”Mahusay. Ngayon na alam mo na ito, hindi na ako magpapaligoy ligoy pa.” Tinaas ni Angela ang kanyang baba na may aroganteng ekspresyon. “Makabubuti kung layuan mo si Shaun. Hindi siya tao na pwede mong paglaruan.”“Paano kung ayokong lumayo sa kanya?” Nagtatakang tinanong ni Catherine. “Interesado ka sa kanya, ngunit tinatrato ka lang niya bilang nakababatang kapatid.”Nanatiling kalmado si Angela. “Ano ngayon? Para sa mga maharlikang pamilya tulad ng kay Shaun, sila ay nagaalala tungkol sa pagiging bagay ng kasal pagdating sa social status. Para sabihin ang totoo, hindi mo siya ganun kakilala. Ang miyembro ng kanyang pamilya ay hindi ka tatanggapin dahil sa hindi ka bagay sa kanya. Kasalukuyan, nakikipagsaya lang siya sayo. Ang kanyang pamilya ay hihintayin kang matuyo.”Suminghal siya ng sarkastiko at sumunod na umalis sa mayabang na paraan.Si Catherine ay medyo nalulungkot sa kanyang mga salita. Gayunpaman, hindi niya talaga ito pinagisipan. Ano pa man, ang isang marriage cert
Isang sandali pa, si Shaun ay binaba ang kanyang ulo at kinain ang pagkain sa kutsara na hawak ni Catherine.“Ituloy mong pakainin ako.”Walang masabi si Catherine.Wala ba siyang kamay? Bakit niya siya inuutusan na pakainin siya?Subalit, patuloy niya siyang pinakain ng lahat ng pagkain sa plato dahil nakonsensya siya.Si Shaun ay tumayo ng natapos siyang kumain. “Umuwi na tayo.”Walang masabi si Catherine. “Uuwi na lang tayo ng ganito na lang?”Hindi pa 8:00 p.m.. Kung sila ay aalis ngayon, siya ay siguradong ang unang tao na kanyang pagdududahan mamaya.“Uh, huwag kang umalis. Maaari kang manatili dito ng hanggang gabi.”Sa totoo lang, nandito siya para magpakita. Sa huli, nagpakita lang siya para sa kapakanan ni Old Master Harrison. Nalaman niya na sayang lang ang oras sa pakikipag halubilo sa ibang tao.Kinukunsidera na pinipilit niya na umalis, walang magawa si Catherine kung hindi ang umalis kasama niya.Matapos silang pumasok sa kotse, inabot niya sa kanya ang regalo
Sumakit ang leeg ni Catherine ng sobra na tumulo ang luha sa kanyang mukha. Akala niya na kaharap niya ang isang demonyo!Sobra niyang pinagsisihan ito!“Ang sama mo naman! Pinagkatiwalaan kita ng sobra!”Sumabog ang galit sa dibdib ni Shaun. Bakit siya gagawa ng ganito? Ang pinaka ayaw niya sa buhay ay ang niloloko!Nagagalit siya sa kanya, pero ang balat na kanyang hinahawakan ay tinanggal ang kanyang katinuan. Nawalan ng kontrol, tinapon niya siya pababa sa kama.Ang damit ni Catherine ay napunit ng dahil dito. Tumayo siya at tumakbo sa banyo para maligo muli.Bang!Ang pagbagsak ng pintuan ay narinig. Ito din ay humampas sa puso ni Catherine.Walang malay na nanginig si Catherine at blangkong tinitigan ang kisame. Nagtataka siya kung sobrang galit siya sa kanya na tumanggi siyang hawakan siya.Totoo iyon. Hindi nahulog ang loob niya sa kanya simula umpisa.Nagkamali siya!Siya ay sobrang nagkamali. Hindi siya dapat nakumbinsi na gumamit ng ganitong klaseng paraan!Binab
Pabigla-bigla, iniangat ni Chase ang kanyang kilay at interesadong nagtanong, “Matagal mo na siyang nakakasama ngayon, pero talaga bang wala kang nararamdaman para sa kanya?” “Nararamdaman?” Nangutya si Shaun. “Paano ‘yung nararamdaman mo para sa housekeeper na nagluluto para sa pamilya? Siguro matitiis ko pa ang kanyang presensya kung dati, pero ngayon… hindi ko siya mapapatawad.” Umirap si Chase. “Paano kung… magplano ka rin laban sa kanya? Ikulong mo siya sa isang kwarto at hayaang maramdaman ang sinapit mong sakit.”Nanigas ang mga sulok ng bibig ni Shaun. Nagtatampong sumagot ang lalaki, “Minamatahan niya na ako dati pa. Kapag ginawa ko ‘yon, siguradong magagalit siya at baka sirain pa ang pinto sa bahay ko.”“...”Nanginig si Chase nang maisip ang eksenang iyon. “Manahimik ka na. Hayaan mo nalang akong mag-isa.” Nakaramdam si Shaun ng pagkauhaw. “Kuhanan mo ako ng isang basong tubig.”...Nang alas cuatro ng umaga, tapos na si Shaun sa IV infusion. Bumalik lang siya ng
”Nag-ooverthink ka lang.”Na may mapait na ngiti, inilarawan ni Catherine kay Freya na na-overwhelmed sa pakiramdam ng pagkakasala. “Pasensya na, Cathy. Hindi ko naisip ng ayos ang mga bagay…”“Dahil sa hindi niya ‘ko gusto, dapat ay hindi ko na pinilit. At isa pa, naging kami dahil sa makasariling mga rason. Freya, sa tingin mo ba dapat hindi ako nagpakasal kay Shaun para lang makapaghiganti kay Ethan?”Nataranta ng sandali si Catherine.Nagbuntong hininga si Freya. “Tinahak mo na ang daang ito. Ano pang magagawa mo kung naabot mo na ang puntong ito? Titigil ka na ba sa kalagitnaan at makikipag-divorce?”Nanatiling tahimik si Catherine.‘Tama. Dapat akong kumuha ng divorce, ‘di ba?’Tumayo siya matapos ibaba ang tawag. Sa bukas na pinto ng master bedroom, napansin niyang nakaalis na si Shaun.Nagbuntong hininga siya. Matapos ang insidente, ang lalaki ay tila nag-iba ang pagkatao, na nagdulot sa kanya makaramdam ng tensyon.Kaswal siyang nagluto ng noodles. Matapos niyang malu
Matapos ang lahat, isang dalaga si Catherine. Baka isuko niya ang pagdidisenyo sa villa ng lalaki sa isang sandali. Naaawa sa babae, talagang gusto ni Wesley na tulungan ang babae.“Oh.” Ang sagot ng lalaki ay tulad ng inaasahan ni Catherine. “Hayaan mong ipaliwanag ko sa’yo ng detalyado ang sketch, Mr. Lyons.”Tumango si Wesley. Isinaalang-alang na hindi siya propesyonal, medyo limitado ang pagkakaintindi nito sa detalyadong sketch.Sa una, nakatayo si Catherine sa harap ng office desk habang ipinapaliwanag ang sketch. Subalit, hindi komportable ang tayong ito dahil baliktad ang sketch mula sa kanyang anggulo.Tumuro si Wesley sa kanyang kanang tabi. “Halika at tumayo rito.”Nang makuha ang pahintulot ng lalaki, naglakad si Catherine palagpas ng mesa at pumunta sa kanang tabi ng lalaki. Yumuko siya, iniunat ang daliri para magamit panturo. “Nag-alala ako na baka hindi sapat ang espasyo para ilagay ang bookshelves, kaya nag-ayos ako ng isang pang hanay rito…”Tumitig si Wesley sa
Sandaling natigilan si Catherine. Ng nakangiti, sinabi niya, “Madam, sa tingin ko nagkakamali ka. Medyo mataba lang ang pusa ko.”“Sa tingin ko hindi. Nakasalubong ko ang asawa mo kanina at tinanong ko pa siya tungkol dito. Inamin ng asawa mo na ang pusang ito ay buntis.”“Asawa ko?”Si Shaun ba ang tinutukoy ng babae?Totoo, paminsan-minsan ay nilalakad ni Shaun ang pusa. Gayunpaman, hindi buntis si Fudge.“Madam, sigurado akong nagkakamali ka na si Shaun ‘yun.”“Malabong mangyari ‘yan. Siguro ay medyo far-sighted ako, pero ang itsura ng asawa mo ay walang katulad. Wala sa neighborhood na ito ay kahawig niya. Kahit ang mga artista sa TV ay hindi kasing gwapo niya. At isa pa, ang pusa ko ay pamilyar sa pusa mo dahil maraming beses na silang nakapaglaro.” Habang nagsasalita ang babae, lumapit ang pusa nito. Mabilis na nagmeow si Fudge para batiin ang pusa. Mukha silang malapit na tila dati nang magkakilala.Si Catherine ay tuluyan nang pinanghinaan ng loob. Buntis si Fudge?Sa
”Huwag ka nang magpanggap! Sinabi mo sa kapitbahay na buntis si Fudge. Nang pumunta ako sa vet para magtanong tungkol dito, sinabihan ako na malapit na siyang manganak. Nagsuka siya dahil lang sa buntis siya hindi dahil sa pagkaing hinanda ko.”Mas nainis si Catherine habang nagsasalita siya. Biglang sobrang nagalit ang babae. “Shaun, sa tingin mo ba nakakatuwa na lokohin ako sa pagtrato sakin na parang bobo?”Nanging magulo ang ekspresyon ni Shaun. Medyo napahiya siya.“Catherine, dapat lang na makuha mo ‘to nang malinaw. Ikaw ang may gusto lumipat dito bago ang lahat, at tinupad ko lang ang hiling na ‘yon sa pagbibigay sa’yo ng pagkakataong pasayahin ako.”“So dapat bang pasalamatan kita sa pagsisinungaling sa akin…” Nagngalit ang ngipin ni Catherine.“Hindi ka ba natuwa na nabigyan ka ng pagkakataong lumipat sa lugar na ‘to dati? At saka, niligtas pa kita dalawang beses matapos ‘nun. Kung hindi dahil sakin, sa tingin mo nandito ka pa at kinakausap ako ng buo?”Sumimangot si Sh
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging