ANNA POV:Bilang finale, inambunan ko ng atensyon ang balls niya, maingat na pinipisil, hinahagod ang mga yon at dinidilaan.Napaluhod siya sa harap ko at ikinulong ang mukha ko sa loob ng aking palad.“Oh, Anna!” Marami siyang hindi masabi na kaya kong hulaan.Ako ang klase ng babae na mahihirapan siyang kalimutan at pakawalan.At mas marami pa siyang hindi nakikita sa mga kaya kong gawin.Nagsisimula pa nga lang kami.Sinaid ko sa gilid ng kamay ko ang tumulong katas at dinilaan ko yon nang walang maiiwang bahid at bakas.“Karapat-dapat ako sa posisyon kahit mahal ang serbisyo ko, Mr. Mendez.” Mapang akit ang tinig ko, ang titig at nanatili akong nakaluhod sa harapan niya gaya ng tapat na tagapaglingkod.“At akin ka.” Hinablot niya ako sa batok at hinalikan niya ako sa bibig. “Akin ka lang, Anna.” Mas mainit at mapusok, naghahangad ng higit pa sa nakuha na niya. Dinala ako pahiga sa kama at bumagsak ako sa ibabaw niyon na nakasabog ang mahaba kong buhok. Nakalatag sa kama ang mg
JARED POV:“Dahil kinakabahan ako na baka tuluyan mo nang itapon si Cassy at habulin na naman si Anna.”“Hindi ko lang siya gusto, mahal ko siya.”“Handa ka bang mawala sa yo ang lahat kapag nagkabistuhan na?”“Handa ako sa lahat. I have more than enough to live a lifetime with her.”“Handa ka ring mabuntis siya dahil baka nakakalimot ka na rin sa unprotected sex.”“Kasama na yon.” Sa gulo ng isip ko hindi ko na nga naalala ang tungkol sa pag iingat. At posibleng kahit si Anna ay nakalimot na rin. Nagmura si Carlos, sunod-sunod. “Kaya nga dinala ko dito si Cassy para magbakasali na magbago pa ang isip mo. Na baka naguguluhan ka lang at kung makikita mo kung gaano ka kaswerte kay Cassy bigla kang matauhan. Ano pa ba ang hahanapin mo sa kanya, Jared? Galing sa mayamang pamilya, napakaganda, matalino, sopistikada, nakapag aral. Higit sa lahat, mahal na mahal ka at matagal na nagtiis sa ugali mo. Siya yong tipong hinding-hindi ka iiwan. Pero yong tao,” huminto siya sandali, parang maiiya
ANNA POV:Dumiin ang daliri ko sa balikat niya dahil nanlambot ang tuhod ko. Ayoko lang isipin pero grabe ang takot ko para kay Catherine. Parang sasabog ang puso ko sa tuwing naiisip ko na posible itong mawala sa akin.Kung para sa kaligtasan nito, okay lang sa akin na hindi na kami magkita habangbuhay manatili lang siyang ligtas at malayo sa lahat ng panganib. Ayoko nang maulit ang nangyari kaya binabalak ko na pag aralin sa abroad si Catherine.Alam kong sa tigas ng ulo nito, mahihirapan akong pasunurin pero hahanap ako ng paraan kapag magaling na ito.Nagsimula si Jared na isuot sa akin ang sandals habang nagdaraan ako sa maraming alalahanin. Nang matapos, tumayo at inalalayan ako sa balikat. “Bakit ganito ang damit mo, may ballroom ka bang pupuntahan?”“Papayagan mo ba ako?”“Oo, pero bubulagin ko ang mga mata ng mga lalaking tititigan kung ano ang kulay ng panty mo.”Ngumisi ako. Sinipat ko tuloy ang kabuaan ko. Bakit niya binili kung ayaw pala niyang isuot ko? Nagsisinungaling
ANNA POV:MASAYANG pinatakbo ni Jared ang sasakyan. Mabagal, para lang kaming namamasyal sa ilalim ng liwanag ng buwan.Ito na yata ang isa sa pinakatahimik na gabi ng buhay ko.Dahil nasa sariling bayan at wala pang nakakaalam na narito ako, walang pag aalala o takot na ano mang sandali, may ambush na kailangan kong harapin.At kasama ko si Jared na parang imposibleng mangyari kahit na sa panaginip.Humilig ako balikat niya nang makalampas na kami sa bahayang sakop ng poblacion, at hinayaan kong maglakbay pabalik sa nakaraan ang isip ko.(Flashback)“Ang daming nanliligaw sa yo, Anna, pero bakit parang wala kang nagugustuhan sa kanila?”Nasa malawak na papag kami sa labas ng nag iisang silid sa kubo at iniiabot sa akin ni Maxi ang ilang piraso ng loveletters mula sa mga ka-batch namin.Second year na ako at ganon din siya kaya lagi kaming magkasama.Magkaiba lang kami ng section dahil itinapon ako ng adviser ko sa lowest section sa dami ng troubles ko sa school.Anong magagawa ko, ta
ANNA POV: (flashback)Namula ako, sobra. Kaya umugong ang mas malakas na sigawan. Lalo na yong mga lalaki na umaakyat pa sa ibabaw ng mga desk nila at parang mga kangaroo na tumatalon.Isa sa mga kaklase kong babae ang naglakas-loob na magsalita. “Huhulaan ko, si Jared Mendez yan!”Nagtaasan ng kamay ang iba pa. “Kami rin!”Umugong ang mas malakas na panunukso nila sa akin, sabay-sabay na halos mataranta ako kung ano ang dapat kong gawin.Paanong hindi nila iisiping si Jared?Sa mga nanliligaw sa akin, si Jared lang ang malakas ang loob na regaluhan ang adviser ko at bilhan ng meryenda basta maghihintay siya sa labas ng room namin na parang guard, naninigarilyo pa.Maaga siyang tumatakas sa klase nila at laging napapagalitan ng adviser niya, graduating pa naman sa fourth year.Sikat na rin siya sa pagiging pasaway. Na hindi ko ikinatutuwa dahil ako ang sinisisi ng iba dahil naiimpluwensyahan ko raw sa paggawa ng masama.Hindi ko tuloy alam ang gagawin ngayon. Itatapon ko ba ang bula
ANNA POV: Ano ang palatandaan na hindi na mauulit yon kung deretso nitong mahahawakan ang kikitain namin ni Diego?“Sige. Kung yon ang gusto mo.”“Gusto kong ako ang mag manage ng kikitain ko.” Tumingin ako ng deretso kay Diego. Naroon pa rin ang respeto pero naiinis ako sa kanya kung bakit natitiis niyang miserable kaming lahat sa iisang bahay. Bakit kumukuha siya ng mga batang nahihirapan lang din sa kanyang poder? “Gusto ko ng sarili kong bank account.”Kumibot ang mga ugat ni Diego sa sentido at sa buong mukha, naging madilim ang mga matang nakatitig sa akin. “Manang-mana ka sa ina mo,” ibinulong niya. Mabigat na nagbuntong-hininga, matagal din bago nagsalita. “Sige. Payag ako.”Kinabukasan, nagyaya si Ida na mag picnic kasama ang lahat ng bata sa malayong baybayin ng dagat dahil walang pasok.Kami lang ni Diego ang natira.Lahat ng tao may itinatagong lihim, at ganon din kahit ang kubo namin.May sikretong basement ang kubo. Dahil nasa paanan ng mataas na lupa ang solar, at na
ANNA POV: (flashback)“Anong ginagawa mo dito?” Sigaw ni Jared, nagpa-panic para sa akin. “Umatras ka! Magigiba na ito! Atras! Baba!” Iwinawasiwas niya ang kanyang kamay.Hindi niya ako napigil hanggang sa makaharap ko na siya, medyo hinihingal at pinapawisan, pero hindi ako nahirapang umakyat gamit ang lubid at tumulay sa mga sanga para mas mabilis. Ibinalik ko sa kanya ang card na galing sa mga rosas at box ng chocolates na nasa likod ng sando-bra ko at nakasuksok sa aking palda.Nayupi pero wala namang bawas. Tatlong box at may red ribbon na nakatali sa gitna. “Lanta na yong bulaklak kaya ito na lang,” sabi ko, naka-hang ang kamay ko sa pagitan namin at ayaw yata niyang tanggapin.Parang hindi siya makapaniwalang nasa harap niya ako ngayon at kausap niya. Nakikita ko sa kanya na missed na missed niya ako, dahil palagi naman siyang ganito kahit maghapon lang ang nakalipas.Ano pa yata nitong halos buong linggo kaming hindi nagkita.Ano ba ang problema niya?Mukhang nasanay na rin a
ANNA POV: (flashback)“Sorry, ha, hindi kasi ako duwag, Sir!” Sarkastiko kong sagot. Kailangan kong sumigaw para sigurado akong maririnig niya. Matindi ang tibok ng puso ko, malala. Near-death experience yon. Bakit hindi rin ako nag iisip kapag malapit siya? Sasapukin ako ni Diego kung nakita nitong ipinagwalang bahala ko ang sarili kong kaligtasan bago kumilos gaya nito. “Kapag may gusto akong sabihin, ginagawa ko nang harapan! Hindi ako nagbabayad ng middle man!”Ang tinutukoy ko ay courier na binayaran niya na mula pa sa kabilang bayan para magdeliver ng mamahaling bulaklak. Wala pang ganong serbisyo sa bayan namin dahil remote ito at kokonti ang bilang ng tao.Halos iisang pisa at magkakakilala ang mga angkan.Wala pang 40k ang total population. Kalat pa sa mga bundok kaya anong negosyo ang kikita sa poblacion nito?Nagkamot siya ng batok. Naiwan sa isip ko ang guapo niyang hitsura sa itim na boxer short kanina. Hindi ko man tinitigan, naiwan sa memory ko kung paanong mas makinis
ANNA POV: Ang totoo, gusto ko nang umalis. Magpa-alam sa kanya, pero hindi ko magawa.Nakokonsensya ako. Sasagot sana ako, sasabihin ko ang iniisip ko pero may dalang meryenda si Aling Tinay na biglang bumulaga sa balkonahe. Pansit bihon na maraming atay ng manok at malamig na purong orange juice.Naglaway ako sa yelong naglalaro sa loob ng babasaging pitsel.Pero nang umabot sa pang amoy ko ang aroma ng atay ng manok, biglang nagbago ang lahat sa akin. Bumaliktad ang sikmura ko at kinailangan kong tumakbo sa banyo.Sinundan ako ng tingin ni Aling Tinay, at hinabol naman ako ni Jared.Putlang-putla ako nang matapos kong ilabas lahat ng kaya kong isuka. Hindi sapat na hinahagod niya ang likod ko habang hawak ko ang aking sikmura. Ganito rin ako ilang umaga na. Kanina, nang maamoy ko naman ang sibuyas habang naggigisa si Aling Tinay pero ngayon lang ang pinakamalala.Parang dudugo na ang lalamunan ko sa tindi ng epekto sa akin at tumitibok ang likod ng ulo ko sa sobrang sakit.Ina
Naglaan ako ng mahabang panahon para pag aralan ang mga ibidensyang galing kay Carlos. Pero walang solidong hint kung sino ang may pakana o nag utos.Sampung gun men laban sa mga walang kamuwang-muwang na paslit, nakakasuklam.Pero kung narito sa San Luis ang promotor, sino?Ang bagay na yon, ipapasa ko kay Maxi habang narito sa probinsya.Magtutulungan ang grupo para malutas namin ang tungkol dito.Minsan talaga ang katotohanan, nagtatago sa loob ng mahabang panahon. At kusang lilitaw ang mga palatandaan kapag oras na.At mangyayari yon, kelangan lang hanapin at maghintay.Mananagot sa amin kung sino man ang taong yon.*********ANNA POV: KASABIHAN, kapag nabubuhay ka sa patalim, sa patalim ka rin mamamatay.Hindi ko alam kung bakit hindi kami nagkaroon ng katahimikan sa bawat araw.Habang nabubuo unti-unti ang Sleeping Giant project ni Jared, paisa-isang sumusulpot ang problema. Parang wasak na mahabang tren na sumasambulat sa harapan namin ang paisa-isang bagon at tila walang kat
ANNA POV: Iba ang naging sagot ko. “Ang angas mo noon.” Naalala ko kung gaano katindi ang galit niya sa akin. Sinakyan niya talaga ang saltik niya. “Ang yabang mo.” Sabi ko, tabingi ang ngiti.“Guilty here,” humihingi ng paumanhin ang titig niya. “At lahat ng pagtatalik natin, mahirap para sa yo. I have never been gentle. Puede namang bumawi. Kung gusto mo ngayon na!” Dinakma niya ako sa legs kaya napatili ako. Kinikiliti ako.“Kakain muna ako, ano ba?” Pabiro ko siyang itinulak sa mga balikat, pero inihiga na niya ako sa sofa. Tinungga ang malamig na beer sa bote at pinainom din ako ng kaunti kahit nakaunan ako sa armrest ng bangkong Narra.“Maniwala ka, hindi ka dapat magpakabusog ngayong gabi.” Sumiksik ang ibabang katawan niya sa akin kaya nahila ang kumot pababa at nalantad ang mga dibdib ko.Inubos niya ang natirang beer sa bote na sa akin nakatingin, sinapian na naman ng kamunduhan.“Sa tingin ko nga,” inaalis na niya ang balot kong kumot at kinarga na ako sa mga bisig paa
Nagbuntong-hininga ako. Lintik. Gulo talaga kapag nalaman niyang pumayag akong mahalikan uli ng lalaking yon at kung hindi sa sabwatan namin ni Carlos, baka hindi ako mapalagay o magawa ko man lang tumingin sa kanya ng deretso. “Nasaktan ko siya. Lalo na at hindi na ako intresado sa kung ano ang hawak niya. Matagal niya yong pinaghirapang makuha. Tingin mo, ano na kaya ang gagawin niya?”Kinabig niya palayo sa katawan ko ang aking buhok, pumalibot uli sa maliit kong bewang ang mga kamay, idinidiin ako sa pagkalalaki niya. Sinasabing siya ang nag mamay ari sa akin. Umakyat ang mga kamay sa puno ng dibdib ko, maingat na pinipisil ang perpektong hubog gaya ng pag aari niya na hindi puedeng magasgasan. Bumibilis na uli ang kilos, inihahanda na ang sarili sa binibiting pagsabog, at nararamdaman ko yon. “Handa ako sa lahat. Kailangan niyang tanggapin na wala na siyang pag asa. Na hindi ka niya makukuha kahit ano ang gawin niya.”Binilisan niya ang pagmanipula sa katawan ko hanggang sa ma
ANNA POV:Nahirapan akong tanggihan siya nang umungol sa loob ng bibig ko at ipinasok ang dila para sa mas mapusok at maalab na halik.Nagsimula siyang kumilos, lumuhod sa kama, kinabig ang balakang ko padiin sa kaniya, sabay na sinapo ang nananakit kong dibdib sa magkabilang kamay. At sabay ring binibilot ang mga nipples ko sa dulo ng mga daliri sa kontroladong lakas. Nabuhay ang pangangailangan ko, at nagsimula na uling magliyab ang maliliit na apoy sa aking buong katawan. Ikinukulong kami habang pareho na kaming naliligo sa pawis at patuloy na lumalaki ang init, kumakalat ang apoy, sinusunog kami ng buhay.Sumiksik uli siya sa pagkababae ko sa mariing pag ulos, maingat, masinsin at parang hindi nabawasan ang pananabik.“Kailan mo naramdamang gusto mo ako?” Bulong ko, naglakbay sa unan ang mga kamay ko, kumakapit dahil tumitindi ang pagbayo niya at dinadala na naman ako sa bingit. Pinakawalan niya ang nipples ko at dumagan uli sa akin, bumabayo habang tinitigan ako sa ilalim
ANNA POV:“Ang…sarap mo,” sa gitna ng paghahabol ng hininga, hinahagkan niya ako sa noo, sa labi, sa pisngi, nagpapaulan ng maliliit na halik sa buong mukha ko, dinadamayan ako habang sinasaid ang lahat ng kaya niyang ibigay. Umuulos ng kusa ang paglalalaki niya kahit hindi na siya gumagalaw.Sabay naming pinagdaanan ang malupit na orgasm, hinahaplos ang isa’t-isa.Napakahabang sandali ang lumipas bago siya maingat na dumagan sa akin. Humimlay sa pagitan ng dibdib ko, inaalalayan ang kanyang bigat.“Alisin mo na ang guilt mo sa pagkamatay nila.” Simula niya, humihinga sa balat ko. “My dad deserved your punishment,” gumapang ang kamay niya sa ibabaw ng bisig kong nasa kama, bagsak na bagsak ako, hinihipo ng mga daliri niya ang makinis kong balat, tumutulay iyon hanggang sa magpantay ang aming mga kamay. Nagtalik ang mga daliri namin, mahigpit. “Yong mga resulta ng private investigation na nakita mo, galing yon sa iba’t-ibang partido ng pamilya na nakialam na sa nangyayari noon.” Humin
“I’m sorry kung,” nahirapan akong magsalita na kinailangan kong lumunok. Masyadong mabigat ang salitang lumabas sa bibig ko, at may takot pa rin ako kung tama ba ang ginawa ko. Aasa siya sa higit pa. At masasaktan siya uli kapag kailangan ko nang umalis sa buhay niya. Sa huli, pinili ko ang palayain ang mga iniisip ko. “Hindi ako naging mabuting babae sa yo. Sorry na pinahirapan kita mula pa noon.”“Masarap kang mahalin,” umangat mula sa pagkakatukod sa gilid ng balikat ko ang isa niyang kamay, hinaplos ang aking buhok palayo sa mukha ko. “Sa sobrang paghanga ko sa yo, itinuring na kitang parang Dios. Palaging parang sasabog ang puso ko sa damdamin na yon. Lahat ng ginagawa mo, parang mga milagro na hindi ko kayang gawin. May halong inggit ang pagkabaliw ko sa yo. Nakikita ko sa yo ang mga katangiang gusto kong maging akin. Kaya nahulog ako sa yo nang higit kanino man o ano mang bagay sa mundo.”Ginamit ko ang lakas ko para gumulong nang ako uli ang mapaibabaw. Sinakyan ko ang pagka
ANNA POV: Kinabig niya ako paharap, iniunan ako sa kanyang balikat. Hindi niya iniiwan ng tingin ang mga mata ko. Laging abala ang daliri na haplusin ako sa iba’t-ibang paraan. “Karapatan nila yon. Pribadong buhay nila. Choice nila. At hindi pa sapat ang nalalaman ko sa kanila ng mga panahong yon. Siempre, bakit ko naman ipagkakait sa yo kung alam ko? Isa pa, makasarili rin ako. Wala akong pakialam sa paligid ko. Bahay, escuela at kuwarto lang ang buhay ko. Gimik sa gabi kasama ang barkada kapag kailangan nila akong aliwin dahil lagi akong parang baliw sa hindi nila malamang dahilan.” Nakikiusap ang tinig niya na unawain ko siya. “Nang malaman ko ang lahat tungkol sa kanila, kababalik lang natin dito sa San Luis, kelan lang, Anna. Itinago ng angkan ko ang paternity test na ipinagawa ni Dad para tiyaking si Stephen ang ama ng anak ni Erin. At nang mamatay si mom at Stephen, si Carlos ang humahawak ng mga yon sa halip na ibigay sa akin. Posibleng ayaw ng angkan ko na magkaroon pa ng
ANNA POV: At ang dalawang daliri, nasa loob ko na uli, mabilis na naglalabas-masok, sa paraang iyon niya kinukuha ang sariling ligaya.Ang isang kamay, gumapang sa katawan ko, pinaraan sa abs ko paakyat sa aking dibdib, hinuli ang nipple ko at binibilot iyon kasabay ng ginagawa sa pagkababae ko. At nang hindi pa masiyahan sa mga ungol ko, naging abala ang dila nila sa clit ko. Tinutudyo iyon ng ulos kasabay ng kanyang mga daliri.Oh. God. Umangat ang balakang ko sa kama higit pa kanina, nalalapit na naman sa pagsabog. At mas malaki yon, malala ang magiging pinsala sa pagod kong katawan.Jared!Nagsimulang manlabo ang paningin ko, maingay na ang paghinga ko at nakakabaliw na hindi ko siya mahawakan. Dumakot ako sa kubre kama, hinihila yon palayo sa higaan.Kinalimutan ko na ang lahat ng inhibisyon ko at sinasalubong ko na ang bawat pag ulos niya gamit ang balakang ko. Gusto kong isuko ang lahat ng gusto niyang makuha sa katawan ko.At nang manginig ang katawan ko sa ikalawang orga