Chapter 5

"Bastos mo naman, Mr. Lewis," Tatiana sarcastically uttered when she felt Aslan touch her butt.

Tumawa lamang si Aslan. "Ang bastos, naghuhubad, Tatiana." Giit niya.

Inis na umirap si Tatiana sa kaniyang amo. Umagang-umaga at talagang maaga pa siya nito pinapasok sa kompanya. Pasado alas sais nang makarating siya sa building at siya lamang ang empleyado na naroon maging ang amo niyang arogante.

"Ganoon rin iyon, sir. Gusto mo kasuhan kita?" Nananakot na sambit niya. "Sexual harassment, kulong ka naman panigurado."

"I'm not gonna go in jail, woman. Do you want other man to touch you?" May bahid ng inis sa boses at sa tanong ni Aslan. "Pabor pa sa akin ang hawakan ka kaysa ang ibang lalaki." Bulong niya na hindi masyadong narinig ni Tatiana.

"What did you say? Anong pabor sa iyo?" Nanghahamon na tanong niya.

Nasa likod ni Tatiana si Aslan, dikit ang kanilang katawan at ramdam niya ang tumatayong saging ng kaniyang amo na tumutumbok sa kaniyang pwetan.

"Pabor sa akin na ganito kita i-trato," saad niya gamit ang malanding boses.

Kunot-noong siniko ni Tatiana ang kaniyang boss dahilan para mapaaray ito.

"Ulol! Huwag ako, Mr. Lewis." Banta niya. "Humanap ka ng ibang lalandiin at putahe na gusto mong tikman, huwag ang tilapya ko." Malamig na sambit niya.

Napatawa nang tuluyan si Aslan. Humagikgik pa ito dahil sa pagkakabanggit ni Tatiana sa kung anong gusto niyang ipahiwatig.

"Hindi ko naman gustong tikman ang ibang putahe, gusto ko 'yong sa iyo lang." Pilyong usal nito sa sekretarya.

Inirapan siya ni Tatiana. "Mr. Lewis, trabaho ang ipinunta ko rito, hindi maging kaladkarin ng mapaglarong katulad mo."

Nabuhay si Tatiana ng matagal na panahon na may dignidad at prinsipyo. Na kahit anong trabaho ang pasukin niya, magpakahirap o mapagod man siya, hindi papasok sa utak niya ang prinsipyong kailangan niyang ipagpalit ang dignidad para mabuhay.

Siya ang tipo ng isang babae na kahit hindi siya kumain sa mamahaling restaurant, magkaroon ng damit na mamahalin basta hindi lang matapakan ang dignidad niya.

"Wanna know why I hired you?" Aslan smirks at her.

"Why, Mr. Lewis? Why did you hire me if you just want someone to get in your pants, sucking and pleasuring you?" Mapanghusgang tanong nito sa kaniyang boss. "You maybe my boss but you don't have the right to compare me with those women who wanted to bed you."

Malamig ang tingin ni Tatiana sa kaniyang amo. Walang mababakas na ekspresyon sa mukha nito. Natigilan si Aslan sa kaniyang mga sinabi at lumayo ito sa kaniya.

"I hired you just because you have that freaking personality. I hired you because you are the one I wanted to deal with, Ms. Morgan." Malamig na sagot nito. "I didn't hire you just to be my bed warmer..."

Tinaasan siya ng kilay ni Tatiana. "Baka maaari na akong lumabas, sir?" Sabi nito at sabay tingin sa relo niya. "Malapit na office hour at ayaw ko naman na may masabi ang mga kasamahan ko kung bakit maaga akong narito sa opisina mo." Mahabang litanya niya.

"It's my company, just so you know?" He winks at her that make Tatiana rolled her eyes.

"Oh, well. Perks of being a billionaire," pailing-iling na sabi nito. "Makapangyarihan kaya nagiging arogante."

Nagdilim ang paningin ni Aslan sa sinabi nito. "Bawiin mo ang sinabi mo, Ms. Morgan. Lahat ng mayroon ako ngayon, pinaghirapan ko ito."

Aslan Yael Lewis, 25 years old magnate in the business industry. He graduated Magna Cumlaude at Ateneo De Manila University with the degree of BS Engineering at kumuha pa ito ng degree niya sa Business Marketing para magpatayo ng sarili niyang kompanya. Mayaman na siya simula't sapul ngunit kahit sentimo wala siyang hiningi sa magulang niya noong nagsimula siyang mag-aral sa kolehiyo. Naghanap siya ng trabaho para buhayin ang sarili niya na hindi humihingi ng pera sa magulang.

Siya lang ang bukod tanging businessman na marami nang naipundar sa loob ng dalawang taon. Para saan pa at isa rin siyang sikat na inhinyero sa ibang bansa ngunit nakabase ang trabaho niya sa Pilipinas. Kung kaya ay hindi maipagkakaila na maraming naghahabol sa kaniya ngunit sa pagiging mapaglaro nito sa babae, malabong magkaroon siya ng tunay na pag-ibig.

"Ano naman ang babawin ko? May kasalanan ba ako?" Sarkastikong usal ni Tatiana. "Baka nakakalimutan mo, sir ikaw ang nambastos sa akin, ibinabalik ko lang ang ginawa mo."

Napahinga nang malalim si Aslan. Wala na siyang nagawa kung hindi ang hindi na lang sumbatan ang sinabi ng kaniyang sekretarya. Tama naman ito dahil siya mismo ang nambastos sa kaniya ngunit dapag igalang pa rin siya dahil ito ang may-ari ng kinatatapakan niya.

"Gusto kong bastusin mo ako sa ibang paraan, Tatiana." Makahulugang usal nito at ngumisi. "Kung lalabas ka ng pintuan, puwede ba labasan rin ako sa iyo?"

Inis na hinampas ni Tatiana ang lamesa ni Aslan. Namumula ang kaniyang palad at ramdam niya ang hapdi niyon dahil sa malakas na pagtampal niya ngunit ininda lamang niya iyon.

"Sir, lumaki akong puro kamunduhan ang nasa paligid, pero hindi ko ipamimigay ang dignidad na natitira para sa sarili ko... para lang sa kagustuhan mo at pansamantalang kaligayahan mo." Mahina at puno ng dangal na usal ni Tatiana bago tinalikuran si Aslan palabas ng opisina nito.

Nagtaka naman ang mga kapwa empleyado niya kung bakit siya naroon sa opisina ng kaniyang amo. Hindi rin maganda ang aura ng kaniyang mukha mula nang lumabas ito sa opisina ni Aslan.

"What happened, Tatiana? Bakit ka pinatawag?" Tanong ng isang kasamahan niyang lalaki.

Binalingan niya ito nang tingin ngunit iniwas rin iyon nang maalala ang sinabi ni Aslan sa kaniya noong nakaraan. 

"Nothing, just go back to your place, please." Pakiusap niya rito. "Walang nangyari kaya ayos lang ako. Salamat sa concern."

Bumalik naman agad ang katrabaho nito sa kaniyang upuan. Matapos ang pagiging absent minded niya, tumungo siya at dahil nakaramdam siya ng gutom ngunit ininda niya iyon dahil may kailangan pa siyang ibigay sa amo niyang baliw.

Kumatok ito sa pintuan ni Aslan at binuksan iyon. Diretso lamang ang lakad niya, nabusisi naman na niyang maayos ang papel na hawak niya bago ilapag iyon sa lamesa ni Aslan.

Ramdam niya ang bawat titig nito. Napairap siya at hindi hinayaan na magtagpo ang kanilang mga mata.

"Staring is rude, Mr. Lewis," asik niya rito.

Narinig niya itong bumuntong hininga at may ibinubulong sa hangin ngunit wala naman siyang maintindihan kaya inangat niya ang tingin rito at nabigla siya sa kung paano siya titigan ng kaniyang boss.

"Tinititigan pa lang kita, Tatiana, naninigas na ako at nasisikipan. Paano na lang kaya kung ikaw ang tumitig sa akin, edi tumatayo na at saludong saludo na?" Bulgar ang mga salitang binanggit nito at alam ni Tatiana ang ibig sabihin ng kaniyang boss.

"Kung tumitigas ang saging, isampal mo sa mga babae mo, huwag mo sa akin sabihin." Inirapan niya ito at tumalikod pero napaharap rin agad sa kaniya. "O baka naman ihahanap pa kita ng babaeng papasukan niyang saging mo?"