niya ay silang dalawa ang pinababantay ni Romary. Charlotte is now an iconic
Sumapit na nga ang takdang araw ng binyag ni Phoebe. Napagpasyahan ni Romary na magpatulong kinga Charlotte, Raine at Candice na nandoon sa bahay niya nanuluyan. Hindi naman siya nagkamali dahil napaka-hands on ng mga ito sa gagawing celebration. Ngayon nga'y kasalukuyan silang naghahanda sa susuotin at nagme-make up para mayamaya. Hawak ni Charlotte si Phoebe na noo'y pinapadede ng bottle milk na nireseta ng doktor kamakailan lang.That time, ay masaya silang nag-ayos ng mga sarili para sa darating na oras, papunta na sila sa simbahan para sa binyagan, since binyagan ng bayan ang dadaluhan nila."Ate, mauna na kami..." sabi nina Raine at Candice, nanatili naman sa gildi si Charlotte habang hawak pa rin si Phoebe. Tapos na kasi silang mag-make up, siya na lang ang hinihintay nila."Bilisan mo riyan, tita." Bagot na sambit ni Charlotte."I'm almost done." Sabi pa niya saka tumayo at kumuha ng pabango."Okey na ba?" lingon naman niya rito.Ngumiti si Charlotte saka tumango. "As always n
Matapos magkwentuhan at kumain ng snacks ay napagpasyahan ni Romary na magpacheck-up sa baby niyang si Phoebe dahil gusto niyang masigurado na okey lang ito. Panay iyak kasi ito ngayon kaya laking pagtataka niya kung napaano ito. Sinama niya si Raine na may sadya rin sa mall, dahil bibili rin ito ng mga bagong outfit sa kaniyang pictorial. Nasa highway na sila sa oras na iyon at heto nga't papasok na sa clinic. Naging driver din nila si Austin na gusto rin naman ang ginagawa. Abala rin ito sa kausap sa phone, dahil kahit naka on-levae ito ay panay pa rin tawag sa kaniya ang mga empleyado niya. Nalaman ni Romary na may lamig lang pala ang bata at niresetahan ng gatas na pwedeng makatulong sa digestion nito. Hindi rin naman sila nagtagal sa lugar ns iyon."Mabuti naman at okey na si baby, ate Romary..." sabi pa ni Raine."Kaya nga eh, siguro hindi ko na siya iduduyan sa labas.""Mabuti nga siguro, ate." Matapos magpa-check up ni Romary ay sumakay siya sa sasakyan, sa likuran siya haban
Matapos ang ilang linggo, ay namuhay ng tahimik si Romary kasama ang anak niyang si Phoebe sa bagong tirahan nila sa Tagaytay. Bumili siya ng property doon para na rin magsimula at makalimot. Binibisita sila ng mga kaibigan niya na sina Vanna, Georgina, Paris, at Raquel doon. Sinasamahan din siya paminsan-minsan nina Candice at Charlotte, kung wala itong mga pasok sa eskwela o sa kanilang part time job bilang mga model. Gan'on din si Austin na halos madalas sa bumibisita sa kaniya. It's Sunday that day, and nakasanayan na ni Romary na pumunta ng simbahan kasama ang kaniyang sanggol na si Phoebe. Sakto rin dahil gusto niyang ipeschedule ang binyag nito sa susunod na buwan. Nang makababa sa minamanehong kotse ay gumilid siya para kunin ang handy crib ng baby niya. Tahimik niyang kinuha ang sanggol na noo'y kagigising lamang. "Hello, my baby? How are you?" masayang bungad pa niya saka binuhat ito. Matapos n'on ay isinara na niya ang pinto at pinindot ang lock button sa car key. Whil
"Romary," narinig niyang sambit ni Magnus sa likod niya.Isang mapait na ngiti ang sinukli niya. Tatlong araw mula na nang makalabas siya sa hospital. Naiwan pa rin doon ang kaniyang baby para sa masusing pag-aalaga since premature ito. "How are you? Are you feeling more better?"Tumango lang din siya. Nakadamit siya ng itim, lahat itim. Today is his funeral and everyone is getting ready. They even hold the funeral for three more weeksbecause of her favor. Hinihintay niyang baka may makitang posibilidad na buhay ito. Maging sina Magnus ay hindi rin nawalan ng pag-asa at hindi sumuko, pero nang makita nila ang eksaktong bangkay na sunog na sunog, they knew that it was Peruvian. Suot kasi nito ang singsing nila ni Romary that time. Ang tanging bagay na nakita nila sa pangyayari. Naubos na yata ang lahat ng luha niya at wala na yatang natira kung 'di pait sa puso. She feel like her heart is in so much agony but she have no more tears to shed. Ubos na lahat. Ubos na yata ang lahat la
Nang mga oras na iyon ay nagising na si Romary. She felt the pain in her abdomen, alam niyang dahil iyon sa tahi at pansin din niya ang pagkawala ng baby bump niya doon. "Where's my baby?" Tanong niya sa kawalan. Nandoon ang isang nurse na abala sa pagcheck ng vital signs niya. "You're awake...""Nurse, nasaan ang baby ko?" Medyo nag-aalala na tanong niya rito. "The baby is fine, naka-incubator pa ito, kailangan pa namin siyang i-monitor sa ngayon. Pero fighter ang baby mo, lumalaban siya." Pampalubag-loob na sambit ng nurse. "Gan'on po ba?""Yes, maam. Nga po pala, ano po ang ipapangalan mo sa baby girl mo, maam?"Bahagya siyang nag-isip saka seryosong tumingin sa nurse. "I will give her the combination of our names, Phoebe Malori, Phoebe Malori Fuego." Sambit pa ni Romary sa nurse. "Sige po, maam." "Thank you."Matapos n'on ay nagpaalam agad ito para lumabas. Ilang sandali pa ay pumasok si Remary, dala nito ang isang tray ng pagkain. Nakikita sa mukha nito ang pagsisisi. Tila