NAKATALI ang paa't kamay ni Margaret ng mga oras na 'yon habang nakakulong siya sa isang marumi at mabahong abandonadong bahay. Hindi niya akalaing magagawa siyang iwan sa ganoong sitwasyon ni Andrew para lang matuloy ang plano nitong paghihiganti sa kaniyang ama at mga kasapi nito.Sariwa pa rin sa isipan niya kung paano siya iniwan ni Andrew sa ganoong sitwasyon matapos siya nitong itali at ikulong sa lugar na iyon. "Dito ka lang, babalik ako. At para makasiguro na hindi ka aalis ay kinakailangan kong ikulong ka at itali ang paa't kamay mo.""Andrew, 'wag mong gagawin sa akin 'to, alam mong buntis ako--" Napailing lamang ito. "Wala na akong ibang choice, sorry." Hindi niya alam kung ano bang dapat maramdaman gayong natitiis ni Andrew na makitang nahihirapan siya para lang matuloy ang pinaplano nito."A-ano ba kasing pinaplano mo? Akala mo ba ay hindi delikado ang gusto mong mangyari? Oo, naiitindihan ko na naghahangad ka ng hustisya pero hindi sa ganitong paraan!""Tumigil ka na, M
Malalim na ang gabi at umaasa pa rin si Margaret na babalikan siya roon ni Andrew, hindi dahil sa kagustuhan niyang magsasama pa rin sila nito at bibigyan siya nito ng maganda at maayos na buhay, kundi dahil nais niya nang makaalis sa lugar na iyon. Ramdam na niya ang gutom kasabay nang takot at pangamba, at wala siyang ibang maisip na paraan kundi ang umiyak ng umiyak. Hanggang sa maramdaman niya na lang ang pagsakit ng tiyan niya, dahilan para mapamura siya sa sakit. "Ah!" Ilang segundo pa ang lumipas nang makaraos sa sakit ay saka naman namuhay ang galit sa kaniyang dibdib. "Isinusumpa ko, simula sa araw na ito, wala ka nang magiging karapatan sa anak mo, Andrew!" Simula pa lang nang iwanan siya nito sa abandonadong bahay na iyon ay napatunayan niya sa sarili na walang maidudulot na maganda sa buhay niya si Andrew, lalo na't ang pinakamithiin lamang nito ay ang makaganti sa kaniyang ama sa pagkamatay ng kaibigan nitong si Philip at ang pamilya nito.Hindi niya alam ay pareho lang di
HINDI NA nagpang-abot pa sa mansyon ang mag-amang Margaret at Renato matapos itong samahan ni Simon na umuwi ng mansyon. Kaya naman wala pa ring kamalay-malay si Renato na nakauwi na nang ligtas ang anak. At dahil nabalitaan nito kay Florencio na alam ni Andrew kung nasaan ngayon si Margaret ay agad niya itong kinausap nang masinsinan habang nakakulong pa rin ito sa isang k'warto. "Saan mo dinala ang anak ko?" Napangisi si Andrew. "At bakit ko naman sasabihin? 'Ni hindi n'yo nga ako magawang pakawalan, pwes, mamatay siya ro'n sa gutom!"' Hindi na napigilan pa ni Renato ang galit na nararamdaman, dahilan para masuntok niya ito sa panga. "Ah!" singhal niya. At nang balikan niya ng tingin ang binata ay nakita niyang nagdulot agad ng sugat ang panga nito na nalapatan ng kaniyang kamao. "Akala ko ba ay mahal mo ang anak ko at ang magiging apo ko? Bakit hinahayaan mo lang silang magutom at mapahamak sa sitwasyon nila ngayon?" Seryoso siyang tiningnan ni Andrew. At doo'y hindi niya naiwa
"Talaga? Hiwalay na kayo ni Yvo?" Labis ang kasiyahang nararamdaman ngayon ni Tamara matapos ibalita sa kaniya ni Karadine na hiwalay na ito sa kasintahan. Gayunpama'y anong bigat sa dibdib ang nararanasan ngayon ni Karadine pero mas kinakailangan nitong magpalaya para sa kaniya. "Salamat." Napayakap siya rito at sa sarili ay napabulong siya ng, "Uto-uto." Kapagkuwa'y ipinakita na naman nito ang pekeng ngiti nang magkaharap silang muli. "Ano pa lang sabi niya no'ng makipaghiwalay ka?" Nagkibit balikat lamang si Karadine, ayaw na kasi niyang balikan pa ang naging huling pag-uusap nila ni Yvo. "Basta, gawin mo na lang ang bagay na makakapagpasaya sa'yo, masaya ako kung saan ka masaya, Ate Tamara." Tipid pang napangiti si Karadine kahit sobrang sakit ng kaniyang nararamdaman. Kaya matapos ang kanilang pag-uusap ay hindi pinalampas ni Tamara ang pagkakataon para akitin si Yvo at para siya naman ang mahalin nito."Yvo, ako na lang ang mahalin mo, siguradong mamahalin kita nang higit pa s
"Pambihira! Iisa na nga lang ang kalaban, natakasan pa kayo, mga ungas!" Hindi napigilang magalit ni Renato sa kaniyang mga tauhan. Pakiramdam niya'y nagkamali siya ng desisyong ipagkatiwala sa mga ito ang misyon kanina. Samantala'y agad naman humupa ang galit niya nang malaman pa niya ang isang balita. "Boss, nakita na po namin sina Madam Tamara at Yvo, at magkasama silang dalawa kanina," pagbigay impormasyon ni Billy. "Kung ganoon ay bakit sila magkasama at nasaan sila?" "Nasa silid po si Yvo at nagpapahinga habang si Madam Tamara naman ay nagawa nang ihatid pauwi ni Madam Karadine," tanging sagot ni Billy gayong pinakiusapan ito ni Renzo na 'wag mababanggit sa amo ang kalokohang ginawa nina Tamara at Yvo dahil siguradong malalagot nito si Yvo."Ano bang nangyari?" tanong niyang muli."Ah, kasi, boss, nakisali rin sila kanina sa ingkwentro at nag-iba sila ng daan pabalik kaya pareho po silang napagod," katwiran naman ni Fernando na mukhang pinapaburan ang pagtatakip sa katotohanan
MABILIS din siyang kumalas sa halik na 'yon nang mapag-isip-isip niyang mali iyon. Kaya naman bahagya siyang napahawak sa sariling labi nang hindi tumitingin sa binata. "Bakit? May problema ba?" Napatango siya at napapikit sandali. "Mali 'to, Yvo. Mali na naglilihim ako kay Ate Tamara. Ano pa ang ipinangako ko sa kaniya na handa akong magparaya para sa kaniya?" Napailing si Yvo at gamit ang palad ay sinubukan nitong hawakan ang kanang bahagi ng mukha niya."Sinasabi ko na nga ba at tama ang hinala kong nagparaya ka lang. Pero bakit? Bakit ganoon lang kadali sa'yo na ipamigay ako, Kara?" Napatitig siya sa mga mata nito. "Dahil kapatid ko siya at mahal ko siya. At aaminin kong nangangarap ako na magkasundo kaming dalawa. Kaya kahit masakit ay nagparaya ako para sa kapatid ko.." Hindi maiwasang mapailing ni Yvo sa mga sinabi niya. "E, paano naman tayo? Paano ang nararamdaman natin para sa isa't isa? Mababalewala na lang ba ang lahat ng 'yon? Kara, ikaw ang mahal ko. At kahit pagpilita
MABILIS na tumakbo ang mga araw, kung saan ay mas nagtitiis si Yvo sa tunay nitong nararamdaman at sa bawat araw na magkasama sila ni Tamara ay parang nililinlang niya lang ang kaniyang sarili dahil batid niyang si Karadine talaga ang mahal niya. Pero ano nga bang magagawa niya kung kinakailangan niya itong gawin alang-alang kay Karadine na nakiusap sa kaniyang gawin ang bagay na ito? Sa kasalukuyan ay patungo pa lang sana ng pabrika si Renato habang hinihintay na magbihis sina Karadine at Tamara. Simula kasi nang malaman niyang okay na ang dalawa ay madalas na itong magsabay sa pagbaba ng hagdan upang salubungin siya sa umaga. Sa katunayan ay si Karadine rin mismo ang nagsabi sa kaniya tungkol sa relasyon ngayon nina Yvo at Tamara at ito mismo ang nag-uudyok sa kaniya na 'wag nang tutulan pa ang relasyon ng dalawa lalo pa't batid ni Karadine na talagang mahal ni Tamara si Yvo at handa nito itong ipaglaban. Nang mga oras na iyon ay sakto namang nakatanggap siya ng tawag mula kay Renz
Hindi naging madali para kay Yvo na tanggapin ang hininging pabor sa kaniya ni Karadine-- na makipagrelasyon siya sa step sister nitong si Tamara at matutuhan itong mahalin. Para sa kaniya, iyon na ang isa sa pinakamabigat na desisyong kaniyang ginawa sa buong buhay niya.Malalim na ang gabi nang umuwi siya ng kanilang bahay. Doo'y nadatnan niyang mahimbing nang natutulog ang kaniyang amang si Dominador. Katatapos niya lang makausap si Aleng Nenita at wala naman daw naging problema sa pag-aalaga't pagbabantay nito sa kaniyang ama. Sa katunayan ay malaki na ang naging improvement nito simula nang nagpatuloy pa ito sa gamutan. Naibigay niya na rin ang pangdalawang linggong sweldo ni Aleng Nenita at dahil mabigat para sa kaniya ang mga pangyayari simula nang tanggapin niya ang pabor ni Karadine ay nagdesisyon siyang mag-day off na muna kinabukasan nang matutukan niya namang bantayan at alagaan ang kaniyang ama.Kaya naman kinabukasan ay laking pagtataka ng kaniyang ama nang malaman niton
HINDI PA rin natigil ang masamang tinginan nina Maria at Tanya sa isa't isa kahit na kanina pa sila inawat ng mga tao sa mansyon. Sadyang nagkalamat na nga ang pagkakaibigan ng dalawa bukod pa ang katotohanang naging magkaribal ito noon sa puso ni Renato. Sa kasalukuyan ay masayang kinakarga ni Yvo ang kanilang anak na si Yvanna. At dahil may taglay na rin itong kalikutan ay mabilis sumuko ang mga braso niya. Natatawa naman siyang pinagmamasdan ni Karadine. "Mukhang kailangan mo pang magsanay na mag-alaga ng bata," pabirong sabi nito. "Mukha nga," pagsang-ayon niya rito. At doo'y hinayaan niya ngang si Karadine na muna ang mag-alaga nito. Kapagkuwa'y agad siyang nilapitan ni Renzo na kanina pa siya pinagmamasdan at gustong lapitan. "Yvo, bro." Doo'y nagpakita sila nang pagka-miss sa isa't isa. "Salamat at tama ang kutob ko noong una na ikaw si Yvo," pasimpleng bulong nito sa kaniya. Bagay na nagpalaki mismo ng mga mata niya. "Naisip mo pala 'yon? Kahit na nag-ibang katauhan
"Bakit mo ginawa 'yon?" takang katanungan sa kaniya ni Karadine. Naiilang ma'y bumwelo na rin siya upang makaisip ng tamang dahilan. "Ah, pasensya na, madam. Masyado lang akong nadala sa mga sinabi mo. Patawarin mo sana ako kung umaasta agad ako na isang malapit mong kaibigan." Doo'y bahagya siyang nilingon nito. " Pero bakit? Naranasan mo na rin bang mangulila sa mahal mo sa buhay bukod sa iyong pamilya?" "Oo. At sa totoo lang ay ganiyan din ang nararamdaman ko ngayon," sinserong aniya na bahagyang nakapagpatahimik sa pagitan nila. Segundo ang lumipas at narinig niya ang mahinang pagtawa ni Karadine. "Nakakatuwa naman na may taong nakaka-relate sa nararamdaman ko, kung ganoon ay hindi pala ako nag-iisa." Hindi niya alam kung bakit nang magtamang muli ang kanilang mga mata ay bahagyang napakunot ang noo nito. Kaya naman kinabahan siya nang mas titigan pa siya nito. "Alam mo, iniisip ko tuloy na baka pinaglalaruan lang ako ng tadhana." Nanatiling nakakunot ang noo niya haba
DUMATING ANG araw na pinakahihintay ni Yvo, ang magkita silang muli ni Karadine. Iyon ay nang totohanin na talaga niya ang pagpapanggap bilang isang bagong hardinero ng pamilya Monteza. Suot niya ang isang baseball cap at pekeng balbas na binili lamang sa kaniya ni Margaret upang gamiting pagbabalat kayo. Sa isip niya ay kailangan niya ng kooperasyon upang hindi maging padalos-dalos ang kaniyang mga aksyon. "Ikaw pala ang bagong hardinero?" Nanginig ang kaniyang buong kalamnan habang gayundin naman ang pagbilis nang pagtibok ng kaniyang puso. Batid niya na sa mga sandaling iyon ay magkakaharap na silang muli ng kasintahan. "Ah, o-opo." Bahagya siyang napalingon dito habang pinag-aaralan naman ni Karadine ang kabuuan ng mukha niya. Nang sandaling iyon ay hindi maintindihan ni Karadine kung bakit bigla na lang nakaramdam ng bahagyang kasiyahan ang puso niya. "Nakapagtataka," aniya sa isipan. "Anong pangalan mo? Ahm, pasensya ka na, hah? Kailangan ko lang kasing kilalanin ang
Pinakiramdaman nga ni Andrew ang pagdating ni Tamara, kung saan ay dis oras na rin ng gabi. Sa puntong iyon ay nakahanda na ang plano. Naghihintay lang siya ng go signal ni Margaret kung kailan siya dapat umaksyon. At sa kaniya rin naman manggagaling ang magiging go signal niya kay Florencio. Gamit ang bluetooth hearing device ay malinaw niyang naririnig doon ang boses ni Margaret na itong nagmo-monitor sa kaniya. Lingid sa kaalaman ni Tamara ay nakapaglagay ng safety device si Margaret sa bag nito kung saan ay mamo-monitor nito ang location ng isang tao. Kaya naman sa tulong ng safety device na iyon ay tagumpay na nasundan ni Margaret ang kapatid. "Alukin mo na siya ng makakain, at 'wag na 'wag mong kakalimutan ang ibinilin ko," boses ni Margaret mula sa kabilang linya. Doon nga'y nakita niyang abala si Tamara na kausapin at lambingin si Yvo. Kaya naman naisip niya na magandang tsempo iyon para isagawa ang unang plano. Kung saan ay kinakaikangan niyang lagyan ng sleeping p
NGAYONG alam na ni Margaret ang pinakalilihim ni Tamara ay nagkaroon siya ng dahilan para gawing pain ito sa pagbabalik loob nito sa kaniya. "Hanggang kailan mo balak ilihim sa pamilya natin ang pinakamalalim mong sikreto, Ate Tamara?" Tila nagulantang naman si Tamara sa ibinungad niya matapos itong matigilan sa ginagawa. Naabutan niya kasi itong nag-iimpake ng ilang damit. Pero sa lahat na yata nang nakilala niya ay si Tamara na ang pinakamagaling pagtakpan ang sikreto at indenial palagi kahit bistado na. "Hindi ko alam ang sinasabi mo," kaswal na wika nito. Bahagya siyang natawa. "So, ide-deny mo pa talaga sa akin na ikaw ang dahilan kung bakit inakala naming lahat na patay na si Yvo?" Biglang nataranta si Tamara sa sinabi niya at sinigurado nito na walang kahit sino ang p'wedeng makarinig sa pag-uusap nila. "Paano mo--" "Sinabi sa akin ni Andrew. At oo, inamin niya sa akin na magkasabwat nga kayo. Ngayon alam ko na kung bakit madalas kang umaalis dahil lahat pala ng iy
MALAKAS na pagsuntok sa pader ang pinakawalan ni Renato matapos aminin mismo sa kaniya ng anak na si Tamara ang tungkol sa malaking perang kinamkam nito mula sa pabrika. Sa katunayan ay hindi pa nito iyon malalaman kung hindi dahil kay Margaret. "Umamin ka nga sa akin, saan mo dinala ang pera, hah?" may tonong galit ngunit kalmado nang pagkakasabi ni Renato. Wari ay hindi makasagot agad si Tamara. Pinapakiramdaman pa kasi nito kung tama ba na sabihin nito sa ama ang tunay na dahilan kung bakit bigla na lamang itong nagkainteres na angkinin ang perang pinagharapan niya ng mahigit isang dekada. "P-papa--" "Bigyan mo ako ng sapat na dahilan, Tamara!" At tila bumaliktad ang mundo niya sa isinagot ng anak, "D-dahil kay Yvo! Oo, naging desperada ako, papa. Ginawa ko ang lahat para lang mabuhay siya!" Nanlaki ang mga mata niya sa ipinagtapat nito. Hindi niya akalaing magagawa siyang traydurin ulit ng sariling anak, alang-alang sa pag-ibig. Walang pinagkaiba sa ginawang pagtraydor sa
NANG mabalitaan ng pamilya Monteza na nahuli na ng mga pulis ang kanilang padre de pamilya ay sabik na dinalaw ni Florida at ng magkakapatid ang kanilang ama sa kulungan. "Papa, kay tagal ka naming hinanap. Mabuti at okay ka lang," wika ni Karadine. Bagay na sinang-ayunan naman ni Isabel. Sumunod na napatango si Margaret. Habang nanatiling walang kibo naman si Tamara. "Sana ay matagal ka nang sumuko para hindi na nadagdagan pa ang sentensya ng iyong pagkakakulong," wika ng asawa nito na si Florida. "Ayos lang, Florida, alam ko naman na rito na ako mamamatay sa kulungan. Kaya pakisabi na lang sa mga apo ko na paumanhin dahil nagkaroon sila ng demonyong lolo." "Papa? 'Wag mo ngang sabihin 'yan!" may tonong panenermong wika ni Tamara, na ngayon lang nagkaroon nang lakas ng loob na magsalita. Doon naman nagawang sentruhin ng tingin ni Margaret ang kaniyang kapatid. Kapagkuwa'y mabilis niya itong nilapitan upang hilahin sa kung saan at para makausap ng masinsinan. "Sabihin mo n
"Napakaganda niya, Karadine! Manang-manang sa'yo!" masayang wika ni Rosanna para sa best friend niya habang karga-karga nito ang bata. Katulad ni Isabel ay nag-volunteer din ito na magbantay kay Karadine sa hospital. Bagama't nanghihina pa mula sa panganganak ay tipid na napangiti si Karadine. "Maaari ko bang mayakap muli si Baby Yvanna?" "Yvanna ang ipapangalan mo sa kaniya?" tanong ni Rosanna. "Oo, Rosanna. Kahit sa pangalan man lang ay masabi kong buhay na buhay pa rin si Yvo mula sa katauhan ng anak namin." "Oo nga, 'no? Parang girl version din siya ni Yvo, ang tangos ng ilong kahit baby pa lang, e!" Hindi napigilang mapangiti ni Karadine. "Kung nabubuhay lang sana si Yvo, masayang-masaya siguro siya na makita ang anak niya.." "Hay, Karadine, 'wag mo na munang i-focus ang sarili mo sa kalungkutan. Ang importante ngayon ay kasama mo si Baby Yvanna, bilang isang magandang alaalang iniwan sa'yo ni Yvo." "Ewan ko ba, Rosanna. Parang pakiramdam ko kasi ay nandito pa rin si
SA KABILA nang mga pangit na nangyari sa kanilang pamilya ay unti-unti namang nasolusyunan nina Tamara at Andrew ang kanilang problema sa mga dating empleyado ng pabrika. Kaya naman naibigay na nila ang huling sahod ng mga ito. Ito ay dahil walang pag-aalinlangang ibinalik sa kaniya ni Andrew ang pinaghatian nilang pera at sa halip ay naisip nito na mag-ipon na lang ayon sa kaniyang pinagpaguran. Sa ngayon ay nagtatrabaho si Andrew bilang security guard sa isang subdivision kung saan ay malaking tulong naman ang kinikita nito upang makapagbigay sustento sa kanilang anak ni Margaret na si Baby Marvin. Sa kasalukuyan ay unti-unti rin ibinabalik ni Tamara ang mga perang nakuha niya mula sa pabrika. Naisip niya kasing itayo ng negosyo ang natira sa kaniyang pera upang lumago iyon at may pagkuhaan kung kinakailangan ng gastusin para kay Yvo. Masaya siyang magkaroon ng sariling water station na malaki ang naitulong sa kaniya. Isa na yata sa tamang desisyon na nagawa niya sa buhay."Sa wakas