“Kahit na hindi ko kayang maging asawa si Freya, kaya ko siyang protektahan at maging pinakamatibay niyang suporta. Hindi ko siya hahayaang... apihin ng kahit sino lang."Kinuha ni Ryan ang susi ng kotse niya. Binuksan niya ang kotse niya at binuksan ang pinto ng sasakyan.Lumingon siya at sinulyapan si Rodney. “Ano naman sayo? Si Freya ay iyong asawa at ina ng iyong anak, ngunit paano mo siya pinrotektahan? Nagiguilty ka kay Sarah, pero may bahid ka ba ng guilt kay Freya? Kahit nasaktan talaga ni Freya si Sarah, isipin mo. Paano kung ang iyong asawa ay madalas na lumalabas sa buong gabi at palaging kasama ang kanyang dating kasintahan? Sasabihin niya na hindi ito binibilang bilang isang pagtataksil, ngunit nabuntis niya ang sanggol ng kanyang dating kasintahan. Gusto mo bang patayin ang dating kasintahan?“Kung talagang kaya mong hawakan ang lahat ng mabuti, hindi mo sana itinulak ang iyong asawa na maging isang babaeng puno ng poot. Sinasabi mo na siya ay masama at makasarili, ngu
Lalo na si Forrest. Nakipag halubilo siya kay Jessica noon kaya alam niya kung anong klaseng babae ito.Malamang na sinamantala niya ang pagkakataon at inagaw ang tungkulin sa pamumuno sa pamilya Snow habang ang reputasyon ni Rodney ay nadungisan.Ang matalim na kilay ni Forrest ay pinagsama sa isang mahigpit na pagsimangot. Wala siyang nasabi bigla.Sa kabilang banda, nabigla si Freya. "Imposible 'yan. Hindi ba si Rodney ang namamahala sa proyekto ng alternatibong enerhiya?"“Huwag kang mag alala. May tamang solusyon para mahawakan ang usaping ito. Bukod dito, ang kanyang mga karapatan kay Snowden ay tinanggal din."Pumunta si Ryan sa gilid ng kama. Mainit at maamo ang kanyang mga mata habang nakangiti. “Hinding hindi ka na muling guguluhin ni Rodney sa hinaharap. Wala siyang mapagkukunan para kunin din ang bata sa iyo. Malamang na naiwan lang siya sa paralisadong Sarah, Osher Corporation, at iba pang menor de edad na kumpanya ng pamumuhunan. Hindi na niya magagawang pukawin ang
Sa lahat ng mga taon na ito, si Freya ay wala sa bahay, kaya halos hindi niya kasama ang kanyang mga magulang.Dahil dito ay nakaramdam siya ng pagsisisi.Sa kaloob looban, nagsimulang makaramdam ng kaba si Ryan. Agad niyang sinabi, "Mr. Lynch, Mrs. Lynch, kung babalik si Freya sa Melbourne, tiyak na kailangang bumalik din si Dani. Sigurado akong hindi sanay ang tiyuhin ko na hindi nakikita ang kanyang apo. Gayundin, sa pagkakaalam ko, ang iyong negosyo ay lumalaki sa buong bansa. Gayunpaman, ang Melbourne ay ang pangalawa lamang sa pinakamataong lungsod sa Australia, na maaaring limitahan ang pag unlad ng Lynch Corporation. Narinig kong naghahanap ng lupa si Forrest sa pinakamataong lungsod. Pinaplano niyang ilipat ang punong tanggapan ng Lynch Corporation at ang pabrika nito."Nagtaas ng kilay si Forrest. "Kanino mo narinig?"Napangiti si Ryan. “kay Freya.”Hindi nakaimik si Freya.Kailan niya sinabi iyon?Gayunpaman, kung isasaalang alang na malaki ang naitulong ni Ryan sa ka
Hmph. Kung magiging maganda ang kalagayan ng pamilya Lynch sa hinaharap at dahil nawalan ng mana si Rodney, maaaring hindi siya maikumpara sa Lynch Corporation noon. Siguradong pagsisisihan niya ito.Isang katahimikan ang bumagsak sa ward sa loob ng kalahating minuto.Bahagyang umubo si Mrs. Lynch. “May sense ang sinabi niya. Bakit hindi…”Dahil doon, nag-alinlangan niyang ibinaling ang mga mata sa anak at asawa.Humigop ng kape si Mr. Lynch bago nag aatubili na nagtanong, “Minister Snow, maliit ba talaga na bagay ang pag apruba sa lupa?”"Mr. Lynch, Ryan na lang ang itawag mo sa akin."Itinama siya ni Ryan nang magalang at magalang. "Tinatrato ng aking mga magulang si Freya bilang kanilang anak, kaya hindi mo kailangang kumapa pa. Ituring niyo na mag kamag-anak tayo."Siya ay palaging banayad at matikas. Sa kabila ng kanyang gwapong hitsura, mapagpakumbaba siya. Kasabay ng kanyang malumanay na boses, agad na nagustuhan siya ni Mrs. Lynch."Napaka edukado ng lalaking ito." Pinu
Kumaway si Mrs. Lynch. “Tingnan mo. Pareho silang galing sa iisang pamilya, pero bakit magkahiwalay sila?"“Kalimutan mo na. Tigilan natin ang usapang ito. Buti na lang nakipag divorce si Freya."Napabuntong hininga si Mr. Lynch bago sinabi sa kanyang anak, “Freya, huwag mo masyado pagisipan ang mga bagay. Marahil ay mabuti na hiwalayan mo si Rodney. Kung mapapansin mo ang kanyang mga kapintasan makalipas lamang ang ilang taon, mas matanda na kayo ni Dani. Mas magiging abala kung hiwalayan siya kung ganoon. Pagkatapos naming bumili ng bahay sa Canberra, maaari kang lumipat at manatili sa amin. Hindi ka namin pipilitin na magpakasal kaagad. Kapag nakilala mo ang isang taong gusto mo sa susunod, maaari mo siyang pakasalan. Kung hindi, ayos lang na manatili sa amin magpakailanman."Ang mga salitang iyon ay nagpapula sa mga mata ni Freya. "Salamat, Dad."Bagama't pinaranas sa kanya ng Diyos ang isang mahirap na panahon sa mga relasyon, hinding hindi siya babagsak dahil sinusuportahan s
Kinabukasan.Matapos tulungan ni Forrest si Freya sa discharge procedure, nagmaneho si Ryan papunta sa paradahan ng sasakyan.“Nasa Canberra ako. Maaari mo akong kontakin anumang oras kung mayroon man."Matapos siyang makita ni Forrest, hindi siya pumunta sa The Lodge kasama sila. May ipinaalala siya sa kanya bago siya ihatid ni Ryan sa The Lodge.Si Freya, na nasa backseat, ay nakadama ng kagaanan na para bang nakalaya.Mahigit isang linggo na siyang nanatili sa ospital. Bagama't siya ay nasa isang VIP ward kung saan siya ay pinaghain ng masasarap na pagkain at inumin, masama ang nararamdaman niya dahil namiss niya si Dani.Habang nasa biyahe, tinanong niya si Ryan tungkol kay Dani.Sa pagtatapos ng pag uusap, medyo naging malungkot siya. “Sa tingin mo ba naaalala pa ako ni Dani? Kapag nakipag video call ako sa kanya nitong mga nakaraang araw, hindi niya ako papansinin at nilalaro niya ang kanyang mga laruan.”Sinulyapan siya ni Ryan gamit ang rearview mirror.Hinahain siya n
Mula sa paradahan ng sasakyan, kailangang dumaan si Ryan sa isang hardin bago makarating sa gusaling tinutuluyan ni Freya.Nakaramdam ng awkward si Freya sa pagkakayakap sa kanya. Bagama't dinala pa siya nito sa ospital bago ito, wala siyang masyadong naramdaman dahil sa sakit ng katawan.Ngayong muli niya itong yakap yakap, kitang kita niya ang kanyang prominenteng baba at malinis na collarbone sa sandaling itinaas niya ang kanyang mga mata.Kahit papaano ay nag init ang mukha niya. “Ako ba… napakabigat? Kaya mo ba akong buhatin?”“Oo… mas mabigat ka kaysa dati. Bakit hindi mo inilagay ang iyong mga kamay sa aking balikat? Mas madali para sa akin,” sabi ni Ryan pagkababa ng ulo."Oh." Pagkatapos makinig sa kanya, inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang leeg ng hindi nag iisip.Nanginginig ang katawan ni Ryan.Natakot siya at bigla niyang hinigpitan ang hawak. Tapos sumigaw siya, “Ryan, oh, Ryan, buhatin mo ako ng maayos. Hindi ako pwedeng mahulog ulit."Nakatingin sa ka
Hindi nakaimik si Heidi. “Ito ay eksakto dahil sa dad mo na halos sinabi ko ang opinyon ko bago ito. Magiging tapat ako sayo ngayon. Si Ryan ang nakipagtalo sa bagay na ito, ngunit sa palagay ko ginawa niya ito ng tama. Magiging hadlang si Sarah kay Rodney pagdating ng oras.”“Sige. Wala rin akong komento." Kinawayan ni Nathan ang kanyang kamay at mabilis na iniba ang usapan. “Nga pala, may summit akong dadaluhan sa Country D makalipas ang ilang araw. Doon ako kasama ng nanay mo sa loob ng limang araw. Kailangan kong makipagkita sa mga prime minister ng anim hanggang pitong iba pang mga bansa. Mag ingat kayo sa bahay. Freya, kung kailangan mo ng anuman, huwag mag dalawang isip na humingi ng tulong kay Ryan."Natigilan si Freya saglit bago siya mabilis na tumango.Matapos makasubo ng pagkain, saglit siyang nag dalawang isip. Pakiramdam niiya na kailangan niyang opisyal na humingi ng tawad sa kanila dahil sa insidente kanina. “Godfather, Godmom, pasensya na. Tungkol sa pagkidnap kay S
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging