”Hindi na kailangan. Sinabi ni Mom na dumalo tayo sa mini fashion event. Kikitain natin si Courtney doon at tatanungin na idesign niya ang mga suot sa kasal para sa atin,” Walang pakialam na sinabi ni Freya.“Okay, okay. Pangako ko na susunduin kita sa oras. Nga pala, ayos lang ba si Dani kagabi?”“Hindi siya ayos, kaya nagwala siya buong gabi.” Sa sandali na matapos si Freya magsalita, binaba niya ang tawag sa pagkairita.Nabalisang kinamot ni Rodney ang kanyang ulo. …Kinagabihan, nagpunta siya sa fashion event kasama ni Freya.Subalit, merong malungkot na mukha si Freya sa buong event.Walang tigil na humingi ng tawad si Rodney sa kanya, “Pasensya na, Freya. Pangako hindi ko na ilalagay sa silent mode ang phone ko. Wala akong magawa kung hindi gawin iyon kagabi. Alam ni Mr. Micheal ang mga core technology ng maigi at ako ay masyadong nakatuon sa usapan. Aalagaan ko si Dani ngayong gabi para makapagpahinga ka ng maaga? O… Paguwi ko, luluhod ako hanggang sa mapatawad mo ako.”
Tumalikod si Freya, para lang makita si Ryan na nakasuot ng itim na suit. Isang sinag ng ilaw ang kuminang sa kanyang elegante, gwapong mukha. Siya ay maaaring maamo nakangiti, pero alam niya na sa katotohanan, siya ay nagpipigil at matiisin, tulad ng kanyang ama, si Prime Minister Snow.“Nakatanggap ako ng invitation card, kaya nandito ako.” Nagkibit balikat si Ryan. “Nasaan si Rodney? Mukha kang malungkot ng hindi niya kasama.”“Nandoon siya.” Tapos si Freya ay natahimik sandali. “Ryan, kilala mo ba si Mr. Micheal?”Umiling si Ryan. “Bakit?”“Maaari mo ba akong tulungan na makilala siya?” Matapos ang pagiisip, sabi ni Freya, “Kagabi, hindi umuwi si Rodney. Sinabi niya na si Mr. Micheal ay eksperto sa lithium batteries at hindi ako sigurado tungkol dito.”“Sa tingin mo nagsisinungaling siya sayo?” Sumimangot si Ryan. “Sa tingin ko hindi niya ito gagawin.”“Anong ibig sabihin mo?”“Base sa aking pagkakaintindi sa kanya, hindi siya baba para magsinungaling sayo kahit na masama si
Lampas 10:00 p.m. na ng sila ay nakabalik mula sa banuet.Kahit na si Freya ay hindi nakapagpahinga ng maayos kagabi, hindi siya kasing pagod na kailangan niya matulog sa gabi.Sa kabilang banda, hindi mapigilan ni Rodney ang antok niya ng pinapatulog niya si Dani.Hindi siya nakapagpahinga ng maigi dahil buong gabi siya nasa apartment ni Sarah. Siya ay pagod.Ng tumalikod si Freya, si Rodney ay nakatulog na sa kanyang tabi. Isa sa kanyang kamay ay nakay Dani, na nasa parehong posisyon ng pinapatulog niya ito.Hindi pa nakatulog si Dani. Siya pa din ay pumipiglas sa kama.Nakumpirma ni Freya na si Rodney ay hindi nakapahinga ng ayos kagabi.Naalala niya na sinabi nito na siya ay nagtatrabaho.Binuhat ni Freya si Dani para hindi istorbohin ang tulog ni Rodney.Ng nagising si Rodney kinabukasan, nakita niya si Freya ay natutulog pa din. Bigla niyang naalala na nauna siyang nakatulog. Siya ay nahihiya.Mabilis siyang nagdahan dahan pababa at nakita si Aunty Cally na gumagawa ng
...Ang mga sinabi ni Rodney ay sobrang tapat.Talagang naniwala siya sa mga ito.Subalit, lahat ng mga ito ay kasinungalingan. Silang lahat ay para lokohin siya.Ang pagsisinungaling ba ay naging paguugali na sa kanya na naniniwala na siya sa mga ito mismo?Sumikip ang dibdib ni Freya.Siya ay depressed, natatawa, galit at malungkot.Pakiramdam niya na isa siyang biro.Hindi niya pa din maintindihan bakit nagsinungaling si Rodney sa kanya."Freya…" Tawag ni Ryan kay Freya nagaalala dahil siya ay tahimik. "Huwag kang magalala. Iimbestigahan ko ang bagay na ito ng maigi para sayo—""Hindi na kailangan. Baka may nahulaan ako," Sumingit si Freya na may paos na boses. "Ayos lang ako magisa.""Okay." Narinig ni Ryan mula sa kanyang boses na pinipigilan niya ang kanyang luha. Siya ay malungkot. "Ano pa man ang desisyon mo, lagi kitang susuportahan.""Talaga?" Tinaas ni Freya ang kanyang labi sa ngiting sinisira ang kanyang sarili. "Paano mo ako susuportahan? Sa huli ako pa din ay
Ang kamay ni Freya na may hawak na kutsara ay tumigil. Tinaas niya ang kanyang ulo at nagtanong, "Hindi ka sasama?""Ayos ako sa kahit ano." Walang pakialam na nagkibit balikat si Rodney. "Hanggat sa gusto mo ito.""Tapos… Ayos lang ba kung gusto ko pumunta ng Maldives para sa ating wedding photoshoot?" Tinaas niya ang kanyang kilay.Napatunganga si Rodney. "Aabutin ng isang linggo kung pupunta tayo ng Maldives, tama? Masyadong bata pa si Dani…""Maari tayong pumunta doon sa private airplane. Maaari din tayong magdala na dalawang dagdag na yaya.""Ako ay medyo abala sa trabaho," Malabong sabi ni Rodney, "Hindi ko pwedeng ibigay ang lahat kay Carson. Pwede tayong kumuha ng litrato sa malapit na beach. Pwede kita samahan sa Maldives sa hinaharap kung gusto mo pumunta doon."Hindi siya makaalis ng Australia nitong buwan. Malalagay siya sa problema kung may mangyari sa panig ni Sarah."... Okay."Nakatitig si Freya kay Rodney sandali ng tahimik. Tapos, ngumiti siya.Matapos ang al
"Hindi." Umiling si Freya. “Ngunit hindi bumalik si Rodney buong gabi noong nakaraang araw. Nagsinungaling siya sa akin, may business engagement daw siya kay Mr. Micheal. Hiniling ko sa isang tao na imbestigahan ito. Si Mr. Micheal ay umalis na sa Australia matagal na ang nakalipas. Wala siya sa Canberra. Oh, ngunit nagsinungaling si Rodney na parang siya mismo ang naniniwala na iyon ang katotohanan. Ang katotohanan na nagpunta siya sa Cairns para sa isang business trip dati ay isang kasinungalingan din."Natahimik si Catherine.Napatingin siya sa maputlang mukha ni Freya. Bigla siyang nakaramdam ng panghihinayang. Bakit niya pinayuhan si Freya na subukang makipagkasundo kay Rodney noon?Gayunpaman, hindi inakala ni Catherine na magiging ganito rin si Rodney.Wala pang oras ang lumipas ay nagsisinungaling na si Rodney.Ipinagpatuloy ni Freya ang pagsasabing, “I thought it some thought. Sa karakter ni Rodney, malabong may ibang babae siya sa labas, kaya dapat si Sarah. Sinabi mo ri
9:00 p.m.Narinig ni Freya ang tunog ng sasakyan na papauwi mula sa labas pagkatapos niyang maligo.Nang mag-walk out siya na naka-pajama, kakapasok lang ni Rodney mula sa labas. Binuhat niya si Dani at hinahalikan.“Madam Snow...” bati ni Aunty Cally sa kanya.Nang makita siya ni Rodney ay nagningning ang mga mata nito. Agad siyang lumapit kay Freya, gustong yakapin ito.“Bakit late ka bumalik? Anong pinagkakaabalahan mo?" Katutubo na naramdaman ni Freya ang pagtanggi. Inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang dibdib at sinasadyang sinabi, "Naaamoy ko ang pabango ng kababaihan sa iyo."Nataranta si Rodney nang mga sandaling iyon. Imposible naman. Binuhat niya lang si Sarah sa hapag kainan noong gabing iyon. Sumama ba sa kanya ang amoy dahil doon? Gayunpaman, ang pabango ay hindi maaaring maging ganoon kalakas sa isang dampi lamang. May ilong ba si Freya?"Imposible 'yan."Nanlaki ang mga mata ni Rodney at nagpakita ng maling ekspresyon. "Hindi man lang ako nakahawak ng ka
Puno ng pagkadismaya ang ekspresyon ni Rodney. Paano maihahambing ang nakaraan sa kasalukuyan?Iba ito sa mga lalaki kapag nakipagtalik sila. Ang sensasyon nito ay hindi malilimutan.Gayunpaman, nakikita ni Rodney na talagang ayaw ni Freya na gawin iyon. Siguro dahil late na siyang umuuwi nitong mga nakaraang gabi.Hindi rin niya gustong gawin iyon, ngunit si Sarah ay nilalamig at nasugatan ang kanyang binti. Nag-aalala siya, kaya bibisitahin niya ito pagkatapos niyang umalis sa trabaho.Pagkatapos noon, kapag nakita niya si Sarah na kumakain mag-isa, iisipin ni Rodney na nakakaawa siya. Kaya naman, doon muna siya kakain bago siya umuwi.Kalimutan mo na. Hindi muna siya pupunta sa ngayon. Mas sasamahan niya si Freya.Simula noon, umuwi si Rodney para makasama si Freya at ang kanilang anak araw-araw pagkaalis niya sa trabaho para pasayahin si Freya.Minsan kapag sinusubaybayan ni Freya ang kanyang kinaroroonan, maghihinala siya kung na-overthink niya ito.Pagkatapos ng lahat, si
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging