EP.5 POISON LOVE พิษรัก 🖤
ตอน ไทม์โซน
-ไทม์โซน -
"กูเมาจนเบลอหรือเปล่าวะ?" คลินต์พูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บาร์ของโรงแรมที่ตั้งอยู่ด้านหน้าพอดี
"กูเหมือนเห็นเจ้าสาวรันเวย์วิ่งร้องไห้ออกไปเมื่อกี้" คลินต์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ หลังจากที่เขาดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว
"นับหนึ่งเหรอ?" ไทม์โซนที่ยืนเล่นสนุกเกอร์อยู่ก็วางไม้ลงทันทีและรีบเดินมาดูตรงโต๊ะที่คลินต์นั่งอยู่ทันที
"กูว่าท่าทางไม่ดีเลยว่ะมึง...น่าจะมีเรื่องกัน" วินด์เซอร์เองก็วางไม้สนุกเกอร์ลงและเดินตามมาสมทบด้วยอีกคน
และสิ่งที่ทั้งสามคนเห็นคือเจ้าสาววิ่งออกไปจากโรงแรม และเธอก็ขับรถคันที่เตรียมเอาไว้ในงานแต่งออกไปด้วย ขับออกไปทั้ง ๆ ที่ยังมีโบและป้าย JUST MARRIED ติดห้อยอยู่ที่ท้ายรถไปด้วย
"ฝีมือยัยพิต้าแน่ ๆ" ไทม์โซนรีบวิ่งตามเธอไปทันทีอย่างไม่ต้องคิดเลย
"เห้ยไทม์ กูไปด้วย" วินด์เซอร์รีบเดินตามไปติด ๆ เหลือแต่คลินต์ที่ยังคงดื่มเหล้าและขยำหน้าอกสาวที่นัวกันมาพักใหญ่ ๆ เพราะเขานัวจนได้ที่และเตรียมจะพาเธอขึ้นไปต่อบนห้องแล้ว
"ไอ้เชี่ยคลินต์ นั่งทำเหี้ยอะไรอยู่!!" เพื่อนทั้งสองหันกลับมาตะโกนเรียกคลินต์ที่ด้านนอกของบาร์
"กูขอไปส่งน้องเยลลี่ขึ้นห้องก่อนได้ไหม?" คลินต์บ่น ๆ เพราะเขาไม่ได้แค่เมาอย่างเดียว แต่ลูกชายของเขามันตื่นตัวเต็มที่และพร้อมจะล่อเหยื่อตรงหน้าแล้วจริง ๆ
"ไอ้คลินต์!!" ทั้งสองคนเรียกชื่อเขาอย่างพร้อมเพรียงกัน
"เออ ๆ! มีปัญหาอะไรก็เรียกกู ๆ ...กูควรลงสมัครเป็นนายกสักสมัยดีไหมเนี่ย" เขาบ่น ๆ ก่อนจะดันตัวของสาวหน้าหมวยนมทรงสวย ๆ ลงจากหน้าตักของเขาอย่างอาลัยอาวรณ์ด้วยความเสียดาย
"ขึ้นไปรอคลินต์ที่ห้องนะ....เดี๋ยวรีบกลับมาหาครับ" คลินต์กระซิบข้าง ๆ หูของสาวอกตู้มหุ่น X คนนั้น
เขาวางนามบัตรลงบนโต๊ะทิ้งทวนเอาไว้ ก่อนจะคว้าหยิบสูทและรีบวิ่งตามเพื่อนอีกสองคนไปติด ๆ
- บนรถ -
"เดี๋ยวกูขับเองดีกว่า..กูไม่ค่อยได้ดื่ม" วินด์เซอร์กดรีโมตรถตัวเองทันที ก่อนทั้งคู่จะขึ้นรถกันอย่างรีบเร่ง วินด์เซอร์ขับตรงไปหาคลินต์ที่เดินตามมาทีหลังโดยเอาสูทปิดเป้ากางเกงเดินชักสีหน้ามาแต่ไกล วินด์เซอร์ดริฟต์รถตรงหน้าคลินต์เพื่อย่นระยะทางการเดินของเพื่อนไปในตัว ซึ่งประตูรถก็หยุดตรงหน้าของคลินต์พอดิบพอดี
เขากระชากเปิดประตูขึ้นรถมาก็บ่นต่ออย่างไม่พอใจทันที เพราะลูกชายของเขามันยังแข็งโด่ไม่ยอมลงง่าย ๆ ถ้ามันยังไม่อิ่ม
"รู้แล้วว่าเป็นนักแข่งรถมือหนึ่ง แต่ถ้ารีบมากทำไมไม่ไปเมื่อวานวะ" เขาประชดใส่วินด์เซอร์ไปพลาง ๆ ซึ่งในขณะที่ทุกคนกำลังจะขับออกจากประตูใหญ่ของโรงแรม
พี่ชายของไทม์โซนก็วิ่งออกมาจากโรงแรมแบบติด ๆ กัน แถมเขายังแต่งตัวได้ไม่เรียบร้อยดีเลย รันวิ่งไปคุยอะไรสักอย่างกับพนักงานต้อนรับ ก่อนจะวิ่งตรงมุ่งหน้าไปที่รถของทางโรงแรมที่จอดเอาไว้เพื่อรับส่งแขกที่เข้าพักไปกลับสนามบิน
"เราขับออกไปก่อนเลย เดี๋ยวตามเธอไม่ทัน" ไทม์โซนหันไปบอกกับวินด์เซอร์ทันที เพราะกลัวว่าจะคาดกันกับรถของเจ้าสาว
"เออกูก็คิดอย่างงั้น" วินด์เซอร์พยักหน้ารับก่อนจะเหยียบคันเร่งมุ่งตรงออกจากโรงแรมไป
และด้วยฝีมือการขับรถของวินด์เซอร์ เพียงไม่นานเขาก็สามารถตามทันรถของนับหนึ่งได้จริง ๆ ด้วยความที่รถที่เธอขับออกไปค่อนข้างจะเด่นกว่าคันอื่น ๆ ทั้งโบและทั้งป้ายติดท้ายที่ดูจาก 100 เมตรก็รู้ว่าเป็นรถของบ่าวสาว
"คืนนี้ใครจะรับผิดชอบ ที่กูอดกินเหยื่อเกรดพรีเมียมคนนี้?" คลินต์พูดขึ้นหลังจากที่เขาพยายามข่มลูกชายให้ยอมสงบลงได้
"มึงก็ได้กินของดี ๆ ฟรี ๆ มาตลอดอยู่แล้วเปล่าวะ.. จะบ่นไรนักหนา" ไทม์หันมาตอบกลับคลินต์อย่างไม่คิดอะไร เพราะถึงคลินต์จะบ่นยังไง เขาก็ช่วยทุกครั้งอยู่ดี ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของใครก็ตาม
ตามใบหน้าและลำตัวของทั้งคลินต์กับไทม์เต็มไปด้วยรอยเล็บของยัยพิต้า คู่ขาคนเก่าของพี่รันเวย์ ที่ตั้งใจจะมาพังงานในคืนนี้แต่ถูกสกัดเอาไว้ได้ก่อน
"คนนี้แม่งสวยระดับประเทศ เกือบจะพาขึ้นห้องอยู่แล้วเชียว!" คลินต์ก็บ่นต่ออย่างแอบเสียดายเล็กน้อย เพราะเขาตั้งใจจะฟันเธอให้ได้หลังจากที่เขาเมาได้ที่แล้ว
"เซ็ง ๆ ๆ ๆ ๆ" เขาโวยวายราวกับเด็กที่เอาแต่ใจ เวลาที่อยู่กับเพื่อนที่สนิทเขาก็มักจะเผยธาตุแท้ออกมาจนทุกคนเอือมระอาไปหมดแล้ว
"มึงไม่ได้สนใจเรื่องตำแหน่งเขาหรอก...มึงจะเอาฟรี" ไทม์หันไปมองเพื่อนรักอย่างรู้ทัน
…
"ชิ" คลินต์ถอนหายใจเล็กน้อย
…….
"กูว่ามึงช่วยขับไปขนาบข้าง ๆ รถให้ทีดิ" ไทม์บอกกับวินด์เซอร์ขณะที่พวกเขากำลังขับตามเธอไป ซึ่งเหมือนว่านับหนึ่งจะขับรถเซไปเซมาจนน่าเป็นห่วงมากจริง ๆ
"กูอยากลองคุยกับเธอดู..เผื่อจะใจเย็นลงบ้าง" ไทม์โซนมองรถข้างหน้าอย่างเริ่มกังวลใจ เขาเปิดกระจกฝั่งตัวเองและยื่นหน้าออกไปเพียงเล็กน้อย
"หยุดรถก่อนได้ไหม~" ไทม์เปิดกระจกเอ่ยบอกกับเจ้าสาวที่เอาแต่ร้องไห้ แววตามองตรงไปข้างหน้าแต่ก็ดูเหม่อลอยจนน่าเป็นห่วง
"มันอันตรายมากเลย...เราจอดคุยกันก่อนได้ไหม?" ไทม์พยายามเอ่ยตะโกนออกไปสุดเสียงที่เขามีทว่าเธอไม่กลับไม่ได้ยินมัน
นับหนึ่งยังคงมองไม่เห็นเขาแม้แต่นิดเดียว เธอขับรถตรงไปข้างหน้าอย่างเหม่อลอย มือยังคงกำโทรศัพท์เอาไว้แน่นและร้องไห้ไม่หยุด
"..คือ...ผมอยู่ตรงนี้นะ" ไทม์โซนพยายามเรียกเธอซ้ำ ๆ อยู่แบบนั้น ...
แต่แล้วพระเอกของงานนี้ก็ขับตามมาได้ตรงจังหวะพอดีเป๊ะ ๆ ...
ปี๊น ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงบีบแตรของใครอีกคนดังสนั่น
"จอดรถ จอดรถ! หนึ่งมันอันตรายมากนะ" เสียงของเจ้าบ่าวตะโกนดังข้ามมาจากอีกฝั่งหนึ่ง
"รันอธิบายได้นะหนึ่ง" รันเวย์ตะโกนดังลั่นจนได้ยินมาถึงรถอีกคันที่ขับถัดออกมา
ทุกคนในรถเงียบกริบ ไม่มีใครพูดอะไรต่อจากนั้นเลย หญิงสาวหันไปมองหน้าของเขาก่อนจะ ขับรถพุ่งตรงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงขึ้นเรื่อย ๆ
"ดูเหมือนว่าเจ้าสาวจะได้ยินแค่เจ้าบ่าวนะ" คลินต์นั่งหน้าแดงก่ำด้วยความเมา ๆ เขาเอ่ยพูดขึ้นตามสถานการณ์ตรงหน้าที่เกิดขึ้น
"กูว่าเธอคงรู้เรื่องกิ๊กของพี่มึงแล้วแน่ ๆ" วินด์เซอร์พูดต่ออย่างคาดเดาจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เพราะเจ้าสาวที่เพิ่งจะเข้าหอไปหมาด ๆ คงไม่มีทางขับรถร้องไห้ออกมาแบบนี้แน่ ๆ ถ้าไม่ได้รู้ความจริงว่าเจ้าบ่าวที่แต่งงานด้วยมีผู้หญิงคนอื่นซ่อนเอาไว้
"ก็จริง ความลับมันไม่มีในโลกไง" คลินต์พูดขึ้นอย่างเริ่มรู้สึกถึงสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้ได้
"...เรื่องนี้พี่กูผิดต่อเธอจริง ๆ แหละ" ไทม์เองก็ถอนหายใจก่อนจะค่อย ๆ กดปิดกระจกของฝั่งตัวเองช้า ๆ
"ไง..เราค่อย ๆ ขับตามก็ได้มึง ลองปล่อยให้เขาคุย ๆ กันไปก่อน" ไทม์โซนหันไปพยักหน้ากับวินด์เซอร์ให้ค่อย ๆ ชะลอรถและขับตามแทนที่จะขับขนาบข้างไปเหมือนเดิม
"เรื่องเอากับผู้หญิงมันก็เป็นเรื่องปกติของผู้ชายเปล่าวะ?" คลินต์พูดไปตามความคิดของเขา พร้อมกับเปิดกระจกสูบบุหรี่เมื่อเห็นว่าวินด์เซอร์ขับรถช้าลงกว่าเดิม
"ไม่ปกติ!" ทั้งวินด์เซอร์และไทม์เอ่ยขึ้นพร้อมกันทันที
"แหมไอ้ไทม์ ทีมึงก็เอามาไม่ซ้ำหน้าเหมือนกันแหละ...จะไม่ปกติอะไรวะ?" คลินต์เถียงหลังชนฝาขึ้นมาทันที แต่โชคร้ายที่บนรถคันนี้ไม่มีฟาเรน ทำให้คลินต์จึงดูแปลกแยกในเรื่องความชั่วอยู่เพียงลำพัง
"ที่กูรักสนุกก็เพราะกูยังไม่มีแฟนหรือใครจริงจังด้วยไง" ไทม์อธิบายถึงเหตุผลของตัวเองไป
"ถ้าวันหนึ่งกูคบใครเป็นแฟนจริงจัง...กูก็คงเป็นแบบไอ้วินด์ที่ไม่ไปเอาใครอื่นอีก" ไทม์หันไปพูดกับคลินต์พร้อมกับดึงบุหรี่ในซองจากมือของเขามาจุดสูบไปด้วยอีกคนเพราะเริ่มเครียดหนักขึ้น ๆ
"ไอ้วินด์มันคนแปลกไง" คลินต์พูดขึ้นเบา ๆ
"แล้วทุกวันนี้ไอ้ฟาร์ไม่แปลกรึไง?" วินด์เซอร์ก็เถียงกลับ
"เอาง่าย ๆ มึงลองคิดกลับกันดูดิ ถ้าแฟนมึงไปเอาคนอื่นบ้าง...มึงจะโอเคได้จริง ๆ เหรอ?" วินด์เซอร์ถามกลับไปที่คลินต์ด้วยท่าทีจริงจัง
"แต่กูโอเคนะ..ไม่ซี~" คลินต์ตอบอย่างไม่ใส่ใจอะไร
"เพราะมึงยังไม่เคยรักใครจริงจังไง" วินด์เซอร์พูดขึ้นขณะที่เขาค่อย ๆ เริ่มผ่อนคันเร่งช้าลง ๆ
"เดี๋ยว ๆ กลับมาเรื่องนี้แป๊บ" คลินต์ชี้ไปที่ด้านหน้ารถทันที
"กูว่าพี่ผู้หญิงขับรถไม่ค่อยแข็งนะ....ถ้าพี่มึงขับจี้ ๆ บีบแตรแบบนี้ไปตลอดทางกลัวจะมีอุบัติเหตุนะเว้ย" คลินต์มองไปยังรถสองคันด้านหน้าที่ขับขนาบข้างกันไปเรื่อย ๆ แทบจะชนกันอยู่หลายต่อหลายครั้ง
EP.6 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลมหายใจ"ปกติเธอก็ไม่ค่อยได้ขับรถอยู่แล้ว" ไทม์เม้มปากอย่างกังวลไม่ต่างกัน "เอ้ย ๆ ๆ ระวัง!" คลินต์อุทานขึ้นอย่างเกร็งแทนสองคันด้านหน้าที่เฉี่ยว ๆ กันไปมา ยังโชคดีที่บนถนนไม่ค่อยมีรถคันอื่นมากเท่าไหร่ และพอคันที่ผ่านมาเห็นการขับส่ายไปส่ายมาของสองคันนี้ เขาก็เลี่ยง ๆ ขับแซงไปไม่ก็ขับให้ช้าลงเพราะกลัวอุบัติเหตุ"มึงต้องบอกพี่มึงว่าอย่างขับจี้แบบนั้น ถ้าพี่ผู้หญิงตกใจจะเกิดอุบัติเหตุเอา" วินด์เซอร์ที่ดูสถานการณ์อยู่ก็หันไปบอกกับไทม์ แต่จริง ๆ แล้วไทม์พยายามกดโทรหารันเวย์มาตลอดทางแต่ว่าสายไม่ว่างเลย แต่เขาก็ยังคงกดโทรออกอยู่เรื่อย ๆ "กูว่าโทรศัพท์ไม่ได้อยู่ที่รันว่ะ" ไทม์ตอบอย่างเหนื่อยใจ เขากังวลใจในความปลอดภัยของทั้งคู่มาก ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้รถมุ่งหน้าตรงสู่พัทยา โดยที่ทุกคนยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย คลินต์ที่เมา ๆ อยู่ก็สร่างเมาขึ้นมาในทันทีหลังจากสถานการณ์ตรงหน้าเริ่มตึงเครียดมากขึ้น "กูว่าขับไปปาดเพื่อหยุดรถก่อนดีไหม?" คลินต์ก็พยายามช่วยคิดหาทางหยุดรถของเธอ ที่ขับสะบัดไปสะบัดมาอยู่พักใหญ่แล้ว "มึง แต่เขาผู้หญิงนะ..ถ้าชนกระแทกแรง ๆ จะไม่เป็นไรเหรอวะ
EP.7 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ค้างคาใจ ไทม์ยังคงปั๊มหัวใจเธอต่อไปทั้งน้ำตา เขาเริ่มร้องไห้อย่างหนักมากขึ้น น้ำตาอาบแก้มสองข้าง แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังคงปั๊มหัวใจของเธอต่อไปโดยไม่แม้แต่จะปล่อยมือจากหน้าอกซ้ายของนับหนึ่งเลยแม้สักเสี้ยววินาที"มึงกู้ภัยมาถึงแล้ว...เดี๋ยวก็ต้องหาเฮียเจอแน่ ๆ" คลินต์พูดไปอย่างหอบเหนื่อย เขายังคงบีบนวดขาซ้ายของตัวเองที่เจ็บทรมานเพราะตะคริวขึ้นมาจนถึงด้านบน คลินต์ฝืนยิ้มและพยายามพูดปลอบใจไทม์ไป ทั้ง ๆ ที่ภายในใจคลินต์เริ่มรู้สึกแล้วว่า...พี่ชายของเพื่อนไม่น่าจะรอดแล้ว เพราะเขาจมน้ำหายไปนานมากแล้วจริง ๆไทม์พยักหน้าทั้งน้ำตา เขายังคงก้มทำ CPR ให้กับภรรยาของพี่ชายตัวเองไปอย่างไม่หยุดพัก แม้ว่าตัวเขาเองก็แทบจะหมดแรงแล้ว เพราะไทม์ดำน้ำลึกและงมหาร่างของทั้งคู่อยู่นานมาก ๆ "หายใจสิ...กลับมาก่อนได้โปรด~" เขาพร่ำบอกกับเจ้าสาวของพี่ชายอย่างเสียงสั่น ๆ ไทม์ประสานฝ่ามือแน่นกดลงซ้ำ ๆ ที่หน้าอกของเธอเกือบ ๆ 30 รอบตามอัตราความเร็ว 100-200 ครั้งต่อนาทีได้ เขาเงยหน้ามองไปยังท้องทะเลทั้งน้ำตา เพราะถึงเขาจะเจอพี่สะใภ้แล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเจอพี่ชายตัวเองเลยไทม์ตัดสินใจ
EP.8 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน เจ้าหญิงนิทรา"คุณกำลังบอกว่า... คนไข้ที่ชื่อนับหนึ่งฟื้นแล้วงั้นเหรอ?" เขาถามอีกครั้งอย่างเสียงสั่น ๆ (ตอนนี้ร่างกายของเธอตอบสนองมากขึ้นค่ะ ทางโรงพยาบาลคาดว่าจะมีข่าวดีในเร็ว ๆ นี้ค่ะ จึงรีบโทรมาแจ้งกับญาติของผู้ป่วยก่อน) พยาบาลที่ดูแลนับหนึ่งพูดขึ้นด้วยท่าทีดีใจ"อื้ม ได้... งั้นเดี๋ยวผมจะรีบไป" ไทม์พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยตอบปลายสายไปเพียงเท่านั้น ก่อนจะกดตัดสายไป(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์)"เกิดอะไรขึ้นเหรอลูก...หนูหนึ่งเป็นอะไรหรือเปล่า?" เธอพูดถึงลูกสะใภ้คนโปรดด้วยแววตาที่เป็นห่วงเป็นใย"พยาบาลบอกผมว่า ร่างกายของพี่นับตอบสนองมากขึ้นและเธออาจจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้ครับแม่" ไทม์โซนหันไปอธิบายให้แม่ของเขาฟังพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย "นับว่าเป็นข่าวดีที่สุดในหลาย ๆ เดือนนี้เลยเนาะ" ผู้เป็นแม่ยิ้มออกมาทั้งน้ำตาหลังจากที่ได้รู้ ไทม์โอบกอดแม่ของเขาอย่างปลอบใจอีกครั้ง ตั้งแต่วันที่นับหนึ่งจมน้ำและหยุดหายใจไปพักใหญ่ แม้ว่าไทม์จะพยายามช่วยชีวิตเธออย่างสุดความสามารถของเขาแล้ว แต่สุดท้าย เธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา และนอนแน่นิ่งอยู่นานเกือบ 3 เดือนเต็ม การ
EP.9 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลืมตาตื่นจากฝัน"ก็มันคือหนังสือนิทานนี่ไอรีน ฉันไม่ได้แต่งขึ้นมาเองสักหน่อย" วินด์เซอร์หลุดขำออกมาทันที"ที่นี่ไม่มีเจ้าชายน่ะสิ อาจะทำยังไงดีล่ะวิริน?" ไทม์ตอบหลานรักไปอย่างเอ็นดู"อาไทม์ก็เป็นเจ้าชายให้เธอคนนี้สิคะ" เด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา"วิรินอยากให้เจ้าหญิงฟื้น....มาหากี่ครั้งก็นอนหลับปุ๋ยทุกทีเลย" เธอกระชากปกเสื้ออาไทม์เบา ๆ ตามประสาเด็ก ๆ"อยากให้ตื่นมาเล่นกัน มาเล่นกัน ๆ หนูจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ" เด็กน้อยงอแงไปตามประสา"เรื่องเล่าก่อนนอนมันก็เป็นเพียงแค่นิทานนะลูก ชีวิตจริงไม่มีง่ายไปซะทุกอย่างหรอกนะ" ไอรีนหลุดขำออกมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของลูกสาวตัวเอง แต่เธอก็อธิบายให้เจ้าตัวเล็กฟัง แม้ว่าเธอจะไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมดก็ตาม"ไม่ค่ะ ๆ นิทานคือเรื่องจริง" วิรินเบะปากเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวเข้ากระซิบข้าง ๆ หูอาไทม์ของเธอเบา ๆ"อาไทม์ต้องจุมพิตเธอนะ เธอจะได้ตื่นไงคะ" เธอกระซิบกระซาบและหัวเราะคิกคัก ๆ อยู่พักใหญ่กับอาไทม์ผู้ใจดีของเธอ"ก็ได้ อาจะลองคิดดูก่อนนะ" เขารับปากหลานรักไปอย่างไม่ได้คิดอะไรและหลังจากที่ครอบครัววินด์เซอร์กลับไปได้สักพัก ไ
EP.10 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ชีวิตในวันที่ไร้เธอ"เพราะลมหายใจของพี่ มันคือสิ่งเดียวที่พี่ชายผมต้องการมากที่สุดไง?" ร่างสูงพูดกับเธอด้วยแววตาที่เศร้าและเสียใจไม่แพ้กัน"เขาต้องการให้ฉันมีลมหายใจต่อ?""ทั้ง ๆ ที่เขาคือคนที่ฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็นถึงสองครั้งน่ะเหรอ!" ผู้หญิงที่โชคร้ายร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดถึงแม้ว่าเธอจะหลับไปนานถึงสามเดือน แต่ภาพความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านั้นมันยังอยู่และไม่ได้จางหายไปเลย"เขานอกใจฉัน และเขายังตายเพราะฉันแบบนี้""เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่?" ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บไปทั้งหัวใจเธอโกรธที่เขานอกกายนอกใจ แต่เธอก็เสียใจที่ได้รู้ว่าวันนี้ไม่มีรันเวย์อีกแล้ว...ฝ่ามือหนาวางลงบนไหล่ซ้ายของเธอก่อนจะบีบเบา ๆ ราวกับต้องการที่จะส่งมอบกำลังใจให้กับเธอ"ผมว่าตอนนี้พี่อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะ ทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว" ไทม์โซนพูดกับร่างบางอย่างสงสารเธอจับใจ"นายก็พูดได้สิ นายไม่ได้มาเจอเรื่องแย่ ๆ เหมือนกับที่ฉันเจอนี่" เธอหันไปมองฝ่ามือของเขาทั้งน้ำตา หยดน้ำใส ๆ ไหลอาบลงสองแก้มและหยดลงที่หลังฝ่ามือของไทม์ด้วยเช่นกัน"ฉันไม่อยากอยู่แล้วไทม์ นายเข้าใจไหม?" เธอ
EP.11 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ความจริงที่แสนเจ็บปวด"ก็ได้ แล้วพี่อยากไปเมื่อไหร่ล่ะ?" ไทม์จำต้องรับปากเธอไปอย่างไม่มีทางเลือกอื่น"วันเสาร์ก็ได้ ฉันไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของนาย" นับหนึ่งตอบไปอย่างไม่เรียกร้องอะไรมากนัก เพราะยังไงไทม์ก็คือคนอื่นจะรบกวนเขาก็รู้สึกเกรงใจมากจริง ๆ"ได้สิ งั้นวันเสาร์ตอนเช้าผมมารับพี่นะ" ไทม์เหลือบไปมองเธอเล็กน้อย นับหนึ่งเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้าในยามโพล้เพล้ แสงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้าไปในไม่ช้า ส่วนไทม์ก็แอบมองเธออย่างลืมตัวเช่นกัน"ฉันอยากเข้าบ้านไปพักผ่อนแล้ว นายกลับเลยก็ได้นะ" นับหนึ่งพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะจับที่ข้างรถเข็นของตัวเอง"เดี๋ยวไทม์ช่วยเข็นเข้าไปดีกว่า" ไทม์ลุกขึ้นจากพื้นและเข็นรถให้เธอทันที"ไม่ต้องหรอก" นับหนึ่งเอ่ยปฏิเสธ แต่ทว่าฝ่ามือของเธอมันยังคงสั่น ๆ และไม่มีแรงมากพอจะช่วยเหลือตัวเองได้หมับ! คนตัวสูงโน้มตัวลงคว้ามือของเธอทั้งสองข้างวางลงบนหน้าตัก ก่อนจะก้มลงดึงหินที่ขัดอยู่ใต้ล้อรถเข็นออกให้"…" นับหนึ่งมองดูการกระทำของไทม์อย่างไม่โต้ตอบอะไร เธอไม่ได้จะอวดดีอวดเก่ง แต่เธอแค่ไม่อยากเป็นภาระของใครทั้งนั้นหลังจากที่ไทม์พาเธอเข้ามาส่งถ
EP.12 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน รักษาแผลใจ หลังจากขับรถกลับมาถึงบ้าน ไทม์ที่เห็นว่าเธออ่อนเพลียมากจึงไม่กล้าจะปลุกแต่อย่างใด เขาค่อย ๆ อุ้มร่างบางเดินขึ้นไปส่งเธอที่ห้องนอนทันที โดยมีพยาบาลพิเศษที่เข้ามารับทั้งคู่และช่วยเข็นรถเข็นเดินตามเข้ามาในตัวบ้าน ก่อนที่ไทม์จะกลับออกไป พยาบาลประจำตัวของนับหนึ่งก็รีบวิ่งตามเขามาติด ๆ "คุณไทม์คะ คุณไทม์" เธอเอ่ยเรียกไทม์ด้วยท่าทีร้อนใจ"มีอะไรรึเปล่า?" ไทม์หยุดชะงักและหันกลับไปถามเธอด้วยท่าทีสุภาพ"คุณไทม์อยากจะลองเปลี่ยนพยาบาลดูแลคุณหนึ่งดูไหมคะ?" พยาบาลเอ่ยถามคนตรงหน้าไปตามตรง"ทำไม?" ร่างสูงขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่เข้าใจ"คือดิฉันคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสม และไม่ควรจะได้รับเงินตอบแทนเลยด้วยซ้ำ" เธอก้มหน้าพูดกับไทม์ไปอย่างลำบากใจ"มีปัญหาอะไร บอกมาตามตรงเถอะครับ" ไทม์เอ่ยถามเธอไปตามตรง "คุณนับหนึ่งเป็นคนไข้คนแรกเลย ที่ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองอาจจะเก่งไม่พอที่จะดูแลเธอให้หายกลับมาเป็นปกติได้" พยาบาลเม้มปากแน่นก่อนจะค่อย ๆ อธิบายต่อในมุมของเธอ"แต่หมอบอกว่าอาการโดยรวมเธอไม่ได้แย่ไม่ใช่เหรอ?" ไทม์ขมวดคิ้วอย่างข้องใจ"คือคุณนับหนึ่งเธอ ไม่ยอมให้ฉันรัก
EP.1 POISON LOVE พิษรักตอน หักปีกนางฟ้า03:00 AMณ สนามบินสุวรรณภูมิ"ไหนหนึ่งเคยบอกกับรันว่าจะขอบินแค่ปีเดียวไง?" ชายหนุ่มลูกชายคนโตของเจ้าของสายการบินในไทยเอ่ยขึ้นกับแฟนสาวแอร์โฮสเตสตรงหน้า หลังจากที่พวกเขาจอดรถคุยกันมาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว"หนึ่งยังมีความสุขกับการทำงานอยู่เลยน่ะรัน" นับหนึ่งหันไปมองคนรักของตัวเองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดลึก ๆ ในใจ "แล้วอยู่กับรันหนึ่งไม่มีความสุขเหรอ?" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีน้อยใจ เพราะเขาคบกับเธอมาตั้งแต่สมัยเรียน ซึ่งรวม ๆ แล้วพวกเขาคบกันมานาน 6 ปีกว่าเกือบจะย่างเข้าปีที่ 7 แล้ว"ไม่ใช่นะรันเวย์" นับหนึ่งจับใบหน้าของแฟนหนุ่มเบา ๆ"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ" เธอบีบแก้มของเขาเบา ๆ "รันอยากสร้างครอบครัว อยากมีลูกกับหนึ่งแล้ว" รันเวย์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขาจับฝ่ามือของเธอเอาไว้ก่อนจะจูบอย่างทะนุถนอม"รันอยากมีหนึ่งอยู่ข้าง ๆ ทุกวินาที ไม่ว่าจะตอนที่ตื่นหรือตอนที่นอนหลับ""ไม่อยากอยู่เหงาแบบนี้แล้ว นับวันเรายิ่งเจอกันน้อยลงทุกที ๆ" เขาบ่น เพราะตารางบินที่แน่นของนับหนึ่งทำให้เขาและเธอแทบไม่ได้กลับมาเจอกันที่ไทยเลย "เราหมั้นกันมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่ไ
EP.12 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน รักษาแผลใจ หลังจากขับรถกลับมาถึงบ้าน ไทม์ที่เห็นว่าเธออ่อนเพลียมากจึงไม่กล้าจะปลุกแต่อย่างใด เขาค่อย ๆ อุ้มร่างบางเดินขึ้นไปส่งเธอที่ห้องนอนทันที โดยมีพยาบาลพิเศษที่เข้ามารับทั้งคู่และช่วยเข็นรถเข็นเดินตามเข้ามาในตัวบ้าน ก่อนที่ไทม์จะกลับออกไป พยาบาลประจำตัวของนับหนึ่งก็รีบวิ่งตามเขามาติด ๆ "คุณไทม์คะ คุณไทม์" เธอเอ่ยเรียกไทม์ด้วยท่าทีร้อนใจ"มีอะไรรึเปล่า?" ไทม์หยุดชะงักและหันกลับไปถามเธอด้วยท่าทีสุภาพ"คุณไทม์อยากจะลองเปลี่ยนพยาบาลดูแลคุณหนึ่งดูไหมคะ?" พยาบาลเอ่ยถามคนตรงหน้าไปตามตรง"ทำไม?" ร่างสูงขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่เข้าใจ"คือดิฉันคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสม และไม่ควรจะได้รับเงินตอบแทนเลยด้วยซ้ำ" เธอก้มหน้าพูดกับไทม์ไปอย่างลำบากใจ"มีปัญหาอะไร บอกมาตามตรงเถอะครับ" ไทม์เอ่ยถามเธอไปตามตรง "คุณนับหนึ่งเป็นคนไข้คนแรกเลย ที่ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองอาจจะเก่งไม่พอที่จะดูแลเธอให้หายกลับมาเป็นปกติได้" พยาบาลเม้มปากแน่นก่อนจะค่อย ๆ อธิบายต่อในมุมของเธอ"แต่หมอบอกว่าอาการโดยรวมเธอไม่ได้แย่ไม่ใช่เหรอ?" ไทม์ขมวดคิ้วอย่างข้องใจ"คือคุณนับหนึ่งเธอ ไม่ยอมให้ฉันรัก
EP.11 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ความจริงที่แสนเจ็บปวด"ก็ได้ แล้วพี่อยากไปเมื่อไหร่ล่ะ?" ไทม์จำต้องรับปากเธอไปอย่างไม่มีทางเลือกอื่น"วันเสาร์ก็ได้ ฉันไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของนาย" นับหนึ่งตอบไปอย่างไม่เรียกร้องอะไรมากนัก เพราะยังไงไทม์ก็คือคนอื่นจะรบกวนเขาก็รู้สึกเกรงใจมากจริง ๆ"ได้สิ งั้นวันเสาร์ตอนเช้าผมมารับพี่นะ" ไทม์เหลือบไปมองเธอเล็กน้อย นับหนึ่งเงยหน้ามองไปยังท้องฟ้าในยามโพล้เพล้ แสงตะวันกำลังจะลาลับขอบฟ้าไปในไม่ช้า ส่วนไทม์ก็แอบมองเธออย่างลืมตัวเช่นกัน"ฉันอยากเข้าบ้านไปพักผ่อนแล้ว นายกลับเลยก็ได้นะ" นับหนึ่งพูดเพียงเท่านั้นก่อนจะจับที่ข้างรถเข็นของตัวเอง"เดี๋ยวไทม์ช่วยเข็นเข้าไปดีกว่า" ไทม์ลุกขึ้นจากพื้นและเข็นรถให้เธอทันที"ไม่ต้องหรอก" นับหนึ่งเอ่ยปฏิเสธ แต่ทว่าฝ่ามือของเธอมันยังคงสั่น ๆ และไม่มีแรงมากพอจะช่วยเหลือตัวเองได้หมับ! คนตัวสูงโน้มตัวลงคว้ามือของเธอทั้งสองข้างวางลงบนหน้าตัก ก่อนจะก้มลงดึงหินที่ขัดอยู่ใต้ล้อรถเข็นออกให้"…" นับหนึ่งมองดูการกระทำของไทม์อย่างไม่โต้ตอบอะไร เธอไม่ได้จะอวดดีอวดเก่ง แต่เธอแค่ไม่อยากเป็นภาระของใครทั้งนั้นหลังจากที่ไทม์พาเธอเข้ามาส่งถ
EP.10 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ชีวิตในวันที่ไร้เธอ"เพราะลมหายใจของพี่ มันคือสิ่งเดียวที่พี่ชายผมต้องการมากที่สุดไง?" ร่างสูงพูดกับเธอด้วยแววตาที่เศร้าและเสียใจไม่แพ้กัน"เขาต้องการให้ฉันมีลมหายใจต่อ?""ทั้ง ๆ ที่เขาคือคนที่ฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็นถึงสองครั้งน่ะเหรอ!" ผู้หญิงที่โชคร้ายร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดถึงแม้ว่าเธอจะหลับไปนานถึงสามเดือน แต่ภาพความทรงจำที่เจ็บปวดเหล่านั้นมันยังอยู่และไม่ได้จางหายไปเลย"เขานอกใจฉัน และเขายังตายเพราะฉันแบบนี้""เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่?" ร่างบางร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บไปทั้งหัวใจเธอโกรธที่เขานอกกายนอกใจ แต่เธอก็เสียใจที่ได้รู้ว่าวันนี้ไม่มีรันเวย์อีกแล้ว...ฝ่ามือหนาวางลงบนไหล่ซ้ายของเธอก่อนจะบีบเบา ๆ ราวกับต้องการที่จะส่งมอบกำลังใจให้กับเธอ"ผมว่าตอนนี้พี่อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะ ทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว" ไทม์โซนพูดกับร่างบางอย่างสงสารเธอจับใจ"นายก็พูดได้สิ นายไม่ได้มาเจอเรื่องแย่ ๆ เหมือนกับที่ฉันเจอนี่" เธอหันไปมองฝ่ามือของเขาทั้งน้ำตา หยดน้ำใส ๆ ไหลอาบลงสองแก้มและหยดลงที่หลังฝ่ามือของไทม์ด้วยเช่นกัน"ฉันไม่อยากอยู่แล้วไทม์ นายเข้าใจไหม?" เธอ
EP.9 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลืมตาตื่นจากฝัน"ก็มันคือหนังสือนิทานนี่ไอรีน ฉันไม่ได้แต่งขึ้นมาเองสักหน่อย" วินด์เซอร์หลุดขำออกมาทันที"ที่นี่ไม่มีเจ้าชายน่ะสิ อาจะทำยังไงดีล่ะวิริน?" ไทม์ตอบหลานรักไปอย่างเอ็นดู"อาไทม์ก็เป็นเจ้าชายให้เธอคนนี้สิคะ" เด็กน้อยพูดอย่างไร้เดียงสา"วิรินอยากให้เจ้าหญิงฟื้น....มาหากี่ครั้งก็นอนหลับปุ๋ยทุกทีเลย" เธอกระชากปกเสื้ออาไทม์เบา ๆ ตามประสาเด็ก ๆ"อยากให้ตื่นมาเล่นกัน มาเล่นกัน ๆ หนูจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ" เด็กน้อยงอแงไปตามประสา"เรื่องเล่าก่อนนอนมันก็เป็นเพียงแค่นิทานนะลูก ชีวิตจริงไม่มีง่ายไปซะทุกอย่างหรอกนะ" ไอรีนหลุดขำออกมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีจริงจังของลูกสาวตัวเอง แต่เธอก็อธิบายให้เจ้าตัวเล็กฟัง แม้ว่าเธอจะไม่อาจเข้าใจได้ทั้งหมดก็ตาม"ไม่ค่ะ ๆ นิทานคือเรื่องจริง" วิรินเบะปากเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวเข้ากระซิบข้าง ๆ หูอาไทม์ของเธอเบา ๆ"อาไทม์ต้องจุมพิตเธอนะ เธอจะได้ตื่นไงคะ" เธอกระซิบกระซาบและหัวเราะคิกคัก ๆ อยู่พักใหญ่กับอาไทม์ผู้ใจดีของเธอ"ก็ได้ อาจะลองคิดดูก่อนนะ" เขารับปากหลานรักไปอย่างไม่ได้คิดอะไรและหลังจากที่ครอบครัววินด์เซอร์กลับไปได้สักพัก ไ
EP.8 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน เจ้าหญิงนิทรา"คุณกำลังบอกว่า... คนไข้ที่ชื่อนับหนึ่งฟื้นแล้วงั้นเหรอ?" เขาถามอีกครั้งอย่างเสียงสั่น ๆ (ตอนนี้ร่างกายของเธอตอบสนองมากขึ้นค่ะ ทางโรงพยาบาลคาดว่าจะมีข่าวดีในเร็ว ๆ นี้ค่ะ จึงรีบโทรมาแจ้งกับญาติของผู้ป่วยก่อน) พยาบาลที่ดูแลนับหนึ่งพูดขึ้นด้วยท่าทีดีใจ"อื้ม ได้... งั้นเดี๋ยวผมจะรีบไป" ไทม์พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับเอ่ยตอบปลายสายไปเพียงเท่านั้น ก่อนจะกดตัดสายไป(จบบทสนทนาทางโทรศัพท์)"เกิดอะไรขึ้นเหรอลูก...หนูหนึ่งเป็นอะไรหรือเปล่า?" เธอพูดถึงลูกสะใภ้คนโปรดด้วยแววตาที่เป็นห่วงเป็นใย"พยาบาลบอกผมว่า ร่างกายของพี่นับตอบสนองมากขึ้นและเธออาจจะฟื้นในเร็ว ๆ นี้ครับแม่" ไทม์โซนหันไปอธิบายให้แม่ของเขาฟังพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย "นับว่าเป็นข่าวดีที่สุดในหลาย ๆ เดือนนี้เลยเนาะ" ผู้เป็นแม่ยิ้มออกมาทั้งน้ำตาหลังจากที่ได้รู้ ไทม์โอบกอดแม่ของเขาอย่างปลอบใจอีกครั้ง ตั้งแต่วันที่นับหนึ่งจมน้ำและหยุดหายใจไปพักใหญ่ แม้ว่าไทม์จะพยายามช่วยชีวิตเธออย่างสุดความสามารถของเขาแล้ว แต่สุดท้าย เธอก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา และนอนแน่นิ่งอยู่นานเกือบ 3 เดือนเต็ม การ
EP.7 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ค้างคาใจ ไทม์ยังคงปั๊มหัวใจเธอต่อไปทั้งน้ำตา เขาเริ่มร้องไห้อย่างหนักมากขึ้น น้ำตาอาบแก้มสองข้าง แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังคงปั๊มหัวใจของเธอต่อไปโดยไม่แม้แต่จะปล่อยมือจากหน้าอกซ้ายของนับหนึ่งเลยแม้สักเสี้ยววินาที"มึงกู้ภัยมาถึงแล้ว...เดี๋ยวก็ต้องหาเฮียเจอแน่ ๆ" คลินต์พูดไปอย่างหอบเหนื่อย เขายังคงบีบนวดขาซ้ายของตัวเองที่เจ็บทรมานเพราะตะคริวขึ้นมาจนถึงด้านบน คลินต์ฝืนยิ้มและพยายามพูดปลอบใจไทม์ไป ทั้ง ๆ ที่ภายในใจคลินต์เริ่มรู้สึกแล้วว่า...พี่ชายของเพื่อนไม่น่าจะรอดแล้ว เพราะเขาจมน้ำหายไปนานมากแล้วจริง ๆไทม์พยักหน้าทั้งน้ำตา เขายังคงก้มทำ CPR ให้กับภรรยาของพี่ชายตัวเองไปอย่างไม่หยุดพัก แม้ว่าตัวเขาเองก็แทบจะหมดแรงแล้ว เพราะไทม์ดำน้ำลึกและงมหาร่างของทั้งคู่อยู่นานมาก ๆ "หายใจสิ...กลับมาก่อนได้โปรด~" เขาพร่ำบอกกับเจ้าสาวของพี่ชายอย่างเสียงสั่น ๆ ไทม์ประสานฝ่ามือแน่นกดลงซ้ำ ๆ ที่หน้าอกของเธอเกือบ ๆ 30 รอบตามอัตราความเร็ว 100-200 ครั้งต่อนาทีได้ เขาเงยหน้ามองไปยังท้องทะเลทั้งน้ำตา เพราะถึงเขาจะเจอพี่สะใภ้แล้ว แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะเจอพี่ชายตัวเองเลยไทม์ตัดสินใจ
EP.6 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ลมหายใจ"ปกติเธอก็ไม่ค่อยได้ขับรถอยู่แล้ว" ไทม์เม้มปากอย่างกังวลไม่ต่างกัน "เอ้ย ๆ ๆ ระวัง!" คลินต์อุทานขึ้นอย่างเกร็งแทนสองคันด้านหน้าที่เฉี่ยว ๆ กันไปมา ยังโชคดีที่บนถนนไม่ค่อยมีรถคันอื่นมากเท่าไหร่ และพอคันที่ผ่านมาเห็นการขับส่ายไปส่ายมาของสองคันนี้ เขาก็เลี่ยง ๆ ขับแซงไปไม่ก็ขับให้ช้าลงเพราะกลัวอุบัติเหตุ"มึงต้องบอกพี่มึงว่าอย่างขับจี้แบบนั้น ถ้าพี่ผู้หญิงตกใจจะเกิดอุบัติเหตุเอา" วินด์เซอร์ที่ดูสถานการณ์อยู่ก็หันไปบอกกับไทม์ แต่จริง ๆ แล้วไทม์พยายามกดโทรหารันเวย์มาตลอดทางแต่ว่าสายไม่ว่างเลย แต่เขาก็ยังคงกดโทรออกอยู่เรื่อย ๆ "กูว่าโทรศัพท์ไม่ได้อยู่ที่รันว่ะ" ไทม์ตอบอย่างเหนื่อยใจ เขากังวลใจในความปลอดภัยของทั้งคู่มาก ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้รถมุ่งหน้าตรงสู่พัทยา โดยที่ทุกคนยังไม่สามารถทำอะไรได้เลย คลินต์ที่เมา ๆ อยู่ก็สร่างเมาขึ้นมาในทันทีหลังจากสถานการณ์ตรงหน้าเริ่มตึงเครียดมากขึ้น "กูว่าขับไปปาดเพื่อหยุดรถก่อนดีไหม?" คลินต์ก็พยายามช่วยคิดหาทางหยุดรถของเธอ ที่ขับสะบัดไปสะบัดมาอยู่พักใหญ่แล้ว "มึง แต่เขาผู้หญิงนะ..ถ้าชนกระแทกแรง ๆ จะไม่เป็นไรเหรอวะ
EP.5 POISON LOVE พิษรัก 🖤ตอน ไทม์โซน-ไทม์โซน -"กูเมาจนเบลอหรือเปล่าวะ?" คลินต์พูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่บาร์ของโรงแรมที่ตั้งอยู่ด้านหน้าพอดี"กูเหมือนเห็นเจ้าสาวรันเวย์วิ่งร้องไห้ออกไปเมื่อกี้" คลินต์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ หลังจากที่เขาดื่มไปหลายต่อหลายแก้ว"นับหนึ่งเหรอ?" ไทม์โซนที่ยืนเล่นสนุกเกอร์อยู่ก็วางไม้ลงทันทีและรีบเดินมาดูตรงโต๊ะที่คลินต์นั่งอยู่ทันที"กูว่าท่าทางไม่ดีเลยว่ะมึง...น่าจะมีเรื่องกัน" วินด์เซอร์เองก็วางไม้สนุกเกอร์ลงและเดินตามมาสมทบด้วยอีกคน และสิ่งที่ทั้งสามคนเห็นคือเจ้าสาววิ่งออกไปจากโรงแรม และเธอก็ขับรถคันที่เตรียมเอาไว้ในงานแต่งออกไปด้วย ขับออกไปทั้ง ๆ ที่ยังมีโบและป้าย JUST MARRIED ติดห้อยอยู่ที่ท้ายรถไปด้วย"ฝีมือยัยพิต้าแน่ ๆ" ไทม์โซนรีบวิ่งตามเธอไปทันทีอย่างไม่ต้องคิดเลย"เห้ยไทม์ กูไปด้วย" วินด์เซอร์รีบเดินตามไปติด ๆ เหลือแต่คลินต์ที่ยังคงดื่มเหล้าและขยำหน้าอกสาวที่นัวกันมาพักใหญ่ ๆ เพราะเขานัวจนได้ที่และเตรียมจะพาเธอขึ้นไปต่อบนห้องแล้ว"ไอ้เชี่ยคลินต์ นั่งทำเหี้ยอะไรอยู่!!" เพื่อนทั้งสองหันกลับมาตะโกนเรียกคลินต์ที่ด้านนอกของบาร์"กูขอไปส่ง
EP.4 POISON LOVE พิษรัก 🖤 ตอน ความเจ็บปวดนับหนึ่งกำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น เธอสูดลมหายใจเข้าเพื่อรวบรวมความกล้าอีกครั้ง ก่อนจะกดอันบล็อกชื่อของผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นครบทุกไลน์ที่รันเวย์ตั้งใจบล็อกเพื่อหลบซ่อนเธอเอาไว้บรื้นนน~ เธอยังคงขับรถตรงไปอย่างไร้ซึ่งจุดหมายปลายทางอื่นเธอรู้สึกสับสนไปหมดเลย เรื่องจริงคืออะไรแล้วผู้หญิงคนนั้นคือใครกันแน่สิ่งที่เธอพูดมามันจริงไหมปี๊น ปี๊น ปี๊นนนนน เสียงบีบแตรลากยาวดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ ซึ่งคันที่ขับตามมาติด ๆ ก็คือรถของทางโรงแรมและคนขับก็คือ รันเวย์ ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วย เขาพยายามขับแทรกขับเบียดรถคันอื่น ๆ เพื่อตามเธอมาติด ๆนับหนึ่งวางโทรศัพท์ของเขาลงที่ตักก่อนจะเหยียบคันเร่งรถเพื่อขับหนีจากเขาออกไปให้ไกลมากที่สุด"จริง ๆ แล้ววันนี้หนึ่งควรจะมีความสุขมาก ๆ ไม่ใช่เหรอรัน" นับหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เธอค่อย ๆ มองกระจกเงาที่สะท้อนไปทางด้านหลัง ซึ่งมีรถของรันเวย์ขับตามมาติด ๆ"ใครก็ได้บอกทีว่ามันไม่จริงใช่ไหม?" นับหนึ่งพยายามหลอกตัวเองไปตลอดทาง"ฉันกำลังอยู่ในฝันร้ายใช่ไหม?" เธอหยิกเข้าที่ท่อนแขนของตัวเองนับหนึ่งออกแรงบิดแขนตัวเองจนมันแ