Matapos makita ng malinaw ang mukha ni Shaun.Mukhang naintindihan naman ni Matthew kung bakit sinabi ni Catherine na hindi inferior ang boyfriend niya.Nakita niya ang mukha ni Shaun sa larawang dala ng kanyang assistant. Napaka-gwapo niya sa larawan, pero sa personal, mas marangal at eleganteng tingnan.Aminado si Matthew na guwapo rin siya, ngunit hindi maikakaila ang agwat ng edad.Ang matatag at kalmadong pag-uugali sa katawan ni Shaun ay isang bagay din na ginawa ng mga taon, at isang bagay na kulang kay Matthew.Nawala ang malinaw na tingin ni Shaun sa mukha ni Matthew.Isang binata na may halong lahi...Teka, may halong lahi.Naalala niya ang sinabi ni Rodney na kumain ng hapunan si Catherine kasama ang isang binata sa Melbourne noong nakaraan. Kumain sila mula Melbourne hanggang Canberra?Ang guwapong mukha ni Shaun ay nanlamig kaagad na may mapait na hamog na nagyelo. Ang kanyang mapanuksong tingin ay bumagsak sa guilty at medyo maliit na mukha ni Catherine. “May hal
Nagsalubong ang kilay ni Shaun.Nang makitang pababa na ang kapaligiran, nagmamadaling sinabi ni Catherine, “Okay, okay. Matthew Costner, tapos ka na bang kumain? Kami...”"Hindi pa ako tapos kumain," kinuha muli ni Matthew ang kanyang tinidor.Bumaon sa kanyang bibig ang mga sinabi ni Catherine na 'Mauna na tayo'."Costner ang apelyido mo?" Naningkit ang mga mata ni Shaun. "Sa-ang bansa ka nanggaling?"“Bakit mo tinatanong yan?” Dumampot si Matthew ng isang piraso ng baka."Ikaw ba ay mula sa pamilyang Costner sa Neah Bay?" Pinikit ni Shaun ang kanyang mga mata.“Ano Neah Bay? Anong pamilya ng Costner?" Mukhang nataranta si Matthew. "Ako ay mula sa Country L."Saglit na natahimik si Shaun, ngunit ang kanyang napakagandang mga mata ay tumingin nang mabuti kay Matthew. Napagtanto niya na sa pagitan nina Matthew at Catherine, bagama't ang isa ay may halong lahi at ang isa ay isang kagandahan, at sila ay dalawang magkaibang mukha, kapag pinagsama, sila ay medyo magkamukha."Ano a
Tumingin si Shaun sa likod niya at malungkot na kumunot ang noo.“Sige, wag ka nang magselos,” napalingon si Catherine sa mukha. “Gaano ka ka-immature? Huwag mong pakialaman ang isang maliit na bata.""Maaari mo bang tawaging isang maliit na bata ang isang lalaki na maaaring magbuntis ng isang babae?" Malamig na ngumuso si Shaun. Hindi niya naitago ang selos sa kanyang mga mata. “Catherine, nagsinungaling ka na naman sa akin. Noong nasa Melbourne ako, sinabi ko sa iyo na huwag mo na siyang kontakin. Nangako ka, pero nagsinungaling ka sa akin dahil sa kanya, at palihim kang kumain ng hot pot kasama niya.”“Hindi kami patago kumain. Kumain kami ng bukas,” Catherine pouted. “Nabangga ko siya nang hindi sinasadya noong namimili ako. Kakarating lang daw niya sa Canberra at hindi pamilyar sa lugar…”"Maraming tao ang hindi pamilyar sa Canberra pagkatapos lamang na pumunta dito. Bakit kasama mo siyang kumain sa lahat ng tao?" ganti ni Shaun. “Kailan ka naging santo? Dahil ba sa gwapo siya
Ibinaba ni Shaun ang kanyang mga mata na puno ng guilt. To put it bluntly, ang mga peklat na idinulot nito sa kanya ay laging naroon. “Cathy, nagalit ako ngayon kasi natatakot akong mawala ka. Pag-isipan mo. Kung isang araw, nagsinungaling ako sa iyo at sinabing kumakain ako kasama ng isang kasamahan, ngunit nalaman mong talagang kumakain ako kasama ang isang batang babae na hindi mo kilala, hindi ka ba komportable?"Napakagat labi si Catherine. Kung siya ang nasa posisyon nito, talagang hindi siya komportable.“Paumanhin. Hindi ko siya makikilala sa hinaharap.""Hindi na kailangan iyon," hinaplos ni Shaun ang kanyang ulo at biglang ngumiti. "Hindi mo ba sinabi sa sarili mo? Nakababatang kapatid ang tingin mo sa kanya. Dapat mas magtiwala ako sayo. Basta sa susunod wag kang magsisinungaling sa akin.""Talagang... hindi ka tututol?" Natigilan si Catherine."Siya lamang. It doesn’t apply for others,” mahinang sabi ni Shaun. "Huwag kang mag-alala, bagama't pumapayag akong ipagpatuloy
“Wala akong pakialam diyan. Gusto ko lang na ikaw at ang mga bata ay nasa tabi ko.”Napangiti si Shaun. "Kalimutan mo na, wag na natin isipin yun. Sasamahan kita sa tindahan sa harap."Napatingin si Catherine sa shop at agad na namula. Isa itong tindahan na nagbebenta ng damit-panloob. “Hindi maganda na sundan mo ako doon. Hindi ako nagkukulang…”"Maaari kang bumili ng mga mas mahilig kahit na hindi ka nagkukulang. I like to see you wear them,” malabong sabi ni Shaun sa tenga niya. Ang kalungkutan sa nakaraan ay nawala lahat.Gayunpaman, hindi nila alam na sa isang lugar sa ikaapat na palapag, si Matthew ay may hawak na tasa ng tsaa at tahimik na pinanood ang eksenang ito.Ngayon, sinadya niyang mabangga si Catherine nang nagkataon, sadyang inilabas ang kanyang itim na card, at sadyang umarte na parang napakayaman. Sigurado siyang susubukang ligawan siya ng isang babaeng tulad ni Catherine.Gayunpaman, hindi niya ginawa.Hindi man lang niya ito binigyan ng pagkakataong manligaw.
”Oo,” Ibinaba ni Shaun ang phone at naramdaman ang kanyang ulo na sumakit.Sa wakas ay kumalma na sila matapos marami ang pagdaanan. Kung magpakita ang ina ni Cathy, laban ba siya sa lalaki sa pagsama kay Cathy?............Sa katapusan ng buwan.Sa isang hardin ng isang palasyo, naging busy ang production crew bago magliwanag ang kalangitan.Ngayong araw ang unang opisyal na shooting day para sa The Belle, isang bagong film ng kilalang direktor na si Andy Cheever.ANg mga trabahador ay nagsimulang magbulong-bulongan bago dumating ang mga aktor.“Hindi ko inaasahan na parehong sina Eliza Robbins at Cindy Turner na umarte nang magkasama.“Oo, narinig ko na pareho sila ay nagkokompetensya para sa heroine role, pero natalo si Eliza at naging supporting lead.”“Ang female lead na ‘yun ay sobrang sama. Naaawa ako para kay Eliza. Sa totoo lang, sa tingin ko mas bagay para kay Eliza na maging heroine.”“Shh, hinaan niyo ang mga boses niyo. Gusto niyo bang mamatay? Si Cindy ang futu
Hindi sapat na naive si Cindy para isipin na nandito si Chester para makita siya.Kahit na ang relasyon nila ay hindi kasing sama ng dati, hindi kailanman ay pumunta siya para kitain ang babae kapag nagfifilm siya.Bakit bigla siyang pumunta ngayong araw?Bigla niyang naalala ang araw na nakita siya si Eliza na lumalabas ng opisina na magulo ang itsura. Nandun ang lalaki ng panahong ‘yun, at ang mukha ng lalaki ay walang humpay na nag-iinit.Ang puso niya ay tumikom sa pagkamuhi.Gayunpaman, hindi siya naglakas loob na ipakita ang kahit ano nito sa kanyang mukha.Kahit ano pa ang naiisip ni Chester, siya ang boyfriend ng babae. Sa mata ng iba, pumunta siya rito para sa babae.“President Jewell, nandito ka para makita si Cindy, tama?” Ngumiti si Director Cheever at lumapit para i-greet ang lalaki. “Ang performance ni Cindy ngayon ay sobrang galing. Dumating siya rito nang maagang maaga at patuloy na diniscuss ang kanyang role sakin. Sobrang dedikado niya.”Mahinhin na ngumiti si
Tumingin sa kanya si Director Cheever at malamig na suminghal. “Miss Robbins, sa wakas nandito ka na. Kalahating oras ka na namin hinihintay.”“Pasensya na, Director Cheever.”Lumubog ang puso ni Eliza. Kahapon, nakapag-usap na ng ayos sa kanya si Director Cheever sa phone. “Hindi ko sinasadya na…”“Eliza, maging maalalahanin ka sa susunod at ‘wag nang magpapahuli muli.” Agad na kinuha ni Cindy ang kamay ni Chester at sinabi, “Tignan mo, pumunta si Chester dito para makita ako at dumating siya nang mas maaga sayo. At bakit hindi ka pa naka-makeup?”Nanigas si Eliza. “Ako’y…”“Tama na ang pag-aaksaya ng panahon. Bilisan mo at maglagay ng makeup at magbihis. Ang eksena mo ay kailangan ilipat sa hapon.” Biglang umalis si Director Cheever na hindi hinintay ang babae na matapos. “Eliza, bilisan mo at sumulong. Talagang galit na ang direktor,” udyok ni Cindy sa babae.Sumulyap si Eliza kina Cindy at Chester. Madilim na ang mood niya, pero nang makita niya ang dalawang taong ito, mas
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging