Corvus’ POVNandito na ako ulit sa penthouse ni Miss Alina. Kapag ganitong tahimik, at narito ako sa vendara, alam kong pinasok na ulit ni Miss Alina ang panaginip ko. Lumingon ako sa paligid, nakita kong nakatayo si Miss Alina sa tapat ng isang malaking halaman dito. Nakasuot pa rin siya ng wedding gown. Gaya nung una, gandang-ganda pa rin ako sa kaniya.Seryoso siyang nakatingin sa akin. Parang nag-aabang kung ano bang dapat na naming gawin. Sa totoo lang, hindi ako makapaniwala na gusto niyang makipag-séx sa akin. Ngayon na talaga ako naniniwala kay Geronimo na kahit sino talaga ay naaakit sa akin.Hindi na ako nagpakipot. Kung ano ako bilang lalaki, ganoon na rin ang ginawa ko ngayon. Sanay na rin naman din ako sa ganitong landian kaya bakit ba magpapakahiya pa ako. Habang nakatingin siya sa akin, isa-isa ko nang tinanggal ang damit ko sa harapan niya. Inuna kong tanggaling ang t-shirt, sunod ang panjama. Huli kong tinanggal ang underwear ko.Nung hubu’t hubad na ako, tinitigan ko
Corvus’ POVMaaga akong nagising. Si Geronimo, naghihilik pa rin nung iwan ko sa kuwarto. Dito ako tumuloy sa garden ko. Wala pa akong hila-hilamos at toothbrush, excited kasi akong makita kung ano na bang itsura ng mga halaman ko. Sa ngayon, hindi pa masyadong buhay ang ilan sa mga tinanim kong halaman at bulaklak. Hindi pa sila stable kaya kailangan pa ring alagaan. Mabuti na lang at hindi pala-ulan ngayon kaya hindi sila malulunod sa tubig.Pagkatapos mong mag-garden, nag-ready na rin ako ng almusal. Dinagdagan ko na ang pagluluto kasi may bwisita ako. Masaya ‘yung ganitong pakiramdam, maluwag na ang lahat ng puwesto dito sa bahay ko. Malayang-malaya ko na ring nagagawa ang mga gusto kong gawin. Maliit pa sa ngayon itong bahay ko pero masaya na ako. Paano pa kaya kapag mas malaki na. Kapag ganoon, kailangan ko na rin sigurong bumuo ng pamilya. Isa na rin ‘yun sa mga pangarap ko sa buhay ko. Ang magkaroon ng sariling pamilya at magkaroon ng malaking bahay.Pagkatapos kong magluto, t
Corvus’ POVMatagal akong naghintay sa gustong gawin ni Miss Alina sa akin. Hinintay ko kung mapapagalaw ba talaga niya ang ari ko. Kasi parang imposible ‘yon. Pero naniwala pa rin ako kasi alam kong hindi naman siya sinungaling. Kaya lang umabot na ang halos ilang minuto, wala, wala pa rin akong nararamdaman. Ni hindi nga niya napatayo ng kahit isang segundo lang ang tité ko, e.“Hindi ko alam kung bakit ayaw gumana. Hindi ko mapagalaw ngayon ang ari mo, Corvus,” sabi niya na parang nahihiya na ang boses. Gusto kong matawa, pero hindi ko ginawa kasi baka magalit siya. Sa mga oras kasi na ito, alam kong parang napapahiya na siya sa akin. Mabuti na lang at hindi ko siya nakikita. Pero sigurado akong sa mga oras na ito, titig na titig siya sa wala pang buhay kong tité. Kasi ito ‘yung gusto niyang mapagalaw, e. Nakakahiyang isipin na matagal na niya tuloy napagmasdan ang alagá ko.Hanggang sa siya na lang ang sumuko. “Sorry, Corvus, pero hindi ko magawang pagalawin ‘yan,” sabi niya. “M-m
Alina’s POV“Sarap na sarap at halos tumitirik ang mga mata niya habang nilalaro ko ang ari niya,” masaya kong kuwento kay White lady nang magkita kami ulit dito sa park. Hindi ko napigilang magkuwento sa kaniya kasi ganito talaga ako kahit nung nabubuhay pa. Kapag may masayang nangyari sa akin, kinukuwento ko talaga sa mga kaibigan ko, lalo na kay Helena at Geneva.“Mukhang galamay na galamay mo na ang kakayahan mong ‘yan, ah,” aniya habang nakatingin sa couple na naglalambingan sa harap namin.“Hindi nga e, hindi ko kasi kayang pagalawin ‘yung mismong ari niya. Ang ginamit ko kasi para malaro ang ari niya ay ‘yung séx toy. Dahil sa laruang iyon, natuloy ko pa rin ang paglaro sa alaga niya. Grabe, white lady, sobrang laki talaga ng ari ni Corvus. Kakaiba siya sa lahat ng lalaking nakita ko ang armas,” pagbibida ko pa sa kaniya. Hanggang ngayon, tumatatak pa rin sa isip ko ang itsura niya habang sarap na sarap sa ginagawa ko sa kaniya. Ganoon palang ang nangyayari, pero parang naaanin
Alina’s POV Natakot ako nang marinig ko kay White lady na isa palang matinik na demonyo ang nakita ko nun sa paresan. Hindi pala iyon ligaw na kaluluwa kundi demonyo pala na nangangain ng mga ligaw na kaluluwa. Sabi ni White lady, mukhang natakam sa aking ang demonyong ‘yun. Madalas daw kasi ay nakatambay iyon sa mga ospital, nag-aabang sa mga ligaw na kaluluwa na wala pang alam sa nangyari sa kaniya, ‘yung wala pang alam na patay na sila. Sabi pa ni white lady ay minsan na niyang na-encounter iyon. Minsan na rin daw siyang binitikma nun. Suwerte lang na natakasan niya ito kasi may nakita itong ibang ligaw na kaluluwa. Tinanong ko naman siya kung bakit hindi ako inatake kanina nung demonyong ‘yun. Ang sabi niya ay baka dahil kay Corvus. May connection kaming dalawa na hindi niya ako puwedeng galawin. Nang malaman ko ‘yun, natuwa ako kasi malaki talaga ang tulong na nasa tabi ko si Corvus. Kapag nasa tabi ko siya, safe ako. Kaya mainam na rin siguro na hindi na ako umalis sa tabi niy
Alina’s POVBumuhos ang ulan habang nasa biyahe kami ni Corvus. Naawa ako sa kaniya dahil tinuloy pa rin niya ang pagmamaneho ng motor niya habang umuulan. Ayos lang daw siya kasi may dala itong damit na pamalit.Pagdating tuloy sa mansiyon ni Nacho, tumuloy siya sa banyo para magbihis. In-assist siya ng mga kasambahay, habang ako naman ay tumuloy sa kuwarto ni Nacho.Habang narito ako sa kuwarto niya, napagmasdan ko ang buong paligid. Wala siya, mukhang nasa banyo ito kasi naririnig kong may mga kumakalasing na mga tubig doon.Napapailing ako kasi halos lahat ata ng gamit niya rito, ako ang bumili. Hindi ko rin alam kung bakit ang hilig niyang mang-uto nung sweet-sweet-an pa kami nung nabubuhay pa ako. Nakukuha niya ako palagi sa mga matatamis niyang salita at sa mga panlalambing niyang tila acting-an niya lang.Maya maya ay lumabas na siya sa banyo. Tapos na siyang maligo. Topless at nakasuot na lang ng boxer nung lumabas doon. Gamit-gamit niya ang maliit na towel sa buhok niya para
Corvus’ POVAng lalim ng eyebags ni Nacho. Latang-lata at halos hindi makasunod sa mga pinapagawa ko habang nandito kami sa gym niya. Mukhang may sakit siya. Ako ang naaawa sa itsura niya ngayon.“Dapat atang mamahinga ka na lang muna kaysa mag-gym, Nacho.” Hindi ko na napagilang magsalita. Nahinto tuloy siya sa ginagawa niya para tignan ako.“Bakit, may mali ba?” tanong niya habang inaabot na ang tumbler sa tabi niya. Maya’t maya uhaw, maya’t maya humihinto. Halatang pagod na pagod siya.“Oo, latang-lata ka. Mukhang may sakit. Mabagal ang paggalaw at mukhang pinipilit mo lang itong mga ginagawa mo dito sa gym,” sagot ko naman saka ko siya inabutan ng towel.“I haven’t been able to sleep for several day. Gusto kong mag-gym, gusto kong mapagod, gusto kong makatulog na ng mahimbing kaya ako nagi-gym ngayon,” paliwanag naman niya.“Hindi ata gym ang kailangan mo, mas kailangan mo atang magpahinga sa ngayon. Baka lalo lang sumama ‘yang pakiramdam mo. Pero, ikaw, kung gusto mo talagang ipi
Corvus’ POV“Oh, syet!” sabi ko kaya nahinto sa paglalakad si Nacho. Bumalik siya para lapitan ako. Hinawakan niya ako sa balikat kasi yumuko ako. Hinawakan kong mabuti ang tiyan ko na para bang sakit na sakit ako. Um-acting kasi ako na sumakit ang tiyan ko.“Bakit, anong problema, Corvus?” Kita ko sa mukha niya ang pag-aalala. Tila nakuha ko siya agad sa acting ko. Umupo pa siya para makita ang itsura ng mukha ko.“Napasama ata ang lagay ng tiyan ko sa kinain kong biko kaninang umaga. Sira na nga ata talaga iyon,” pagsisinungaling ko. “Ilang araw na kasi itong nakalagay sa fridge ko, mga isang linggo na ata. Sa pagmamadali kong kumain ng almusal, iyon ang nadampot ko kasi late na akong nagising kanina.”Umiling siya. “Baliw ka ba, bakit mo naman kinain pa ang ganoong pagkain na matagal na palang naka-imbak sa fridge mo, sasakit talaga ang tiyan mo niyan,” sabi niya at saka ako inalalayang maglakad. Sinabi ko sa kaniya na gusto kong magbanyo. Siguro, doon na lang muna ako habang kinak
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag