Maria Flor Ashby's POV
When I heard my alarm clock rang ay bumangon na ako at namili ng susuotin saka pumasok sa banyo.
I don't have any plan for today as a gangster; I will just do the normal chores such as shopping and cleaning.
I took half an hour to bathe and started wearing clothes after. I held the wristwatch over my side table and wore my shirt while walking downstairs.
This is my condominium, and apparently, I'm living here alone. The mere fact was I was alone for almost 5 years. I don't have parents, and I don't want to be with my relatives either; they're greedy.
They were the reason why I would rather be alone.
Kinuha ko na ang susi at sumakay sa kotse nang may maalala ako bigla.
Oo nga pala!
Ang sabi ko ay ikukuwento ko ang about sa amin. Well, just a summary lang kung paano kami nabuo at kung bakit kami nasa sitwasyong ito.
A/N: ***** this means Flashback or old thoughts.
*******
Bata pa lamang ay magkakaibigan na kami, pati ang mga magulang namin ay mga business partners. Nagkataong sa iisang school kami nag-aaral kaya mas napalalim ang pagsasamahan namin.But since then, alam na namin na ang buhay ng bawat isa ay sakop na ng Dark Queen's Mafia. Our parents were all part of Mafias, matagal nang panahon na buo ang DQM. Nagpasa-pasa ito sa next generations, kaya hindi ko sinisisi ang mga parents ko na napasok ako sa ganitong klaseng pamumuhay.
Hinasa kami simula bata pa lamang at dahil inborn sa amin ang pagiging mandirigma naging madali lang sa amin na matutuhan ang lahat ng bagay. Doing missions, killing targets using guns, and knives, and doing illegal stuffs.
*****
Kinuha ko ang isang sausage in can saka binasa ang description. Nandito na ako sa section ng mga can goods. Mahilig ako sa mga easy to cook na pagkain, dahil ako lang naman ang kakain.
*****
Let's start with Maricris Grainer, siya ay isang Professional Teacher. Pangarap niya kasi ang makapagturo sa isang prestigious school, kung saan nakamit niya na ngayon. She's with her boyfriend na si Kristoffer Brooks, isa ring member sa Mafia Group, ang Seuss.Next one, Si Diana O'Brien. Isang successful businesswoman. May-ari ng O'Brien's Company, isa sa mga pinakasikat na pagawaan ng mga ammunitions namely guns, swords, knives, and etc. Sa sobrang successful nga ng negosyo niya ay pati ang export and import sa ibang bansa ay sakop na nila.
*****"5, 600 po ma'am." Tumango ako sa cashier saka iniabot ang 6,000.
Sa tagal at pagiging busy sa DQM ay nakaliligtaan ko na ang mag-grocery at bilhin ang mga kailangan ko sa bahay kaya when I have time to do my responsibility for myself, sinusulit ko na lahat-lahat.
Bitbit ko sa magkabilang kamay ang mga plastics na aking pinamili. Tinungo ko agad ang parking lot nang makalabas sa supermarket para mai-mount na ito sa loob 'non. Medyo mabigat din kasi itong bitbitin.
Nang makarating ako at mailagay ang lahat ng pinamili sa backseat ay naramdaman ko sa aking tagiliran ang isang nguso ng baril. Sa tagal ko na sa trabahong ito, bawat hugis at parte ng isang baril ay alam na alam ko na.
Huminga ako ng malalim saka pumikit nang mariin.
I'm doomed.
Analyn Custer's POV
"Eloi, nakasapatos ka pa! Nadudumihan yung sofa." Saway ko kay Eloi nang tumalon ito sa tabi ko nang makapasok sa mansyon namin.
"Sus, ang arte. Ibibili pa kita niyan ng marami eh." Ngumuso na lang ako at hindi na nagsalita pa. Muli ko namang ibinaling ang tingin sa aking laptop at hindi na ito pinansin.
Halos idikit ko naman ang aking mata habang patuloy sa pag-scroll sa laptop.
'Arel Zcirem (Zayrem) Ferguson is in a relationship.'
Sh*t!
"Ano ba 'yan?" Mabilis kong pinindot ang ibang tab para hindi makita ni Eloi ang ginagawa ko.
"W-wala, tumitingin lang ako ng mga bagong fashion trends."
"Weh? Ikaw!? Kailan ka pa nahilig diyan!" Inagaw niya sa akin yung mouse at titingnan na sana yung mga tabs sa browser nang biglang pumasok sa bahay si Diana.
"E yow, girls!" Masaya nitong bati. "Hi, tito," bati niya rin kay Dad na bumababa sa hagdan na may dalang briefcase.
Ngumiti si Dad sa amin, kaya naglakad ako papalapit sa kanya. "Aalis ka na Dad?" Tanong ko.
"Maaga ang flight ko papunta sa Iran."
"Tito! Saan ka pupunta? Sama mo na si Ana," pang-aasar sa akin ni Eloi matapos mapansin din si Daddy.
"Ayaw nga eh, sige may hinahabol pa kasi akong flight mga Ija."
"Yes! Tito. Pasalubong ha," habol din ni Diana kaya kiniss ko na si daddy sa cheek bago tuluyang magpaalam sa kanya.
"Okay, take care girls."
Naiwan yung dalawa sa loob habang hinatid ko naman si Dad sa pintuan. Nakatapat na rito ang kotseng sasakyan niya para ihatid siya sa airport.
"Be a good girl, anak." Aniya nito habang nakabukas ang bintana ng kotse.
"Yes, Dad. I will."
Ngumiti ako at kumaway na nang umalis na ang kotse nito kaya naman nang hindi ko na ito matanaw ay pumasok na ulit ako sa bahay.
Napaawang naman ang bibig ko nang biglang ngayon ay dumami na kami sa loob ng bahay.
"Hoy! Talline at Maricris, saan kayo dumaan?" Tanong ko sa kanila.
Katabi na sila ngayon ni Eloi at Diana sa sofa habang pinapakialaman ang lap--- gosh! Yung laptop ko!!
"Aba, Ana. Tama ba namang iin-stalk si Zcirem?"
"Taken naman na."
"Ouch 'yon, pero hindi naman kagandahan yung babae, feelingera lang kaya nagmukha."
"Walang forever kaya maghihiwalay rin 'to, huwag kang mag-aalala." Samu't sari nilang komento habang patuloy sa pagbubuklat.
Nakalimutan kong iniwan ko nga pala 'yon.
Hindi na lang ako umimik at tahimik na naupo sa gilid nila.
"Mukha namang hindi siya masaya."
"Aya! Ang panget naman nung babae rito."
"Wala pa lang taste si Zcirem, Ana."
"Tsk, b*tch."
Pamaya-maya ay iniangat ko ang aking ulo saka tumingin sa kanila nang abutan ko ang mga itong pinagmamasdan ako. Tumahimik sila at parang inaabangan ang aking magiging reaction.
Masakit.
"Gago na 'yon!" Biglang sigaw ni Diana.
"Amputs him! Jerk.." Inis na singhal naman ni Maricris.
Umiling iling naman si Talline saka umiwas ng tingin. "Moron."
"Abnormal na Ferguson 'yon. Pasasabugan ko sa mukha 'yun sa oras na makita ko." Nakakuyom na gigil na sabi ni Eloi.
Tahimik lang ulit ako habang nagmamasid sa kanila na ngayon ay naging tahimik nanaman.
Grabe, ang sakit.
Sabi niya, hihintayin niya ako kapag hindi na ako naguguluhan, babalik siya. Kaya lang naman ako umalis ay dahil sa hindi ko masabi ang totoo na isa akong mafia member.
Na kumikitil ng buhay ng mga tao.
He said he would wait for me. He will be there after the storm, after this f*cking chaos.
But then, he didn't.
-----------
NEXT CHAPTER: PROBLEMS
Diana Rose O'Brien's POV"Uyy, magsalita naman kayo. Okay ako." Aniya ni Ana sa amin, habang nanggigilid na ang mga luha.Walang sumagot sa amin ni isa, nadagdagan pa ang Pinky gangsters pati si Wencie ay dumating na kanina lang, so si Maria lang ang kulang.Nakaupo kaming lahat sa living room ng mansyon nila Ana na parang pinagbagsakan ng langit at lupa."Uyyyy, o-okay lang ako." Pare-pareho kaming napabuntong hininga at nilapitan si Ana na naiyak na nang tuluyan."Okay lang naman sa akin yung nangyari. Hindi n-naman kasi kami, medyo masakit lang t-talaga." Muli nitong iyak.I couldn't blame her, she loves Zcirem for almost a decade, and no one knows when she would stop loving him. Yes, we're in a mafia group, pero uso pa rin naman ang mga mutual understanding status syempre.Tulad ninyo mutual sa feeling, problema nga lang hindi mutual sa gusto sa life, kaya nauuwi kami sa mas mabuting walang lovelife dahil sakit lang sila ng ulo."Shhhh...." alo ni Maricris sa kaibigan namin.She is
Maricris Grainer's POVIt's so yucky here naman! Ang daming insects.Shiz.Katatapos lang ng klase ko and I planned na today gawin yung mission.Inayos ko ang nakatutok kong rifle mula rito sa taas at tumingin sa scope para mas makita ang target. May kausap pa siya sa cellphone at parang wala pa atang balak lumabas.Tsss, ilang minutes na akong naghihintay sa paglabas niya para maiputok ko na itong hawak kong baril.Nandito kasi ako sa 8th floor nang katapat na building ng restaurant na kinakainan niya.Nagrent pa talaga ako ng kwarto para lang magawa ang mission. I don't want to kill sa malapitan, dahil nga sa sniper ako gusto kong mas nae-enhance ang skill ko sa pagbaril sa malayuan.Iginalaw ko ang baril nang makitang humakbang na siya palabas. Hindi tulad ng mga nakaraan kong mga napatay ay laging may kasamang guards, but this man is different, wala siyang kasama at nag-iisa lang talaga, pero atleast this is easier compared before.So easy.Pinanliit ko ang aking mata at itinapat
Maria Flor Ashby's POV******And last ay si Kristalline Williams, half Filipino at half British. Ipinanganak sa ibang bansa pero nang magtatlong taong gulang ay iniuwi rito nang kanyang ina dahil nalaman nitong ang kanyang ama pala ay isang miyembro rin ng kalaban na grupo ng DQM.Medyo masakit nga ang lovestory ng mga magulang nito, her dad was killed by his own group. Nalaman daw ng mga kagrupo nito na hindi niya tinupad ang mission na papaibigin ang mom ni Talline at kukunin ang loob para malaman nila ang data na ito lamang at mga Queens ang nakaaalam.Ang nangyari ay napamahal na ang Dad niya sa mom nito na hindi dapat nangyari.Tulad kasi ni Talline magaling sa mga hacking ang mama niya. Ito rin ang tagapagtago ng mga importanteng data ng DQM. Alam nilang magaling din ito pagdating sa pakikipaglaban kaya iba ang ginawang strategy ng mga kaaway dahil alam nilang hindi nila kaya ang ina ni Talline.But unfortunately, pag-uwi nila rito sa bansa ay napatay ang mom niya dahil sa pagpr
Kristalline William's POV"Guys, here is the invitation to the Queen's Party."Iniabot ko yung itim na papel na ibinigay ni Diana sa akin.Katatapos lang namin kumain at nandito kaming lahat sa kwarto ni Maria para mag-movie marathon.Gosh, ito na ang invitation wala na 'tong urungan."It was written there that it will be on Sunday, at exactly 8 pm in the Grand Hall.""Woah! Ang cool naman nitong petals!""Yuck ang baho nga eh.""Dapat pink! Kasi pinky tayo, ibalik ninyo 'yan pabago ninyo.""Haya, magpapagawa na ako ng gown. Ano kaya maganda?""Papagawa ka?" Tanong ko kay Maricris, ako kaya? Hmm."Oo--" hindi natapos ni Maricris ang sasabihin niya dahil nagsalita si Diana at dun nabaling ang atensyon naming lahat."Guys, may napag-usapan kami kanina ni Wencie and.... kailangan maging handa tayo sa Sunday.""Huh? Bakit?" Nakita ko ang paglingon ni Diana kay Wencie."It's just because... we must." She answered simply.Kumuha ng chips si Maria sa bowl saka itinabi na sa study table niya y
Kristalline William's POV I don't want to be some kind of b*tch tonight, but how can't I? If b*tches surround me? Wherever I look, I can see them. Looks like a virus. Puro plastikan. Ito ang ayoko rito eh. Yung patayan na nang patayan sa isip pero parang mahal na mahal ka kapag kaharap. Tss, everybody looks so wonderful, but these are all lies. They are all fake. Pinagmasdan ko ang stage habang nagmumuni-muni. Dark Queen's Party, ito ay isang party every 5 years lang. Lahat ng queens under ng Dark Queen's Mafia ay narito, it means that lahat nang masasamang tao at masusunog ang kaluluwa sa lupa ay narito malapit lang sa akin. And it sucks. •Dark Rebellion•Dark Seuss•Dark Cavalier•Dark Vhilantro•Dark Pinky Ito ang mga high class groups ng mga mafiaso sa pamumuno Dark Queen's Mafia and lahat sila ay invited tonight. Rebellion at Seuss lang ang close namin, but the other groups were not even acquainted with each other. Actually, I hate the members of Cavalier and Vhilantro
Diana Rose O'Brien's POVMabilis akong napatayo ganun din naman ang mga kasama ko rito sa table matapos na biglang mamatay ang ilaw sa pangalawang pagkakataon."Gandang welcome nito.""Woooh, lupet. Adventure!" Samu't saring komento nila Stewart sa table namin."Was this one of your plans?" Napalingon ako kay Wencie dahil katabi ko lamang siya pero hindi ko alam kung sino ang kausap nito.Sobrang dilim."Wen--"Hindi ko na natapos ang pagtawag kay Wencie dahil bigla na lang may sumabog mula sa stage. Napayuko kaming lahat at parang medyo nabingi ako sa nangyari."Move! Let's see at the outside!" Narinig kong sigaw ni Talline nang maka-get over sa nangyaring pagsabog. Walang sali-salita ay nagsipagtakbuhan na kami dala-dala ang kanya-kanyang ammunition."Miss!" Narinig kong tawag ni Scott kaya huminto ako at lumingon."Go ahead, help the others! I can protect myself!""Okay, roger!" Umalis na ito at tumakbo pabalik kaynila Maricris.What the heck is happening?!Madilim ang buong paligid
Maricris Grainer's POV 3 weeks na ang nakalilipas simula nang matapos ang sinasabi ni Elizabeth na 'palabas' para sa kanya. How sweet, hindi ba? Sa sobrang sweet gusto ko nalang itusok sa kanyang mata ang 4 inches heels ko from Celine. Nakakainis dahil sa kanya nasa hospital si Toffer for 5 days, muntik na palang maubusan ng dugo ang loko dahil malalim din ang naging sugat nito sa braso. At the same time, naging busy ako sa school dahil kaka-take lang ng mga estudyante ng test para sa first grading. Sumandal ako sa swivel chair at nag-unat, hay.. 1:26 am na pala, hindi ko na napansin dahil siguro sa kaka-encode ng grades. Napatingin akong muli sa apple kong laptop dahil may nag-popped up na message. (Pinky Gangsters Messenger) Maria: oooooh, oh yeah. I'm done reading hunger games. Tomorrow I'll do my mission, goodnight. -- Mabilis akong nagtype bago pa siya matulog. ----- Maricris: gising ka pa? Me too. I'm not yet done with my mission. ----- Ilang minuto din ang lumipas b
Maria Flor Ashby's POVIniayos ko ang aking girly hat para mas matakpan ang gawing mata ko saka hinalo ang kape na nasa aking tasa. Humigop ako sandali saka muling sumilip kay Hill Walker. Isang around 30's na lalaki na sa pagkakaalam ko ay may-ari ng isang malaking casino. Of course, mayaman siya, lahat naman ng target ng DQM eh.Umiwas ako ng tingin nang magawi sa akin ang paningin nito. May mga kasama rin siyang dalawang lalaki na kaedaran niya lang at nakasunod sa kanyang likod. Pagtingin ko ulit ay tatlo na ang mga ito, medyo bata pa ata 'tong bagong dating pero dahil sa nakatalikod siya ay hindi ko kita ang itsura nito.Pamaya-maya ay tumayo ang isang lalaking matanda na may dalang briefcase. Naiwan na nag-uusap yung mga nasa table. Ilang minuto ang lumipas ay tumayo naman si Hill habang patuloy sa paghithit ng sigarilyo.Come on, bentahan in the comfort room ang peg nila?Tsss, bad doggies.Nang tulu
Eloisa Taylor's POV"Dito ba?""Oo. Yun ang paliwanag niya, tara na for sure naman nasa loob siya." Ani ni Aeone kaya muntik na itong umalis pero hinawakan ko ang kamay niya."Kung ano man ang makita mo, will you still accept me?Out of no where kong tanong.I don't know.I really don't know why I would care if he'll still accept me or not after this.The heck do I care, right? He can judge me in any other way he wants, but as I've said, my mouth just speaks suddenly without asking my permission. Tss."Bakit dapat?""Anung bakit dapat?" Kunot noong tanong ko."You should be asking first what will you are going to see later pero iba ka talaga, so wala kang balak tanggapin ako, ganun ba?"Nagtaas siya ng kilay saka nagsalita. "It depends on the situation. May mga bagay na dapat na kalimutan na lang pero hindi kapata-patawad."Napaiwas ako ng tingin saka kinuha ang isa pang baril
HarrisYoung's POV"Hello?""Bro.""Scott?" Tanong ko nang marinig ko ang boses niya mula sa kabilang linya. "How did you get----""Stop asking, dude. Inom tayo?" He said, sounding melancholy."You should be mad at me." I blurted out."I don't have any rights for you to call me---""Stewart is dead. You are a traitor. Sino pang natira sa akin? No one. Huwag na tayong choosy oy." Halakhak niya sa kabilang linya."I don't need an enemy, kailangan ko ng kaibigan ngayon. Broken hearted ako, dude.""Kanino?" Tanong ko habang nagpapalit na ng damit. Kahit anong baliktad ng mundo, Scott will be Scott and he's still my friend anyway."You'll be surprised if I will confess to you na mag-tend pa para mabangga ka. So just drop by here.""Okay, okay. Text me the place." I said, then ended the call.Scott never showed that he is sad. Kapag nasasaktan siya at ipi
HeldKaiser Schermerhorn's POV"You can open your eyes now."Ilang segundo ko siyang pinagmamasdan habang parang pinipigil nitong idilat ang kanyang mga mata.I know she isafraid."Love," tawag ko saka lumapit sa kanya at inabot ang kamay nitong nakapatong sa kanyang mga binti."Don't be afraid. Open it." I said, then squeezed her hand full of assurance.Kumunot ang kanyang noo at dahan-dahan nitong idinilat ang mga matang nakapikit kanina lang. Una siyang tumingin sa taas tila ina-adjust ang kanyang paningin sa liwanag."How are you feeling, Ms. Abroms?"Hindi siya sumagot sa doctor at nilingon ako. "Ikaw ba 'yan Kai?"Ang bilis ng tibok ng puso ko parang may car racing sa loob nito hindi dahil mabilis kundi dahil maingay siya. Yung halos mabingi ako sa paligid.Sh*t, bakit ganito ang pakiramdam ko?"Is't you Kai?" Tanong niya ulit. Lumunok ako at dahan-dahang tumango.
Kristallyne Williams's POVPabaling-baling ako sa higaan habang nakapikit ang mga mata. Eto nanaman ako sa baling balikwas at hindi makatulog.Kapag gusto kong matulog hindi ako antukin, kapag ayaw kong matulog inaantok ako.Pambihira!"Should I call him?" Bulong ko saka idinilat ang mga mata."May tiwala naman ako sa kanya.""Should you trust him?"Nag-isip ako nang bahagya sa naging tanong ko rin sa aking sarili."Well.... That's the only thing I could do. Right?"Ugh!Napabangon na ako nang kung anu-ano ang tumakbo sa aking isip. I'm not crazy.I think I'm just paranoid. Too paranoid.Heto nanaman ako sa hindi makatulog sa kakaisip sa kanya. He's harsher than a coffee.Kinuha ko ang aking phone at tinitigan ang oras nito.1: 05 am..Kailangan kong makalimutan ito kung hindi baka mabaliw ako. Bumangon ako at nagpalit ng kasuotan.Simpleng bl
Kristallyne William'sPOVAs I opened the door, he ran rapidly towards me. Without thinking twice, he hugs me so tight that I almost can't breathe."I miss you so much."He said after he let go of me. Gabriel smiles ear to ear while cupping my face with his bare hands."Kristal."He kisses my forehead down to the tip of my nose and my cheeks, and he smirks as he stares at my lips, showing love between his eyes."I'm glad you're safe."I was about to say something pero inangkin na niya ang aking mga labi. Hindi man lamang niya ako binigyan ng pagkakataong sabihing masaya rin akong ligtas siya sa mga nangyari.Hindi ko man kita ay narinig ko ang pagsara ng pinto ng aking condo unit mula sa likod ni Gab. He locked it while still doing his stuff with my lips.Mapusok at mainit ang pakiramdam na dumadaloy mula sa aking katawan. Bawat pagdikit ng balat niya sa akin ay nagbibigay ng kakaibang
MaricrisGrainer's POV"At ikaw Ber--- ouch!"Daing ko nang tamaan ng kutsilyo hawak ni Bert Sy.Nahagip kasi ako ng hawak na clip point knife ni Bert. Kahit naka-mask ay nagawa nitong mahiwa at masugatan ang aking pisngi. I told you, alam nilang nasa panganib ang buhay nila kaya no wonder kung bakit siya nagkaroon ng ganong knife na saksakan ng talim.Tinandyakan ko sya sabay bukas ng pinto sa aking likod. Mabuti na lang ay nakapag-tumbling na ako pababa sa kotse bago masaksak muli nito.Bumaon ang kanyang patalim sa foam ng upuan kaya ng hugutin niya ito ay feeling may confetti siya.Psh.Naagaw naman ang aking atensyon nang sunod-sunod na van ang dumadating kaya wala ng pagdadalawang-isip pa ay binaril ko na si Bert Sy ng tatlo to sure kill."Yuck!! Kadiri." Bulong ko.Sa almost 10 years ko sa trabaho na ito ang isang bagay na hindi ko makayanan ay yung mga nakak
Maricris Grainer's POVPagkababang-baba ko ng gamit mula sa kotse ay sinalubong agad ako ni Glen nang isang mainit na yakap. Tila kanina pa ito naghihintay sa labas ng aking bahay, pagod at stress ang nakaguhit sa kanyang pigura."Cris...." He whispered hanggang sa ilang segundo na ang lumipas ay hindi pa rin niya ako binibitawan. "I have missed you so much.""I can't breathe." Bulong ko rin na halatang ikinagulat niya kaya mabilis na umalis sa pagkakayakap."S-sorry. Pasensya na talaga. Nag-alala lang talaga ako."Despite na pagod ako, emotionally and physically ay ipinakita kong bakas sa aking itsura ang kasiyahan na makita siyang muli."Shhh, I'm home. Stop worrying.""Akina, ako na magbubuhat niyan." Kinuha niya sa akin ang isang de-hitak na bag at yung handy bag ko saka kami sabay pumasok sa bahay."May dala nga rin pala akong pagkain, alam kong wala ka nang lakas pang magluto kaya nag-take out na lang ako."
Analyn Custer's POV"Smile ka na." Hinila ni Arel ang magkabila kong pisngi para mag-form ito ng ngiti sa aking pisngi."Ahsgstywu---""Ano? Hindi kita maintindihan." Tatawa-tawa niyang ani habang nakikita akong mangiyak-ngiyak na sa sakit ng pisngi."Bibitawan ko lang ito kapag okay ka na." Ngumuso na lang ako habang halos tumulo na ang luha sa aking pisngi.Nagulat ako nang bigla na lang siya bumitaw at pinunasan ng magkabila niya hinlalaki ang mga luha ko."Ayokong nakikitang umiiyak ka, Analyn."Imbis sumagot ay napabuntong-hininga na lang ako.Ilang araw nang malabo ang pagkakaibigan namin.Wala na akong contact kay Wencie o maski hindi ko na rin alam kung nasaan siya.Sa kabilang banda ay nagdadalamhati pa rin kami sa pagkawala ni Stewart. Bakas pa rin sa akin ang hang over ng Royal Battle.Sa tingin niya ba hindi ako maiiyak sa mga nangyari?"Ilang araw ka nang nagmumukmo
Harris Young's POV"What the hell are you doing, Harris?"Hinawakan ni Mommy ang aking kamay na balak na sanang ibato ang mamahaling vase na kasama sa disenyo ng kwarto ko."Stop messing around! What the heck is your problem, kiddo?"Inagaw niya sa akin ang vase at naglakad papunta sa mesa na pinagpapatungan nito kanina. She puts it there carefully."Tell me, Harris, what happened?"Nagulo ko na lang ang aking buhok at pabagsak na naupo sa aking kama."I need to leave." Ani ko nang biglang maalala ang dahilan ng galit ko at saka napagpasyahan nang tumayo."Where to?"Kinuha ko ang susi na nakasabit sa gilid ng frame at saka siya nilingon. Madaling araw na pero halatang hindi natutulog si mommy bago niya ako pinuntahan dito nang malaman niyang nagwawala nanaman ako."Kay ate."Marahas niyang hinawakan ang aking kamay upang mapigilan akong makaalis. "Anong kalokohan 'yan? Bakit ka pupunta sa kany