”Bakit ka umiiyak?” Pinakatakot si Rodney kapag umiiyak ang mga babae. Talagang naguguluhan siya.Ni hindi siya ganung naguguluhan kapag umiiyak si Sarah dati. Matapos ang lahat, alam niya na madalang lang umiyak si Freya sa harapan niya. Ang panahong pinakamalalang umiyak ang babae ay nung araw na nanganak ito.“Alis,” sabi ni Freya na may namamaos na boses. Sa parehong oras, tumingin siya sa lalaki na may kalmado at malamig na titig.“Ikaw… Anong problema mo?” Walang masabi si Rodney. Mas pipiliin niyang magwala si Freya kaysa malagay sa estado na ‘yun. Ito ay tila ang pagkakalma bago ang isang bagyo. “Ito ba ay dahil nawalan ka ng pera ngayon lang? Ayos lang ito. Kaunting halaga lamang ito ng pera.”Tumawa si Freya sa galit.Wala bang t*nginang clue ang lalaki kung bakit siya umiiyak?Syempre, ang pinakanakakalungkot na bagay at talagang walang t*nginang clue ang lalaki.“Rodney, bitaw. Ayaw kong makita ka.” Natatakot si Freya na hindi siya makapagpigil na ambahan ang lalaki
Nangatog ang katawan ni Wendy sa galit. "Ngayong araw ay ang one-month celebration ng bata. Bilang mga magulang, pwede bang mas maging sensible kayo? Bakit mo kinailangan pasamain ang loob ng asawa mo sa araw na 'to?"Natigilan si Rodney. Hindi niya inakala kailanman na magiging malaki ang reaksyon ni Freya. "Hindi ko ginawa 'yan. Siya ang naggalit sakin."Hindi na makapagpigil si Aunt Millie, "Sinong nagpapasama ng loob mo ngayon? Nandun kami matinong naglalaro ng poker, tapos ikaw, isang lalaki, ay patuloy na inuutusan si Freya kung ano ang gagawin. Ang tono mo sa kanya ay puno ng paghamak, at sinabi mo pang hangal siya sa harap ng maraming tao. Si Freya ay mas mabait sayo ngayon sa pamamagitan ng pagpapalagpas nito at hindi pagpapagalit sayo.""Tama 'yan, Rodney. Hindi mo inisip ang imahe ni Freya nung nagsalita ka ngayon lang. Ang lahat ay gusto lang magsaya sa paglalaro ng poker. Kung matalo tayo, edi talo. Bukod pa rito, kaming mga babae ay hindi maalam na bilangin ang mga car
Galit na galit si ang lalaki. Tinawagan niya sina Chester at Shaun para uminom sa isang club.Late na silang dumating ng ganap na 7:00 p.m.“Sobra na kayo. Tinawagan ko kayo ng 5:00 p.m., tapos ngayon lang kayo dumating.” Masama ang loob ni Rodney at nagwala. Walang bahid ng kanyang high spirits mula sa one-month celebration ng baby ng araw na ‘yun.“Lumabas lang ako matapos kumain kasama si Cathy at ang mga bata,” walang pakialam na sabi ni Shaun. Nalito siya. Ang pag-aalaga ba sa mga bata at pagsama sa asawa niya sa bahay ay masama? Bakit niya ba kailangan makasama ang dalawang lalaki rito? Ito ay talagang nakakabagot.Si Rodney ay depressed. “Ang asawa’t mga anak mo ba ay mas importante kaysa sa kapatid mo?”“Ano pa?’ Nagtaas ng kilay si Shaun na tila si Rodney ay nagtanong ng walang kwentang tanong.Ang sugatang puso ni Rodney ay sinabuyan ng asin. Lumingin siya para tumingin kay Chester. “Eh ikaw? Naalala ko wala kang asawa o mga anak.”“Nahuli ako dahil sa isang pasyente.”
Sabi ni Chester, “Hindi ba maganda ‘yun? Miyembro din si Ryan ng pamilyang Snow. Pwede pa rin alagaan ni Freya si Dani. Dagdag pa rito, kung ang ina ni Dani ay magiging asawa ng prime minister, makukuha niya ang Australia sa mga kamay niya.”“Bakit gugustohin ng anak ko na mahawakan sa mga palad niya ang Australia? Isang buwang taon pa lang siya!”Halos mamatay si Rodney sa galit dahil sa kanila. “Kayo ba ay mga kapatid ko pa? Lingwahe pa ba ng tao ang mga salita niyo?”“Sinasabi lang namin ang katotohanan.”Humigop si Chester ng red wine at ibinaba ang wine glass. May pagkalito sa titig niya. “Eh ikaw? Lagi mong sinasabi na ayaw mo ng divorce. Sabi mo ito ay para kay Dani, ngunit matapos namin tulungan ka na i-analisa ito, either isang divorce o hindi ay maaapektuhan pa rin si Dani. So anong problema mo? Ito ba talaga ay para sa kapakanan ng bata o ng isang babae?”Naging prangka si Chester.Nabigla si Rodney. Wala siyang masabi.Suminghal si Shaun. “Ni hindi mo maramdaman kung
”Sc*mbag.” Matapos magreklamo ni Rodney, inubos niya ng isang inuman ang alak.“Kailangan ko nang umalis.” Tumayo si Shaun. “Gusto ko nang umuwi para makasama si Cathy.”Natulala si Rodney. Galit din siya. “Kailangan mo bang gawin ‘to? Magkasama kayo lagi overseas. Nagkikita lang tayo nitong isang beses sa isang buwan.”“Kung hindi dahil sa pagwawala mo sa group chat, ni hindi sana ako pupunta rito.” Walang pakialam na sumulyap si Shaun kay Rodney. “Gusto mo ba talagang manatili rito? Kung hindi kayo nag-away ni Freya, hindi mo naman kami maiisip, tama?”“...”Walang masabi si Rodney.Dati, gusto niyang nagsasaya kasama ang mga kapatid niya. Sa sandaling ‘yun… Biglang gusto niyang umuwi para alagaan ang anak niya… Tapos magluto para kay Freya para ma-replenish ang katawan nito.Bakit siya naging ganito? Nagulat siya.Naging househusband na ba siya?“Err… Naalala ko lang na may kailangan akong gawin. Mauna na akong umalis.”Halos mawalan ng balanse si Rodney habang tumatayo. N
Sinabi ni Mrs. Lynch, “Ito ay dahil hindi siya sanay sa pagbabago sa paligid niya. Mas kasama niya si Rodney palagi, kaya mas gusto niya sigurong hawakan siya ng tatay niya…”“Mom, huwag mo sabihin ang pangalan niya.”Nagalit si Freya agad nang marinig pa lang niya ang pangalan nito. Kahit noong tinignan niya ang hawak niya na kaligayahan, medyo nakaramdam siya ng pagkamuhi. “Gusto mo ba talaga yung g*go na si Rodney? Sasabihin ko sa iyo. Inalagaan ka lang niya ng saglit. Ako ang nagpakahirap na ilabas ka. Wala ka talagang puso.”Para bang naintindihan niya na inaakusahan siya ng Mommy niya, kaya mas lalo umiyak si Dani.“Bakit siya ang sinisisi mo? Bata pa siya. Ano ang alam niya? Sasakit ang lalamunan niya kakaiyak.”Mabilis na kinarga ni Mrs. Lynch si Dani at inalo siya.Umupo si Freya sa kama, mukhang pagod na siya.Hindi niya talaga alam kung paano naging ganito ang buhay niya.Sa pag-aalo ni Mrs. Lynch, nakatulog na si Dani.Pagkatapos ilagay si Dani sa higaan niya, sina
Pagkatapos ay tumalikod na si Freya at naglakad papasok sa villa.Isang kasangkapan lang siya para magbigay ng anak at magpa-breastfeed ng bata.Gaano kalaki ang pagmamahal ng bata sa kanya?Natulala si Rodney at hinabol siya agad. “Freya, ano ang ibig mong sabihin? Huwag mo idamay ang bata sa away natin. Inosente siya. Paano nagawang iwan ng isang nanay ang anak niya? Kapag iniwan ka niya ngayon, tiyak na mas iiyak siya lalo.”Hindi niya alam kung gaano na-trigger si Freya sa sinabi niya, ngunit bigla itong umiyak.Tumalikod si Freya at sumigaw habang umiiyak. “Sa tingin mo ba ay gusto ko siya iwan? Laman at dugo ko siya. Ngunit ano ang magagawa ko? Gusto mo ba ako maghirap para sa kapakanan ng bata? Hindi ko na kaya. Hindi ko siya kaya bigyan ng buong pamilya. Sobrang makapangyarihan ng pamilya mo, kaya hindi rin kita malalabanan, at ayaw ko na ipagpatuloy ang kasal na ito. Sobrang pagod na ako.”Tinignan ni Rodney ang namumula niyang mata.Umiyak ulit si Freya.Gusto na niya
’Di katagalan, lumapit si Rodney.Nagpalit siya sa isang itim na damit ni Forrest. Ito ang unang beses niyang makita na magsuot ito ng madilim na kulay. Gayon pa man, dahil sa mata niyang maganda, nag-iba ang buong ugali niya. Mukha siyang medyo bagot at mas mature ngayon.“Pasensya ka na…” Lumapit siya sa kanya at sinabi sa mababang boses, “Nagsalita ako nang galit kahapon. Hindi ko ito sinasadya-”“Kailan ka makikipaghiwalay sa akin” Hindi siya pinatapos ni Freya.Nanigas si Rodney pagkatapos ng ilang saglit. “Hindi ako makikipaghiwalay sa iyo. Nakita mo si Dani kagabi. Kapag iniwan ka niya o ako, hindi siya makakatulog nang mahimbing sa gabi. Mas iiyak din siya. Kahit na natulog siya kasama ako kagabi, nagising pa rin siya at umiyak ng dalawang bses.”Umismid si Freya. “Umiyak lang siya dahil gusto niya ng gatas ko.”Sumimangot si Rodney. “Freya, bakit ba kailangan natin idamay si Dani sa away natin? Bata lang siya na walang alam.”Pakiramdam ni Freya ay sinaksak siya sa puso
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging