Mag-log inShare
CHAPTER 15: Birds
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
PINKY GANGSTERS CHAPTER 16: Concern
Wencie Smith's POVSunod-sunod na pagkatok ang nanggaling sa aking pintuan kaya napahinto ako sa pagwawalis ng bahay at tiningnan nang masama ang pinto.May hampas lupa sa labas ng bahay ko.Kahit papalapit na ako ay patuloy pa rin ito sa pagkatok."Could you please wait!" Sigaw ko nang hindi talaga ito tumitigil."Mabuhay!"Sinamaan ko lang siya ng tingin at isasara na sanang muli ang pinto pero bigla nito akong pinigil. "Sandali naman! Could you please wait?" Tanong niya na may panggagaya sa tono ko kanina."Busy ako, umuwi ka.""Ang tipo kong babae, maginoo pero medyo bastos. Maginoo pero medyo bastos, maginoo pero medyo bastossss ohhhh." Kanta niya habang nakaharang ang dalawang braso sa pintuan.Maginoo pala ha.Itinulak ko ng malakas ang pinto kaya ayun naipit siya."Aray! Ang bastos mo talaga!"Inirapan ko lang ito, saka iniwan doon na hawak-hawak ang b
PINKY GANGSTERS CHAPTER 17 : Forever
Maricris Grainer's POVNakalabas na ang daddy ni Ana sa hospital at nagpunta ito sa Sydney para doon na magpagaling. Pinadagdagan din ni Ana ang bantay ng daddy nito na kung dati ay tatlo lang ngayon ay nasa sampu na.However, despite the accident, all this time, her dad was still clueless about the truth. He just thought that it was between the business world. An enemy from another company. He didn't know that it was connected to DQM.Wala na rin sa mundo ang taong nagtangka rito, dapat maging thankful pa siya dahil si Wencie lang ang nakahuli sa kanya, kung hindi baka hanggang huling hininga niya ay nagsisisi siya sa ginawa niya kung kami o lalo na si Ana ang nakahuli sa kanya. Oh, well, he was still lucky.Tumayo na ako sa aking kinauupuan at naglakad papunta sa next class ko.Katatapos lang ng lunch break, and as a teacher, my students are my responsibility. Yes, I am a gangster, but it will never define me as a teacher to them. Pagdating ko sa room ay medyo nagkakagulo ang mga
PINKY GANGSTERS CHAPTER 18: Angels
Kristalline William's POV"Goodmorning Ma'am." Bati sa akin ni Manong guard na pinagbuksan ako ng pinto para makapasok sa loob ng coffee shop.Hinanap naman agad ng aking mata si Gabriel Dex Hepburn at nakita ko itong nakaupo habang seryosong nakatitig sa glass window ng shop.Lumapit ako rito at walang salita ay umupo sa kaharap na upuan niya."You're 3 minutes late." He uttered without looking at me.Tumingin naman ako sa relo at natawa nang bahagya, for real? Pati 3 minutes napansin niya? "So, let's start with---" lingon niya sa akin.Hindi ko na narinig pa ang sinabi niya dahil na-focus ang tingin ko sa brown nitong mata habang bagsak at halatang ang lambot-lambot ng bawat hibla ng kanyang buhok. Nagsusumigaw rin ang kanyang panga na mas lalong nakapagpadagdag ng appeal sa kanyang mukha.Bumaba naman ang tingin ko sa kulay pink niyang labi na walang kahit anong bahid ng pagngiti. "Kristalline?"Napaangat ako ng tingin, gosh.Did I check him out? Really?Hindi ko naman ipinahalata n
PINKY GANGSTERS CHAPTER 19: Past
Eloisa Taylor's POV "Maganda ba?" Tanong sa akin ni Michelle habang tinitingnan sa salamin ang suot na bistida. Umikot pa siya para makita ko itong mabuti. "Wala. Panget." Simple kong sagot. Nahinto naman si Ana sa pagtingin ng mga damit at nakangiwing lumingon sa akin. "Panget daw. Maganda kaya!" "Oo nga Eloi, maganda naman ah." Dagdag pa ni Michelle. Malamang sasabihin niya 'yan, siya pumili eh. "Ang panget kaya." Irap ko saka tumingin ulit sa cellphone. Mga nagtanong tapos sinabi kong panget ayaw mga maniwala. Nandito kasi kami sa department store ng mall at namimili si Michelle ng gamit. Namiss niya raw ang pamimili sa Pilipinas. WTF. Addiction nga naman.Pagkatapos naming maglibot pa at kumain ay nag-aya na kaming tatlong umuwi. Ako, si Ana at Michelle lang ang magkakasama ngayon, busy yung iba kaya nagtyaga na akong sumama sa dalawa na ito kahit na tamad na tamad ako ngayong araw. "Eloi! Sama ka?" Tanong ni Michelle habang binubuksan ang pinto ng passenger seat ng kotse
PINKY GANGSTERS CHAPTER 20: Minus one
Kristalline William's POV Binuksan ko ang pinto ng aking condo saka isinarang muli. "Kristalline Williams! Pagsasarahan mo nanaman ba ako ng pinto! Buksan mo 'to!" Sigaw niya habang kinakatok nang sunod-sunod ang pintuan ng condo ko. "Get lost! I don't want to see you!" "Lagi na lang 'yan ang sinasabi mo. Try mo naman kasing tingnan ako!" "Yuck! You're so iwww." Ilang katok pa ang aking narinig at bigla na lang itong huminto. Wala na rin akong narinig na ingay mula sa labas. Thank God. What a relief. Tiningnan ko namang muli ang phone ko para basahin ang text ni Gab. Kanina pa kami magkatext at pinag-uusapan ang plano. ----- Message: From Gabriel Make sure to wear an elegant and lovely dress. I'll wait for you outside your condo. Message: From Kristalline Okay. Got it. -------- Hinintay ko pa kung magrereply siya pero hindi. Hay, talaga naman oh. Napaupo na lang ako sa sofa at binuksan ang T.V. Yung feeling na kahit suplado si Gab, nakaka-turn on pa rin. Pangalawa na
PINKY GANGSTERS CHAPTER 21: Negative
Diana Rose O'Brien's POV "Talline!" "O, my." "F*ck!" "H'wag kang bibitaw, please." Mabilis ang bawat pagtakbo at pagtulak ng mga nurse sa higaan kung nasaan si Talline. Halos maiyak na ako dahil sa tensyon na nangyayari, may dugo siya sa gown na kanyang soot. May mga sugat din ito sa pisngi at mga pasa sa mukha tila masyadong malakas ang pagsampal ng mga h*******k na 'yon sa kanya. "Talline! Kapag ikaw namatay, p*ta nalang!" Babala ni Eloi habang puno nang pangamba ang expression ng mukha nito. Hindi ko alam ang sasabihin at gagawin. Si Maria naman ay hindi na rin nagsasalita pero may mga tumutulo ng luha sa mata. This sucks. Kailan lang nasa isang hospital din kami, nung namatay si Kelly pero mas nanaisin ko pang hindi bumalik dito kung ganito ring may baka o maaaring mamatay nanaman. Wala pa ang iba at papunta pa lamang. Si Michelle naman ay tinext ko na kanina. Naiwan kami sa labas ng ER habang nawala na sa paningin namin si Talline kasama ang mga nurse. "D*mn." "Eloi,
PINKY GANGSTERS CHAPTER 22: Rowdy
Kristalline William's POV "Uuwi muna ako. Dadating din naman mamaya-maya si Ana rito." Saad ni Maria na hindi ko pinansin at medyo inangat nang kaunti ang aking katawan mula sa pagkakahiga. Napangiwi ako nang maramdaman ang kaunting kirot mula rito. "Huwag mo muna kasing pilitin." Suway ni Maria sa akin. "Okay lang naman ako, tsaka ayokong nakahiga lang nang nakahiga rito. Mas tumatamlay ang katawan ko." Isinukbit na nito ang shoulder bag kaya pinagmamasdan ko lamang siya hanggang sa may maalala ako. "Kasama mo hindi ba si Eloi kanina? Nasaan na?" Natawa ito nang bahagya bago sumagot. "Umuwi, inis na inis dahil dumating si Mia." "For real?" Gulat kong tanong. "Yeah, kakauwi lang kanina at hindi alam ni Eloi. Kaya ayun mas sumama ang timpla." Tumango na lang ako at nagpaalam na si Maria. Naiwan akong mag-isa sa loob nang malawak na kwarto na ito. Puro puti lang ang aking nakikita, ilang araw na rin pala. Shiz, mga bwisit kasi ang mga lalaki na 'yon. Naalala ko nanaman tuloy an
PINKY GANGSTERS CHAPTER 23: Maricris Grainer
Maricris Grainer's POV "Goodbye, Ms. Grainer." Tumango ako at binuhat na ang lahat ng gamit mula sa mesa. Lumabas ako ng kwarto at pumasok sa faculty room na pagod. "Ma'am, sama ka naman sa amin." Ngiti sa akin ng co-teacher ko pagkaupo ko sa aking mesa, medyo may edad na ito, si Mrs. Reyes. "Birthday ni Ma'am Bea, nag-iinvite eh," dugtong pa niya. Inayos ko naman ang mga test papers at pinagsama-sama ang mga ito. Katatapos ko lang kasing magbigay ng quiz para sa first chapter ng isang book. "Saan po ba?" "Sa bahay nila. Naisip ko tutal tapos naman na ang klase natin ay sabay-sabay na tayong pumunta roon." "Oo nga, Ma'am Maricris. Sama ka sa amin, masaya 'yon." Aya pang muli ng isang ko pang co-teacher na kasing edad ko rin naman. Tumango ako sa kanila at ngumiti. "Ah, o sige po." Nakita ko ang gulat na expression nila nang pumayag ako. Karaniwan kasi kapag mga ganitong celebration sa school o mga parties ay hindi talaga ako sumasama. Minsan busy sa mafia o kung hindi sa mafi
Pinakabagong kabanata
PINKY GANGSTERS Chapter 51: Two Little Too Late II
Eloisa Taylor's POV"Dito ba?""Oo. Yun ang paliwanag niya, tara na for sure naman nasa loob siya." Ani ni Aeone kaya muntik na itong umalis pero hinawakan ko ang kamay niya."Kung ano man ang makita mo, will you still accept me?Out of no where kong tanong.I don't know.I really don't know why I would care if he'll still accept me or not after this.The heck do I care, right? He can judge me in any other way he wants, but as I've said, my mouth just speaks suddenly without asking my permission. Tss."Bakit dapat?""Anung bakit dapat?" Kunot noong tanong ko."You should be asking first what will you are going to see later pero iba ka talaga, so wala kang balak tanggapin ako, ganun ba?"Nagtaas siya ng kilay saka nagsalita. "It depends on the situation. May mga bagay na dapat na kalimutan na lang pero hindi kapata-patawad."Napaiwas ako ng tingin saka kinuha ang isa pang baril
PINKY GANGSTERS Chapter 51: Too Little Too Late
HarrisYoung's POV"Hello?""Bro.""Scott?" Tanong ko nang marinig ko ang boses niya mula sa kabilang linya. "How did you get----""Stop asking, dude. Inom tayo?" He said, sounding melancholy."You should be mad at me." I blurted out."I don't have any rights for you to call me---""Stewart is dead. You are a traitor. Sino pang natira sa akin? No one. Huwag na tayong choosy oy." Halakhak niya sa kabilang linya."I don't need an enemy, kailangan ko ng kaibigan ngayon. Broken hearted ako, dude.""Kanino?" Tanong ko habang nagpapalit na ng damit. Kahit anong baliktad ng mundo, Scott will be Scott and he's still my friend anyway."You'll be surprised if I will confess to you na mag-tend pa para mabangga ka. So just drop by here.""Okay, okay. Text me the place." I said, then ended the call.Scott never showed that he is sad. Kapag nasasaktan siya at ipi
PINKY GANGSTERS CHAPTER 50: Two T's
HeldKaiser Schermerhorn's POV"You can open your eyes now."Ilang segundo ko siyang pinagmamasdan habang parang pinipigil nitong idilat ang kanyang mga mata.I know she isafraid."Love," tawag ko saka lumapit sa kanya at inabot ang kamay nitong nakapatong sa kanyang mga binti."Don't be afraid. Open it." I said, then squeezed her hand full of assurance.Kumunot ang kanyang noo at dahan-dahan nitong idinilat ang mga matang nakapikit kanina lang. Una siyang tumingin sa taas tila ina-adjust ang kanyang paningin sa liwanag."How are you feeling, Ms. Abroms?"Hindi siya sumagot sa doctor at nilingon ako. "Ikaw ba 'yan Kai?"Ang bilis ng tibok ng puso ko parang may car racing sa loob nito hindi dahil mabilis kundi dahil maingay siya. Yung halos mabingi ako sa paligid.Sh*t, bakit ganito ang pakiramdam ko?"Is't you Kai?" Tanong niya ulit. Lumunok ako at dahan-dahang tumango.
PINKY GANGSTERS Chapter 49: It Ends Tonight II
Kristallyne Williams's POVPabaling-baling ako sa higaan habang nakapikit ang mga mata. Eto nanaman ako sa baling balikwas at hindi makatulog.Kapag gusto kong matulog hindi ako antukin, kapag ayaw kong matulog inaantok ako.Pambihira!"Should I call him?" Bulong ko saka idinilat ang mga mata."May tiwala naman ako sa kanya.""Should you trust him?"Nag-isip ako nang bahagya sa naging tanong ko rin sa aking sarili."Well.... That's the only thing I could do. Right?"Ugh!Napabangon na ako nang kung anu-ano ang tumakbo sa aking isip. I'm not crazy.I think I'm just paranoid. Too paranoid.Heto nanaman ako sa hindi makatulog sa kakaisip sa kanya. He's harsher than a coffee.Kinuha ko ang aking phone at tinitigan ang oras nito.1: 05 am..Kailangan kong makalimutan ito kung hindi baka mabaliw ako. Bumangon ako at nagpalit ng kasuotan.Simpleng bl
PINKY GANGSTERS CHAPTER 49: It Ends Tonight
Kristallyne William'sPOVAs I opened the door, he ran rapidly towards me. Without thinking twice, he hugs me so tight that I almost can't breathe."I miss you so much."He said after he let go of me. Gabriel smiles ear to ear while cupping my face with his bare hands."Kristal."He kisses my forehead down to the tip of my nose and my cheeks, and he smirks as he stares at my lips, showing love between his eyes."I'm glad you're safe."I was about to say something pero inangkin na niya ang aking mga labi. Hindi man lamang niya ako binigyan ng pagkakataong sabihing masaya rin akong ligtas siya sa mga nangyari.Hindi ko man kita ay narinig ko ang pagsara ng pinto ng aking condo unit mula sa likod ni Gab. He locked it while still doing his stuff with my lips.Mapusok at mainit ang pakiramdam na dumadaloy mula sa aking katawan. Bawat pagdikit ng balat niya sa akin ay nagbibigay ng kakaibang
PINKY GANGSTERS CHAPTER 48: Letting go II
MaricrisGrainer's POV"At ikaw Ber--- ouch!"Daing ko nang tamaan ng kutsilyo hawak ni Bert Sy.Nahagip kasi ako ng hawak na clip point knife ni Bert. Kahit naka-mask ay nagawa nitong mahiwa at masugatan ang aking pisngi. I told you, alam nilang nasa panganib ang buhay nila kaya no wonder kung bakit siya nagkaroon ng ganong knife na saksakan ng talim.Tinandyakan ko sya sabay bukas ng pinto sa aking likod. Mabuti na lang ay nakapag-tumbling na ako pababa sa kotse bago masaksak muli nito.Bumaon ang kanyang patalim sa foam ng upuan kaya ng hugutin niya ito ay feeling may confetti siya.Psh.Naagaw naman ang aking atensyon nang sunod-sunod na van ang dumadating kaya wala ng pagdadalawang-isip pa ay binaril ko na si Bert Sy ng tatlo to sure kill."Yuck!! Kadiri." Bulong ko.Sa almost 10 years ko sa trabaho na ito ang isang bagay na hindi ko makayanan ay yung mga nakak
PINKY GANGSTERS CHAPTER 48: Letting Go
Maricris Grainer's POVPagkababang-baba ko ng gamit mula sa kotse ay sinalubong agad ako ni Glen nang isang mainit na yakap. Tila kanina pa ito naghihintay sa labas ng aking bahay, pagod at stress ang nakaguhit sa kanyang pigura."Cris...." He whispered hanggang sa ilang segundo na ang lumipas ay hindi pa rin niya ako binibitawan. "I have missed you so much.""I can't breathe." Bulong ko rin na halatang ikinagulat niya kaya mabilis na umalis sa pagkakayakap."S-sorry. Pasensya na talaga. Nag-alala lang talaga ako."Despite na pagod ako, emotionally and physically ay ipinakita kong bakas sa aking itsura ang kasiyahan na makita siyang muli."Shhh, I'm home. Stop worrying.""Akina, ako na magbubuhat niyan." Kinuha niya sa akin ang isang de-hitak na bag at yung handy bag ko saka kami sabay pumasok sa bahay."May dala nga rin pala akong pagkain, alam kong wala ka nang lakas pang magluto kaya nag-take out na lang ako."
PINKY GANGSTERS CHAPTER 47: Theraphy
Analyn Custer's POV"Smile ka na." Hinila ni Arel ang magkabila kong pisngi para mag-form ito ng ngiti sa aking pisngi."Ahsgstywu---""Ano? Hindi kita maintindihan." Tatawa-tawa niyang ani habang nakikita akong mangiyak-ngiyak na sa sakit ng pisngi."Bibitawan ko lang ito kapag okay ka na." Ngumuso na lang ako habang halos tumulo na ang luha sa aking pisngi.Nagulat ako nang bigla na lang siya bumitaw at pinunasan ng magkabila niya hinlalaki ang mga luha ko."Ayokong nakikitang umiiyak ka, Analyn."Imbis sumagot ay napabuntong-hininga na lang ako.Ilang araw nang malabo ang pagkakaibigan namin.Wala na akong contact kay Wencie o maski hindi ko na rin alam kung nasaan siya.Sa kabilang banda ay nagdadalamhati pa rin kami sa pagkawala ni Stewart. Bakas pa rin sa akin ang hang over ng Royal Battle.Sa tingin niya ba hindi ako maiiyak sa mga nangyari?"Ilang araw ka nang nagmumukmo
PINKY GANGSTERS CHAPTER 46: The Queens' Daughters
Harris Young's POV"What the hell are you doing, Harris?"Hinawakan ni Mommy ang aking kamay na balak na sanang ibato ang mamahaling vase na kasama sa disenyo ng kwarto ko."Stop messing around! What the heck is your problem, kiddo?"Inagaw niya sa akin ang vase at naglakad papunta sa mesa na pinagpapatungan nito kanina. She puts it there carefully."Tell me, Harris, what happened?"Nagulo ko na lang ang aking buhok at pabagsak na naupo sa aking kama."I need to leave." Ani ko nang biglang maalala ang dahilan ng galit ko at saka napagpasyahan nang tumayo."Where to?"Kinuha ko ang susi na nakasabit sa gilid ng frame at saka siya nilingon. Madaling araw na pero halatang hindi natutulog si mommy bago niya ako pinuntahan dito nang malaman niyang nagwawala nanaman ako."Kay ate."Marahas niyang hinawakan ang aking kamay upang mapigilan akong makaalis. "Anong kalokohan 'yan? Bakit ka pupunta sa kany
