Napaupo si Catherine sa pagtanggap ng mala-bombang balita.Pagkatapos bumagsak ng Summit, parang pinlano ni Jeffery na patayin ang lola niya para manahin niya ang stocks sa korporasyon ng Hudson?“Hindi, impossible iyon. Siya pa rin ang nanay niya.”Bumuntong hininga si Wesley. “Sanay na si Jeffery na nasa mataas na posisyon sa buong buhay niya. Hindi mo siguro alam ito, ngunit kaya gawin ng mga tao ang lahat para lang manatili sa mayaman na pamumuhay at impluwensya. Simula noon, may mga tala na ng magkakapatid na inatake ang isa’t-isa, nag-aaway para maging tagapagmana ng mayaman na pamilya. Bukod doon, paralisado na ang lola mo. Baka ang tingin niya sa kanya ay isang pabigat.”Tumango si Aunty Wendy dito. “Atsaka, hindi ako naniniwala na ang pagiging paralisado ng lola mo ay aksidente. Pumunta si Rebecca sa Plum Garden noong araw na iyon at nahulog ang lola mo mula sa ikalawang baitang ng bahay pagkatapos niya umakyat. Sinasabi niya na nawalan ng balanse ang Old Madam pero maluso
Pinaalala ni Shaun sa sarili niya na huwag masyado sumama ang loob.Siguro masyado na siya naging galante kay Catherine, kaya pinagsamantalahan siya nito.Akala niya ba na siya lang ang babae na pwede niya makasama?Biglang natapos ang tawag.Blankong tinignan ni Catherine ang phone niya ng ilang segundo hanggang sa naglakad si Wesley. “Si Mr. Hill ba iyon? Pupunta ba siya para makita si Aunty Wendy? Dapat siguro umalis na ako para hindi na para makaiwas sa hindi pagkakaintindihan.” “Hindi, hindi niya sinabi na pupunta siya.”Biglaan siyang nakaramdam ng kakaibang karamdaman sa puso niya. Iyon lang iyon. Walang sinabi si Shaun na pupunta siya para makita si Aunty Wendy.Mukhang nagulat si Wesley pero ngumiti rin siya. “Well, normal lang iyon. Hindi naman sila magkamag-anak din. Kinausap ko na ang doktor kanina kaya wag ka na masyado mag-alala.”“Salamat.”Sobrang nagpapasalamat siya kay Wesley. Hindi niya magagawa ang mga iyon ngayong araw kung hindi siya tumulong.Sa totoo
“Shaun, ano ba iyon? Ikaw ang nagdemanda sa kanila dito ngunit pinaalis mo rin sila.” nagkibit balikat si Rodney.“Manahimik ka. Huwag mo ako kausapin.” Nagsindi ng sigarilyo si Shaun.“Tsk, seryoso ka ba? Ikaw tumawag sa amin dito.” Naaasar si Rodney. “Mas lalo ka naging kakaiba simula noong naging kayo ng Catherine na iyon. Kung hindi ka masaya, makipaghiwalay-”“Sabihin mo ulit iyon.” Masama ang tingin ni Shaun sa kaibigan niya.Nanahimik kaagad si Rodey.Nagdilim ang mata ni Chester habang tinatapik ang dulo ng sigarilyo niya. “Seryoso na ba ito ngayon?”“Hindi maaari.” Sumimangot si Rodney. “Akala ko kay Sarah Langley ka lang may pake…”Nanigas ang daliri ni Shaun na may hawak na sigarilyo. Bumuntong hininga si Chester. “Rodney, hindi na natin kasama si Sarah. Hindi pwede mamuhay si Shaun sa nakaraan.”Tinignan ni Rodney ang sahig at patuloy na uminom.Humithit ulit si Shaun sa sigarilyo niya habang nakababa ang ulo niya.... Sa sumunod na dalawang araw.Nagsikap si C
Mahinang tumango si Catherine.“Ito ang mga dokumento na binigay sa akin ng lolo mo para itago.” Nagbuntong hininga si Chrus habang kinuha niya ang dokumento. “Sa kabutihang palad, may iba pa na plano ang lolo mo laban kay Jeffery pero sigurado ako hindi niya hiniling na mangyari ito. Ha, walang kinalaman si Jeffery sa tagumpay ng Hudson ngayon. Binigyan lang siya ng 30% ng stock sa pagpapalaki para sayo ngunit wala siyang utang na loob.”“Tama iyon. Nakuha niya siguro ito pagkatapos mamatay ni Grandma ngunit hindi na niya gusto maghintay pa. Kaya pinatay niya ito ng walang awa.” Hinawakan niya ang dokumento. “Sa dokumentong ito, kalimutan na niya maging presidente ng Hudson sa susunod na buwan.”“Huwag ka mag-alala, tutulungan kita makuha ang posisyon na iyon.” Ngumiti si Chris.“Salamat, Uncle Chris.” Naantig siya. “Nagtatrabaho ka na ng matagal para sa mom ko. Nakita mo na ba ang dad ko dati?” Nag-aalangan siyang nagtanong.Nalaglag ang mukha ng lalaki bago ito sumagot pagkatap
Nakarating si Catherine at Freya sa karaoke bar ng alas otso nang bigla nila napansin na may dalawang tao na naglalakad papunta sa kanila mula sa kabilang direksyon. Ang imakuladang nakadamit na lalaki ay sobrang gwapo at matikas. Ang babae sa tabi niya ay nakasuot ng kulay almond na Chanel na amerikana. Mukha siyang kaibig-ibig sa mahaba at kulot nitong buhok.Sa saglit na iyon, naramdaman ni Freya na sobrang napahiya siya.Ang lalaki na nagsabi sa kanya kani-kanina lang na okupado siya ng trabaho ay nakatayo sa harap niya kasama ang ibang babae.Sumimangot si Catherine. Hinila niya ang kaibigan niya papunta sa dalawa at ngumiti, “President Jackson, anong klase ng pagkakataon ito! Akala ko sabi mo kay Freya na may trabaho ka hanggang mamaya sa opisina? Sabi mo masyado ka okupado para sunduin siya mamaya.”Namula ang lalaki sa prangka niyang sinabi. “Kailangan ko nga magtrabaho ng sobra ngunit tinawagan ako ni Linda para sabihin na hinaharass siya ni Young Master Cook, kaya nandito
Ang mga luha na mula sa galit ay tumulo pababa ng pisngi ni Freya habang paakyat siya. Sa kabutihang palad, andoon si Catherine para suportahan siya,“Pasensya na, hindi ko dapat sinabi iyon.”“Dati ko pa gusto sabihin iyon.” Pinunasan ni Freya ang mga luha niya gamit ang likod ng kamay niya. “Napansin mo na parang may mali pagkatapos sila makita ng dalawang beses. Ngunit ang bilang kung ilang beses ko na nakita si Linda ay halos pareho kung ilang beses kami lumabas para magdate ni Patrick.”Nagulat si Catherine dito. Nag-aaral siya sa ibang bansa sa nakalipas na mga taon, kaya hindi malinaw sa kanya ang buhay ng pag-ibig ng kaibigan niya.Isang mapait na ngiti ang kumalat sa mukha ni Freya. “Pito mula sa sampung beses na lumabas kami, isasama niya si Linda, pati sa sinehan. Yung tatlong beses na naging mag-isa kami, aalis siya kaagad pagkatapos dahil tinawagan siya ng babaeng iyon.”“Bakit hindi mo sinabi sa akin?” Nagsisisi si Catherine ngunit nagagalit din siya. “Hindi na sana
Bigla na lamang nakarandam ng pangangatog ang abogadong kausap ni Shaun kaya ito’y nanahimik. Kinuha nito ang kanyang wine glass at sumali na lamang na naglalaro ng dice game sa gilid. Umupo si Chase sa tabi ng kanyang kaibigan, walang masabi. “Brother, niyaya ko na si Catherine dito dahil sadyang ganoon na lamang akong kabait. Pwede bang tigilan mo na ‘yang cold treatment na ‘yan?”“Sigurado ka bang hindi mo siya kinumbida rito para kay Miles Clark?” Malamig na pangungutya ni Shaun.“Parang ewan naman.” Hindi sigurado si Chase sa kanyang sasabihin. “Well, ikaw rin naman ang mukhang hindi interesado noong nagpakita siya.”Walang emosyon ang bakas sa ngiting ipinakita ni Shaun. “Ha, wala ‘yun. Isang babaeng tulad niya? Salamat na lang.”Sa mga sandali ring yaon ay may ilang mga taong pumasok mula sa pinto. Sa tabi ni Stephen Campbell ay sina Janet at Rebecca.“...”Walang masabi si Shane.Napakaswerte niya naman at talagang inilagay pa ang lahat ng kanyang mga kalaban sa iisang
“Young Master Harrison, gusto niyo rin bang pumunta roon? Tignan mo, wala nang natira rito sa inyong kwarto.” Pangutyang tawa ni Stephen habang papalapit ito sa pinto.“F*ck you, Stephen Campbell. Sinasadya mo ito, ‘no?” Galit na hinampas ni Chase sa mesa at tumayo.“Well, matatalino naman silang mga tao at syempre doon sila kung nasaan ang pera.” Itinaas ni Stephen ang kanyang mga kilay. “Marahil ay bilang na ang mga araw ninyo bilang pinakamayamang pamilya sa Melbourne.”“Nananaginip ka pa siguro kung iniisip mong basta basta ka na lamang makakaayat sa tuktok sa pakikipag-relasyon sa mga babaeng tulad niya.” Itinuro ni Chase si Rebecca at mapanuyang tumawa. “Isang second-hand na babaeng tulad niya? Parang fiancée pa siya ng iba noong nakaraang buwah, ha. Mag-ingat ka.”Walang bahid ng emosyon sa mukha ni Rebecca. “Young Master Clark, ikaw ang mag-ingat, dahil kung hindi, marahil ang unang gawin ng aking ama sa sandaling maging presidente siya ng kumpanya sa susunod na buwan ay ip
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging