“Oo, walang hiya ako. Sa buong buhay ko, sayo lang ako naging walang hiya."Lumayo ang mga labi ni Ryan sa kanya. Marahang hinaplos ng mga daliri nito ang maselang labi nito na kumikinang pa sa laway. Madilim ang kanyang tingin. “Freya, alam kong tinakot kita ngayon, pero normal lang na matakot ka. Ayos lang. Pagdadaanan natin ito ng dahan dahan. Liligawan kita at ituturing na mabuti, hindi bilang isang miyembro ng pamilya o isang kaibigan, ngunit bilang isang manliligaw. Bibigyan din kita ng sapat na bahid ng seguridad para maintindihan mo na hindi ako katulad ng first love mo o ni Rodney. Sobra kang napinsala na hindi mo na kayang masaktan pa. Habang nabubuhay ako, ipapaunawa ko sayo na ikaw ang pinakamagandang babae na nakilala ko at karapat dapat kang pahalagahan."Noong una ay galit pa rin si Freya na pinilit niya itong halikan.Gayunpaman, ang pagtingin sa kanyang magiliw na titig at narinig ang kanyang malumanay na boses, ang kanyang puso ay natunaw, at ang kanyang mga mata a
“Well, ang dami mong nasabi at naisip kung ano ang mangyayari pagkatapos mong magsama ni Ryan. Gayunpaman, ni minsan hindi mo sinabi na hindi mo siya gusto."Inangat ni Catherine ang ulo niya sa gilid at nagtaas ng kilay. “Akala ko sasabihin mo, ‘Paano niya ako magugustuhan? Pamilya niya ako, at tinatrato ko lang siyang parang pamilya. Wala akong nararamdaman para sa kanya. Paano ko lulutasin ang problemang ito?’”“...”Natigilan, namula ang magandang mukha ni Freya."Ayos lang. Kami ay magkaibigan sa loob ng maraming taon. Ito ay wala.” Mapaglarong kumindat si Catherine kay Freya. “Gwapo si Ryan, steady at matalino, romantic at maalaga. Nandiyan pa nga siya sa tabi mo, tinutulungan ka noong pakiramdam mo ay wala kang magawa. Hindi kakaiba na hindi mo namamalayan na naaakit ka sa kanya.""Ako... Sa tingin mo hindi ako madaling tao?" Nahihiyang tanong ni Freya habang kagat labi. "Kakaranas ko lang ng diborsyo at ipinanganak ang aking anak hindi pa nagtagal—"“Tumigil ka diyan. Ano
"Freya, pag sinabi mo yan sa parents mo, magagalit sila."Mahinang sinabi ni Catherine, “Mula bata ka pa ay mahal ka na ng iyong mga magulang at kapatid. Lumaki kang protektado at naliligo sa pagmamahal ng iyong pamilya. Dapat puno ka ng kumpyansa. Paano ka naging ganito?"“Hindi ko rin alam. Parang noong araw na nakipaghiwalay ako. Iniisip ko kung karapat dapat ba akong magkaroon ng kaligayahan." Iyak ni Freya.“Huwag mong ilagay sa ganoong paraan. Sinong hindi nasaktan noon? Naalala mo ba yung mga panahong ayaw sa akin ni Ethan o nung hiniwalayan ako ni Shaun para kay Sarah? Nagbuntis ako ng dalawang anak, nakulong, at ipinadala pa sa mental hospital, pero hindi ako nawalan ng tiwala sa sarili ko.”Inalo ni Catherine si Freya, “Hindi ikaw. Kaya lang lahat ng lalaking nakilala mo ay puro mga t*rantado. Kaya kailan mo malalaman na nakilala mo ang isang mabuting tao? Marahil ay malalaman mo kapag pumuti ang iyong buhok. Sa ngayon, hindi din ako maglalakas loob na kumpirmahin na si S
Kinuha ni Freya ang kanyang phone at tiningnan ang mga benta ng kumpanya noong gabing iyon na nakayuko.Ilang signature na produkto ang naibenta online sa live stream platform habang nagpapatuloy ang piging noong gabing iyon. Dahil sa mataas na diskwento at epekto ng mga artista, umunlad ang benta ng produkto. Tila malaking halaga ng mga dibidendo ang papasok sa kanyang mga bulsa sa pagtatapos ng taon.Katulad nga ng sinabi ni Catherine. Si Freya ay maganda at may kakayahang kumita ng pera. Bakit kailangan niyang makaramdam ng kababaan? Hindi naman siya umaasa sa iba.Totoo nga, nagkaroon siya ng anak.Gayunpaman, siya ay 26 taong gulang lamang noong taong iyon. Ano sa lupa ang kailangan niyang hindi magtiwala?Ng tingnan niya ang entertainment news noong gabing iyon, trending na naman ang Mr. Popular na si Peter. Ang kanyang photographer ay kumuha ng ilang mga larawan sa kanya sa banquet hall at nai post ang mga ito sa Facebook, kung saan isang grupo ng mga tagahanga ang pinupuri
Gustong gusto na ni Freya na umalis ng mga sandaling iyon dahil may 'lobo' sa tabi niya.“Magandang bumalik at makasama ang iyong mga magulang. Kapag tapos na ako sa trabaho, pupuntahan kita para bisitahin ka," Sabi ni Ryan.Halos madapa si Freya sa suot nitong high heels. "Baliw ka Ryan.""Hindi ako. Mamimiss kita kapag hindi kita nakikita ng ilang araw." Nasa bulsa ang mga kamay ni Ryan. Pareho silang lumayo sa isa't isa, ngunit sa sinabi nito ay nagpabilis ng tibok ng puso ni Freya."Tumahimik ka, at pakiusap tumigil ka na sa pagsasalita." Tinitigan siya ng masama ni Freya. Napahiya siya at nagalit at the same time. "Bawal kang pumunta para bisitahin ako."“Akin na ang mga binti ko. Hindi mo ako makokontrol." Gumapang ang magagandang labi ni Ryan sa isang nakakaakit na ngiti. "Ihahatid na kita bukas ng umaga.""Hindi ko kailangan na ihatid mo ako." Tinanggihan siya ni Freya."Sige. Kung ganoon, kukunin ko ang driver para ihatid ka." Si Ryan talaga ay may mga walang pakundanga
Pagkaalis ni Auntie Celine, humagulgol si Mrs. Lynch. “Medyo nag aalala ako. Ngunit nang makita na ang The Lodge ay nag ayos ng isang babysitter upang samahan ka pabalik, dapat talagang sambahin ka nila. Nakahinga ako ng maluwag.”Iniba ni Freya ang topic. “Ma, hindi pa po ba babalik si Tatay?”“Ililipat na nila ang headquarters sa Canberra sa lalong madaling panahon, kaya maraming bagay ang kailangan nilang suriin dito sa Melbourne. Masyadong abala ang iyong ama,” Sabi ni Mrs. Lynch at napabuntong hininga na may pag aalala. "Ngunit medyo ilang kumpanya ang lumalapit sa amin para sa pakikipagtulungan matapos marinig ng publiko na nakuha ng Lynch Corporation ang piraso ng lupa sa Canberra. Nakatanggap kami ng maraming bagong proyekto kamakailan at mas abala kami."“Mom, kailangan mong ipaalala kay Dad na pangalawa lang ang kita. Sa kanyang edad, ang kanyang kalusugan ang pinakamahalaga,” Sabi ni Freya.Sinulyapan siya ni Mrs. Lynch. “Sinisikap ng Dad mo na manindigan para sayo. Kapa
Nakatanggap si Freya ng 143 dolyar na baon mula kay Ryan.Malalaman ng mga taong nakipag date noon na ang 143 ay nakatayo para sa "I love you".Nakakainis siya.Matapos siyang sumumpa sa isipan, sumagot si Freya: [Tigilan mo ang pagbigay sa akin ng pera. Walang paraan na magsasama tayo kahit gaano pa kalaki ang pera na ibigay mo sa akin.]Ryan: [Bakit imposible? Maliban kung may mali sa iyong katawan?]Natawa si Freya sa sobrang inis. [Ikaw ang may problema. Kasing payat ako ng biyolin.]Ryan: [Medyo malusog din ako. Tapos na ako sa trabaho ko bukas, kaya sasakay ako ng flight bukas ng gabi para bisitahin ka doon.]Nagulat si Freya. [Hindi. Bawal kang pumunta.]Ryan: [Anong magagawa ko? Miss na kita. Ni wala akong gana kapag hindi kita nakikita.]Hindi nakaimik si Freya. Bakit hindi niya namalayan noon na napakakinis pala nitong magsalita? [Hindi ito matatanggap ng aking mga magulang. Kung lalapit ka, mag ooverthink sila, at magagalit ako sayo.]Ryan: […Okay. Mag video call a
Ng dumating si Freya sa banquet hall at iniabot ang kanyang regalo, isang nakakatakot na tunog ang nagmula sa likuran.“Oh, hindi ba ito si Freya? Ang tagal nating hindi nagkita."Lumingon si Freya, nakita ko lang si Linda na naglalakad habang nakalagay ang kamay sa braso ng isang nakatatandang lalaki na may kulay abo at malaki ang tiyan.Bagama't sinabi na ito ni Chase kay Freya, nakaramdam pa rin siya ng matinding pagkasuklam ng makita niya nang personal ang 70-anyos na direktor na iyon. Sa edad na iyon, maaari pa nga siyang maging lolo ni Linda. Nakakabilib na mapangasawa siya ni Linda.Isang bagay para kay Linda ang magpakasal sa kanya, ngunit isa pa ay walang bakas ng kahihiyan sa kanyang mukha.Nakasuot siya ng magarbong damit na may mga branded na gamit mula sa itaas hanggang sa ibaba na para bang natatakot siyang hindi malaman ng mga tao na nagpakasal siya sa isang mayaman."Brother Lance, ito ang Young Lady ng Lynch Corporation," Mataray na sabi ni Linda kay Director Car
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging