Ngumisi si Wesley habang tinititigan niya si Catherine na para ba itong isang payaso.“Inaasahan ko ‘yong araw na iyon.” ‘Ika ni Rebecca nang may ngiti. “So far, binigyan niya ako ng daan-daang bilyon, pati ang Hill Corporation ay kanyang binigay sa akin. Napakabait niya sa akin.”Hindi napigilan ni Catherine na nanginginig ang kanyang katawan sa galit.Hindi niya pa alam kung sino ang mga nasa likod ni Rebecca noon kaya hindi pa siya gaanong nagagalit, ngunit ngayong nadiskubre niyang sinusuportahan ito ng sarili niyang ina, gusto niyang isuka ang kanyang dugo.“Cathering, hindi ba’t mahilig ka rin naman kumuha ng hindi sa’yo? Una, ‘yung architectural company, tapos ‘yung Hudson Corporation. Pero wala na kasi akong pakialam sa mga ‘yon ngayon eh.” Kumurba ang namumulang labi ni Rebecca. Gusto niyang makita ang itsura ni Catherine kapag napuno ito ng inggit sa katawan. Kay tagal niyang hinintay dumating ang araw na iyon.“Rebecca, bagama’t hindi ko alam kung ano-anong mga kasinung
Tinignan ni Catherine ang likuran ni Wesley. Natitiis ng lalaki ang lahat sa kabila ng pamamahiya sa kanya nang ganoon, patunay lamang na hindi gayong kababaw ang kanyang intensyon. Mas malaking gulo ang dala ng lalaking ito.“Sa’n ka galing ngayon, Cathy? Ano’ng nangyari?” Tumingin sa kanya si Shaun at tinanggal nito ang kanyang mask.Nang makita ng lalaki na bukod sa mamaga-maga ay may isang malaking bakas ng kamay sa mukha ng babae ay agad bumuhos ang galit kay Shaun.“Hinampas ka ng sarili mong in?”Hindi pa rin siya makapaniwalang buhay pa rin ang nanay ni Catherine.“... Oo.” Bagama’t ayaw itong aminin ni Catherine ay tumango na lang din ito. “Hindi ko rin naman inaasahang gagawin niya ‘yon. All these time inisip kong wala na siya, ngunit babatiin niya ako ngayon ng dalawang sampal sa una naming pagkikita matapos ang ilang taon.”Pinipigilan ni Catherine ang kanyang sarili, ngunit buhat na siguro ng kanilang pag-uusap tungkol sa isang tao na pinakamamahal niya, hindi mapigi
Naunawaan ni Shaun ang sinasabi ni Catherine. Nag-iba ang itsura nito. “So… alam ni Titus ang tungkol sa plano mo?”“...Oo.” Nahihirapan ngunit umamin si Catherine. “Pero hindi niya pa rin alam ang tungkol sa inyo ni Uncle Brennan. Hindi ko sinabi sa kanyang aalis tayo sakay ng private plane ni Uncle Brennan dahil sa takot kong may gawin sila tungkol doon. I’m sorry kasi—”“Wala ka dapat ika-sorry. Hindi mo ‘yon kasalanan.” Hinaplos ni Shaun ang buhok ni Catherine. “Hindi naman natin inaasahang gano’n pala ang mga Costner.”Hinayaan lang nilang sadyain sila ni Matthew, at gayon na rin ang kanilang ginawa kay Titus.Sandali, parang pamilyar ang pangalan ni Titus. Parang nabanggit na siya ni Brennan noon.Nabanggit ni Brennan na may nakita siyang babae noon sa Neah Bay na kamukhang-kamukha ni Catherine.Subalit wala siyang ebidensya, kaya’t hindi niya ito nabanggit kay Catherine buhat ng ayaw niyang pahiyain ang babae.Kung gayo’y totoong ang asawa ng tagapagmana ng mga Costner sa
Pinalaya na ni Shaun ang kanyang mga empleyado. Ano kaya ang ibig sabihin nito?Maaari kayang sinukuan na niya ang Hill Corporation?Walang masisisi rito kundi ang kanyang ina.Punong-puno ng sama ng loob si Catherine.Nakarating ang sasakyan sa villa ni Brennan. Binuksan ni Shaun ang pinto at inakayan nito si Catherine. “Tara.”“Shauuny, gagawin ko talaga ang lahat para ayusin itong ‘di namin pagkakaunawaan ng aming ina para makabalik ka na sa iyong kumpanya.” Tumingala si Catherine. Mamasa-masa ang kanyang mga mata.“Heh.”Pinaglaruan ni Shaun ang bangs ng babae at bumulong ito, “Ano ka ba? Hindi gano’ng kadali ang lahat. Nasa kamay na ni Rebecca ang shares ngayon ng Hill Corporation. Sa madaling salita, kahit na pagsisihan ito ni Sheryl, mahihirapan na tayong bawiin ang kumpanya.”Natigilan si Catherine. “Nasisiraan na ba ng bait ang aking ina?”“Sinasabi mo ‘yan tungkol sa iyong ina, ngunit tignan mo: hinayaan ng isang katulad ni Titus si Rebecca na gastahin na lamang ang
“Hindi naman siguro gano’ng kalala ‘yun, ‘di ba? Siya pa rin naman ang tunay mong ina.” Bahagyang nalilito si Lea sa mga pangyayari. “Apo niya rin naman sina Suzie at Lucas. Kahit ako’y hindi namang gayong kalupit noong hindi kami nagkakaintindihan ni Shaun.”Ang pinakamalalang ginawa niya ay magbitaw ng masasakit na salita at pinasubok kay Liam na agawin ang posisyon bilang chariman.Nang malaman niyang nagkaroon ng anak si Shaun, ikinatuwa niya pa nga iyon.Subalit natahimik lamang si Catherine at hindi ito sumagot.Napabuntong-hininga si Shaun. “Sinampal siya ng sarili niyang ina.”Nagsindi ng sigarilyo si Brennan. Matapos ang ilang saglit ay nagsalita ito. “Kung gayo’y hindi muna ako lalapit kay Titus. Siya nga pala… ‘di ba una niyong sinabi na aalis na kayo sa susunod na linggo. Tutuloy ba kayo?”Tumingin ang lahat kay Catherine.Tumahimik si Catherine nang ilang saglit bago ito umiling. “Gusto kong malaman ang totoo.”Hinawakan ni Shaun ang kanyang buhok. May liwanag na k
...Sa parehong oras.Sa villa ng pamilyang Costner.Tumingin si Titus sa dalawang bodyguards na nakaluhod sa harap niya. Ang mukha niya ay kasing itim ng tinta.“So sa 30 taong dinala ko mula sa Neah Bay, kayong dalawa na lang ang ayos pa?”Nangatog ang dalawang bodyguards.Si Rebecca ay bahagyang nataranta rin sa kanyang puso. Gayunpaman, nang maisip niya na si Sheryl ay kampi sa kanya, ang mga mata niya ay namula sa sama ng loob habang tumatayo. “Si Catherine ito. Dinala niya lahat mula sa Liona at humiram pa ng tauhan kay Chester. Ang mga tao mula sa Liona at mga tauhan ni Chester ay pinalibutan ang mga tauhan natin sa laboratory at sadyang pinilay sila.”“Napakasama!” Hinampas ni Sheryl ang mesa sa galit at tumayo. “Kung alam ko lang na mangyayari ‘to, sana on the spot ko siyang pinilay.”“Mom, Uncle Titus, pasensya na. Sobrang walang kwenta ko.” Nagsimulang umiyak si Rebecca. “Gusto ko lang mag-take over sa laboratory kanina, pero pinapalibutan talaga ng Shaun ang buong l
”Kapag naantala ang paggamot sa mga injuries nila, baka magkaroon ng mga seryosong kahihinatnan, kagaya ng… pagkawala ng kadaliang kumilos samga binti nila.Pagkawala ng kadaliang kumilos sa mga binti nila?Sobrang galit si Titus na gusto niyang patayin si Rebecca. Ang mga taong ‘yun ay lahat pinagkakatiwalaan niya.Nakita ni Rebecca ang galit na ekspresyon ni Titus.Mabilis siyang may inisip at agad na sinabi, “Ang fiancée ni Chester ay matalik kong kaibigan.”“Rebecca, hindi ko inasahan ang mga kaibigan mo na maging sobrang makapangyarihan. Dapat mo siyang tawagan at kausapin siya.” Si Sheryl ay nanghihikayat na tumingin sa babae.Agad na tumango si Rebecca at tinawagan si Cindy.“Rebecca, ano meron?” Si Cindy ay nasa isang sobrang samang sitwasyon kamakailan. Marami sa kanyang mga events at advertisements ay na-cancel.“Cathy, ang mga tauhan ng uncle ko ay in-injure ni Shaun at sinabihan ni Chester ang mga ospital sa Canberra na ‘wag silang tanggapin para gamutin. Pwede mo b
Galit na sinamaan ng tingin si Sheryl si Titus. “Tignan mo kung paano mo dinisiplina ang anak mo!”Pumintig ang ulo ni Titus. Hindi niya maintindihan kung paanong ang minsan na matalino, wais, kalmado, at mapagbigay na Sheryl Jones ay naging ganito.“Oo, hindi ko alam kung paano siya disiplinahin.” Tumayo si Titus at umalis.Nakikita ang walang pakialam na ugali ng mag-ama, sobrang galit si Sheryl na gusto niyang wasakin lahat ng nasa harapan niya.Itong lahat ay kasalanan ni Catherine. Si Catherine ang nagdulot sa kanila na lumayo nang lumayo....Matapos umalis ni Matthew sa tahanan ng Costner, nilabas niya ang phone niya at nakakita ng missed calls mula kay Catherine.Tinawagan siya ng babae matapos umalis ng cafe, ngunit nandun si Sheryl 'nun, kaya hindi siya naglakas loob na sumagot.Nang naisip niya ang namamagang mukha ni Catherine, nakokonsensya niyang ibinalik ang tawag.Ang nangungutyang boses ni Catherine ay narinig mula sa kabilang dulo. “Young Master Costner, ano
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging