Nakainom na po ba ang lahat ng tubig???
Dumating na rin ang pinakahihintay na araw nilang lahat. Iyon ay ang maitakas si Romary sa Poland, without alarming the authorities. Nagpatulong din si Peruvian sa ibang tropa niya para gawan ng fake identity si Romary. The organization is also hunting her that time. Kung may magagawa man sila sa oras na 'yon, ito ay ang libangin ang lahat ng taong maeengkwentro nila. They used Raine as the cover up, dahil nga sikat ito at maraming fans ay magagawa nitong aliwin ang mga paparazzi. Candice can be their asset too, dahil magaling itong mag-organize ng plano at magdala ng mga tao. Madali niyang napapasunod ang mga bodyguards at iba pang tauhan nila. In connection of this, she can be an asset in delivering the securities as they land or depart any boundaries in Poland, connecting to Philippines. Naka-set na ang lahat sa mga oras na iyon. Nakahanda na rin sina Romary at Peruvian na noo'y palabas na sa hotel ni Raine. Madali silang nagtungo sa parking lot, gayundin sina Raine at Candice na n
Hindi nagtagal ay nakarating na rin sila sa private area ni Raine sa may Pampanga. Doon sila nag-landing, para na rin kay Romary at Peruvian na noo'y may pinatataguan."Maraming salamat, Raine. Malaki ang utang na loob ko sa'yo..." saad pa ni Romary sa dalaga saka niyakap ito."Ano ka ba ate, that's what sisters do for each other, right? Alam mo namang malakas ka sa'kin e," kindat pa nito.Natawa na lang si Romary sa pagiging bibo ni Raine. She is so light-hearted lady na wala yatang problema sa mundo. Maswerte ang makakabihag ng puso nito."Well, hindi na kami magtatagal, Raine. Maraming salamat sa kooperasyon, pakisabi na rin sa kuya mo na salamat din," si Peruvian na noo'y iti-nake over na ang mga tauhan ni Austin. Tapos na ang trabaho ng mga ito. Kung mayroon man silang ipinagpapasalamat, iyon ay ang pagiging matapang at loyal ng mga tauhan nito na hindi sumuko sa kabila ng panganib."Saan na kayo pupunta ngayon?" tanong ni Raine. Kasama na rin kasi ni Peruvian at Romary si Candic
Nang makarating sila sa hotel ay napili nila ang magkatabing kwarto. Isa para kay Candice at sa naman para sa kanilang dalawa ni Peruvian. Napagkasunduan nilang doon sa fifth floor sila mag-check in since makikita nila ang magandang tanawin mula sa itaas. Naunang magpahinga si Candice dahil napagod ito sa byahe, since hindi ito sanay sa mahabang trip mula sa Poland. She got jetlag.Naiwan sa may lounge sina Peruvian na nag-order ng inumin, hindi pa sila tinatablan ng antok, kaya naisipan nilang pumunta muna sa may pool ng hotel Naglalakad-lakad sila roon, bitbit ang kanilang napiling inumin. They treat that like their place, like a palace that they can walk in that tropical warm midnight."I am so proud of you," saad pa ni Romary kay Peruvian that time. Nakatingin lang ito sa kaniya."Why you say so?""Because you are a man with your words," she added, as she hold his hands that time. Nasa pool sila habang masinsinang nag-uusap. They don't care to those people nearby na may ginagawa r
Nang makasilid na sila sa kanilang kwarto ay nagkaroon ng oras si Peruvian para maligo muna, gusto niyang pawiin ang init ng nadarama sa oras na iyon. Naiwan naman si Romary habang nakatingin lang sa bintana, malalim na ang gabi, at kasabay n'yon ay ang pag-aalala nito sa mga darating na panahon. Natatakot siya para kay Peruvian, maraming kaaway ang naghahabol sa kaniya. Samu't-sari ang naiisip niya sa sandaling iyon. Until she felt someone in her back, masuyo nitong hinahalikan ang balikat niya. "Peruvian..." usal pa niya rito. "Did i scare you?" malambing na boses nito. Suot lang nito ang nakatabon na towel sa kaniyang beywang. He is wrapping his arms in her body. Nang mapansing malungkot ang mukha nito ay mabilis namang nag-alala si Peruvian. "What's wrong?" he is concerned of her emotions. Napahagulgol siya habang nakahawak si Peruvian sa kaniya. Mahal niya ito, sobra. And because of that, she's willing to sacrifice everything huwag lang mawala ang lahat ng mga pinaghirapan ni
Nang magkaroon ng pagkakataon si Peruvian na makausap ang isa sa mga haligi ng TRIAD, na isang organisasyon ng underground world, ay hindi na siya nagdalawang isip na humingi ng proteksyon. He asked security in return of his free service being an elite assassin. After driving, he finally arrived in their place. Isa lang ang nasa isip ni Peruvian that time, iyon ay ang malaman ng talaan ng organisasyon. Romary said about the organization, ito ang pwedeng makasagot sa lahat ng katanungan niya. Ang totoong pagkatao niya, at detalye ng totoo niyang mga magulang.Nandoon ang lahat ng listahan ng mga grupo na sakop nito, maging ang ibang grupo na sila mismo ang kontrolado.He clear his throat as he start to botton his suit. Malaya siyang naglakad papasok sa mansion ng mga Collins. Ito ang namamahala sa estado ng grupo dito sa Pinas."Password?" saad ng lalaking nakasuot ng itim, nakashades at gaya niya'y kagalang-galang ang suot.Tiningnan ito ni Peruvian saka nagsalita. "Mercenary." Mahina
Matapos magpakilala sa lahat ng tropa ni Peruvian ay nagkaroon sila ng pagsasanay. Minabuti nilang tingnan ang kakayahan ni Romary. Nagpunta sila sa isang open field at binigyan ng try out si Romary sa pamamagitan ng pagbaril nang malayuan. Gamit nito ang isang sniper rifle, at heto nga't hinihintay ang unang tira."Go!" sigaw ni Magnus. Nakatayo ito sa mismong gilid ng target at ilang dangkal lang ang pagitan sa target na nasa tagiliran nito.Huminga nang malalim si Romary saka nakadipa hapang nakahawak sa baril. Tinatantya nito ang hangin. Nang kalabitin niya ang gatilyo ng armas ay saktong tumama ito sa mismong target without harming Magns' waist.Nagsipalakpakan ang nasa taong nakasaksi sa ginawa nito. Mas humanga si Peruvian kay Romary sa oras na iyon."Let's proceed." Sabi ni Magnus na siyang ulo ng gagawing pagsasanay."Let's start." Si Romary na halatang handa sa anumang ipagawa nila."You must undergo a knife battle." "Easy." Sabi ni Romary."With a twist, you must do the ca
Mabilis na giniba ni Peruvian ang pintuan sa mga oras na iyon, naririnig kasi niyang tila may pinagdadaanan si Romary sa loob ng banyo. Nang magiba niya iyon ay tumambad sa kaniya ang suka nito sa bowl. Nakasalampak ito sa sahig habang hawak-hawak ang bowl na parang nakasalalay ang buhay niya roon."What the? Anong nangyayari? May nakain ka bang hindi maganda?" tarantang saad ni Peruvian.Sumunod na rin sa banyo sina Magnus at iba pa. Gaya niya'y nagtataka ang mga ito saka nababahala sa pangyayari. "I guess we need to take her in the hospital, baka may internal hemorrage siya," sabi pa ni Aries."Shut up!" supla ni Austin na matamang nakatingin sa dalaga."Anong nararamadaman mo, Romary?" may pag-aalala sa boses nito."I don't know, nasuka ako nang maamoy ang ulam, saka ang amoy ng alcohol...""Amoy? You mean, maselan ang pang-amoy mo?" Magnus starts to analyze. "Ganito rin ang nararamdaman ni Vanna noong nagbuntis siya. Hindi kaya...buntis ka?" tanong pa ni Magnus nang walang pag-aal
Matapos makipag-usap sa pari sa simbahan ay naramdaman ni Peruvian na mas gumaan ang pakiramdam niya. Gan'on din si Romary na hindi makapaniwalang nagawa niyang sabihin sa hindi niya kilalang tao sa likod ng nakatabing na kwarto ang lahat ng sekreto niya. It's very new to both of them. Ngayon nama'y sakay na sila ng kotse papunta sa tahanan ng mga Jaranilla. Gusto nilang kausapin ang mga ito. They must ask for their consent.Nang makaparada sa labas ng gate ay ramdam nilang dalawa ang kaba. Alam nilang hindi madali ang gagawin nila sa oras na iyon."Let's go?" mahinang tanong na Romary kay Peruvian.Dahan-dahang bumaba si Peruvian at pinagbuksan si Romary. Hawak-kamay silang pumasok sa mansion ng mga Jaranilla. Nang makapasok ay nakita nila agad ang bulto ng pigura ni Charlotte. Masama ang tingin nito kay Romary."Ang kapal ng mukha n'yo! Ang kapal ng mukha mong pumunta rito!" akmang sasampalin sana nito si Romary nang pigilan siya ni Peruvian."We don't want trouble." Mahinang usal n
Peruvian's POV(Five years after all suffering and chaos, Peruvian lastly show to his family.)Karga ko ngayon si Phoebe na edad five years old na. Nandito kami ngayon sa masteral ceremony ng mommy Romary niya. Nakaupo kami sa seats at ngayon nga’y pumapalakpak dahil tinatawag na sa stage si Romaryy. Naging honor ranked students ito na napabilang din sa dean’s lister. Proud na proud ako sa asawa ko sa oras na iyon. Pati si Phoebe ay nakikipalakpak na rin. Dahan-dahan kaming tumayo para pumunta sa stage. Karga ko si Phoebe na masayang nakatingin sa mommy niya na ngayo’y nakasuot na ng toga.“Aw, baby ko!” malambing na sambit ni Romary na agad kinarga ang anak namin. Kinuha ko ang mga medalya at sinuot iyon sa kaniya. Natuwa kaming dalawa dahil si Phoebe mismo ang nagpalit ng direksyon sa sombrero niya bilang palatandaan na graduate na siya.We kiss Phoebe together that time, rinig namin ang tilian, palakpakan at shutters ng camera.Wala na akong mahihiling pa sa oras na iyon. I am now
Peruvian's POV(After the accident)"How are you feeling bro?" Ang pamilyar na boses ang unang narinig ko. Minulat ko ang mga mata ko at kitang kita ko ang mukha ng nag iisang kaibigan kong si Raju. Siya ang sumagip sa akin sa fake accident na ginawa namin. Fuck! Ang sakit ng ulo ko. I want to move my body but I can't even move the tip of my finger. Half of my body is cramp, like I wake up from a coma."Romary."Agad ko siyang hinanap. Ngunit wala siya. Nilibot ko nang tingin ang buong kwarto. Naalala ko ang silid na ito at kung hindi ako nagkakamali nasa India ako. Iyon ang hometown ni Raju kung saan madalas ako noon. Dito ako nagpapalipas ng oras kapag stress ako sa trabaho. Tinuring ko na rin kasi itong pangalawang bahay. Gusto ko sanang bumangon, pero mabigat ang katawan ko."Thank God you're awake." Si Raju."Si Romary?""She's okay now. Nakikipag-coordinate ako sa mga kaibigan mo, hindi mo muna siya pwedeng lapitan o makasama."Natulala ako at natahimik. I know a lot of people m
Kinabukasan, iyon ang araw ng activity ni Phoebe sa school nila. Nasa paaralan na sila Charlotte at Raine, habang masayang chine-cheer si Phoebe. Sa kabilang banda ng bleachers nandoon naman si Romary habang masayang hawak ang video recorder. Ihinatid sila ni Austin. Ipinag-drive sila nito, gusto rin kasing bumawi nito sa hindi pag-attend sa event ni Phoebe. Mayroon lang kasi siyang importanteng susunduin."And now, let's welcome, Phoebe Malori El Fuego! with her mommy Romary. Palakpakan!" Dinig nila sa emcee na may hawak ng microphone. Nasa stadium sila ng paaralan at noo'y kabadong tinitignan ang bawat entry o kalahok sa dance showdown."Gooo! Phoebe!" dinig pa nila mula kina Raine at Charlotte na siyang may hawak na sa camera recorder. Medyo kabado si Romary sa oras na iyon dahil matagal na rin siyang hindi nakakasayaw. Nagsimula ang tugtog, at doo'y nagsimula nang gumalaw at pumadyak ang mag-ina, bilib na bilib si Romary sa stepping nila dahil kahit pa medyo slow learner siya sa
Five years run so fast that time. Mabilis ang pagtakbo ng panahon at heto nga't mas madaldal pa si Phoebe kaysa kay Romary. Sa edad nitong limang taong gulang ay aakalain mong nasa edad otso na ito dahil may sense na ito kung magsalita. And she is very mature about everything. No wonder na panay accelerated subjects ang mayroon ito dahil sa advance na learning patungkol sa pagiging genius nito. "Mommy can we go shopping later?" pa-pouty lips ni Phoebe. "Wow, shopping again?" pasigaw na sambit ni Charlotte na noo'y kasabayan nila sa kotse. Kagagaling lang nila sa photoshoot nito. Phoebe Malori El Fuego is her name. Kinuha ang name niya sa mixture names ni Peruvian at Romary and even she's five-years-old and at her young age she loves fashionand style. Maybe dahil expose ito sa trabaho nina Raine at Charlotte. Kasama nila palagi ang dalawa dahil kung medyo busy si Romary sa book signing or book publishing niya ay silang dalawa ang pinababantay ni Romary. Charlotte is now an iconic
Sumapit na nga ang takdang araw ng binyag ni Phoebe. Napagpasyahan ni Romary na magpatulong kinga Charlotte, Raine at Candice na nandoon sa bahay niya nanuluyan. Hindi naman siya nagkamali dahil napaka-hands on ng mga ito sa gagawing celebration. Ngayon nga'y kasalukuyan silang naghahanda sa susuotin at nagme-make up para mayamaya. Hawak ni Charlotte si Phoebe na noo'y pinapadede ng bottle milk na nireseta ng doktor kamakailan lang.That time, ay masaya silang nag-ayos ng mga sarili para sa darating na oras, papunta na sila sa simbahan para sa binyagan, since binyagan ng bayan ang dadaluhan nila."Ate, mauna na kami..." sabi nina Raine at Candice, nanatili naman sa gildi si Charlotte habang hawak pa rin si Phoebe. Tapos na kasi silang mag-make up, siya na lang ang hinihintay nila."Bilisan mo riyan, tita." Bagot na sambit ni Charlotte."I'm almost done." Sabi pa niya saka tumayo at kumuha ng pabango."Okey na ba?" lingon naman niya rito.Ngumiti si Charlotte saka tumango. "As always n
Matapos magkwentuhan at kumain ng snacks ay napagpasyahan ni Romary na magpacheck-up sa baby niyang si Phoebe dahil gusto niyang masigurado na okey lang ito. Panay iyak kasi ito ngayon kaya laking pagtataka niya kung napaano ito. Sinama niya si Raine na may sadya rin sa mall, dahil bibili rin ito ng mga bagong outfit sa kaniyang pictorial. Nasa highway na sila sa oras na iyon at heto nga't papasok na sa clinic. Naging driver din nila si Austin na gusto rin naman ang ginagawa. Abala rin ito sa kausap sa phone, dahil kahit naka on-levae ito ay panay pa rin tawag sa kaniya ang mga empleyado niya. Nalaman ni Romary na may lamig lang pala ang bata at niresetahan ng gatas na pwedeng makatulong sa digestion nito. Hindi rin naman sila nagtagal sa lugar ns iyon."Mabuti naman at okey na si baby, ate Romary..." sabi pa ni Raine."Kaya nga eh, siguro hindi ko na siya iduduyan sa labas.""Mabuti nga siguro, ate." Matapos magpa-check up ni Romary ay sumakay siya sa sasakyan, sa likuran siya haban
Matapos ang ilang linggo, ay namuhay ng tahimik si Romary kasama ang anak niyang si Phoebe sa bagong tirahan nila sa Tagaytay. Bumili siya ng property doon para na rin magsimula at makalimot. Binibisita sila ng mga kaibigan niya na sina Vanna, Georgina, Paris, at Raquel doon. Sinasamahan din siya paminsan-minsan nina Candice at Charlotte, kung wala itong mga pasok sa eskwela o sa kanilang part time job bilang mga model. Gan'on din si Austin na halos madalas sa bumibisita sa kaniya. It's Sunday that day, and nakasanayan na ni Romary na pumunta ng simbahan kasama ang kaniyang sanggol na si Phoebe. Sakto rin dahil gusto niyang ipeschedule ang binyag nito sa susunod na buwan. Nang makababa sa minamanehong kotse ay gumilid siya para kunin ang handy crib ng baby niya. Tahimik niyang kinuha ang sanggol na noo'y kagigising lamang. "Hello, my baby? How are you?" masayang bungad pa niya saka binuhat ito. Matapos n'on ay isinara na niya ang pinto at pinindot ang lock button sa car key. Whil
"Romary," narinig niyang sambit ni Magnus sa likod niya.Isang mapait na ngiti ang sinukli niya. Tatlong araw mula na nang makalabas siya sa hospital. Naiwan pa rin doon ang kaniyang baby para sa masusing pag-aalaga since premature ito. "How are you? Are you feeling more better?"Tumango lang din siya. Nakadamit siya ng itim, lahat itim. Today is his funeral and everyone is getting ready. They even hold the funeral for three more weeksbecause of her favor. Hinihintay niyang baka may makitang posibilidad na buhay ito. Maging sina Magnus ay hindi rin nawalan ng pag-asa at hindi sumuko, pero nang makita nila ang eksaktong bangkay na sunog na sunog, they knew that it was Peruvian. Suot kasi nito ang singsing nila ni Romary that time. Ang tanging bagay na nakita nila sa pangyayari. Naubos na yata ang lahat ng luha niya at wala na yatang natira kung 'di pait sa puso. She feel like her heart is in so much agony but she have no more tears to shed. Ubos na lahat. Ubos na yata ang lahat la
Nang mga oras na iyon ay nagising na si Romary. She felt the pain in her abdomen, alam niyang dahil iyon sa tahi at pansin din niya ang pagkawala ng baby bump niya doon. "Where's my baby?" Tanong niya sa kawalan. Nandoon ang isang nurse na abala sa pagcheck ng vital signs niya. "You're awake...""Nurse, nasaan ang baby ko?" Medyo nag-aalala na tanong niya rito. "The baby is fine, naka-incubator pa ito, kailangan pa namin siyang i-monitor sa ngayon. Pero fighter ang baby mo, lumalaban siya." Pampalubag-loob na sambit ng nurse. "Gan'on po ba?""Yes, maam. Nga po pala, ano po ang ipapangalan mo sa baby girl mo, maam?"Bahagya siyang nag-isip saka seryosong tumingin sa nurse. "I will give her the combination of our names, Phoebe Malori, Phoebe Malori Fuego." Sambit pa ni Romary sa nurse. "Sige po, maam." "Thank you."Matapos n'on ay nagpaalam agad ito para lumabas. Ilang sandali pa ay pumasok si Remary, dala nito ang isang tray ng pagkain. Nakikita sa mukha nito ang pagsisisi. Tila