"Pilit?"Tumawa si Forrest. “Ako ba ang may gusto na maging ganito? Jessica, dapat mas alam mo ito kaysa sa iba. Masyado kang malupit. Pagkatapos bumalik sa Australia noon, ano ang ipinangako mo sa akin? Sabi mo hahayaan mo akong ipropose ang kasal natin sa mga magulang mo pagkaraan ng ilang oras. Gayunpaman, naghintay ako at naghintay. Sa huli, nakipaghiwalay ka sa akin bago ka nagpakasal sa ibang lalaki.“Wag na, bakit mo pinalitan ang gamot ng kapatid ko? Pagkatapos niyang mabuntis, binantaan mo pa siya sa mga bagay ng pamilya Lynch. Hindi mo siya pinayagang magpalaglag at nagpapakasal sa walang kwentang kapatid mo. Paano kayong lahat na miyembro ng pamilya Snow nasaktan at nagtaksil kay Freya? Palagi na siyang nililigawan sa aming pamilya mula pagkabata. Sinira ng pamilya Snow ang lahat.“Kung may konsensya ka man lang, o kung may bahid ka man ng kasalanan sa akin, hindi mo sasaktan ang kapatid ko ng ganoon. Tapos na ang nagawa at hindi na maibabalik, alam mo ba iyon?"Ikinuyom
Malamig na sabi ni Forrest, “Nararapat kay Jessica ito. Sino ang nagtanong sa kanya na maging sakim sa kapangyarihan?"“Kuya, isinilang sa isang pamilyang tulad ng pamilya Snow at tinuruan na umako ng mga responsibilidad mula pa noong bata pa siya, maliwanag na maraming pagkakataon na wala siyang pagpipilian. Siya ay miyembro ng pamilya Snow. Binigyan nila siya ng pinakamahusay na edukasyon at marangal na katayuan. Maingat siyang pinalaki ng kanyang mga magulang, at siya ang panganay na kapatid na babae. Kailangan niyang gampanan ang kanyang mga responsibilidad. Hindi lang ikaw ang kasama ni Jessica noon. Naroon din ang kanyang mga magulang na may malaking inaasahan para sa kanya at sa kanyang mga kapatid na lalaki na dapat niyang protektahan.Nagbitiw na sabi ni Freya, “Atsaka, ang pamilya Lynch noon ay napakawalang halaga. Madudurog tayo ng pamilya Snow sa isang daliri lang. Kung nalaman ni Old Master Snow na walang ingat ang pag uugali ng kanyang apo para sa isang lalaki mula sa i
...Makalipas ang dalawang araw, umuwi si Freya pagkalabas ng trabaho. Pagdating niya sa pinto ng dining hall habang tinutulak si Dani sa kanyang stroller, narinig niya ang masasayang tawa sa loob."Summer, napakaganda mo."Napangiti si Heidi mula tenga hanggang tenga.Tumigil ang mga yabag ni Freya. Sa segundong iyon, nakita siya ni Heidi at ikinaway ang kanyang kamay. “Freya, umalis ka na sa trabaho. Halika na dali. Hayaan mong ipakilala kita."Sa ilalim ng maliwanag na chandelier, isang matamis na babae ang nakaupo sa tabi ni Heidi. Mukha siyang nasa 20s. Mabait siya, at maliwanag ang ngiti niya nang ngumiti siya kay Freya. Sa unang tingin, siya ay isang babae na sasambahin ng mga matatanda. Masasabi ng isa na siya ay isang magalang na tao.“Ito si Summer. Nabanggit ko na siya sayo dati. Siya rin ang anak ng pinakamalapit na kaibigan ng iyong ninong." Puno ng tuwa ang boses ni Heidi. "Tinanong ko si Ryan na ihatid si Summer para kumain.""Hello, Freya. Ikinagagalak kitang mak
Si Freya ay hindi isang maliit na tao. Kadalasan, kapag gustong buhatin ng mga bisita si Dani, papayag siyang hawakan siya ng mga ito. Hindi lang iyon, masaya siya bilang isang ina kapag nagustuhan ng iba ang kanyang anak na babae sa pagiging kaibig-ibig.Gayunpaman, pakiramdam niya ay sinusubukan ni Ryan na pasayahin ang ibang babae sa sandaling iyon at ginagamit ang kanyang anak na babae para gawin iyon. Hindi niya nagustuhan iyon.Kung tatanggihan siya nito, magiging awkward ang atmosphere. Magmumukha din siyang bata. Kaya naman, kagatin na lang niya ang bala at ibigay ang anak kay Ryan.Matapos buhatin ni Ryan si Dani, agad siyang lumapit sa gilid ni Summer. Sabay silang nakatingin sa bata na nakayuko. Napatawa pa ni Ryan si Dani paminsan minsan. Kapag humagikgik si Dani, masayang ngumiti si Summer."Ryan, tingnan mo. May dalawang maliit na dimples siya kapag ngumingiti. Napakaganda niyan.”Hindi naituloy ni Freya ang pagtingin sa tagpong ito.Umiwas siya ng tingin at kumuha
“Mm.”Nagpalit ng sapatos si Ryan. Bakas sa mga hubog na sulok ng kanyang bibig na maganda ang kanyang kalooban.Itinaas ni Freya ang ulo at walang pakialam sa kanya. Akala niya nakakasira siya ng mata. Dahil wala rito sina Heidi at Nathan, ayaw na niyang magpanggap.“Dani, na miss mo ba ako…”Lumapit si Ryan para hawakan ang maliit na mukha ni Dani, ngunit mabilis na binuhat ni Freya si Dani at iniwas ang kamay nito."Anong ginagawa mo?" Tumaas ang kilay ni Ryan.Hindi nag angat ng tingin si Freya. Sarkastikong sabi niya, "Nakabalik na ba si Miss Wright? Akala ko ay yayain mo siyang magpalipas ng gabi."“Hindi pwede.” Umupo si Ryan sa tabi niya at tamad na pinagkrus ang mga paa. "Si Summer ay isang matinong babae. Hindi siya basta basta na babae. Dito man siya magpalipas ng gabi, iaayos ng nanay ko na manatili siya sa guest room sa official residence. Paano siya mananatili sa aking lugar?"Napangiti si Freya. "Oh oo, si Summer ay hindi lang basta basta babae."Siya ay kaswal.
“Ibinalik ni Ryan ang kanyang blind date sa official residence kagabi. Ang sabi ng babaeng iyon ay nakakatuwa si Dani, kaya mabilis na hiningi sa akin ni Ryan si Dani para pasayahin ang babaeng iyon.” Napakunot ang noo ni Freya dahil sa inis. “Hindi nga kilala ni Dani ang babaeng iyon, at hindi siya kasangkapan para pasayahin ang mga babae. Bukod dito, ang mga bata ay may mahinang proteksyon sa sakit. Sino ang nakakaalam kung magkakaroon ng mikrobyo si Dani kung dadalhin siya ng mga estranghero…”Natigilan si Catherine. Ibinuhos niya ang butil ng kape sa gilingan ng kape. Pagkatapos, itinaas niya ang kanyang ulo at sinulyapan ang ekspresyon ni Freya. Bumilis ang tibok ng puso niya.Okay, nangyari na ang pinaka kinakabahan niya.Gayunpaman, hindi ito napansin mismo ni Freya.Siyempre, maaaring naramdaman niya iyon, ngunit halatang hindi niya matatanggap ang katotohanan.Umalingawngaw sa hangin ang bango ng kape.Sinabi ni Freya sa mahinang boses, "Ang aking mga salita ay medyo mal
Ngumiti ng mapait si Catherine. "Hindi ba't ang asawa ng prime minister ay nagpakilala sayo ng tatlong mahuhusay na lalaki? Sa totoo lang, hindi masama ang tatlong lalaki na iyon. Sila ay mga single, disenteng mukhang lalaki na nagmula sa mabubuting pamilya at may magandang kinabukasan. Gayunpaman, hindi mo nagustuhan ang alinman sa kanila. Sabihin mo sa akin. Saan ako makakahanap ng mas mabuting lalaki para sayo? Maaaring may mga napakagwapong lalaki, ngunit maaaring hindi sila maaasahan, habang ang mga may magagandang personalidad ay maaaring hindi maganda ang hitsura."Ganun na ba ako kapili?" Noon lang napagtanto ni Freya ang problemang iyon."Hindi ka mapili." Sinabi ni Catherine sa kanya ang totoo, "Ito lang na kapag mayroon kang mas mahusay na mga pagpipilian bago, ang mga susunod ay mamumutla sa paghahambing. Naiintindihan mo ba yun? Sa pagiging benchmark ni Ryan, mas magiging mahigpit ang mata mo sa mga lalaki. Ngunit saan ako makakahanap ng isang tulad ni Ryan na mayaman, g
Lalong nairita si Freya. [Kung hindi ka galit, bakit late na dumating ang reply mo?]Ryan: [Ah, nasa kalagitnaan ako ng tawag kay Summer.]“...”Summer. Summer na naman.Galit na galit si Freya.Galit niyang itinapon sa tabi ang kanyang phone at ayaw makipag usap kay Ryan.Nagpadala si Ryan ng reply message: [Bakit hindi ka sumasagot?]Ngumisi si Freya.Nagpadala siya ng mensahe sa kanya, at sumagot lang siya pagkatapos ng isang oras. Ngunit ng hindi siya sumagot, agad itong lumapit at tinanong siya tungkol dito. Bakit hindi niya naisip kung gaano katagal niya itong pinaghintay?Freya: [Kasi ayokong istorbohin ang tawag mo kay Summer.]Ryan: [Tinapos na namin ang tawag.]Freya: [Ah, hindi kataka taka na si Young Master Snow sa wakas ay may mood na makipag usap sa akin.]Ryan: [Bakit ka sarcastic?]Freya: [Hindi ko lang matiis ang isang tao na inuna ang pag ibig higit sa mga kaibigan.]Ryan: [Hindi mo naman siguro ako pinag uusapan diba?]Freya: [Haha. Nung kasama ko ang
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging