Sa unang beses, si Patrick ay pakiramdam na hindi niya siya maabot.“Sige, mukhang nakasalubong mo na si Patrick.” Sa kabilang dulo ng tawag, mapait na tumawa si Catherine. “Pumunta siya at hinanap ako kahapon. Dapat kayong magusap.”“...Okay.” Si Freya ay dahan dahang kumalma. Tinaas niya ang kanyang ulo at tumingin sa kanyang ex-boyfriend.“Freya, bakit hindi mo sinabi sa akin na pumunta ka sa Canberra para magtrabaho?” Si Patrick ay mapait na ngumiti sa kanya. “Blinock mo ang aking mga tawag at WhatsApp messages. Galit ka pa din sa akin matapos manggulo ng matagal?”“Gumawa ng gulo?” Ang puso ni Freya ay nanlamig. Matapos ang lahat ng ito, inakala niya pa din na siya ay nagtatantrum tulad ng kadalasan at ito ay lilipas kung susuyuin niya siya?“Sige, inaamin ko na ako ay mali ng oras na iyon. Napagisipan ko na ang mga mali ko. Ngunit matagal na simula ng insidente, kaya huwag ka ng magalit pa. Kapag bumalik tayo, kikitain ko ang iyong mga magulang sa kanilang bahay para humingi
Si Freya ay nasa kalagitnaan ng kanyang galit ng marinig niya ang pamilyar na boses ng lalaki.Tumalikod siya at nakita si Rodney, ang mayabang na lalaki, naglalakad papunta sa kanya na may mayabang na ekspresyon.“Babe, saib mo na ako ang tanging mahal mo kagabi at ngayon may kasama kang ibang lalaki. Pinaglalaruan mo ba ako?” Ang malabong mga salita ni Rodney ay halos nagbigay ng goosebumps sa kanya sa buong katawan niya.“Sino ba siya? Ano ang relasyon mo sa kanya?” Ang gwapong mukha ni Patrick ay nandilim ng makita niya ang lalaki na biglang lumitaw sa kawalan.Ang mga lalaki ay maingat na hayop. Kung si Rodney ay walang tapat sa kanya sa bawat aspeto, wala siyang pakialam. Subalit, si Rodney ay maganda ang itsura at may eleganteng pagkilos. Ang kanyang buong katawan ay nagpapakita ng hindi pigil, nakakatakot na aura. Siya ay siguradong hindi ordinaryong tao.Inikot ni Freya ang kanyang mata. Inikot niya ang kanyang braso sa braso ni Rodney ng isang bigla at sinabi, “Nakalimut
Ang babae na humalik sa kanya kanina ay pinunasan ang kanyang mukha at bibig ng matindi na para bang siya ay may hinalikang madumi.“Freya Lynch...” Si Rodney ay sobrang nagalit.“Kailangan mo ba ng mga tissue?” Kumuha si Freya ng tissue at pinasa ito sa kanya. Ang kanyang malalim na mata ay kumikinang sa luha, tulad ng inosenteng kuting.Naiiritang kumuha si Rodney ng piraso ng tissue at pinunasan ang kanyang bibig ng pwersahan. “Sobrang dumi.”“Sa tingin ko din.” Tumango si Freya dahil pareho ang pakiramdam niya. “Ang paghalik sa hindi kilala na hindi ko mahal ay hindi kumportable.”“...”Hindi niya ba napansin na sinusubukan niya siyang pahiyain?Pakiramdam ni Rodney na ang kanyang galit ay hindi napansin at ang kanyang puso ay halos sumakit sa galit. “Bakit ka umiiyak? Nagdadalawang isip kang iwan ang lalaking iyon, pero pinahiya mo siya. Hindi ba’t masyado kang mapagpanggap?”“Ikaw ay talagang walang girlfriend,” Biglang sabi ni Freya, “Ikaw ay sobrang hingi mahusay humali
”Ako ay gumagawa ng apat na serving bawat beses at inuubos ito lahat ni Shaun.” Si Catherine ay kumuha ng ilang broccoli mula sa fridge.Si Tita Yasmine ay nagtataka. “Maaari kaya na ito ay ang power of love? Pinanood ko si Eldest Young Master Hill na lumaki. Ang kanyang ganang kumain ay hindi Ang kanyang gana kumain ay hindi maganda. Na para bang ayawa niyang kumain ng kahit na ano at sapat na kung kumain siya ng mangkok ng kanin.”“...”Sa totoo lang, kung si Catherine ay hindi naglaan ng oras kasama si Shaun sa Canberra, hindi siya maniniwala sa sinabi ni Tita Yasmine.Ngayon na inisip niya tungkol dito, sigurado siya na matutuwa sa kanyang luto noon sa Melbourne. Iyon lang hindi niya sinasabi ang kanyang nasa isip at nagkomento na ang kanyang pagluluto ay tanging ayos lang.Sobra siyang mapagpanggap.Subalit, mayroong tao na gusto ang kanyang pagkain na ginagawa. Ito ay ginawa siyang masiyahin sa pagluluto.“Mamaya, malalaman mo kung gaano kalaki ang kanyang gana kumain.” Na
Nagmadali si Catherine paakyat ng hagdan at natagpuan ang ilang bote ng gamot mula sa drawer sa study.Sinearch niya ang mga pangalan sa kanyang phone, at dalawa sa mga gamot ay mood stabilizers at antipsychotics.Ang balitang iyon… ay totoo?Kamakailan ay gustong patayin ng lalaki ang yaya na nag-alaga sa kanya, at ngayon, sinaktan niya pa ang babae. Sa susunod, baka maisip ng lalaki na...Kinilabutan siya at hindi naglakas loob bumaba.“Young Madam, si Eldest Young Master Hill ay hindi pa nakakabalik. Gusto mo ba siyang tawagan?” Lumitaw si Aunty Yasmine sa pintuan. Nakita niya ang mga gamot na hawak ni Catherine, at ang naninigas na ekspresyon ng babae. “Ang mga gamot na ito…”“Aunty Yasmine, sabi mo nakita mong lumaki si Shaun. Edi dapat alam mo… na may sakit siya sa pag-iisip, tama?” Namumutla ang mukha ni Catherine, at ang kanyang labi ay nanginginig.Walang masabi si Aunty Yasmine. Pinunas niya ang kanyang kamay sa kanyang apron. “Saan mo narinig iyon? Imposible ito…”“N
”Young Madam, Eldest Young Master…” Tunog balisa si Hadley, ngunit hindi niya alam kung saan magsisimula.“Narinig ko ang lahat mula kay Aunty Yasmine. Wala akong pakialam sa sakit niya.” Alam ni Catherine ang iniisip ng lalaki.“Matapos makita ni Eldest Young Master ang balita, nagmaneho siya palayo mag-isa. Hindi namin alam kung saan siya pumunta at hinahanap siya kung saan saan. Sa tingin ko may mali sa emosyon niya. Baka bumalik ang sakit niya, at pinagsususpetyahan ko na hahanapin niya si Vice Director Hill.”“Si Lea?”“Oo. Nung makita niya ang balita ngayon lang, narinig ko siya na may binulong na parang ‘Kagagawan ‘to ni Lea’ na may nakakatakot na ekspresyon. Hangga’t sangkot si Lea, mawawalan siya ng kontrol sa emosyon niya,” Walang pasensyang sinabi ni Hadley, “Papunta ako ngayon para hanapin si Vice Director Hill.”“Ipadala mo rin sa akin ang address. Pupunta rin ako ngayon.”Kinuha ni Catherine ang susi ng sasakyan at nagmadaling lumabas....Sa pribadong manor.Nan
”Shaun, kumalma ka. Nanay mo ‘ko,” Namamaos na sinabi ni Lea na may nanginginig na boses, “Ang ginagawa mo ay mapangahas. Itataboy ka ng buong mundo.”“Ha, hindi ba ‘ko tinataboy ng lahat ngayon? Bakit mo ‘ko pinanganak? Ikaw ang pinakamasamang babae sa buong mundo. Nandidiri ako sa’yo!” Sumigaw si Shaun sa abot ng kanyang makakaya. Kalahati ng katawan ni Lea ay nakalaylay sa ere, at halos malalaglag na siya.“Talaga bang papatayin mo ‘ko? Baliw ka!”“Baliw ako, at ikaw ang nagdala sakin sa punto ng kabaliwan.” Si Shaun ay natrigger na naman ng babae. Nang muntik na siyang mawalan ng kontrol sa pag-iisip, narinig niya ang sigaw ni Catherine sa likod niya.“Shaun, ‘wag!”Nanginig ang katawan ni Shaun, at ang kanyang gwapong mukha ay agad namutla.Hindi siya naglakas loob na lumingon at tignan ang babae.Natatakot siya na makakita ng mukha na puno ng paghamak at takot.Pagod. Talagang pagod siya.Naramdaman niyang lalong lumalala ang sakit niya bawat beses mula nang bumalik ito.
Agad siyang niyakap ni Catherine at bumulong sa tainga niya, “Pangako ko sa’yo sa hindi ako aalis. Kapag nagising ka, gagawa ako ng roast pork para sa’yo.Ang kilay ni Shaun na mahigpit na nakakunot ay dahan dahang kumalma. Nawalan siya ng malay at nagmukha isang bata lamang na mahimbing na natutulog. Walang mag-aakala na isa siyang may sakit na pasyente na nagwala kanina lang.Umupo si Lea sa lapag matapos maligtas. Kahit pa matapos makalipas ang mahabang oras, hindi nanumbalik ang kulay sa kanyang mukha.Tumakbo si Liam palapit at tumulong itayo ang babae. “Mom, natawagan ko na ang mental hospital. Magpapadala sila ng sasakyan para sunduin si Shaun.”Natigilan si Lea.Sinamaan ng tingin ni Catherine ang lalaki. “Sinong nagsabi sa’yo na tumawag?”Tapatang sinabi ni Liam, “Kapag hindi natin siya ipapadala para ipagamot, sa kondisyon niya ngayon, gusto mo bang may buhay na mawala?”“Tama siya. Nakakatakot ang nangyari ngayon lang.” Hinawakan ni Mason ang kamay ni Lea at natatakot