Ang lalaking iyon ay may sinabi na masayang nagpatawa kay Sarah.Yumuko ang lalaki at ibinaba ang kanyang ulo, hahalikan na sa labi si Sarah.Tulalang pinanood ni Rodney ang eksena. Naririnig niya ang dumadagungdong na mga tunog ng kulog sa kanyang utak.Hindi siya naglakas loob na paniwalaan ito. Bakit ang babaeng minamahal niya matagal na ay hahalik sa ganitong isang hindi kaakit-akit na lalaki?Hindi ba’t… girlfriend niya ang babae?Hindi ba’t sabi ng babae na nagtatrabaho siya ng extra na oras sa ospital?Paanong naging ganito ito?Sinundan ni Chester ang titig ni Rodney at tumingin ‘dun. Mabilis ang reflexes niya. Lumapit siya na may malalaking hakbang at hinarangan ang pinto ng elevator na magsasara na.Nang makita ni Sarah, na hinahalikan ng isang lalaki sa pagyakap nito, si Chester mula sa sulok ng kanyang mga mata, sobrang nagulat siya na sumigaw siya. Agad niyang tinulak palayo ang lalaki.“Sarah…” Lumapit din si Rodney. Mukha siyang isang lantang bulaklak. Mayroong
”Anyway, ayaw ko nang itolerate ka. Masyado kang walang kwenta. Nang gusto kunin ni Shaun ang pera ko, ni wala kang naitulong. Isang piraso ka lang ng basura.”Ang ekspresyon ni Sarah ay puno ng paghamak. “Talagang hindi ka sapat para sakin. Nung una, ayaw kong papangitin ang mga bagay. Iniiwasan kita kamakailan, at akala ko magkakaroon ka ng self-awareness. Huwag mo na akong hanapin sa hinaharap.”“Naintindihan mo ba ‘yun?” Ang mukha ni President Yard ay puno ng pangungutya. “Ang isang tao ay kailangan ng self-awareness. Alis!”Matapos niyang magsalita, malakas niyang itinulak patabi si Rodney.Tulalang tumingin si Rodney kay Sarah. Ito ay tila nawala ang kanyang kaluluwa.Ito ba ang babaeng minahal niya? Paanong naging ganito ang mga bagay?Malamig na tumingin si Chester kay Sarah habang nakasibangot. “Sarah, alam mo ba na bagaman divorced si President Yard, may anak siya?”Kaharap ang titig ni Chester, nangatog si Sarah. Kahit pa, pinilit niya pa rin ang sarili niya at sinabi
"Tara na. Sasamahan kita uminom hanggang sa bumagsak tayo ngayong gabi."Tinapik ni Chester ang balikat ni Rodney."Hindi na. Gusto ko kumalma mag-isa."Nakakagulat, umiling si Rodney.Hindi siya pinigilan ni Chester. Ang nararamdaman ni Rodney para kay Sarah ay sobrang lalim. Hindi ito isang bagay na mapagtatanto sa maikling oras. Gayon pa man, basta hindi na babalik si Sarah para guluhin si Rodney, susuko rin siya sa lalong madaling panahon.Pagkatapos umalis ni Rodney sa wasak na kalagayan, tinawagan ni Chester si Shaun.Pagkatapos marinig ni Shaun ang lahat, natahimik siya ng ilang saglit at sinabi, "Natatakot ako na bumalik si Sarah at guluhin si Rodney muli pagkatapos niya bumalik sa pamilyang Snow balang araw at maging matagumpay sa karera niya."Nagulat si Chester. "Hindi dapat maging tanga si Rodney. Kung hindi niya pa rin naiintindihan ang ugali ni Sarah pagkatapos ng insidente na ito, hindi ko alam kung ano ang dapat ko sabihin tungkol sa kanya.”"Umasa na lang tayo
Sa saglit na iyon, sumuko na talaga siya.Ang hindi nasuklian na pag-ibig na nagsimula noong kabataan niya ay tumagal ng mahigit sampung taon.Sa huli, napagtanto niya na ang tao na nahulog siya sa sobrang masama na babae.Ang buhay niya ay isang biro.Sa sumunod na ilang araw, ayaw pumunta ni Rodney kahit saan. Ayaw niya magpunta sa kompanya. Hindi siya lumabas at nanatili lang sa loob ng bahay niya ng hindi kumakain o umiinom.Pagkatapos ng tatlong araw, nagpunta siya sa bahay ng pamilyang Snow at lumuhod sa harap ng pinto.Nang 9:00 p.m. na, nagsimula na umulan ng malakas.Maraming tao ang nakaupo sa living room ng bahay ng pamilyang Snow. Gayon pa man, walang nagsasalita. Sobrang tahimik na pati ang tunog ng paglaglag ng karayom ay maririnig.“Dad…” Nag-aalala na tinignan ni Wendy si Old Master Snow.“Hinihiling mo ba na bawiin ko ang mga sinabi ko?” Tinignan siya ng masama ni Old Master Snow.“Hindi iyon ang ibig kong sabihin…” Nagbuntong hininga si Wendy. “Kahit papaano
”Freya, andito ka. Kumain ka na ba ng agahan?” Kumaway si Old Master Snow habang nakangiti. “Hindi ba at sinabi mo noong nakaraan na gusto mo kainin ang scones na ginagawa ni Aunty Layla? Hiniling ko sa kanya na gawan ka. Sobrang init pa nito.”“Salamat, Grandpa.”Umupo ng natural si Freya. Sinimulan na niya kainin ang masarap na scones.Pagkatapos ito makita ni Rodney, mas naging miserable ang pakiramdam niya.Noong isinilang siya, naging sikat siya sa pamilyang Snow. Siya ang paborito ng lahat kahit saan siya magpunta.Ngayon… Ginawa niya ito sa sarili niya.“Grandpa…” Marahan na tinawag ni Rodney.Ito ay para bang naalala ni Old Master Snow ang kanyang pag-iral. Sinabi niya kay Freya, “Freya, hindi ka ba nagtataka kung bakit siya biglang bumalik para lumuhod at humingi ng tawad? Iniwan siya ni Sarah ilang araw na ang nakalipas.”“Kaya pala…” Pagkatapos lunukin ni Freya ang scone, nagbuntong hininga siya.“Oo, kaya pala, ‘di ba? Kaya pala bigla siya bumalik.” Naglabas ng hin
”Sis, hindi ka nagmaneho papunta dito. Ihahatid na kita.” Sinundan ni Ryan si Freya.Emosyonal na sinabi ni Wendy, “Hindi ko inaasahan na ang relasyon nila Ryan at Freya ay magiging ganito kabuti.”“Oo.” Tumango si Nathan. “Sayang lang na buntis na si Freya. Kung hindi…”Binigyan niya si Rodney ng tingin patagilid. Nakakaramdam siya ng kaunting pagsisisi. “Hindi ko talaga maintindihan kung paano ang isang bulaklak na tulad ni Freya ay nasira mo, isang walang kwentang basura, noon.”“Second Uncle…” Nalungkot si Rodney. Dati, palagi sinasabi ni Nathan na siya ang pinakagwapo sa pamilyang Snow at hindi maraming babae ang mabuti para sa kanya. Bakit biglang kinakampihan ng lahat si Freya sa isang kisapmata?“Tama ang second uncle mo.” Ani ni Old Master Snow. “Ayon sa mga tuntunin ng pamilyang Snow, kung gusto mo bumalik sa pamilyang Snow, kailangan mo pagtiisan ang 81 na latigo.”Kinilabutan ang katawan ni Rodney.Alam niya ang instrumento ng pagdisiplina ng pamilyang Snow.Hindi l
”Pag-isipan mo ito dapat nang mabuti. Kung hindi mo kaya suyuin si Freya, ang 81 mo na latigo ay magiging walang kabuluhan.” Paalala ni Old Master Snow, “At saka, hindi ka maaaring gumamit ng masamang paraan para mapilit siya. Kailangan ay kusa siya.”Gusto dumura ni Rodney ng dugo.Kahit pa malatigo siya ng 81 na beses, ang tanging makukuha niya lang ay isang tiyansa para suyuin si Freya.Tinutulak talaga ng pamilyang Snow si Rodney sa paraan na walang labasan. Tumanggi siya pakasalan si Freya noon, at ngayon, hindi niya ito makuha.“Grandpa, mas importante ba ang imahe mo? O ang apo mo?” Sabi ni Rodney. Paiyak na siya.Walang pakialam na tinignan siya ni Old Master Snow. “Siyempre, mas importante ang imahe ko. Kapag nawalan ako ng apo, marami pa akong ibang apo. Kapag nawala ang imahe ko, mahirap ito ibalik.”“...”Gusto talaga dumura ni Rodney ng dugo mula sa sinabi niya na parang suntok.Maikling panahon lang ang pag-alis niya, ngunit hindi na siya gusto ng lahat ngayon.S
”Sampung kilo.”Sinabi ni Catherine habang nakangiti.Naluha si Freya dahil naantig siya at niyakap niya si Catherine. “Alam mo ba na kumakain ako ng masustansya na pagkain araw-araw kamakailan lang? Ang panlasa ko ay nagiging matabang na dahil sa masustansyang pagkain. Sobrang dami mong binili na crayfish para sa akin. Ngunit buntis ako, kaya limang kilo lang ang pinakamarami na makakain ko.”Kumibot ang dulo ng bibig ni Catherine. “Gusto mo kumain ng limang kilong crayfish? Nananaginip ka siguro. Hanggang 20 na piraso lang ang pwede mo kainin. Marami akong binili dahil gusto ko magluto ng marami at magdala kala Suzie at Lucas. At saka… pupunta rin si Shaun.”“Bakit mo siya inimbita?” Naging malungkot ang ekspresyon ni Freya. “Inaapi mo ba ako dahil buntis ako at mag-isa pa rin ako? Ginagalit mo siguro ako.”“Masyado ka nag-iisip. Gusto ko lang kumuha ng ibang tao na maghuhugas ng crayfish.” Inangat ni Catherine ang crayfish at pinakita ang tiyan nito kay Freya. Ito ay marumi.“
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging