EP.2 POISON LOVE พิษรัก 🖤
คืนวิวาห์
งานแต่ง นับหนึ่ง & รันเวย์ -
งานแต่งถูกจัดขึ้นไวกว่ากำหนดการเดิมมาก ๆ เพราะรันเวย์อยากรีบแต่งงานกับเธอเร็ว ๆ แม้ว่าแม่ของเขาอยากจะให้ลูกชายรอฤกษ์แต่งงานจากอาจารย์ชื่อดังก่อน แต่รันเวย์ก็ไม่สนใจ เขาอยากแต่งกับเธอ อยากจดทะเบียนสมรสกับเธอให้เร็วที่สุด
"ในที่สุดหนึ่งก็ได้ใช้นามสกุลเดียวกับรันแล้วนะ" รันเวย์ลูบหัวของเจ้าสาวแสนสวยของเขาอย่างทะนุถนอม หลังจากที่ทั้งคู่เข้าประตูวิวาห์และจดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วจริง ๆ
"ขอบคุณนะรัน ที่รักและจริงจังกับหนึ่งมากจนทำให้เราสองคนมีวันนี้ได้" นับหนึ่งโผเข้ากอดเจ้าบ่าวของเธอด้วยความรักที่ล้นเปี่ยมในหัวใจ
ทั้งสองคนหันหน้าโชว์ใบทะเบียนสมรสให้กับตากล้องที่ตามเก็บภาพบรรยากาศต่าง ๆ ภายในงานแต่งที่แสนจะอบอุ่นไปด้วยความรัก
ท่ามกลางรอยยิ้มของครอบครัวและเพื่อนฝูงที่มาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างมากมาย เนื่องจากทั้งคู่ก็ต่างมีหน้าที่การงานที่ดี และเป็นเพื่อนเป็นคนที่ดีของคนรอบข้าง จึงมีคนรักทั้งสองเยอะพอสมควรเลย"คืนนี้หนึ่งสวยที่สุดเลยนะ" รันเวย์กระซิบเข้าที่ข้าง ๆ ใบหูของเจ้าสาวอย่างแผ่วเบา
"รันก็หล่อที่สุดเลยเหมือนกันแหละ" นับหนึ่งลูบใบหน้าของเขาและหยิกเข้าที่แก้มซ้ายอย่างเบามือ หลังจากที่พิธีการต่าง ๆ เสร็จลงไปอย่างเรียบง่าย
ด้วยความที่นับหนึ่งและรันเวย์คบกันมานาน7 ปีเต็ม พวกเขาทั้งสองจึงเป็นเหมือนทั้งแฟนและเพื่อนกันไปในตัว
เดิมทีเธอเป็นเด็กสาวในบ้านเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง โชคดีมีแม่บุญธรรมใจดีถูกชะตากับเธอจึงขอรับไปเลี้ยงดูจนโตเป็นสาวและส่งเสียจนเธอเรียนจบมัธยมปลาย
แต่หลังจากนั้นไม่นานแม่บุญธรรมของเธอก็จากไปด้วยโรคชรา เนื่องจากตอนที่รับเธอเข้ามาเลี้ยงท่านก็อายุมาก นับหนึ่งกตัญญูดูแลตอบแทนบุญคุณของท่านจนถึงวินาทีสุดท้าย ซึ่งท่านก็ได้จากไปได้เกือบ 4-5 ปีแล้ว แต่ท่านก็ยังคงทิ้งกองทุนและเงินก้อนสุดท้ายเอาไว้ให้เธอได้เรียนหนังสือจนจบปริญญาตรี
บ่าวสาวค่อย ๆ เดินตามโต๊ะเพื่อทักทายแขกคนสำคัญ แขกผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าบ่าวที่เคารพนับถือ พวกเขาเดินกล่าวขอบคุณแขกผู้มาร่วมยินดีกับงานมงคลในคืนนี้ทุกโต๊ะ จนเดินมาถึงโต๊ะสุดท้าย
"ดีใจด้วยนะมึง" เฟรนด์ชิพเดินเข้ามากอดรันเวย์อย่างกันเอง
"อันนี้หน้าตาดีใจที่สุดแล้วใช่ปะ?" รันเวย์ถามแหย่ ๆ เพื่อนสนิทวัยเด็กของตัวเองไป
"เออ!" เขาตอบเพื่อนตัวเองไปเพียงสั้น ๆ
"ดีใจด้วยครับหนึ่ง" เฟรนด์ชิพไม่ลืมที่จะเอ่ยทักทายกับเจ้าสาวของเพื่อนตามมารยาท
"ขอบคุณนะคะเฟรนด์ชิพ" เธอพยักหน้ารับทันที รันเวย์ประคองตัวของภรรยาให้นั่งพักลงที่เก้าอี้อย่างเป็นห่วง เพราะเธอเดินบนส้นสูงมาตลอดทั้งงาน
เฟรนด์ชิพเป็นเพื่อนสนิทของรันเวย์สมัยเรียนมัธยม เพราะเรียนห้องเดียวกันมาโดยตลอด แต่เขาเริ่มห่าง ๆ กันไปช่วงเรียนมหาวิทยาลัยอีกที
เพราะเรียนกันคนละที่และคนละคณะ อีกอย่างตั้งแต่ที่รันเวย์มีแฟนเขาก็ติดแฟนหนักมากจนแทบไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทมหาลัยเลย เพราะแค่มีนับหนึ่งก็เพียงพอแล้วจริง ๆ
"เออ..ไอ้เฟรนด์มึงเองรีบ ๆ ตามมานะเว้ย" เจ้าบ่าวยกแก้วเหล้าชนกับเฟรนด์ชิพที่ยกขึ้นมารออยู่สักพักแล้ว
เคร้ง~ หลังจากชนแก้วกับเฟรนด์ชิพได้ไม่นาน
"รีบมีลูกนะพี่" วินด์เซอร์เดินเข้ามาทักพร้อมกับอุ้มลูกสาวคนสวยเข้ามาอวดโฉม โดยมีภรรยาสาวสวยไฮโซคนหนึ่งยืนอยู่เคียงข้างกายไม่หาย
"น่ารักจังเลยนะคะ ตาแป๋วเชียว" นับหนึ่งตกหลุมรักสาวน้อยวิรินลูกสาวไอรีนกับวินด์เซอร์ทันทีที่ได้เจอหน้า
"สวัสดีคุณอาก่อนสิลูก" สาวไฮโซคนนั้นเอ่ยทักทายกับนับหนึ่งอย่างเป็นกันเอง และสอนให้ลูกสาวของเธอไหว้สวัสดีไปด้วย
"ยินดีด้วยนะครับ" วินด์เซอร์เอ่ยขึ้นก่อนจะโผเข้ากอดฝั่งเจ้าบ่าวและยิ้ม ๆ ให้กับเจ้าสาวด้วยเช่นกัน
"ขอให้บ่าวสาวมีความสุขมาก ๆ และก็มีลูกมาวิ่งเล่นมาเป็นเพื่อนกันนะคะ" ไฮโซสาวหน้าสวยพูดขึ้นและมองทั้งบ่าวสาวด้วยความจริงใจ
พวกเขายืนพูดคุยกันอยู่พักใหญ่ ๆ อย่างสนุกสนานตามประสาคนวัยเดียวกัน และไลฟ์สไตล์ที่คล้าย ๆ กัน
"วินด์เดี๋ยวไอร์อุ้มวิรินเอง วินด์ไปดื่มกับเพื่อนกับพี่เถอะ" ไอรีนอุ้มลูกสาวตัวน้อยของเธอจากอกของพ่อ เพื่อให้เขาได้สังสรรค์ต่ออย่างเต็มที่
"เห็นลูกไอ้วินด์แล้ว อยากรีบมีลูกจังเลยเนอะ...ลูกของเราต้องน่ารักเหมือนแม่แน่ ๆ เลย" รันเวย์เข้ามาโอบเจ้าสาวและพากันหยอกล้อเล่นกับลูกสาวของวินด์เซอร์ไปพลาง ๆ
"รัน" นับหนึ่งยิ้มอย่างเขิน ๆ ท่ามกลางเพื่อน ๆ ของรันเวย์และเพื่อนของน้องชายของเขา ทุกคนค่อนข้างสนิทกันหมด เนื่องจากเรียนโรงเรียนเดียวกันมาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ และพ่อแม่ก็รู้จักกันดี อีกอย่างพวกเขาเองก็ไม่ได้อายุห่างกันมากนัก อย่างวินด์กับรันเวย์ก็แก่กว่ากันแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้นเอง ส่วนคนอื่น ๆ ก็ไม่เกิน 1 ปี จึงถือว่าเป็นได้ทั้งพี่ทั้งเพื่อนกันไปในตัว
"แล้วนี่ไอ้ไทม์หายไปไหนเนี่ย?" รันเวย์เอ่ยถามขึ้น เพราะโต๊ะของเพื่อนเป็นโต๊ะสุดท้ายที่เขาเดินมาถ่ายรูปและยืนดื่มสังสรรค์ด้วย
ซึ่งยืนมาพักใหญ่ ๆ แล้วก็ยังไม่เห็นไทม์โซนกับคลินต์เลย
"น่าจะออกไปสูบบุหรี่กับไอ้คลินต์มั้ง" วินด์เซอร์ตอบแทนเพื่อนของเขาทันที
รันเวย์กับนับหนึ่งนั่งลงที่โต๊ะนี้เพื่อดื่มฉลองกับเพื่อนสนิทและญาติ ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมา ถือแก้วเหล้าเดินเข้ามาชน มาอวยพรอวยชัยกันตลอดทั้งคืนจนทางเจ้าบ่าวเองก็เริ่มจะกรึ่ม ๆ ตาเยิ้ม ๆ เข้าแล้ว
"เออไอ้รัน ไอ้ฟาเรนมันฝากซองมาให้มึงด้วยนะกูเกือบลืม" เฟรนด์ชิพหยิบซองบัตรเชิญชื่อของฟาเรนส่งคืนให้กับเจ้าของงานทันทีหลังจากยกดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว
"พอดีมันลางานไปเที่ยวยุโรปกับเมียและลูกอยู่ ก็เลยกลับมาไม่ทันงานแต่งมึง" เฟรนด์ชิพอธิบายธุระของน้องชายให้เพื่อนฟัง เพราะยังไงก็งานของคนสนิทกัน
"เออ ๆ ไม่เป็นไรมึง กูก็ผิดเองด้วยแหละที่เลื่อนงานแต่งให้ใกล้เข้ามาแบบกระชั้นชิด พอดีฤกษ์แต่งอันเก่ามันไม่ค่อยดีน่ะ ขอฤกษ์ใหม่ก็อีกนาน กูก็เลยจัดเอาตามฤกษ์สะดวกเลย รอไม่ไหวแล้วอยากแต่งเมีย" รันเวย์ตอบไปตามที่เขาได้ยินมาจากแม่ของเขาอีกที แต่ตัวรันเองเป็นคนขอเลื่อนงานแต่งให้ใกล้เข้ามาแบบกะทันหันจนหลาย ๆ คนแทบไม่ได้เตรียมตัวเลย แม้แต่เจ้าสาวเองก็เช่นกัน
เมื่อเหล้าเข้าปากทุกคนก็เริ่มที่จะคุยกันสนุกสนาน และเฮฮาปาร์ตี้ไปเรื่อย ๆ และนั่งไม่นานทั้งคลินต์และไทม์โซนก็เดินกลับเข้ามาร่วมวงด้วยพอดี
ทั้งคลินต์และไทม์โซนมีท่าทีแปลก ๆ และที่ลำคอของไทม์มีรอยเล็บข่วน ๆ อยู่เต็มไปหมด คลินต์ก็มีรอยเล็บขูดยาว ๆ ไปตามท่อนแขนด้วยเช่นกัน
"พวกมึงไปทำอะไรกันมาวะ?" รันเวย์หันไปถามทั้งคู่ทันทีอย่างตกใจเล็กน้อย เพราะสภาพเหมือนไปฟัดกับหมาบ้ามาก็ไม่ต่าง
ไทม์หันไปมองทางคลินต์นิ่ง ๆ อย่างคิดคำตอบไม่ทัน คลินต์จึงรีบตอบแทรกขึ้นมาในทันควัน"พอดีมีคนบ้าหลุดเข้ามาในโรงแรมน่ะ มันเจอเราพอดี"
"เราก็เลยเข้าไปลากตัวมันออกไป ก็เลยได้แผลมานิดหน่อย" คลินต์เอ่ยอธิบายอย่างยาวเหยียดก่อนจะคว้าเหล้าเพียว ๆ จากมือของวินด์เซอร์กระดกดื่มลงคอไปทันที ด้วยท่าทีเครียด ๆ เขารินเหล้าเทเติมจนแทบล้นแก้ว ก่อนจะส่งต่อให้กับไทม์โซนทันทีอย่างรู้ใจ ซึ่งไทม์เองก็กระดกดื่มทันทีเช่นกัน
"ค่อย ๆ ดื่มกันก็ได้มั้ง" วินด์เซอร์เอ่ยทักขึ้นเมื่อเริ่มสังเกตเห็นท่าทีแปลก ๆ ของเพื่อนทั้งสองคน ทั้งคลินต์และไทม์โซนหันมองหน้ากันนิ่ง ๆ
"เออ รันขอคุยอะไรด้วยหน่อย" ไทม์โซนที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นกับพี่ชายของเขาที่ยืนโอบตัวภรรยาเอาไว้แนบแน่น
"มีอะไรเหรอวะ?" เจ้าบ่าวเอ่ยถามกลับไปด้วยแววตาหยาดเยิ้ม เขาเองก็เริ่มมีอาการกรึ่ม ๆ แล้วหลังจากดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว
"เรื่องงาน" ไทม์ตอบไปอย่างไม่ได้คิดอะไร
"มึงบ้าปะเนี่ย จะคุยเรื่องงานในวันวิวาห์?" รันเวย์ส่ายหน้าและหัวเราะตอบไปเล็กน้อย
"เรื่องงานแต่งน่ะพี่รัน ไอ้ไทม์มันอยากขอคุยเรื่องงานแต่งนิดหน่อย" คลินต์ช่วยพูดเสริมให้
"ขอยืมตัวเจ้าบ่าวสักครู่นะ" ไทม์โซนเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของทั้งสองคนนิ่ง ๆ
"ได้สิ ๆ รันไปคุยกับน้องก่อนไป" นับหนึ่งหันไปมองทางไทม์โซนเล็กน้อยและเธอก็ยิ้มให้เขาอย่างคุ้นเคยกันดี
"โอเค ๆ รอรันแป๊บนึงนะ" รันเวย์ลูบหัวของเธอเบา ๆ ก่อนจะเดินออกไปคุยกันสองต่อสองกับไทม์โซนทันที
ทั้งรันเวย์และไทม์โซนเดินออกไปคุยกันอยู่พักใหญ่ ๆ ก่อนที่รันเวย์จะเดินกลับด้วยท่าทีเร่งรีบแปลก ๆ
"หนึ่งง่วงไหม?" เขากระซิบถามเจ้าสาวของตัวเองอย่างอ่อนโยน
"เราขึ้นห้องหอกันเลยเถอะนะ" รันเวย์รีบประคองตัวของเธอลุกขึ้นจากโต๊ะและเตรียมพาจะเดินกลับเพื่อไปยังห้องหอของพวกเขาทั้งสองคน
"รันไม่อยู่ดื่มต่อกับเพื่อน ๆ ก่อนเหรอ?" นับหนึ่งถามกลับไปด้วยความสงสัยเพราะรันเวย์ยังคงดูสนุกกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ อยู่เลย
"รันอยากใช้เวลาส่วนตัวกับเจ้าสาวมากกว่า"
-ห้องหอ-
(ครืดดดดด ครืดดดดด) เสียงโทรศัพท์ของรันเวย์สั่นไม่ยอมหยุด เขารีบคว้าโทรศัพท์มาปิดเครื่องทันที
"มีอะไรรึเปล่ารัน?"
EP.3 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ความจริง"ไม่มี!" รันเวย์เอ่ยตอบกลับเจ้าสาวของเขาทันทีพร้อมกับคว่ำหน้าจอโทรศัพท์ลง"พวกเพื่อน ๆ ที่ไม่ได้มาร่วมงานแต่งงานวันนี้โทรมาแสดงความยินดีกับเราน่ะ" รันเวย์เดินเข้ามากอดเจ้าสาวของเขาอย่างทะนุถนอม "แต่รันไม่อยากรับโทรศัพท์แล้ว....รันอยากใช้เวลากับหนึ่งมากกว่า" ร่างสูงโอบกอดเธอก่อนจะค่อย ๆ ลูบไล้ใบหน้าสวยหวาน ๆ ดวงตากลมโตของเธอที่มองกี่ทีก็ไม่มีวันเบื่อ"ขอบคุณนะรัน ที่ยอมทำตามคำสัญญาที่ให้เอาไว้กับแม่ของหนึ่ง" เธอค่อย ๆ นั่งลงบนเตียงที่โรยด้วยดอกกุหลาบมากมายช้า ๆ แม่บุญธรรมของนับหนึ่งพูดสั่งเสียเอาไว้ ด้วยความรักและเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวของเธอก่อนที่เธอจะจากโลกนี้ไป ท่านขอให้รันสัญญาว่าจะดูแลและจะให้เกียรติหนึ่งไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลังก็ตาม ขอให้เขาสาบานว่าจะไม่ทำให้ลูกสาวคนเดียวของเธอต้องเสียใจ ซึ่งรันรับปากทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นทั้งคู่เพิ่งจะเริ่มคบหากันไม่นานเท่าไหร่และก็ด้วยความที่ท่านเองเป็นหญิงบริสุทธิ์มาตลอดชีวิต ท่านจึงค่อนข้างกลัวเรื่องของความรักของหญิงชาย ท่านยังคงเป็นห่วงกลัวว่าในวันใดวันหนึ่งนับหนึ่งจะต้องเสียใจเพราะความรักด้วยความที่ท่าน
EP.4 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน ความเจ็บปวดนับหนึ่งกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น เธอสูดลมหายใจเข้าเพื่อรวบรวมความกล้าอีกครั้ง ก่อนจะกดอันบล็อกชื่อของผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นครบทุกไลน์ที่รันเวย์ตั้งใจบล็อกเพื่อหลบซ่อนเธอเอาไว้บรื้นนน~ เธอยังคงขับรถตรงไปอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทางอื่นเธอรู้สึกสับสนไปหมดเลย เรื่องจริงคืออะไรแล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครกันแน่สิ่งที่เธอพูดมามันจริงไหมปี๊น ปี๊น ปี๊นนนนน เสียงบีบแตรลากยาวดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ ซึ่งคันที่ขับตามมาติด ๆ ก็คือรถของทางโรงแรมและคนขับก็คือ รันเวย์ ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วย เขาพยายามขับแทรกขับเบียดรถคันอื่น ๆ เพื่อตามเธอมาติด ๆนับหนึ่งวางโทรศัพท์ของเขาลงที่ตักก่อนจะเหยียบคันเร่งรถเพื่อขับหนีจากเขาออกไปให้ไกลมากที่สุด"จริง ๆ แล้ววันนี้หนึ่งควรจะมีความสุขมาก ๆ ไม่ใช่เหรอรัน" นับหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เธอค่อย ๆ มองกระจกเงาที่สะท้อนไปทางด้านหลัง ซึ่งมีรถของรันเวย์ขับตามมาติด ๆ"ใครก็ได้บอกทีว่ามันไม่จริงใช่ไหม?" นับหนึ่งพยายามหลอกตัวเองไปตลอดทาง"ฉันกำลังอยู่ในฝันร้ายใช่ไหม?" เธอหยิกเข้าที่ท่อนแขนของตัวเองนับหนึ่งออกแรงบิดแขนตัวเองจนมันแ
EP.5 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ไทม์โซน-ไทม์โซน -"กูเมาจนเบลอหรือเปล่าวะ?" คลินต์พูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บาร์ของโรงแรมที่ตั้งอยู่ด้านหน้าพอดี"กูเหมือนเห็นเจ้าสาวรันเวย์วิ่งร้องไห้ออกไปเมื่อกี้" คลินต์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ หลังจากที่เขาดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว"นับหนึ่งเหรอ?" ไทม์โซนที่ยืนเล่นสนุกเกอร์อยู่ก็วางไม้ลงทันทีและรีบเดินมาดูตรงโต๊ะที่คลินต์นั่งอยู่ทันที"กูว่าท่าทางไม่ดีเลยว่ะมึง...น่าจะมีเรื่องกัน" วินด์เซอร์เองก็วางไม้สนุกเกอร์ลงและเดินตามมาสมทบด้วยอีกคน และสิ่งที่ทั้งสามคนเห็นคือเจ้าสาววิ่งออกไปจากโรงแรม และเธอก็ขับรถคันที่เตรียมเอาไว้ในงานแต่งออกไปด้วย ขับออกไปทั้ง ๆ ที่ยังมีโบและป้าย JUST MARRIED ติดห้อยอยู่ที่ท้ายรถไปด้วย"ฝีมือยัยพิต้าแน่ ๆ" ไทม์โซนรีบวิ่งตามเธอไปทันทีอย่างไม่ต้องคิดเลย"เห้ยไทม์ กูไปด้วย" วินด์เซอร์รีบเดินตามไปติด ๆ เหลือแต่คลินต์ที่ยังคงดื่มเหล้าและขยำหน้าอกสาวที่นัวกันมาพักใหญ่ ๆ เพราะเขานัวจนได้ที่และเตรียมจะพาเธอขึ้นไปต่อบนห้องแล้ว"ไอ้เชี่ยคลินต์ นั่งทำเหี้ยอะไรอยู่!!" เพื่อนทั้งสองหันกลับมาตะโกนเรียกคลินต์ที่ด้านนอกของบาร์"กูขอไปส่ง
EP.6 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลมหายใจ"ปกติเธอก็ไม่ค่อยได้ขับรถอยู่แล้ว" ไทม์เม้มปากอย่างกังวลไม่ต่างกัน "เอ้ย ๆ ๆ ระวัง!" คลินต์อุทานขึ้นอย่างเกร็งแทนสองคันด้านหน้าที่เฉี่ยว ๆ กันไปมา ยังโชคดีที่บนถนนไม่ค่อยมีรถคันอื่นมากเท่าไหร่ และพอคันที่ผ่านมาเห็นการขับส่ายไปส่ายมาของสองคันนี้ เขาก็เลี่ยง ๆ ขับแซงไปไม่ก็ขับให้ช้าลงเพราะกลัวอุบัติเหตุ"มึงต้องบอกพี่มึงว่าอย่างขับจี้แบบนั้น ถ้าพี่ผู้หญิงตกใจจะเกิดอุบัติเหตุเอา" วินด์เซอร์ที่ดูสถานการณ์อยู่ก็หันไปบอกกับไทม์ แต่จริง ๆ แล้วไทม์พยายามกดโทรหารันเวย์มาตลอดทางแต่ว่าสายไม่ว่างเลย แต่เขาก็ยังคงกดโทรออกอยู่เรื่อย ๆ "กูว่าโทรศัพท์ไม่ได้อยู่ที่รันว่ะ" ไทม์ตอบอย่างเหนื่อยใจ เขากังวลใจในความปลอดภัยของทั้งคู่มาก ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้รถมุ่งหน้าตรงสู่พัทยา โดยที่ทุกคนยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย คลินต์ที่เมา ๆ อยู่ก็สร่างเมาขึ้นมาในทันทีหลังจากสถานการณ์ตรงหน้าเริ่มตึงเครียดมากขึ้น "กูว่าขับไปปาดเพื่อหยุดรถก่อนดีไหม?" คลินต์ก็พยายามช่วยคิดหาทางหยุดรถของเธอ ที่ขับสะบัดไปสะบัดมาอยู่พักใหญ่แล้ว "มึง แต่เขาผู้หญิงนะ..ถ้าชนกระแทกแรง ๆ จะไม่เป็นไรเหรอวะ
EP.7 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ค้างคาใจ ไทม์ยังคงปั๊มหัวใจเธอต่อไปทั้งน้ำตา เขาเริ่มร้องไห้อย่างหนักมากขึ้น น้ำตาอาบแก้มสองข้าง แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังคงปั๊มหัวใจของเธอต่อไปโดยไม่แม้แต่จะปล่อยมือจากหน้าอกซ้ายของนับหนึ่งเลยแม้สักเสี้ยววินาที"มึงกู้ภัยมาถึงแล้ว...เดี๋ยวก็ต้องหาเฮียเจอแน่ ๆ" คลินต์พูดไปอย่างหอบเหนื่อย เขายังคงบีบนวดขาซ้ายของตัวเองที่เจ็บทรมานเพราะตะคริวขึ้นมาจนถึงด้านบน คลินต์ฝืนยิ้มและพยายามพูดปลอบใจไทม์ไป ทั้ง ๆ ที่ภายในใจคลินต์เริ่มรู้สึกแล้วว่า...พี่ชายของเพื่อนไม่น่าจะรอดแล้ว เพราะเขาจมน้ำหายไปนานมากแล้วจริง ๆไทม์พยักหน้าทั้งน้ำตา เขายังคงก้มทำ CPR ให้กับภรรยาของพี่ชายตัวเองไปอย่างไม่หยุดพัก แม้ว่าตัวเขาเองก็แทบจะหมดแรงแล้ว เพราะไทม์ดำน้ำลึกและงมหาร่างของทั้งคู่อยู่นานมาก ๆ "หายใจสิ...กลับมาก่อนได้โปรด~" เขาพร่ำบอกกับเจ้าสาวของพี่ชายอย่างเสียงสั่น ๆ ไทม์ประสานฝ่ามือแน่นกดลงซ้ำ ๆ ที่หน้าอกของเธอเกือบ ๆ 30 รอบตามอัตราความเร็ว 100-200 ครั้งต่อนาทีได้ เขาเงยหน้ามองไปยังท้องทะเลทั้งน้ำตา เพราะถึงเขาจะเจอพี่สะใภ้แล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเจอพี่ชายตัวเองเลยไทม์ตัดสินใจ
EP.8 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน เจ้าหญิงนิทรา"คุณกำลังบอกว่า... คนไข้ที่ชื่อนับหนึ่งฟื้นแล้วงั้นเหรอ?" เขาถามอีกครั้งอย่างเสียงสั่น ๆ (ตอนนี้ร่างกายของเธอตอบสนองมากขึ้นค่ะ ทางโรงพยาบาลคาดว่าจะมีข่าวดีในเร็ว ๆ นี้ค่ะ จึงรีบโทรมาแจ้งกับญาติของผู้ป่วยก่อน) พยาบาลที่ดูแลนับหนึ่งพูดขึ้นด้วยท่าทีดีใจ"อื้ม ได้... งั้นเดี๋ยวผมจะรีบไป" ไทม์พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยตอบปลายสายไปเพียงเท่านั้น ก่อนจะกดตัดสายไป(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์)"เกิดอะไรขึ้นเหรอลูก...หนูหนึ่งเป็นอะไรหรือเปล่า?" เธอพูดถึงลูกสะใภ้คนโปรดด้วยแววตาที่เป็นห่วงเป็นใย"พยาบาลบอกผมว่า ร่างกายของพี่นับตอบสนองมากขึ้นและเธออาจจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้ครับแม่" ไทม์โซนหันไปอธิบายให้แม่ของเขาฟังพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย "นับว่าเป็นข่าวดีที่สุดในหลาย ๆ เดือนนี้เลยเนาะ" ผู้เป็นแม่ยิ้มออกมาทั้งน้ำตาหลังจากที่ได้รู้ ไทม์โอบกอดแม่ของเขาอย่างปลอบใจอีกครั้ง ตั้งแต่วันที่นับหนึ่งจมน้ำและหยุดหายใจไปพักใหญ่ แม้ว่าไทม์จะพยายามช่วยชีวิตเธออย่างสุดความสามารถของเขาแล้ว แต่สุดท้าย เธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา และนอนแน่นิ่งอยู่นานเกือบ 3 เดือนเต็ม การ
EP.9 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลืมตาตื่นจากฝัน"ก็มันคือหนังสือนิทานนี่ไอรีน ฉันไม่ได้แต่งขึ้นมาเองสักหน่อย" วินด์เซอร์หลุดขำออกมาทันที"ที่นี่ไม่มีเจ้าชายน่ะสิ อาจะทำยังไงดีล่ะวิริน?" ไทม์ตอบหลานรักไปอย่างเอ็นดู"อาไทม์ก็เป็นเจ้าชายให้เธอคนนี้สิคะ" เด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา"วิรินอยากให้เจ้าหญิงฟื้น....มาหากี่ครั้งก็นอนหลับปุ๋ยทุกทีเลย" เธอกระชากปกเสื้ออาไทม์เบา ๆ ตามประสาเด็ก ๆ"อยากให้ตื่นมาเล่นกัน มาเล่นกัน ๆ หนูจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ" เด็กน้อยงอแงไปตามประสา"เรื่องเล่าก่อนนอนมันก็เป็นเพียงแค่นิทานนะลูก ชีวิตจริงไม่มีง่ายไปซะทุกอย่างหรอกนะ" ไอรีนหลุดขำออกมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของลูกสาวตัวเอง แต่เธอก็อธิบายให้เจ้าตัวเล็กฟัง แม้ว่าเธอจะไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมดก็ตาม"ไม่ค่ะ ๆ นิทานคือเรื่องจริง" วิรินเบะปากเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวเข้ากระซิบข้าง ๆ หูอาไทม์ของเธอเบา ๆ"อาไทม์ต้องจุมพิตเธอนะ เธอจะได้ตื่นไงคะ" เธอกระซิบกระซาบและหัวเราะคิกคัก ๆ อยู่พักใหญ่กับอาไทม์ผู้ใจดีของเธอ"ก็ได้ อาจะลองคิดดูก่อนนะ" เขารับปากหลานรักไปอย่างไม่ได้คิดอะไรและหลังจากที่ครอบครัววินด์เซอร์กลับไปได้สักพัก ไ
EP.10 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ชีวิตในวันที่ไร้เธอ"เพราะลมหายใจของพี่ มันคือสิ่งเดียวที่พี่ชายผมต้องการมากที่สุดไง?" ร่างสูงพูดกับเธอด้วยแววตาที่เศร้าและเสียใจไม่แพ้กัน"เขาต้องการให้ฉันมีลมหายใจต่อ?""ทั้ง ๆ ที่เขาคือคนที่ฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็นถึงสองครั้งน่ะเหรอ!" ผู้หญิงที่โชคร้ายร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดถึงแม้ว่าเธอจะหลับไปนานถึงสามเดือน แต่ภาพความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านั้นมันยังอยู่และไม่ได้จางหายไปเลย"เขานอกใจฉัน และเขายังตายเพราะฉันแบบนี้""เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่?" ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บไปทั้งหัวใจเธอโกรธที่เขานอกกายนอกใจ แต่เธอก็เสียใจที่ได้รู้ว่าวันนี้ไม่มีรันเวย์อีกแล้ว...ฝ่ามือหนาวางลงบนไหล่ซ้ายของเธอก่อนจะบีบเบา ๆ ราวกับต้องการที่จะส่งมอบกำลังใจให้กับเธอ"ผมว่าตอนนี้พี่อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะ ทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว" ไทม์โซนพูดกับร่างบางอย่างสงสารเธอจับใจ"นายก็พูดได้สิ นายไม่ได้มาเจอเรื่องแย่ ๆ เหมือนกับที่ฉันเจอนี่" เธอหันไปมองฝ่ามือของเขาทั้งน้ำตา หยดน้ำใส ๆ ไหลอาบลงสองแก้มและหยดลงที่หลังฝ่ามือของไทม์ด้วยเช่นกัน"ฉันไม่อยากอยู่แล้วไทม์ นายเข้าใจไหม?" เธอ
EP.12 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน รักษาแผลใจ หลังจากขับรถกลับมาถึงบ้าน ไทม์ที่เห็นว่าเธออ่อนเพลียมากจึงไม่กล้าจะปลุกแต่อย่างใด เขาค่อย ๆ อุ้มร่างบางเดินขึ้นไปส่งเธอที่ห้องนอนทันที โดยมีพยาบาลพิเศษที่เข้ามารับทั้งคู่และช่วยเข็นรถเข็นเดินตามเข้ามาในตัวบ้าน ก่อนที่ไทม์จะกลับออกไป พยาบาลประจำตัวของนับหนึ่งก็รีบวิ่งตามเขามาติด ๆ "คุณไทม์คะ คุณไทม์" เธอเอ่ยเรียกไทม์ด้วยท่าทีร้อนใจ"มีอะไรรึเปล่า?" ไทม์หยุดชะงักและหันกลับไปถามเธอด้วยท่าทีสุภาพ"คุณไทม์อยากจะลองเปลี่ยนพยาบาลดูแลคุณหนึ่งดูไหมคะ?" พยาบาลเอ่ยถามคนตรงหน้าไปตามตรง"ทำไม?" ร่างสูงขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่เข้าใจ"คือดิฉันคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสม และไม่ควรจะได้รับเงินตอบแทนเลยด้วยซ้ำ" เธอก้มหน้าพูดกับไทม์ไปอย่างลำบากใจ"มีปัญหาอะไร บอกมาตามตรงเถอะครับ" ไทม์เอ่ยถามเธอไปตามตรง "คุณนับหนึ่งเป็นคนไข้คนแรกเลย ที่ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองอาจจะเก่งไม่พอที่จะดูแลเธอให้หายกลับมาเป็นปกติได้" พยาบาลเม้มปากแน่นก่อนจะค่อย ๆ อธิบายต่อในมุมของเธอ"แต่หมอบอกว่าอาการโดยรวมเธอไม่ได้แย่ไม่ใช่เหรอ?" ไทม์ขมวดคิ้วอย่างข้องใจ"คือคุณนับหนึ่งเธอ ไม่ยอมให้ฉันรัก
EP.11 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ความจริงที่แสนเจ็บปวด"ก็ได้ แล้วพี่อยากไปเมื่อไหร่ล่ะ?" ไทม์จำต้องรับปากเธอไปอย่างไม่มีทางเลือกอื่น"วันเสาร์ก็ได้ ฉันไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของนาย" นับหนึ่งตอบไปอย่างไม่เรียกร้องอะไรมากนัก เพราะยังไงไทม์ก็คือคนอื่นจะรบกวนเขาก็รู้สึกเกรงใจมากจริง ๆ"ได้สิ งั้นวันเสาร์ตอนเช้าผมมารับพี่นะ" ไทม์เหลือบไปมองเธอเล็กน้อย นับหนึ่งเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้าในยามโพล้เพล้ แสงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้าไปในไม่ช้า ส่วนไทม์ก็แอบมองเธออย่างลืมตัวเช่นกัน"ฉันอยากเข้าบ้านไปพักผ่อนแล้ว นายกลับเลยก็ได้นะ" นับหนึ่งพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะจับที่ข้างรถเข็นของตัวเอง"เดี๋ยวไทม์ช่วยเข็นเข้าไปดีกว่า" ไทม์ลุกขึ้นจากพื้นและเข็นรถให้เธอทันที"ไม่ต้องหรอก" นับหนึ่งเอ่ยปฏิเสธ แต่ทว่าฝ่ามือของเธอมันยังคงสั่น ๆ และไม่มีแรงมากพอจะช่วยเหลือตัวเองได้หมับ! คนตัวสูงโน้มตัวลงคว้ามือของเธอทั้งสองข้างวางลงบนหน้าตัก ก่อนจะก้มลงดึงหินที่ขัดอยู่ใต้ล้อรถเข็นออกให้"…" นับหนึ่งมองดูการกระทำของไทม์อย่างไม่โต้ตอบอะไร เธอไม่ได้จะอวดดีอวดเก่ง แต่เธอแค่ไม่อยากเป็นภาระของใครทั้งนั้นหลังจากที่ไทม์พาเธอเข้ามาส่งถ
EP.10 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ชีวิตในวันที่ไร้เธอ"เพราะลมหายใจของพี่ มันคือสิ่งเดียวที่พี่ชายผมต้องการมากที่สุดไง?" ร่างสูงพูดกับเธอด้วยแววตาที่เศร้าและเสียใจไม่แพ้กัน"เขาต้องการให้ฉันมีลมหายใจต่อ?""ทั้ง ๆ ที่เขาคือคนที่ฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็นถึงสองครั้งน่ะเหรอ!" ผู้หญิงที่โชคร้ายร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดถึงแม้ว่าเธอจะหลับไปนานถึงสามเดือน แต่ภาพความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านั้นมันยังอยู่และไม่ได้จางหายไปเลย"เขานอกใจฉัน และเขายังตายเพราะฉันแบบนี้""เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่?" ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บไปทั้งหัวใจเธอโกรธที่เขานอกกายนอกใจ แต่เธอก็เสียใจที่ได้รู้ว่าวันนี้ไม่มีรันเวย์อีกแล้ว...ฝ่ามือหนาวางลงบนไหล่ซ้ายของเธอก่อนจะบีบเบา ๆ ราวกับต้องการที่จะส่งมอบกำลังใจให้กับเธอ"ผมว่าตอนนี้พี่อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะ ทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว" ไทม์โซนพูดกับร่างบางอย่างสงสารเธอจับใจ"นายก็พูดได้สิ นายไม่ได้มาเจอเรื่องแย่ ๆ เหมือนกับที่ฉันเจอนี่" เธอหันไปมองฝ่ามือของเขาทั้งน้ำตา หยดน้ำใส ๆ ไหลอาบลงสองแก้มและหยดลงที่หลังฝ่ามือของไทม์ด้วยเช่นกัน"ฉันไม่อยากอยู่แล้วไทม์ นายเข้าใจไหม?" เธอ
EP.9 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลืมตาตื่นจากฝัน"ก็มันคือหนังสือนิทานนี่ไอรีน ฉันไม่ได้แต่งขึ้นมาเองสักหน่อย" วินด์เซอร์หลุดขำออกมาทันที"ที่นี่ไม่มีเจ้าชายน่ะสิ อาจะทำยังไงดีล่ะวิริน?" ไทม์ตอบหลานรักไปอย่างเอ็นดู"อาไทม์ก็เป็นเจ้าชายให้เธอคนนี้สิคะ" เด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา"วิรินอยากให้เจ้าหญิงฟื้น....มาหากี่ครั้งก็นอนหลับปุ๋ยทุกทีเลย" เธอกระชากปกเสื้ออาไทม์เบา ๆ ตามประสาเด็ก ๆ"อยากให้ตื่นมาเล่นกัน มาเล่นกัน ๆ หนูจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ" เด็กน้อยงอแงไปตามประสา"เรื่องเล่าก่อนนอนมันก็เป็นเพียงแค่นิทานนะลูก ชีวิตจริงไม่มีง่ายไปซะทุกอย่างหรอกนะ" ไอรีนหลุดขำออกมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของลูกสาวตัวเอง แต่เธอก็อธิบายให้เจ้าตัวเล็กฟัง แม้ว่าเธอจะไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมดก็ตาม"ไม่ค่ะ ๆ นิทานคือเรื่องจริง" วิรินเบะปากเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวเข้ากระซิบข้าง ๆ หูอาไทม์ของเธอเบา ๆ"อาไทม์ต้องจุมพิตเธอนะ เธอจะได้ตื่นไงคะ" เธอกระซิบกระซาบและหัวเราะคิกคัก ๆ อยู่พักใหญ่กับอาไทม์ผู้ใจดีของเธอ"ก็ได้ อาจะลองคิดดูก่อนนะ" เขารับปากหลานรักไปอย่างไม่ได้คิดอะไรและหลังจากที่ครอบครัววินด์เซอร์กลับไปได้สักพัก ไ
EP.8 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน เจ้าหญิงนิทรา"คุณกำลังบอกว่า... คนไข้ที่ชื่อนับหนึ่งฟื้นแล้วงั้นเหรอ?" เขาถามอีกครั้งอย่างเสียงสั่น ๆ (ตอนนี้ร่างกายของเธอตอบสนองมากขึ้นค่ะ ทางโรงพยาบาลคาดว่าจะมีข่าวดีในเร็ว ๆ นี้ค่ะ จึงรีบโทรมาแจ้งกับญาติของผู้ป่วยก่อน) พยาบาลที่ดูแลนับหนึ่งพูดขึ้นด้วยท่าทีดีใจ"อื้ม ได้... งั้นเดี๋ยวผมจะรีบไป" ไทม์พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยตอบปลายสายไปเพียงเท่านั้น ก่อนจะกดตัดสายไป(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์)"เกิดอะไรขึ้นเหรอลูก...หนูหนึ่งเป็นอะไรหรือเปล่า?" เธอพูดถึงลูกสะใภ้คนโปรดด้วยแววตาที่เป็นห่วงเป็นใย"พยาบาลบอกผมว่า ร่างกายของพี่นับตอบสนองมากขึ้นและเธออาจจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้ครับแม่" ไทม์โซนหันไปอธิบายให้แม่ของเขาฟังพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย "นับว่าเป็นข่าวดีที่สุดในหลาย ๆ เดือนนี้เลยเนาะ" ผู้เป็นแม่ยิ้มออกมาทั้งน้ำตาหลังจากที่ได้รู้ ไทม์โอบกอดแม่ของเขาอย่างปลอบใจอีกครั้ง ตั้งแต่วันที่นับหนึ่งจมน้ำและหยุดหายใจไปพักใหญ่ แม้ว่าไทม์จะพยายามช่วยชีวิตเธออย่างสุดความสามารถของเขาแล้ว แต่สุดท้าย เธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา และนอนแน่นิ่งอยู่นานเกือบ 3 เดือนเต็ม การ
EP.7 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ค้างคาใจ ไทม์ยังคงปั๊มหัวใจเธอต่อไปทั้งน้ำตา เขาเริ่มร้องไห้อย่างหนักมากขึ้น น้ำตาอาบแก้มสองข้าง แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังคงปั๊มหัวใจของเธอต่อไปโดยไม่แม้แต่จะปล่อยมือจากหน้าอกซ้ายของนับหนึ่งเลยแม้สักเสี้ยววินาที"มึงกู้ภัยมาถึงแล้ว...เดี๋ยวก็ต้องหาเฮียเจอแน่ ๆ" คลินต์พูดไปอย่างหอบเหนื่อย เขายังคงบีบนวดขาซ้ายของตัวเองที่เจ็บทรมานเพราะตะคริวขึ้นมาจนถึงด้านบน คลินต์ฝืนยิ้มและพยายามพูดปลอบใจไทม์ไป ทั้ง ๆ ที่ภายในใจคลินต์เริ่มรู้สึกแล้วว่า...พี่ชายของเพื่อนไม่น่าจะรอดแล้ว เพราะเขาจมน้ำหายไปนานมากแล้วจริง ๆไทม์พยักหน้าทั้งน้ำตา เขายังคงก้มทำ CPR ให้กับภรรยาของพี่ชายตัวเองไปอย่างไม่หยุดพัก แม้ว่าตัวเขาเองก็แทบจะหมดแรงแล้ว เพราะไทม์ดำน้ำลึกและงมหาร่างของทั้งคู่อยู่นานมาก ๆ "หายใจสิ...กลับมาก่อนได้โปรด~" เขาพร่ำบอกกับเจ้าสาวของพี่ชายอย่างเสียงสั่น ๆ ไทม์ประสานฝ่ามือแน่นกดลงซ้ำ ๆ ที่หน้าอกของเธอเกือบ ๆ 30 รอบตามอัตราความเร็ว 100-200 ครั้งต่อนาทีได้ เขาเงยหน้ามองไปยังท้องทะเลทั้งน้ำตา เพราะถึงเขาจะเจอพี่สะใภ้แล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเจอพี่ชายตัวเองเลยไทม์ตัดสินใจ
EP.6 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลมหายใจ"ปกติเธอก็ไม่ค่อยได้ขับรถอยู่แล้ว" ไทม์เม้มปากอย่างกังวลไม่ต่างกัน "เอ้ย ๆ ๆ ระวัง!" คลินต์อุทานขึ้นอย่างเกร็งแทนสองคันด้านหน้าที่เฉี่ยว ๆ กันไปมา ยังโชคดีที่บนถนนไม่ค่อยมีรถคันอื่นมากเท่าไหร่ และพอคันที่ผ่านมาเห็นการขับส่ายไปส่ายมาของสองคันนี้ เขาก็เลี่ยง ๆ ขับแซงไปไม่ก็ขับให้ช้าลงเพราะกลัวอุบัติเหตุ"มึงต้องบอกพี่มึงว่าอย่างขับจี้แบบนั้น ถ้าพี่ผู้หญิงตกใจจะเกิดอุบัติเหตุเอา" วินด์เซอร์ที่ดูสถานการณ์อยู่ก็หันไปบอกกับไทม์ แต่จริง ๆ แล้วไทม์พยายามกดโทรหารันเวย์มาตลอดทางแต่ว่าสายไม่ว่างเลย แต่เขาก็ยังคงกดโทรออกอยู่เรื่อย ๆ "กูว่าโทรศัพท์ไม่ได้อยู่ที่รันว่ะ" ไทม์ตอบอย่างเหนื่อยใจ เขากังวลใจในความปลอดภัยของทั้งคู่มาก ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้รถมุ่งหน้าตรงสู่พัทยา โดยที่ทุกคนยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย คลินต์ที่เมา ๆ อยู่ก็สร่างเมาขึ้นมาในทันทีหลังจากสถานการณ์ตรงหน้าเริ่มตึงเครียดมากขึ้น "กูว่าขับไปปาดเพื่อหยุดรถก่อนดีไหม?" คลินต์ก็พยายามช่วยคิดหาทางหยุดรถของเธอ ที่ขับสะบัดไปสะบัดมาอยู่พักใหญ่แล้ว "มึง แต่เขาผู้หญิงนะ..ถ้าชนกระแทกแรง ๆ จะไม่เป็นไรเหรอวะ
EP.5 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ไทม์โซน-ไทม์โซน -"กูเมาจนเบลอหรือเปล่าวะ?" คลินต์พูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บาร์ของโรงแรมที่ตั้งอยู่ด้านหน้าพอดี"กูเหมือนเห็นเจ้าสาวรันเวย์วิ่งร้องไห้ออกไปเมื่อกี้" คลินต์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ หลังจากที่เขาดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว"นับหนึ่งเหรอ?" ไทม์โซนที่ยืนเล่นสนุกเกอร์อยู่ก็วางไม้ลงทันทีและรีบเดินมาดูตรงโต๊ะที่คลินต์นั่งอยู่ทันที"กูว่าท่าทางไม่ดีเลยว่ะมึง...น่าจะมีเรื่องกัน" วินด์เซอร์เองก็วางไม้สนุกเกอร์ลงและเดินตามมาสมทบด้วยอีกคน และสิ่งที่ทั้งสามคนเห็นคือเจ้าสาววิ่งออกไปจากโรงแรม และเธอก็ขับรถคันที่เตรียมเอาไว้ในงานแต่งออกไปด้วย ขับออกไปทั้ง ๆ ที่ยังมีโบและป้าย JUST MARRIED ติดห้อยอยู่ที่ท้ายรถไปด้วย"ฝีมือยัยพิต้าแน่ ๆ" ไทม์โซนรีบวิ่งตามเธอไปทันทีอย่างไม่ต้องคิดเลย"เห้ยไทม์ กูไปด้วย" วินด์เซอร์รีบเดินตามไปติด ๆ เหลือแต่คลินต์ที่ยังคงดื่มเหล้าและขยำหน้าอกสาวที่นัวกันมาพักใหญ่ ๆ เพราะเขานัวจนได้ที่และเตรียมจะพาเธอขึ้นไปต่อบนห้องแล้ว"ไอ้เชี่ยคลินต์ นั่งทำเหี้ยอะไรอยู่!!" เพื่อนทั้งสองหันกลับมาตะโกนเรียกคลินต์ที่ด้านนอกของบาร์"กูขอไปส่ง
EP.4 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน ความเจ็บปวดนับหนึ่งกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น เธอสูดลมหายใจเข้าเพื่อรวบรวมความกล้าอีกครั้ง ก่อนจะกดอันบล็อกชื่อของผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นครบทุกไลน์ที่รันเวย์ตั้งใจบล็อกเพื่อหลบซ่อนเธอเอาไว้บรื้นนน~ เธอยังคงขับรถตรงไปอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทางอื่นเธอรู้สึกสับสนไปหมดเลย เรื่องจริงคืออะไรแล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครกันแน่สิ่งที่เธอพูดมามันจริงไหมปี๊น ปี๊น ปี๊นนนนน เสียงบีบแตรลากยาวดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ ซึ่งคันที่ขับตามมาติด ๆ ก็คือรถของทางโรงแรมและคนขับก็คือ รันเวย์ ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วย เขาพยายามขับแทรกขับเบียดรถคันอื่น ๆ เพื่อตามเธอมาติด ๆนับหนึ่งวางโทรศัพท์ของเขาลงที่ตักก่อนจะเหยียบคันเร่งรถเพื่อขับหนีจากเขาออกไปให้ไกลมากที่สุด"จริง ๆ แล้ววันนี้หนึ่งควรจะมีความสุขมาก ๆ ไม่ใช่เหรอรัน" นับหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เธอค่อย ๆ มองกระจกเงาที่สะท้อนไปทางด้านหลัง ซึ่งมีรถของรันเวย์ขับตามมาติด ๆ"ใครก็ได้บอกทีว่ามันไม่จริงใช่ไหม?" นับหนึ่งพยายามหลอกตัวเองไปตลอดทาง"ฉันกำลังอยู่ในฝันร้ายใช่ไหม?" เธอหยิกเข้าที่ท่อนแขนของตัวเองนับหนึ่งออกแรงบิดแขนตัวเองจนมันแ