Chapter 2

Pumasok ako sa room, katulad ng normal na classroom ay may nagtutumpukan na magkakaibigan. Napangiti ako ng kompleto na sila, medyo late na rin pala ako buti nalang wala pa si sir.

"Anong ganap?" bungad ko sa kanila pero walang ni isang pumansin, inirapan lang ako ni Rose at umalis sa tabi ko.

Oo nga pala, wala rin pala akong kaibigan.

Natatawa kong isip, kasama ko lang sila pero ramdam ko na hindi ako belong.

Kinaibigan lang naman nila ako dahil ako ang nangunguna sa klase, alam ko rin na naiinis sila sa'kin sa tuwing hindi ako nakakasama sa pagkain nila sa labas.

Naupo nalang ako sa pwesto ko, mas mabuti nalang manahimik ako dito. Wala rin naman gusto kumausap sa'kin.

Napahawak nalang ako sa balikat ko kung saan ang hinawakan kanina ni Papa. Hindi pa nga magaling ang hiwa ko sa hita dahil sa ginawa niyang pagbato sa'kin ng baso nung nakaraan, ngayon pasa naman ang nilagay sa katawan ko.

"Aw!" hinaing ko ng may bumunggo sa balikat ko. Si Rose.

"Ang arte mo naman! Hindi naman malakas ang pagbangga ko sa'yo kung makareak ka dyan!" reklamo niya. Nakataas ang kilay n'ya sakin, hinimas ko nalang ang balikat ko.

"Hindi naman sa gano'n pero" pagpapaliwanag ko, pero isang kamay ang humila ng uniform ko para mapigtas ang botones ng uniform ko.

Agad na niluwa ang pasa sa balikat ko, medyo namumula pa 'yon at naging kulay lila sa higpit ng paghawak kanina ni papa.

"Yuck! Ano 'yan monica, chikinini?!" sigaw ni Bea na humablot ng uniform ko. Agad ko naman tinago ang pasa sabalikat ko at akmang magsasalita na ng umeksena nanaman si Rose.

"Halatang bagong lagay pa lang sa balikat n'ya, kaya ba namumula ang mata mo? Malaki ba?" sabay tawanan nilang tatlo.

Pinilit ko nalang pigilan ang luha ko, hindi naman 'to chikinini. Hindi rin nila alam kung saan talaga 'to nang galing.

"Sarap ba ng may sugar daddy, Monica? Libre mo naman kami, kahit milktea lang!" malakas na hiyaw ni Bea.

Tinignan ko ang ibang nasa room, nakita ko ang panghuhusga sa paningin ng iba at ang iba naman ay nag-iiling.

Wala naman akong ginagawa ah?

Tumayo ako sa kinauupuan ko pero agad akong hinila ni Rose paupo sa upuan ko. Nandidiri ang paningin niya sa'kin at si Bea na walang tigil sa pagtawa.

"Bakit ka aalis?" hindi ako sumagot. Hindi ko naman kailangan magpaliwanag ng sarili ko, mas kilala ko ang sarili ko kesa sa kanila.

"Masyado ka naman defensive, Monica. Bakit totoo bang may sugar daddy ka?" muli silang nagtawanan tatlo.

Wala akong magawa kundi ang yumuko at pigilan ang mga luha ko. Wag mo sila patulan, Monica.

Wala lang silang magawa sa buhay nila, palibahasa hindi nila alam ang pinagdaraanan mo ngayon. Wala silang alam Monica. Wala.

May ibang kumatyaw na at nakikisali, mas lalo kong gusto lumubog sa kinauupuan ko ngayon. Buti nalang at dumating na si Sir kahit medyo late na.

Tumahimik ang lahat at kumuha ng papel. "Okay, ilagay niyo ang name niyo at ibibigay ko na ang grade niyo for Midterm"

Nag-umpisa akong magsulat, masakit ang balikat ko sa tuwing ginagalaw ko at napwersa pero kailangan ko 'to gawin. Ayaw ko madissapoint si Mama sa'kin.

Esquibel, Monica A.

Second year College

BSBA major in Financial Management                                                                                                    

Tama kayo, sa awa ng diyos ay nakaabot ako ng second year. Last sem na ngayon, mahirap dahil sa pressure ni Mama at sabayan pa ng family problem.

Gumugulo na ang isip ko, minsan nga ay di ako makapag-aral ng maayos dahil sa kaiisip ng problema na hindi ko dapat isipin. Hindi ko lang maiiwasan minsan, mas lalo na tuwing aalis ako na nag-aaway at uuwi sa bahay na hindi alam ang aabutan.

"Esquibel, Monica A." tumayo ako ng tawagin ako sa harap. Kailangan ko maging uno kay Sir para hindi ako maging delikado sa dean's lister.

"Hindi ko alam kung anong problema, bumaba ang quizzes mo pati na rin ang result ng exams mo. Kailangan mo mahabol 'yan Miss Esquibel" sabi ni sir at nilagay ang 89 sa papel ko.

Nakaramdam agad ako nang panlulumo sa nakita ko, bat ganito? Wala akong reklamo na bumalik sa upuan ko, bago pa man ako makaupo ay hinila na ni Bea ang papel na hawak ko.

"89? 94 ka last time diba? Mahirap ba ipagsabay ang sugar daddy at pag-aaral?" malakas niyang sabi bago muling nagtawanan ang mga classmate ko.

"Epekto 'yan ng hindi pagpapakopya sa'min!" sigaw ng isang lalaki.

Napayuko nalang ako at hinayaan ang papel ko. Wala akong oras para sagutin sila at ipagtanggol ang sarili ko dahil ang nasa isip ko ngayon ay si Mama.

Siguradong madidissapoint siya sa'kin dahil bumaba ang grades ko.

"QUITE!" sigaw ni sir.

Napabuntong hininga nalang ako, bakit ba sobrang malas ko. Wala na nga akong masayang pamilya, wala rin maayos na kaibigan?

Wala naman akong ginagawa sa kanila, bakit pinagtatawanan nila ako ng harapan at nagpapalabas ng kung ano-anong mga bagay na hindi naman totoo.

Una si Papa. Pangalawa sila Bea't Rose at Pangatlo itong grades ko.

Ano paba ang kailangan kong problemahin, kulang paba ang pasakit na nararamdaman ko sa bahay?

Gusto ko lang naman maging masaya, bat hindi kaya ibigay ng mga taong nakapaligid sakin no'n?

Isang subject lang kami ngayong araw. Ngayon naman hindi ko alam kung saan ako pupunta, siguradong nandoon si Papa at baka saktan ako ulit.

Napakagat labi ako ng di sinasadya na mapwersa ang balikat ko. Mukhang sa ayaw at sa gusto ko kailangan ko ng umuwi.

"Una na ako" paalam ko sa kanila.

"Bakit ang aga? Magkikita pa ba kayo ng sugar daddy mo?" pang-aasar na sabi ni Bea.

"Baka kulang pa ang round kaninang umaga" singit ni Rose bago sila muling nagtawanan tatlo. Kasama si Joanna na palagi nilang katabi.

"Masakit kasi ang balikat ko" paliwanag ko bago kinuha ang bag ko sa upuan. Kadidismiss palang ni Sir, ang iba ay nag-aayos pa at ang iba ay naghaharutan.

"Wag ka kasing pasobra, wag masyadong wild!" sabat ni Rose.

"Baka mamaya niyan makita ko nalang na nasa pornhub kana kasama ang sugar daddy mo" hindi papatalo na sabi ni Bea.

Ang iilan ay napatingin sa'min, nakahihiya lang dahil may irregular pa kaming kasama at ganyan ang lumalabas sa mga bunganga nila.

Ngumiti ako, tinggal ko ang pagkakahawak sa balikat ko bago tinabig ang uniform ko. Sakto na para makita nila na pasa ang sinasabi nilang chikinini.

Mga naturingan susunod na edukada pero ang mga bunganga ay walang preno kakapanira ng kapwa. Mga tao nga naman, hindi nila inaalam kung ano ba ang tunay na nangyari bago magbunganga.

Mga walang pinagkaiba sa mga chismosang  walang trabaho, pero sila level up. Mga edukadang mapanira, palibhasa'y nalalamangan at di matanggap sa sarili.

Pero kung tutuusin, utak at ganda lang naman ang meron ako. Wala akong pera, maayos na bahay at mas lalo wala akong matinong bahay katulad ng sakanila kaya kung titignan mas lamang pa sila sa'kin.

"Bat mo nilabas? Naghahanap ka pa ng iba?" taas kilay na tanong ni Rose.

"Baka nakulangan pa sa isa. Gusto ata ng criminology" dugtong ni Bea bago sila ngumisi sa'kin.

Ngumiti lang ako ng matami sa kanila at marahan na napailing.

"Iba ang pasa sa chikinini, wag kayong bobo." Aniko bago ako tumalikod.

"Bobo pala kayo eh!" sigaw ng isang lalaki na mapang-asar, tinakpan ko ang pasa ko at lumabas ng room.

Mahirap paliwanagan ang mga taong kulang sa aruga, mas lalo na kung inggit pa sa kung anong meron ka.

Umuwi ako ng bahay, tahimik ang bumungad sa'kin. Nandon parin ang mga chismosa sa harap ng bahay at nag-aabang na balita, siguradong tumahimik lang para tignan ako na dumadaan.

"Ma?" tawag ko, lumabas mula sa kusina si mama. May hawak siyang walis at dustpan.

Nag-umpisa akong kabahan, mabait si mama pero iba kung magalit.

"Sorry ma" tanging na sabi ko bago inibaot sa kanya ang isang papel. "Bumaba ako ng limang puntos sa Law, sorry ma"

Wala akong narinig, tinignan ko lang siya at bumungad sa'kin ang masamang tingin niya.

"Ito ba ang gusto mong ipagmalaki sa ama mo, Monica?! Ang baba ng grades mo! Sabihin mo, may nobyo ka no?!" galit na sabi ni Mama.

Agad akong umiling "Wala ma! Wala po akong boyfriend" paglilinaw ko pero halata sa mukha niyang di naniniwala.

"Umakyat kana sa kwarto mo, Monica" Mama.

"Sabing umakyat ka na!" wala akong magawa kundi ang sundin ang inutos niya, tumalikod ako sa kanya at nag-umpisa nang maglakad ng magsalita siya muli.

"Dissapointed ako sa'yo, Monica. Baka nga tama ang papa mo nang sinasabi tungkol sa'yo"

Agad na nagpatakan ang luha ko. Masakit madissapoint ng dahil sakin ang mga importanteng tao sa paligid ko, mas lalo na kung si Mama. Pero;

Mas masakit ang walang maniwala sa kakayahan mo.