Nahanap ko na sila boss' narito sila ngayon sa bahay nang mga monteverde,Ano ang susunod nating plano?Alam mo na ang gagawin'patay*n si carmela at ang bata hindi na dapat makarating pa ito kay lourdes,kaylangan na nilang mawalang dalawa. Ang utos ni Arman.Samantala nag-uusap parin si Mr.Monteverde at Si bryan".Ayaw mo bang bumalik sa inyo,baka nag-aalala na sayo ang mama mo. Ang saad nito."Pwede niyo po ba akong ihatid sa mansion?Seryuso ka!" "Opo,sasabihin kung walang kinalaman si tita carmela sa pagkawala ko,Sasabihin kung niligtas lang ako ni tita carmela.Maniniwala kaya ang mama mo?" Kapag sinabi mo sa kanya ang totoo?"Hindi ko po alam'susubukan ko po.Dahil sa pasya nang bata,nagdisisyon si markho na ihatid ang bata sa kanila nang hindi nalalaman ni carmela.Makalipas ang ilang minuto,Palabas na nang monteverde house ang kotse ni Markho.Hindi naman pinansin iyon nang mga tauhan ni arman dahil alam nilang nasa loob si carmela at bryan."Habang si lourdes ay nababaliw na s
"Sabihin mo sa akin kung nasaan si bryan? Ang mahinang sigaw ni carmela.Sinabi ko na sayong hindi ko alam!"Kung ganun , Nasaan ang ama mo?' "Nagkatinginan ang dalawa,batid ni carmela na inihatid na ni Mr.Montevede ang batang si bryan sa Mansion.Dilikado ang buhay niya sa loob nang mansion!' Bakit siya nakialam sa plano ko!' Ang saad nito habang dahan dahang tumayo at kinuha ang kanyang jacket.'Saan ka pupunta,hindi pa magaling ang sugat mo! " Ang sigaw ni Daniel.Anong gusto mong gawin ko,Magtunganga dito at hayaang mawala ulit ang tibok nang puso ni charlez! Ang galit nang sigaw ni carmela na halos dinig na dinig lahat ni liza ang kanilang pinag-uusapan.'Hintayin mo ako,sasama ako! Ang saad nito.Anong magagawa mo kung sasama ka sa kanya! Ang sigaw naman ni liza kay Daniel."Tama siya! Hindi mo na kaylangang sumama dahil kahit sumama kapa hindi mo na maibabalik ang buhay nang anak ko!Magiging pabigat ka lang sa plano koooo! Ang sigaw ni carmela na halata pang nanghihina ito.S
"Habang nagmamaneho nang sasakyan si carmela gamit ang kotse na bigay ni Mr.Monteverde napansin niyang patungo ang sasakyan sa gawi nang Juanso Hospital.May nangyari kayang masama kay bryan?" Ang nag-aalala kung sabi sa aking sarili."Kaylangan kung alamin,kung bakit sila nagpunta rito baka kung mapano ang aking anak. Ituturing ko narin siya anak ko! Dahil walang kwenta si lourdes tama bang sabihin niyang wala siyang pakialam sa anak niya! Bakit pa niya kunuha ang buhay nang anak ko kung ganun din lang naman ang kanyang sasabihin! Ang naiinis ko nang sabi habang sinusundan sila papasok nang Juanso Hospital.kitang kita kung lupaypay na si bryan nang ibinaba nila ito sa kotse,habang karga karga nila si bryan papasok nang juanso hospital."Gusto ko nang tumakbo papalapit sa bata pero hindi ko magawa ," Baka pagginawa ko ang bagay na iyon ay lalong magdala nang kapahamakan kay bryan.Makalipas ang ilang sandali' Nakabantay parin ang isang tauhan ni Arman sa silid ni Bryan,Hindi ko siya
Chapter 72Mahangin ang paligid na-aamoy ko na ang ihip nang hangin na nagmumula sa baybayin,Pakiramdam ko ligtas kami ni bryan sa lugar na ito.Panandalian kung itinigil ang sasakyan nang makita ko na ang bungad nang baybaying dagat."Tinignan ko si Bryan at tulog na tulog parin ito.Habang nasa labas ako nang sasakyan'Natatanaw ko ang dagat ,mga batang naglalaro sa buhangin mga magulang na masayang naghahabulan. Habang pinagmamasdan ko sila,Bigla nalang tumulo ang luha ko nang hindi ko namamalayan.Nasa langit na kaya ang anak ko,O" Narito parin siya sa tabi ko at naghihintay nang hustisiya sa pagkamatay niya.Habang sinasabi ko ang mga katagang iyon.'"Humagulgul na ako nang iyak sa labis labis na kalungkutan na nararamdaman ko.Anak' Kung nakikita mo man ako ngayon,Patawarin mo si mama sa ginagawa kung ito.' Kaylangan kung makaganti sa kanila upang matahimik na ang kaluluwa mo anak. Ngayong nasa akin na ang anak niya siguradong nang-gigigil na yun sa galit lalo na kapag nalaman niyan
Chapter 73"Anak sa susunod magpa-alam ka muna kay mama huh" Wag yung aalis ka nalang kaagad,Alam mo namang nag-aalala ako sayo. Niyakap ko nang mahigpit si bryan ,hanggang sa umangal na ito."Mama' Baka gusto niyo na po akong pakawalan'Ang higpit po nang pagkakayakap niyo ang napapangiting sabi ni bryan sa akin.Sorry, Anak' Halikana umuwi na tayo.Lumingon lingon ako sa paligid sinusuri ko ang bawat tao sa buong paligid kahit saan man kami dumaan sinisiguro ko munang walang kakaiba ang ikinikilos na nakatingin sa amin ni bryan.Ngunit sa kabilang banda'Nagkataong naroon si Matt Monquero kasama ang kanyang tito tituhan na tauhan ni Arman. "Gusto ko kayong makausap uncle.''"Ano yun?'' Busy kasi ako ngayon,okay lang ba na sa susunod nalang tayo mag-usap kapag nakabalik na tayo sa syudad.Pansin ni Matt na hindi mapakali ang kanyang uncle ,Habang ang ulo ng kanyang uncle ay palingon lingon sa kung saan man magpunta ang mag-inang nakatalikod na mabilis na naglalakad.Titoooo! Ang sigaw n
Chapter 74 "Kaninong bahay ito?"Ang tanong ko kay matt. "Ito ang bahay ko dito sa pangasinan,dito ako lumaki at nagkamalay hanggang sa mawala na ang aking mga magulang.Napa-awang ang aking mga labi ,sa sinabing iyon ni matt sa akin. Ramdam ko rin ang pighati sa pagkawala nang kanyang mga magulang.Anong gusto niyong kainin?" Ang pag-iiba ni matt sa usapan,dahil pansin niyang nalungkot ang aking anyo.Bryan" Ano ang nais mongkainin? Ang tanong ko' Gusto ko po nang fried chiken w/ Spaghette po.Okay 'Sige Dito lang kayo at wag na wag kayong lalabas hanggat wala ako,o kaya naman wag na wag kayong magbubukas nang pinto hanggat wala pa ako. "Ang nag-aalalang bilin sa amin ni matt."Nang makaalis na siya,ay siniguro kung nakasara na ang lahat nang bintana pati na ang pinto at nagtungo kami kaagad sa silid kung saan may mga double lock sa silid na iyon."May napansin akong kakaiba sa bahay ni matt. " Sabi niya sa akin noon wala siyang tirahan at nangungupahan lang ito? Kanino kaya ang bah
Chapter 75"Nang magising ako"Ramdam ko ang matigas na bagay sa aking likuran."Iminulat ko ang aking mga mata at napgtanto kung nakahiga ako sa isang papag na yari sa kawayan.Papikit pikit akong tumayo,madilim ang paligid ,Mistulang lampara lang ang nagsisilbing liwanag sa loob nang kubo. "Hindi ko alam kung sino o kanino ang kubo na aking namulatan, at kung sino ang nagdala da akin sa kubong ito. Maya maya lang nakarinig ako nang mga yapak na nanggagaling sa labas nang kubo."Kahit hirap akong maglakad ,kahit madilim ang paligid,kinapa kapa ko ang daan upang makahanap manlang nang mapagtataguan."Inay, itay , "Sino kaya ang babaeng iyon na napadpad dito sa isla natin? Mayaman kaya siya,Matutulungan kaya niya tayong umangat inay ,itay?" Ang makulit na tanong ni Dre. "Mga usapan na aking naririnig ,tila ba isang masayang mag-anak ang nakakita sa akin at nagligtas sa akin. Ang sad ko sa aking sarili habang nakikinig parin ako sa kanilang usapan."Maya maya pa ay bumalik ako sa ponagh
Chapter 76"Liza ang may kasalanan sa pagkakahulog ni mama sa hagdanan? Katagang sumagi kaagad sa isip ni Daniel sa mga sandaling iyon. Habang palabas na ito sa Budega,hawak hawak ang papel kung saan nakasulat ang huling sinabi nang kanyang ina bago ito namatay. "Hay*p kang babae ka,nagawa mo iyon sa mama ko! Ang galit na galit niyang sabi.Papa!' Ang tawag sa kanya ni sharre,ngunit hindi iyon napansin ni daniel dahil puno na nang galit ang kanyang puso,Sa nalaman niyang siya ang dahilan nang pagkamatay nang kanyang ina.Nang marating na ni daniel ang kanilang kwarto agad inilock ni Daniel ang pinto sabay tiklop ang papel at inihagis kay Liza habang nananalamin ito."Aray!' Anonyun, Ang sabay lingon ni liza sa gawin nang pinto at nakita niya ang anyo ni daniel ,na halos mamula na sa galit ang kanyang mga mata na nakatitig dito."ANO YAN!" Ipaliwanag mo kung ano yan!'" ang sigaw nito kay liza.'Agad namang pinulot ni liza ang nakusot na papel at binasa ang nakalagay sa papel."biglang