Naglakad si Shaun papunta sa kusina nang nasa bulsa ang kanyang kamay.Nakasuot si Catherine ng pang propesyunal na suit at naglalabas ng malinaw at matalas na aura pero sa puntong iyon nilulutuan niya ito ng dumplings habang naka apron. Nasisinagan siya ng mainit na kitchen lamp sa kanyang ulo, binibigyan ang lahat ng lalaking gustuhin siya.Naglakad siya palapit at niyakap siya ng marahan galing sa likod, pinatong ang baba sa ulo ni Catherine. “Magluto ka pa. Ang mga dumpling na iyan ay hindi sapat para matuwa ako.”“Sapat nang nilulutuan kita.” Siniko siya ni Catherine ng walang awa, “Kung gusto mong kumain, e ‘di ikaw ang maghiwa ng rekados.”Parang hindi tama ang narinig ni Shaun. “Inuutusan mo ba ako?”Pinag-isipan ni Catherine ito bago kunin ang card sa kanyang bulsa at iabot ito.“Ano ‘to?”“Merong 500 milyon diyan. Iyan ang bayad sa kasong kinuha mo para sa akin noon…”Hindi pa tapos si Catherine magsalita nang makaramdam siya ng malamig at nakakasakal na aura. Ang mat
”Hindi sagutin mo ako.” Nakita ni Catherin ang ekspresyon niya at nakaramdam ng asim. Sinarado niya ang stove at galit na ngumuso. “Kung hindi mo ako sasagutin, hindi ako magluluto ng dumplings para sa’yo.”“Isang beses lang ako nakipag date.” Hindi inasahan ni Shaun na sobrang magseselos siya at hindi na ito nakapagsalita.“Meron ka pa bang nagraramdaman para sa kanya? Nag-iba ang itsura mo nung binanggit mo siya.”Nakipag-usap si Catherine. Ang masaya niyang mood ay kaagad nawala.“Patay na siya.” Simangot ni Shaun.Napatigil si Catherine, biglang hindi alam ang sasabihin. “Pasensya na.”“Ititigil mo na ang pagbalik sa nakaraan. Hindi ba’t nakipag-date ka rin kay Ethan Lowe noon?” Malungkot na paalala niya.Walang masabi si Catherine at masunuring pasimpleng binuksan ang stove muli.Nilagay muli ni Shaun ang card sa bulsa ni Catherine at lumabas na.Nang paglingon ni Catherine saka niya lang naalala na inutusan niya itong maghiwa ng rekados pero umalis lang ito. Salbahe! Tam
”Catherine Jones, baliw ka!” Sigaw ni Rebecca at wala sa isip na sumugod para balikan ito. Binigyan siya muli ni Elle ng panibagong sampal sa kabilang pisngi nito, na naging dahilan kung bakit walang masabi si Rebecca dahil sa sakit.Masama niyang tinitigan si Catherine pero hindi na naglakas ng loob para humakbang paharap.Nginitngit ni Catherine ang ipin niya. “Kahit si Jeffery ay kaya kong sampalin, ikaw pa kaya. Kung hindi mo mag-iisipang mabuti ang mga salita mo sa susunod, bubogbugin kita hanggang sa matuto ka.”Pagkatapos, tinulak niya si Rebecca sa gilid at naglakad na paalis nang nakangiti.Hinawakan ni Rebecca ang pisngi niya, umapoy ng pagkamuhi ang mata niya.‘Catherine Jones, maghintay ka at makikita mo. Personal kitang papatayin isang araw.’...3:00 p.m.Sa ika-17 na palapag sa gusali, isang meeting ang kasalukuyang nangyayari.Ang general manager, Larry Chaplin, ay umupo sa dulo ng lamesa, sinundan ng senior management ng Hudson.Sinabi ng deputy manager Wol
”Ituloy na natin ang meeting. Anong pinag-uusapan niyo?” Hindi siya pinatapos ni Catherine at tumingin sa mga tao nang walang ekspresyon.“Pinag-uusapan namina ng disenyo sa developmental project. Naka-isip si manager Jones ng kaunting ideya. Sa tingin ni General Manager Chaplin at ng natitira sa amin ay maganda ito.” Hindi kompurtableng pinasa ni deputy manager Wolfe ang mga disenyo.Tumigil si ang pagtibok ng puso ni Rebecca. Hindi niya naisip na magpapakita si Catherine. Malamang ay makikilala ni Catherine ang mga disenyo na iyon.Ngunit, wala na siyang pakialam. Kahit na sabihin ni Catherine na ninakaw ni Rebecca ang mga disenyo walang maniniwala sa kanya. Mas kukutyain lang siya ng mga executives. Kinuha ni Catherine ang mga disenyo at binulungan ng mga salita si Elle.Pagkatapos, tumango si Elle at lumabas, tumuloy si Catherine, “Maganda nga ang mga disenyo. Na print pa ito ng 1:00 a.m. ngayong umaga. Manager Jones, mukhang late ka natulog para idesenyo ang mga ito.”“Oo,
Masama ang ekspresyon ni Larry. “Kung si Chairman Jones ang nagduda sa abilidad ko, saka mo ako pwedeng tanggalin.”Tumingin siya ng diretso kay Catherine nang matapos siya magsalita. Hindi siya naniniwala na meron siyang lakas ng loob para gawin iyon. Ang mga board of directors ay hindi siya kakalabanin.“At bakit naman iyon? General Manager Chaplin ang performance ng kumpanya ay tumaas ng malaki. Natural lang na maniniwala ako sa’yo.” Biglang ngumiti si Catheriine. “Ikaw ang magtatapos ng meeting na ito.”Saka, tinapos niya ang sinasabi niya at umalis na.Mapahamak siyang tinignan ni Larry. Sino siya sa tingin niya? Mas may karanasan naman ito kaysa sa kanya.Ngunit, pagkaalis na pagkaalis ni Catherine, ang asawa niya ay biglang pumasok at sinampal siya sa mukha.”“Larry Chaplin, P*tangina ka! Sino ka sa tingin mo para magkaroon ng kabit sa labas?”“Kung hindi kita pinakasalan noon, makakapasok ka ba sa Hudson?”“Ngayon sa tingin mo mas magaling ka, da tingin mo ba masyado na
”Wala akong pakialam hanggang gusto niya ‘yun. Oo nga pala, nasa kulungan si Rebecca Jones. Tratuhin mo siya ng ayos ha.”Kumislap ang mata ni Shaun nang may malamig na hangarin.Lahat ng pagdurusa ni Catherine kay Rebecca ay bumalik sa kanya at dinala siya sa kulungan....Sa susunod na araw, ang balita tungkol sa kabit ng general manager ng Hudson ay kumalat sa buong network.Galit na galit si Larry Chaplin. Tuluyan nang nasira ang reputasyon niya.Ang mga litrato na nakikipaghalikan siya sa kabit niya sa publiko ay nakakalat sa buong lugar at kahit ang bidyo na binubugbog niya ang asawa niya ay kumalat din.Libo-libong komento sa internet ang pumupuna sa kanya araw-araw.Sa opisina ng chairwoman, pumasok si General Manager Chaplin na galit na galit at tinuro ang ilong ni Catherine. “Ikaw ba ang may gawa nito? Kinalat mo ang bidyo sa meeting room, hindi ba?”“Hindi ko alam ang sinasabi mo.” umupo si Catherine nang may pagsisising ekspresyon. “General Manager Chaplin, hindi k
Sa loob lamang ng isang linggo, mabilis na inayos ni Deputy Manager Wolfe ang lahat sa Hudson. Tinanggal niya ang mga nasa top management na laban kay Catherine.At si Rebecca, ay natanggal din sa trabaho.Gayunpaman, hindi alam ng babae ang isyu na nangyayari roon.Nang nasa detention center pa siya, binugbog siya ng mga bilanggo at binuhusan ng malamig na tubig araw-araw. Dahil dito, ang kanyang balat ay talagang napinsala.Matapos magdusa ni Rebecca ng pito hanggang walong araw, walang tigil siyang niligtas ni Jeffery mula sa detention center matapos gumastos ng sampung milyong dolyar.Lumabas siyang nakakarga.Nang mapansin ang kanyang namamagang mukha, niyakap siya ni Sally at mapait na umiyak.“My darling, anong nangyari sayo? Sino ang bumugbog sayo? Hindi ko hahayaang makawala ang taong iyon.”“Dad, Mom, dapat kayong maghiganti sa ngalan ko. Talagang sobrang masakit… Boo-hoo.”Ang mukha ni Rebecca ay sobrang sakit na hindi niya magawang tumingala.Ang namamagang mukha
”Medyo madali makuha muli ang kapangyarihan,” Sinabi ni Stephen sa isang iglap.Tinamaan ng komento, si Jeffery at ang kanyang pamilya ay masidhing mabuti na tumitig sa lalaki.“Stephen, sabihin mo agad sa amin. Pamilya tayo,” Agad na sinabi ni Rebecca, “Sa oras na bumaba sa pwesto si Catherine, pakakasalan kita.”Pinakitid ni Stephen ang mga mata niya. “Si Willie Hill mula sa pamilyang Hill ay pupunta sa Melbourne para sa inspeksyon. Hangga’t mapapasaya mo siya, ang top management at directors ng Hudson ay nasa tabi mo.”Kuminang ang lahat ng mga mata nila.Nanginig si Jeffery sa pagkabalisa. “Ang pamilyang Hill ay ang pinakamakinang na pamilya sa buong Melbourne. Kahit na si Willie ay hindi direktang tagapagmana ng pamilyang Hill, maitatas natin ang ating estado basta’t magkaroon tayo ng ugnayan sa mga Hill. Sa kasong ‘yun, hindi na tayo magugulo ni Catherine.”“Maganda ang tunog niyan.” Tumango si Stephen. “Dahil ang assistant ni Willie ay may relasyon sa pamilya ko, pagsisilb
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging