”Ang bilis naman ‘nun.” Ang mga labi ni Shaun ay kumurba sa isang pigil na ngiti.Balisa ang pakiramdam ni Hadley. “Dahil binugbog ni Titus si Wesley sa meeting room nung isang araw, natatakot ako na si Jeffery ay magdulot ng hindi pagkakaunawaan sa pagitan mo at ng iba pa. Paano kung kumuha rin siya ng tao sa meeting room para…”“Pero hindi pwedeng hindi ako dumalo dahil lang sa takot. Kung hindi man, ano nalang ang iisipin ng lahat ng nasa kumpanya sakin?”Tumayo si Shaun, ang kanyang matangkad at kahanga-hangang katawan ay naglabas ng authoritative na presenya.Tahimik na sumunod si Hadley sa lalaki. Sa loob-looban, sa anumang paraang ay naging kalmado siya.Sa tuwing kumikilos si Shaun ng ganito dati, alam ni Hadley na malakas ang loob ni Shaun sa plano niya....Makalipas ang limang munito, binuksan ni Shaun patulak ang pinto ng meeting room.Ito ang unang beses niya na makita si Sheryl, na biolohikal na ina ni Catherine.Naririnig niya lang ang tungkol sa personal nilang
Emosyonal na sinabi ni Wade, “Well, hayaan mo i-congratulate kita in advance, Chairman Jones. Ngunit may isang bagay…”Nag-alinlangan siya at sumulyap kay Shaun. “Ilang araw pa lang ang nakalilipas, sabi ni Chairman Hill na hindi ako eligible na maging general manager ng kumpanya dahil sa conflict tungkol sa shares. Sabi rin ni Catherine na mayroon akong poor management skills. Ngayon na si Young Master Hill ang bagong presidente ng kumpanya, ako…”Sa pagkakabanggit kay Catherine, ang mga mata ni Sheryl ay napuno ng poot. Galit din siya tumingin kay Shaun. “Anong nagbigay kay Catherine ng karapatan na masangkot sa usapin ng kumpanya? Shaun, para diretsuhin ka, wala kang kakayahan na i-manage ang Hill Corporation. Kung may kakayahan ka, hindi ka mabibigo na mapanatili ito sayo. Pagkatapos ng meeting, pwede ka nang mag-impake at umuwi. Hindi na kailangan ng ang involvement ng mga Hill.”“Sheryl… sa tingin ko hindi ito maganda,” agad na sinabi ni Jeffery.“Jeffery, masaydong malambot
”Chairwoman Jones, masyadong sh*tty ang mga taong ‘to,” sabi ni Shaun habang umiiling. Matapos, tumalikod siya at lumabas na nasa bulsa ang mga kamay.Nang lumabas siya ng pinto, narinig niya si Sheryl na nagagalit sa kanila sa loob. “Mga walng kwentang basura. Gumastos ako ng sobrang daming pera para i-nurture kayo, pero itong lahat ay pag-aaksaya ng pera ko. Lahat kayo, pumunta ng impyerno.”Kumunot ang mga kilay ni Shaun.Sabi ni Hadley, “Ang sakit ni Sheryl ay lalong lumalala, pero hindi niya ito ipinapagamot.”“Oo. Sobrang t*nga niya rin na tumulong sa iba. Hah, Jere Corporation. Kapag matino na siya, palagay ko iiyakan niya ang mga kalokohang ginawa niya.” Hindi nagtagal pumasok si Shaun sa opisina niya, pumasok si Wade na may grupo ng mga security guards para paalisin siya. “Young Master Hill, alam ko wala kaming laban sayo, pero na-dismissed ka na. Kung magpupumilit ka na manatili rito, walang magkakaroon ng pakialam sayo. Mas mainam para sayo na umalis na ngayon. Wala na
”Hah. Sigurado, nagbago ka na. Sobrang offhand mo sakin dati,” sadyang sinabi ni Hannah.“Dati, ako ay… talagang hindi matalino.” Natural na tumingin si Shaun sa bestida sa display case. “Kung gusto mo ito, pwede kong ibigay sayo ‘to bilang regalo.”“Hindi ka ba natatakot na baka malaman ni Catherine?” Kumurba ang pulang mga labi ni Hannah.“Matagal nang natapos ang relasyon namin.” Mukhang matatag si Shaun.“...Kalimutan mo na ito. Hindi ko gusto ang bestida.” Biglang inangat ni Hannah ang mga kilay niya at nag-iisip na sinabi, “Interesado ako kanina sa bestida, pero tumama sakin na hindi ito bagay sakin.”“Okay, sige. Hindi na kita aabalahin pa, Miss Mead.” Agad na tumalikod si Shaun.Sa nakikitang matangkad at tanyag na pigura ng lalaki, nagngitngit ng ngipin si Hannah na hindi natutuwa. “Shaun, bakit mag-aabala? Nasa kumpanya ka lang sa loob ng tatlong araw, at napaalis ka na agad. Hindi nagtagal para kumalat ang balita sa buong Canberra at ginawa kang bagay ng pangungutya.”
Naghanda ng maraming putahe si Aunty Yasmine noong tanghali na, ngunit hindi pa rin bumabalik si Shaun.“Si Young Master ba ay… walang balak bumalik para sa tanghalian?” Tumingin si Aunty Yasmine kay Catherine.Tumingin si Catherine kay Lea. “Aunty Lea, dahil may seryosong nangyari sa kompanya ngayong araw, hindi ba ito iispin nang sobra ni Shaun…”“Tatawagan ko siya.” Nag-aalala na inilabas ni Lea ang phone niya para tawagan si Shaun.‘Di kalaunan, narinig niya ang malalim na boses ni Shaun. “Mom, anong problema?”“Shaun, narinig ko ang nangyari sa kompanya ngayong araw. Saan ka ba nagpunta pagkatapos mo umalis ng opisina kaninang umaga? Hindi ka ba uuwi para kumain ng tanghalian?” Mahinahon na sinabi ni Lea, “Huwag mo masyado ispin iyan. Ang lolo at lola mo ay hindi na iyan iniisip. Maayos pa rin ang buhay natin kahit wala ang Hill Corporation.”“Mom, nag-iisip ka nang sobra. Simula noong nawalan ako ng memorya, hindi na ganoon kalalim ang nararamdaman ko para sa Hill Corporati
”Daddy, halika na at mag-agahan.” Sabi ni Suzie habang ngumunguya ng ravioli.Mabilis na inutusan ni Lea si Shaun na may gawin. “Dahil wala ka naman ginagawa, ihatid mo sina Suzie at Lucas sa preschool pagkatapos ng agahan. Kailangan mo maging responsable sa mga anak mo.”Hindi nagsalita si Catherine. Ang ginawa niya lang ay kumain ng lugaw.Pagkatapos siya tignan patagilid, ngumiti si Shaun. “Sige, ihahatid ko sila sa preschool. Ngunit may kailangan ako gawin mamaya, kaya hindi mo na ako kailangan lututan, Aunty Yasmine.”Tanong ni Old Madam Hill, “Ano ba ang pinagkakaabalahan mo? Hindi ba at ang Hill Corporation-”Sumabat si Old Master Hill, “Shaun, hindi ka pa rin ba susmusuko?”“Grandpa, Grandma, pakiusap at huwag niyo na ako pakialaman. Buhay ko ito. Dahil matanda na ako, kailangan ko mag-isip kung paano kumita ng pera. Hindi naman maaaring mamuhay ako dahil sa mga Hill habambuhay.” Umupo si Shaun sa tabi ni Lucas bago siya kumuha ng kutsara at nagsimulang kukmain.Nagpalit
Nang umalis na si Shaun sa preschool pagkatapos ihatid ang mga bata doon, nakatanggap siya ng tawag mula kay Hannah.Pagkakita sa tumatawag sa kanya, tinignan niya ito nang hindi interesado. Gayon pa man, kalmado niya pa rin sinagot ang tawag sa huli.…Sa gabi.Pagkatapos ng hapunan, bigla na lang nakaramdam si Catherine na wala siyang ginagawa.Noong inaalagaan niya ang mga bata, pinamamahalaan niya pa ang Hudson Corporation, at may oras para makipag-date noon, pakiramdam niya ay parati siyang nauubusan ng oras, Ngayon at nasa preschool na ang mga bata at hindi na niya kailangan magtrabaho o makipag-date, mukhang marami siyang bakanteng orasNang nag-aalangan pa siya tanungin si Freya para mamili, tinawagan siya nito. “Cathy, nasaan ka?”“Nasa manor.”“Nasaan si Shaun?” Dali-daling tanong ni Freya.“Umalis siya kaninang umaga. Siguro ay may inaayos siya.” Kaswal na kumuha si Catherine ng peras sa lamesa at kinagatan ito.“Kalokohan,” Nagalit si Freya. “Alam mo ba kung bakit
Maaaring may tinatagong motibo si Shaun.Ipinagpatuloy ni Freya, “Hayaan mo na sabihin ko sa iyo na manlilinlang si Minister Mead. Wala naman siyang pakialam kay Shaun. Siguro ay niloloko lang ni Hannah si Shaun, ngunit huwag mo ito sabihin sa kanya. Hayaan mo siya sa babaeng iyon. Tama lang iyon para sa kanya.”“Oh, siya nga pala, bilang kaibigan mo, pinapayuhan kita na umalis ka na sa manor ng pamilyang Hill. Sa kasalukuyang kalokohan ni Shaun, pagtatawanan ka ng ibang tao kapag ipinagpatuloy mo na manatili dyan.”Galit na galit si Freya sa hindi patas na pagtrato kay Catherine.“Mm. Salamat sa paalala, Freya. Nag-aalangan talaga ako bumalik sa bahay ng mga Yule noong una,” Sagot ni Catherine, “Ngunit mukhang hindi ko na kailangan mag-isip pa.”“Cathy, dapat mo tratuhin nang mas maayos ang sarili mo. At saka, marami ka nang nagawa para kay Shaun. Hindi mo kailangan ituon sa kanya ang lahat.”Sa puntong iyon, umaasa si Freya na lalayo na si Catherine kay Shaun sa lalong madaling
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging