“Wow, tiyak na hindi mo kayang tapusin ang lahat ng ito sa iyong sarili, tama ba, Miss Lynch? Kailangan mo ba ng tulong namin?" Lumapit ang ilang kasamahan habang tumatawa. "Wala rin kaming masyadong almusal."Matapos mabuksan ang mga bag, hindi alam ni Freya ang sasabihin.Marami talaga. May mga spiced baked egg, croissant, sourdough toast, sandwich, granola, fruit salad, at pancake.“Wow, Miss Lynch. Napakabait ng boyfriend mo." Isang babaeng kasamahan sa tabi niya ang nakatitiyak na si Ryan ang nobyo ni Freya. Kahit ilang beses nang sinubukan ni Freya na ipaliwanag ito sa kanya, hindi siya naniwala sa kanya.“Oo, napakabait niya. Hindi madaling bumili ng pagkain sa Rye Cafe. Ang kanilang mga spiced na inihurnong itlog ay dapat mamatay."Miss Lynch, napakapalad mo."“...”Bagama't hindi girlfriend ni Freya si Ryan, proud pa rin siya matapos mambola at inggit.Gayunpaman, nagkaroon nga siya ng gana ngayon pagkatapos tumingin sa pagkain. She sent a message to Ryan while having
Bang.Halos kumawala si Freya sa hawak niyang tasa. Mabilis siyang tumayo. “Jessica…”Natigilan ang ekspresyon ni Forrest.Natulala ang maitim na mga mata ni Jessica.Nakangiting sabi ni Ryan, “May mga bagay akong dapat talakayin kay Jessica dito sa gabi, kaya sumama ako sa kanya. Magkakilala naman tayong lahat.”"Jessica, umupo ka na."Nagmamadaling hinila ni Freya si Jessica ng upuan.Gayunpaman, hinila ni Ryan si Jessica at pinaupo siya sa upuan na iyon. Aniya, “Sis, sa kabilang side ka umupo. Ito ang lugar kung saan ihahain ang mga pagkain."Kinatok ni Freya ang sarili sa ulo. Paano niya nakalimutan iyon?“Itigil mo na ang pananakit sa sarili mo. You’ll become stupid if you keep doing that,” pang aasar ni Ryan habang nakangiti."Ikaw ang tanga." Sinamaan siya ng tingin ni Freya.Kaya naman, nagbago ang upuan sa paligid ng round table. Umupo sina Freya at Jessica sa pagitan nina Ryan at Forrest.Parang sina Ryan at Freya lang ang nag-uusap sa table. May na realize din si
9:00 p.m.Napatingin si Freya kina Ryan at Forrest na lasing na lasing sa mesa. Pagkatapos, sinulyapan niya si Jessica, na nakainom ng ilang baso ng alak. Siya ay ganap na hindi makapagsalita. “Jessica…”"Uh... Gusto kong pumunta sa banyo." Natigilan si Ryan ng bigla siyang tumayo. Hinawakan niya rin si Freya. "Ikaw... sasama ka sa akin."“Sasama ako sa iyo…”Bago pa matapos ni Freya ang kanyang pangungusap, pilit siyang hinila palabas ni Ryan.“Ikaw lang ang hindi umiinom. I’ll only feel reassured if you’re the one coming with me,” sabi ni Ryan habang hinihila siya palabas.Ng sarado na ang pinto ng private room at nakalayo na ang dalawa, saka lang napatayo ng tuwid ang nanginginig na katawan ni Ryan. Muling luminaw ang kanyang tipsy eyes.“Nagpapanggap kang lasing ka.” Napatulala si Freya. "Bakit mo ito ginagawa? Babalik ako…"“Gaano ka katanga?” Hinatak siya ni Ryan sa likod. Natawa siya at sinabing, “Hindi mo ba nakikita na sinasadya kong gawin silang mag isa ng ilang oras?
“Ikaw… Nag book ka talaga ng kwarto sa itaas para sa kapatid ko? Kailan mo ginawa iyon?" Nauutal na sabi ni Freya. Hindi siya naglakas loob na isipin ito. Nakainom din si Jessica ng alak. Ipapaakyat niya si Forrest sa itaas. Mag iisang magkasama ang isang binata at isang dalaga na dating magkasintahan. Madaling mangyari ang mga bagay sa pagitan nila."Nung pumunta ako sa banyo kanina."Hinimas ni Ryan ang kanyang tiyan at sinabing may sakit na ekspresyon, "Para sa kapakanan ng kaligayahan nina Forrest at Jessica, iyon ang aking unang pagkakataon na magbuhos ng alak para sa ibang mga tao sa mesa. Paano mo ako pasasalamatan?"Pinanlakihan siya ng mata ni Freya. “Nakiusap ba ako na gawin mo? Niloko din ako, okay? Tsaka kapatid mo si Jessica, hindi akin. Hindi ko man lang kayo sinisisi sa pag set up sa kapatid ko.""Haha, baka nagpapasalamat pa sa akin ang kapatid mo." Ngumisi si Ryan. “Hindi mo ba naramdaman? Nagbago ang aura ng kapatid mo ng ihatid ko si Jessica ngayong gabi. Kung wa
“Kung ipayo ko na halikan siya matapos na makilala siya, hindi niya ba iisipin na ako ay isang bastos man? Atsaka, ang paghalik sa kanya ay nangangahulugan na tinatrato ko siya bilang aking kasintahan. Hindi ko iyon gusto sa ngayon."Mariin na umiling si Ryan.Ang kanyang mga salita ay lohikal, ngunit si Freya ay hindi nasisiyahan matapos siyang marinig. “Ha, sinasabi mo na hindi ka bastos kung hahalikan mo ako at wala ka ring pananagutan, di ba?”"Gusto ko lang makita kung matatakot ako kapag nakikipaghalikan sa mga babae. Hindi ko ba magagawa iyon?" Si Ryan naman ay parang may mali. Sa ilalim ng madilim na mga ilaw, bawat pulgada ng kanyang mukha ay naglalabas ng sakit. "Nangako ka sa akin."“...”Hindi man lang nangako si Freya sa kanya. Siyempre, hindi rin niya ito tinanggihan.Bawat cell ni Freya ay inis at naguguluhan.“Hoy, tingnan mo diyan. Sino yan?" Biglang tinuro ni Ryan ang kaliwa niya at gulat na sabi.Akala ni Freya ay bumaba na si Forrest. Agad siyang tumingin sa
"Oo, nagustuhan ko ng husto kapag hinalikan kita," Singit ni Ryan sa kanya.Bumilis ang tibok ng puso ni Freya. Hindi na niya kayang salubungin ang tingin nito. "Ganoon ba? Pero sa tingin ko, magugustuhan mo rin ang paghalik sa ibang babae.""Wala akong alam diyan."Nakakurba ang mga sulok ng bibig ni Ryan. "Freya, kung ako lang ang unang nakilala mo."“...”Napabuntong hininga si Freya.Sinadya ba niya ang iniisip niya? Nag ooverthink lang ba siya?“Ikaw… Tumigil ka sa pagsasalita ng kalokohan. Huli na. Bumalik na tayo.”Inistart niya ang kotse at nagmaneho habang nakakaramdam ng pagod.Lalong lumalabag ang mga bagay bagay ngayong gabi.“Freya, noong hinalikan kita ngayon, akala ko parang pamilyar na ako sa’yo noon,” Biglang sabi ni Ryan, “Naghalikan ba tayo noon sa mga nakaraang buhay natin?”Uminit ang ulo ni Freya. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang tanong na iyon. Muli siyang nagsalita ng medyo malayo na ang pinaandar ng sasakyan, “Ganun ba? Sa tingin ko lasing ka
Si Forrest at Jessica ay nanatili sa isang maliit na condominium sa US noon.Noong bata pa siya at malaya, madalas siyang nakikipaglokohan sa kanyang mga kaibigan. Umiinom pa nga siya hanggang malasing at hatinggabi na lang nakauwi. Noon, kahit gaano pa siya kalasing, laging nandiyan si Jessica para tulungan siyang bumangon.Pakiramdam niya ay may tahanan siya sa ibang bansa kasama ang presensya niya.Gayunpaman, masyadong makatotohanan na si Forrest ay naiwan sa hindi matiis na sakit sa lahat ng mga taon na iyon.Galit na galit siya sa babaeng ito.Nang makarating sila sa pintuan ng suite, biglang itinulak ni Forest si Jessica sa dingding. Hinalikan niya ito na parang baliw.Tumama ang likod ng ulo ni Jessica sa dingding. Napakasakit na muntik na siyang mawalan ng malay. Bago pa siya maka recover ay naramdaman niya ang matinding kirot sa kanyang labi. Dumaloy ang dugo sa kanilang mga bibig.Nasasaktan siya, ngunit pakiramdam niya ay nabuhay siyang muli.Siya ay patuloy na nagp
"Pilit?"Tumawa si Forrest. “Ako ba ang may gusto na maging ganito? Jessica, dapat mas alam mo ito kaysa sa iba. Masyado kang malupit. Pagkatapos bumalik sa Australia noon, ano ang ipinangako mo sa akin? Sabi mo hahayaan mo akong ipropose ang kasal natin sa mga magulang mo pagkaraan ng ilang oras. Gayunpaman, naghintay ako at naghintay. Sa huli, nakipaghiwalay ka sa akin bago ka nagpakasal sa ibang lalaki.“Wag na, bakit mo pinalitan ang gamot ng kapatid ko? Pagkatapos niyang mabuntis, binantaan mo pa siya sa mga bagay ng pamilya Lynch. Hindi mo siya pinayagang magpalaglag at nagpapakasal sa walang kwentang kapatid mo. Paano kayong lahat na miyembro ng pamilya Snow nasaktan at nagtaksil kay Freya? Palagi na siyang nililigawan sa aming pamilya mula pagkabata. Sinira ng pamilya Snow ang lahat.“Kung may konsensya ka man lang, o kung may bahid ka man ng kasalanan sa akin, hindi mo sasaktan ang kapatid ko ng ganoon. Tapos na ang nagawa at hindi na maibabalik, alam mo ba iyon?"Ikinuyom
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging