Prologue

Umiiyak, naglalakad sa kawalan at madilim na parte ng kalsada si Tatiana. Hindi niya alam kung saan siya paroroon dahil sa bigat at sakit na nararamdaman niya.

Pinaglaruan, pinagpustahan lamang siya ng mga kaibigan ng kaniyang nobyo. She's stupid and fool para maniwala sa mabulaklak na salita ng kaniyang boss. Nagpadala siya sa mga halik at sa mga haplos ni Aslan.

"Tangina!" mura niya. "Ang tanga mo, Tatiana. Kung bakit naman kasi naakit ka sa mabulaklak na bibig ng gagong iyon." Inis na singhal niya sa kaniyang sarili. "Mas malupit pa, ibinigay mo ang sarili mo sa lalaking hindi naman pala sinsero sa mga pinapakita niya. Ang laki mong tanga, Tatiana."

Huminto siya sa paglalakad at hindi man lang niya namalayan na bubuhos ang malakas na ulan. Napatawa na lamang siya ng mapakla, naglakad siya sa gitna ng ulan. Hindi inalintana ang lamig at basa nitong katawan.

Nasa gilid ito ng kalsada at isang sasakyan ang huminto sa tabi niya. Nagtuloy-tuloy siyang naglakad at walang pakialam sa lalaking tumatawag sa pangalan niya.

Hahakbang na siyang muli nang may humigit sa kaniyang braso kaya tuluyan siyang napaharap rito. Tumalim ang kaniyang tingin at nakaramdam siyang muli ng galit nang makita si Aslan na basa na rin dahil sa ulan.

"I'll take you home, Tatiana and let's talk!" Matigas na usal ni Aslan at hinila siya patungo sa sasakyan nito.

Nagpumiglas si Tatiana. "Huwag mo akong hawakan, Mr. Lewis! Wala na tayong dapat pag-usapan!" sigaw niya sa lalaki.

"I-uuwi kita sa ayaw at sa gusto mo, Ms. Morgan." malamig na sambit ni Aslan.

Hindi halata ang mga luhang dumadaloy sa mata ni Tatiana dahil sa ulan. "Para saan pa, Aslan? Pinaglaruan mo na ako, nakuha mo na ang pagkababae ko, ano pa ba ang kailangan nating pag-usapan? Ano gusto mo pang umisa? Hindi ka ba nakontento?" Nangunguyam na tanong nito sa lalaki.

"Putangina, Tatiana!"

"Putangina mo rin, Aslan!" sigaw niya pabalik. "Ang sakit lang Aslan, kasi nagpakatanga at nagpatangay ako sa mabulaklak mong salita. Totoo nga ang sabi nila, kaya walang nagmamahal sa iyo dahil wala kang kwentang tao." sabi ni Tatiana at marahas na inagaw ang kaniyang braso mula sa pagkakahawak ni Aslan.

Tumalikod siya at itinuloy ang paglalakad ngunit muli na naman siyang hinabol ni Aslan kaya sinampal niya ito ng magkabilaan.

"Stop pretending that you're in love nor concern at me," Tatiana's voice cracked, "you choose to play my feelings. Then, well played, Mr. Lewis. You had my virginity but don't expect me to forgive you," she uttered coldly. "You're a heartless and arrogant man without balls, anyway."