Tumawa si Shaun. Paalala niya kay Catherine na naguguluhan. “I dare confirm that Jessica is definitely Ryan’s close partner. Siya ang nakikinig kay Ryan at hindi kay Jason.”Naintindihan naman ni Catherine sa isang iglap. Nagulat din siya. "Sa tingin mo alam ba ni Prime Minister Snow?"Umiling si Shaun. “Syempre, hindi niya mapapansin. Una, sa paningin niya, bata pa si Ryan. Pangalawa, anak niya si Ryan. Hinding hindi siya pagtataksilan ng kanyang anak. Hindi ipagkakanulo ni Ryan si Nathan, ngunit hindi ibig sabihin na susundin niya ang mga kaayusan ng kanyang ama. Kapag nagkaroon na sila ng senyales ng pagkakagulo, hindi na makakayanan ni Nathan si Ryan."Bulong ni Catherine, “Sa unang pagkakataon na nakita ko si Ryan, akala ko ay medyo maganda siya. Mukha siyang inosente at mabait. hindi ko inaasahan…”“Ha, advantage niya ang inosente at harmless niyang itsura. Matanda man sila o kaibigan, iisipin nilang mapagpakumbaba siya at mahinhin. Sa lahat ng mga taon na iyon, malamang na i
Napaawang ang sulok ng bibig ni Catherine. Ni hindi niya magawang ngumiti. “Hindi, tungkol kay Rodney. Ikakasal sila ni Sarah."Ilang oras ding tumahimik ang elevator.Pagkaraan, nagpakawala si Freya ng mahabang 'ohh', Ang kanyang mga pilikmata ay nakakunot, na bumubuo ng mga anino sa ilalim ng kanyang mga talukap."Simulan mo na lang ang pagalitan kung gusto mo," sabi ni Catherine.“Kalimutan mo na. Walang dapat pagalitan. Naghiwalay na kami ni Rodney. Wala na akong nararamdaman para sa kanya,” Sabi ni Freya malungkot, “Mas lalo ko lang iniisip ito, mas lalo kong nararamdaman na ang tanga ko.”“Marahil ay gustong ipakita at ipahiya ka ni Sarah sa kasalang ito,” Nangungutyang sabi ni Catherine, “Tiyak na pinakikinggan ni Rodney ang bawat salita ni Sarah ngayon. Gayunpaman, hindi niya alam na ito lamang ay gagawin ang publiko at ang mayayamang pamilya ng Canberra na higit na naiinis sa kanila.""... Bayaan mo na."Ngumiti ng mapait si Freya. Hindi niya alam kung maiinis ang ibang
Inalo ni Catherine si Freya. “Atsaka, utos ni Shaun. Magaling daw si Hans, kaya sinabihan niya akong kunin siya.”Ng malaman na iyon ang utos ni Shaun, huminto si Freya sa matinding pagsalungat sa ideya. Pagkatapos ng lahat, si Shaun ay isang kahanga hangang negosyo kung saan kailangang matuto sina Catherine at Freya."Tinignan ko si Hans. Hindi siya umalis sa kumpanya dahil sa pagbagsak ni Rodney ngunit dahil sa kanyang masamang reputasyon. Ayaw na ng kasintahan at pamilya ni Hans na magtrabaho siya para kay Rodney dahil sa takot na maimpluwensyahan siya ni Rodney at magsimula siyang magkaroon ng sarili niyang relasyon. Nakausap ko si Hans. Hindi rin niya sinasang ayunan ang mga ginawa ni Rodney, pero hindi lang siya pinakinggan ni Rodney noon."Tumango si Freya. “Pero sa husay ni Hans, madali siyang makakakuha ng trabaho kahit saan. Bakit siya pupunta sa isang maliit na startup tulad ng Freycatheli?""Maaaring maliit ang aming kumpanya ngayon, ngunit hindi ito nangangahulugan na
Ano ang naging pag iisip ng isang lalaki?Hindi maintindihan ni Freya ang bagay na ito.Gayunpaman, nakatanggap pa rin siya ng mga papuri sa pagiging maganda at cute.Sa kabila ng pagkaalam na ginawa ni Ryan ang mga pahayag na iyon para aliwin siya, mas gumaan ang pakiramdam niya.Syempre, ibang iba ang isinagot niya sa WhatsApp: [Kalimutan ito. Dahil interesado ka sa mga lalaki, paano mo malalaman ang mindset ng isang lalaki?]Ryan: [Grrr. Lalaki ako di ba?]Napangiti si Freya ng maisip ang ekspresyon niya noong umagang iyon.Maya maya lang ay may kumatok sa pinto ng opisina. Pumasok ang kanyang sekretarya na may dalang isang set ng delivery food. “Miss Lynch, nandito na po yung spaghetti carbonara na inorder mo…”"Kailan ako nag order ng spaghetti carbonara?" Sa sandaling natapos ni Freya ang kanyang pangungusap, nagpadala ng isa pang mensahe si Ryan. [Tulad ng ipinangako kahapon, dumating na ang iyong spaghetti carbonara...]Medyo nanlaki ang mata niya.Siya ay nasa ilalim
Ng marinig iyon, napangiti si Ryan kay Freya. "Paumanhin, ngunit maaaring hindi posible para sa iyong ina na magsilang ng isang nakababatang kapatid na tulad ko ilang buwan pagkatapos mong ipanganak."Ibig sabihin, tinatanggihan niya ito.Isang babaeng kasamahan na nasa 30s ang edad ay tumawa at sinabing, “Iyon ang sabi ko. Parang magkasing edad lang kayong dalawa, kaya paano siya naging kapatid mo? Atsaka, hindi kayo magkamukha."Nag aalala si Freya na hindi nila siya maintindihan, kaya agad niyang ipinaliwanag, "Sa totoo lang, siya—""Tara na at kumain na tayo."Bago matapos ni Freya ang kanyang pangungusap, direktang ipinulupot ni Ryan ang kanyang kamay sa mga balikat ni Freya at umalis.Bumuntong hininga ang sinabi ng kasamahan sa likod niya, "Syempre nga naman, merong mahusay na lalaki na humahabol sa isang mayaman at magandang babae kahit na siya ay nakipagdivorce."“Hindi ba ito maganda? Hihintayin pa ba niyang magbago ang isip ng kanyang dating asawa? Kalimutan mo na. Ma
"Talaga?" Nagtataka namang tumingin si Freya kay Ryan na nakataas ang baba sa kamay. "Maaari mo bang sabihin sa akin kung ikaw ang nasa top o bottom?"“... Hindi ko pa nararanasan.”Maya maya ay binigkas ni Ryan ang pangungusap habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin.Palihim niyang pinandilatan ang babaeng katabi niya. Maya maya, hahayaan niya itong maranasan kung siya ang top o bottom."Oh, nakikita ko." Maingat na tumango si Freya. "Sa tingin ko mas mabuting hindi mo na maranasan. Ang bahaging iyon... tiyak na masasaktan ng husto.”Hindi nakaimik si Ryan.Ng mapansin ang malungkot niyang ekspresyon, ipinagpatuloy ni Freya ang pagpapayo sa kanya. "Talaga, hindi ako nagsisinungaling sayo. Babae ako, at ako ang pinaka maraming karanasan dito. Sobrang sakit nung unang beses. Kung ang mga lalaking tulad mo ay nasa aking kalagayan, ito ay hindi kayang tiisin na sakit para sayo. Sinong makakatiis?"“...”Huminga ng malalim si Ryan, nakaramdam ng kilabot.Bakit siya nakikinig sa
Kahit na gabi na, maraming bisita sa paligid. Ang ilan ay dumating kasama ang isang grupo ng mga kaibigan, habang ang ilan ay mga batang mag asawa. Dahil medyo malamig ang panahon, lahat ay nakasuot ng makakapal na damit at magkayakap.Medyo natulala si Freya sa mataong tanawin sa paligid niya.Sa kanyang mga taon sa unibersidad, siya ay madalas na lumalabas at naglilibang kasama ang kanyang mga kaibigan tulad nito. Gayunpaman, halos hindi niya ito ginawa mula nang magsimula siyang magtrabaho.Sa katunayan, siya ay medyo bata pa at ngayon ay nasa pinakamatanda na niyang edad. Gayunpaman, nalungkot siya sa nangyari nitong mga nakaraang taon.Ang pagiging narito sa sandaling ito ay nagparamdam sa kanya na para siyang bumalik sa kanyang kabataan.Ang mga araw na iyon ay kahanga hanga at padalos dalos na ginugol. Gayundin, ang hinaharap ay napuno ng walang katapusang mga posibilidad.Dahil dito, nakalimutan niyang hawak ni Ryan ang kamay niya."Hawakan mo ako ng mahigpit. Masyadong
Tumalikod si Ryan at agad na nilagok ang ice cream nang hindi inaabala si Freya. Ng matapos ay napabuntong hininga siya sa sakit. “Tigilan mo na ako. Nakakasakit ng ngipin ang lamig ng ice cream.”“Dapat lang sayo. Sinong nagsabi sayong agawin mo ang ice cream ko?" Ng makita siya sa isang malungkot na kalagayan, si Freya ay parehong natuwa at nagalit."Nagaalala ako na sumakit ka sa tiyan..." Tinapunan siya ni Ryan ng walang magawa habang sinasabi ang parehong sinabi. Gayunpaman, sa pagkakataong ito ay napailing si Freya.Pagkatapos niyang suklian ang kanyang maganda at manipis na labi, kumuha siya ng brown na scarf mula sa isang paper bag at iniabot sa kanya. “Ngayon lang kita binili. Bawal kang hindi magustuhan ito dahil sa pagiging pangit ito, o puputulin ko ang relasyon natin."Mabilis na binuklat ni Ryan ang scarf para tingnan ito. Ipinulupot niya ito sa kanyang leeg at ngumiti, makikita ang isang hilera ng mapuputing ngipin. "Gwapo ba ako?"Humagalpak ng tawa si Freya. "Hind
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging