Si Shaun ay biglang napangiti at tinaas ang kanyang kilay. “Maaari kang umalis, ngunit kailangan niyong umalis ng parehong paraan tulad ng kung paano sila hinatak kanina lang.”Si Catherine ay napatanga habang ang kanyang mata ay napunta kay Shaun. Naipit siya sa sandali ng magkaibang emosyon.Hindi niya siya inaasahan na suportahan siya. Kahit papaano, hindi niya mapigilan na makita siyang nakakaakit.Sa sandaling iyon, si Rebecca at ang mga babae ay hindi na mapigilan ang kanilang init ng ulo.“Sumigaw si Janet, “Sino ka ba sa tingin mo? Kilala mo ba kung sino kami?””Nanatiling tahimik si Shaun, tinitignan si Chase.Si Chase ay tumingin pagilid sa grupo ng mga waiter ng nakangiti. “Kailangan ko bang personal na tawagan ang iyong tawag? Ang pinaka malakas na tao na humatak sa kanila ay bibigyan ng gantimpala.”Ang lahat sa restaurant ay kilala ang pagkatao ni Chase. Kahit ang boss ng mga waiter ay tinatrato siya ng magalang.Ang grupo ng waiter ay kaagad na sumugod para hatak
”Iyan… kayo ay mali ang pagkakaintindi sa akin. Hindi maganda ang lagay ng tiyan ko kamakailan lang, kaya ako ay gustong kumain ng bland na pagkain...”“Hindi mo kailangan pang magpaliwanag. Naiintindihan ko.” Tinapik ni Freya ang likod ng kamay ni Catherine habang tumatawa.Nalulungkot si Catherine. Sapat siguro, ang kanyang kaibigan ay maaaring ang nagtaksil sa kanya.Si Shaun, na tahimik, ay tinaas ang kanyang mahaba, makapal na kilay at tinignan ang babae sa tapat niya.Siya ay nakasuot ng pink knitted na pang itaas ngayon. Ang balat sa kanyang leeg ay maputi, pero ang kanyang mukha ay namumula. Ang pamumula ay kumalat sa maselang balat sa kanyang tenga.Ang kanyang mata ay kuminang ng hindi niya namamalayan ito. Subalit, kaagad niyang pinigilan ang tingin, pagkatapos ay uminom ng kape.Nakaisip ng ideya, nilabas ni Freya ang kanyang phone at nagpanggap na may pinaguusapan sa kanyang bestfriend. “Anong lugar ang iyong planong rentahan? Sa tingin ko ang apartment na ito ay mag
Ang manipis na labi ni Ethan ay nagbukas at nagsara ng elegante.Narinig ni Catherine na sinabi niya ang matatamis na salita ng hindi mabilang na beses. Subalit, sa oras na ito, siya ay nalungkot.“Yeah, masama ako. Kaya nandito ka ba para maghiganti laban sa akin para sa iyong fiancée?”“Hindi mo pa din naintindihan ang iyong pagkakamali sa puntong ito,” Galit na dinagdag ni Ethan, “Si Mr. at Mrs. Jones ay galit na sayo. Bakit hindi ka magpakabait? Ang mga tao sa labas ay tinatawag ka na maliit ang utak.”“Oo, maliit ang utak ko,” harapang inamin ni Catherine. “Hindi din ako isang santo.”“Catherine!”Hindi magawang mapigilan ni Ethan na kumatok sa kotse gamit ang kanyang kamao.“Talagang nalulungkot ako. Sinusubukan kong tiisin para sa ating hinaharap, umaasa na magagawa mong makuha ang Lowe Corporation. Paano ka? Tignan mo ang ginawa mo. Hindi mo lang iniwan ang Summit at nawalan ng trabaho, ngunit ang iyong reputasyon ay nasira din. Hindi mo ba mapilit ang iyong sarili ng ka
Nakaluhod...Si Catherine ay talagang naiirita. “Bakit hindi mo tanungin si Rebecca kung ano ang ginawa niya sa akin? Siya—”“Ang iyong kapatid ay mabait, hindi tulad mo. Ang ginawa mo lang ay ang makaaway si Janet. Ang pamilya Campbell ay isa sa pinakamayamang mga pamilya. Ang iyong kapatid ay sinadya na gumawa ng ugnayan kay Janet para siguraduhin na ang pamilya Jones at Campbell ay magiging maayos.”“Paano naman ikaw? Gumawa ka ng maraming masamang bagay at sinaktan pa ang iyong kapatid. Paano ko nagawang magpalaki ng masamang anak tulad mo?”“Hindi ako babalik.” Nagngitngit ang ngipin ni Catherine.Sumigaw si Sally, “Huwag kang bumalik, kung gayon. Hindi na kita tatratuhin bilang aking anak!”Huminga ng malalim si Catherine. “Nagalala ka na ba tungkol sa akin? Bago siya bumalik, lagi mong iniisip na hindi ako kasing galing ng iba gaano man ako maghirap. Hindi mo ako kinakausap maliban kung pagagalitan mo ako. Ako ba ay talagang iyon anak?”Matapos siyang sumigaw sa sakit, an
Nanginig ang katawan ni Catherine. Mukhang nakalimutan na niya na ginawa niya ang cat pudding kanina base sa recipe sa librong ito.“Uh… Iyon ay talagang...”“Pwede kang gumawa ng kahit na ano para sa akin hanggat ito ay masarap.”Pinaalala ni Shaun sa kanya na may malagim na ekspresyon. Sa sandaling iyong, nagsimula siyang masuka pagtanto na kumain siya ng cat food.Walang magawa si Catherine. “Sa totoo lang, ginawa ko ito para kay Fudge, ngunit kinain mo ito at nagkomento pa na ito ay masarap. Sa sandaling iyon… ako ay sobrang takot na sabihin sayo ang totoo.”“Catherine.”Nagngitngit ang ngipin ni Shaun. Nabuhay ng 28 na taon, ito ang unang beses na gusto niyang pumatay ng babae ng sobra.Napayuko siya ng siya ay masigawan. “Sa totoo lang, ang mga sangkap… ay masustansya.”“Tutal ang pagkain ay masustansya, bakit hindi mo ito kainin mismo?”“Uh, hindi ito masarap para sa akin.”“Mahusay.”Habang tinuturo siya, naaalala ni Shaun ang pagpuri sa lasa ng pagkain. Siya ay nagi
Sa oras na nakabalik si Shaun sa bahay mula sa kanyang morning run, nagulat siya nang matuklasan niya ang engrandeng handa na nakalatag sa kainan.“Ikaw…”“Shaunny, sumama ang pakiramdam ko na kinain mo ang cat pudding kagabi kaya bumabawi ako sa’yo ng almusal na ‘to,” maalalahing sinabi ni Catherine habang pinaghahanda siya ng mangkok ng oat porridge.Mayroong kakaibang ekspresyon sa mukha ng lalaki. “Okay lang. Naparusahan ka na kagabi.”Tumayo siya roon na may nanghihigpit na pakiramdam sa kanyang lalamunan. “Totoong nandiri ako matapos iwan ang pagkain ng pusa kagabi,” mabagal siyang sumagot matapos ang ilang segundo.Ibinaba niya ang kanyang tingin sa lapag na wala nang sinabi pa.“Pupunta ka ba sa trabaho? Dapat ba kitang ihatid sa subway station?” tanong ng lalaki bago pumunta sa pinto ng matapos niya ang kanyang almusal.Nagulat si Catherine pero maya maya ay umiling. “Natanggal ako sa trabaho.” Ang kalungkutan ay maririnig sa kanyang boses.Halata sa noo niya na nakaku
Namula si Catherine sa kahihiyan.“Kasangkot ako sa pagdidisenyo sa Melbourne theater at airport. Bukod pa ron, may karanasan din ako sa project management, pero ‘di ako pinaniniwalaan ng mga tao dahil sa edad ko. Hindi rin posible na ibunyag ko ang pagkakakilanlan ko bilang dalaga ng pamilya Jones dahil baka makabuo ng opinyon ang mga tao sa matibo ko. ‘Yon ang dahilan kung bakit makakapili lang ako sa pagiging assistant sa malaking kumpanya o sa pagiging isang designer sa isang maliit na negosyo,” paliwanag niya habang mabilis na iniipon ang mga leaflets.“Ayokong maging assistant dahil ‘yon ay paggawa ng kakaibang pang-administribong gawain. Isang tao mula sa itaas ay walang alinlangang sasamantalahin ako at kukunin ang mga design concepts ko bilang kanya. Mas pipiliin kong magsimulang magtayo ng sarili kong profile sa maliit na kompanya. Hindi lang sa pwede ako makihati sa kita kapag nagcoclose ng deals, pero ang pamamahala ng isang proyekto ay makakapagbigay rin ng magandang swe
"Okay Jones, galingan mo pa ang trabaho mo. Siguro mas marami ang dadaan pagkatapos ng oras ng pananghalian. Sulitin mo na ang oportunidad na mamigay ng leaflets nang mas mabilis. Pumayag akong tanggapin ka dahil sa tingin ko na ang maganda mong itsura ay pwede mang-akit ng mga kliyente. Dapat magtrabaho ka ng mabuti. Ang isang magaling na designer ay walang kwenta kung hindi niya kayang makakuha ng deals.""Gagawin ko."Tahimik na pinatay ni Catherine ang tawag.Nagnakaw ng sulyap si Shaun mula sa sulok ng kanyang mga mata. Hindi maluwag ang sasakyan, kaya narinig nito ang buong usapan ng babae at ng kanyang boss."Kumibot ang kanyang labi sa isang mapait na ngiti. "Hindi mahalaga kung saang kumpanya ako magtrabaho. Lahat naman ay mahirap sa simula."Tinapik ng lalaki ang kanya mga daliri sa manibela at hindi na nagbigay ng karagdagang komento.Nagkataon, dumaan sila sa kakaiba ang itsura na gusali na may natatanging estilo. "Ano 'yong lugar na 'yon?" kaswal na tanong ng lalaki.
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging