MasukShare
❤ SWEET ❤Chapter 69
Terakhir Diperbarui:
2024-12-29 12:23:42
Bab terkait
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Pagbutihan ninyo kambal 🥰 Chapter 70
Chapter 70 Lumipas ang ilang taon, at mabilis na lumaki ang kambal namin ni Heart, sina Jimmie at Jammie. Ngayon, sila ay nasa unang araw ng kanilang kindergarten. Maaga kaming gumising para ihanda sila, at ramdam ko ang halo-halong emosyon sa bahay—excitement, kaba, at kaunting lungkot dahil nagsisimula na silang maging independent. Habang hinahanda ni Heart ang baon nila, abala ako sa pagbibihis sa kambal. “Daddy, tama ba itong tali ng sapatos ko?” tanong ni Jimmie habang nakakunot ang noo. “Tama ‘yan, anak. Pero halika, mas aayusin ko pa,” sagot ko habang lumuhod para itali ito nang maayos. Si Jammie naman ay masaya nang nilalagay ang kanyang mga libro sa bagong bag. “Mommy, ang cute ng lunch box ko! Gusto ko ipakita kay Teacher mamaya!” Tumawa si Heart at yumuko para halikan si Jammie sa noo. “Siguraduhin mong ubusin mo ang pagkain mo, ha?” Nang handa na ang lahat, sabay-sabay kaming sumakay sa sasakyan para ihatid sila. Tahimik si Heart habang nakaupo sa tabi ko, at alam k
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Good luck sa first day work mo Heart 🥰 Chapter 71
Chapter 71 Heart POV MASAYA ako habang ipinaliwanag sa kambal kung ano ang trabaho ko bilang isang nurse. Nakatutuwang makita ang kanilang mga mata na puno ng paghanga at saya. Kahit maliliit pa sila, ramdam ko na gusto nilang maintindihan ang ginagawa ko at kung bakit mahalaga ito. “Mommy, anong ginagawa mo kapag may sakit ang mga tao?” tanong ni Jammie habang nilalagay ko ang mga kagamitan ko sa bag. “Tinulungan ko silang gumaling, anak,” sagot ko habang yumuko para tingnan siya sa mata. “Kapag may sugat, nililinis ko. Kapag may kailangan silang gamot, binibigay ko. At higit sa lahat, inaalagaan ko sila para bumuti ang pakiramdam nila.” Si Jimmie naman ay nag-isip nang malalim bago nagsalita. “Mommy, kung may masakit kay Teacher, tutulungan mo rin siya?” Tumawa ako. “Oo naman! Sino man ang nangangailangan ng tulong, gagawin ko ang lahat para matulungan sila.” “Ang galing mo, Mommy,” sabi ni Jammie, sabay yakap sa akin. Napuno ng init ang puso ko sa kanilang mga salit
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤭Naging kupido kana, Heart 🤭 Chapter 72
Chapter 72 "Mommy," maingat kong simula habang hawak ang kamay niya. "Hindi ba darating si Daddy?" Napatingin siya sa akin, tila nagulat sa tanong ko. Ngumiti siya, pero may lungkot sa kanyang mga mata. "Anak, alam mo naman ang sitwasyon namin ng Daddy mo," sagot niya ng marahan. "Hindi kami nagkabalikan, pero lagi ko namang sinisigurado na andiyan siya para sa inyo, di ba?" Tumango ako, pero ramdam niya ang bigat sa puso ko. Alam ko naman ang katotohanan, pero mahirap pa ring hindi umasa. "Oo, Mommy. Pero sana dumalaw siya minsan. Miss na miss ko na rin siya," sabi ko habang pinipigil ang emosyon ko. Hinawakan ni Mommy ang magkabilang pisngi ko at tumingin nang diretso sa mga mata ko. "Heart, naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Pero tandaan mo, kahit hindi kami magkasama ng Daddy mo, pareho naming mahal kayo. At kung dumalaw man siya o hindi, hindi mababago iyon." Tumango ulit ako, pilit na ngumiti. "Salamat, Mommy. Pero sana... minsan, magkasama tayo ulit bilang pami
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱Hala.....😱 Chapter 73
Chapter 73 Maagang araw iyon sa ospital, at tila mas abala kaysa karaniwan. Patuloy ang pagpasok ng mga pasyente, at ramdam ko ang tensyon sa hangin. Kasalukuyan akong nag-aasikaso ng mga papeles nang makarinig kami ng sigaw mula sa kabilang kwarto. “Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan ng tulong ninyo!” bulyaw ng isang lalaki. Mabilis akong tumayo at tinungo ang kwarto kasama ang ilan pang staff. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin ang isang lalaki, nasa edad trenta, galit na galit at pilit na inaalis ang suwero sa kanyang braso. “Sir, kalma lang po,” mahinahon na sabi ng isang nurse. Pero lalo siyang nagwala. “Hindi ko kailangan ng tulong ninyo! Bitawan n’yo ako!” sigaw niya habang pilit na tinataboy ang mga staff. Sa puntong iyon, hindi ko na napigilang magsalita. “Sandali lang!” malakas kong sabi, dahilan para mapahinto siya at mapatingin sa akin. Lumapit ako, hindi alintana ang galit sa kanyang mukha. “Alam mo ba kung anong ginagawa mo? Ang mga tao dito ay nagtatrab
Terakhir Diperbarui : 2024-12-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Ganun pala kapag may kambal ❤ Chapter 73
Chapter 74 Red POV Habang nakahiga ako sa kama ng ospital, hindi ko maiwasang mag-isip sa lahat ng nangyari. Ang sakit ng bawat galos at sugat ay walang sinabi sa kirot ng konsensiya ko nang makita ko kung paano nag-aalala si Ate Heart. Ang mga luha niya, ang panginginig ng boses niya—parang sinuntok ang puso ko nang makita ang reaksyon niya. Hindi ko sinabi kay Blue ang nangyari. Alam kong nasa business trip siya sa Huawei, at hindi ko kayang makaabala sa kanya. Lagi na lang akong pabigat, at ayokong madagdagan ang mga iniisip niya. "Hindi ko siya tatawagan," mahina kong bulong sa sarili habang nakatingin sa kisame. Pagbalik ni Ate Heart sa kwarto, dala niya ang ilang gamit na kailangan ko. Lumapit siya sa gilid ng kama, at muling tiningnan ang kalagayan ko. "Red, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong niya, malumanay ngunit halatang hindi pa rin nawawala ang kaba sa boses niya. "Mas okay na, Ate. Salamat sa lahat," sagot ko. Ngunit sa loob, ramdam ko ang bigat ng aking kasalanan.
Terakhir Diperbarui : 2024-12-31PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 Magkapatid ❤🩹 Chapter 75
Chapter 75 Kinabukasan, isang hindi inaasahang bisita ang dumating sa ospital—si Ate Ruth, ang isa ko pang kapatid sa ina. Matagal na rin kaming hindi nagkikita, at hindi ko maiwasang mapansin ang malaking pagbabago sa kanya. Sa kabila ng madilim na nakaraan namin bilang magkakapatid, tila mas payapa na siya ngayon. "Ate Ruth," bati ko nang makita siyang pumasok sa kwarto, hawak ang isang basket ng prutas. "Red," ngumiti siya, halatang nag-aalala. "Kumusta ka? Narinig ko ang nangyari. Hindi ko na napigilan ang sarili kong bumisita." "Okay naman ako," sagot ko, pilit na pinapakita na maayos na ang lagay ko. "Salamat sa pagpunta." Umupo siya sa tabi ng kama, tahimik na tinitingnan ang mga sugat ko. Ramdam ko ang bigat ng kanyang damdamin. "Alam mo, Red," nagsimula siya, "ang dami nang nangyari sa atin bilang pamilya, pero kahit anong mangyari, gusto kong malaman mo na andito ako para sa'yo." Tumango ako, ngunit hindi ko napigilang maalala ang mga nakaraan—ang lahat ng gulong idin
Terakhir Diperbarui : 2024-12-31PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 NAKARAAN AY DI NA DAPAT BALIKAN ❤🩹 Chapter 76
Chapter 76 Brandon POV Kahit matagal na kaming naghiwalay ni Ruth, masasabi kong tuluyan ko na siyang napatawad. Marami na akong natutunan sa mga pagkakamali niya, at sa mga pagkakamali ko rin. Sa kabila ng sakit na dinulot ng nakaraan, natutunan kong magpasalamat sa mga nangyari. Kung hindi siya nagkamali, hindi ko makikilala si Heart—ang babaeng tunay na nagbigay kahulugan sa buhay ko. Habang nakatingin ako kay Ruth kanina, hindi ko maiwasang maalala ang lahat. Sa bawat galit at sama ng loob na naramdaman ko noon, naroon din ang aral na dinala nito. Kung hindi dahil sa mga pagsubok, hindi ko mararanasan ang ganitong klaseng saya. Ang saya ng pagiging asawa ni Heart, at ang saya ng pagiging ama sa kambal naming sina Jimmie at Jammie. Iniwan ko ang tensyon sa ospital room at nilapitan si Heart, na tahimik na nakatayo sa tabi ni Red. Hinawakan ko ang kanyang kamay at binigyan siya ng isang maliit na ngiti—isang paalala na nasa tabi niya ako anuman ang mangyari. "Heart," bulon
Terakhir Diperbarui : 2025-01-01PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Move on ❤ Chapter 77
Chapter 77 Habang nag-uusap sina Ruth at Heart, hindi ko maiwasang balikan ang mga araw na naging magulo ang buhay ko. Si Ruth ang una kong minahal—ang babaeng akala ko’y kasama ko hanggang dulo. Pero ang sakit ng pagtataksil niya ang nagtulak sa akin para palayain ang sarili ko mula sa isang relasyon na puno ng kasinungalingan. Noon, galit na galit ako. Akala ko, hindi ko na magagawang magtiwala ulit. Pero dumating si Heart. Siya ang nagbigay-liwanag sa madilim kong mundo. Sa kanya ko natutunan na ang pagmamahal ay hindi tungkol sa pagiging perpekto, kundi tungkol sa pagpili sa taong nagpaparamdam sa’yo ng kapayapaan. Bumalik ang atensyon ko sa kwarto nang marinig kong tumawa si Red. Tila unti-unting nababawasan ang tensyon habang nagkukwentuhan ang mga babae. Nakakagaan ng loob na makita ang ganitong eksena—isang pamilyang pilit na binubuo ang mga pira-pirasong bahagi. Napatingin si Heart sa akin, bahagyang ngumiti. Nilapitan niya ako at marahang hinawakan ang braso ko. "Oka
Terakhir Diperbarui : 2025-01-02
Bab terbaru
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥴 Resigned 🥴 Chapter 139
Chapter 139"Uminom ka muna, Kiera," sabi ni Lia habang inaabot ang baso ng tubig. Kita ko sa mukha niya ang awa at pag-aalala."Salamat," mahina kong sabi, kinuha ang baso at pilit na pinakalma ang sarili. Nanginginig pa rin ang kamay ko habang umiinom, pero kahit papaano, naramdaman kong unti-unting bumababa ang tensyon sa katawan ko."Ano ba kasi 'yang nangyayari, Kiera? Bakit parang pelikula ang buhay mo ngayon?" tanong ni Lia, pero sa tono niya, halata ang sinseridad sa pag-aalala.Napailing ako. "Hindi ko rin alam, Lia. Parang hindi ko naman ginusto na mapasok sa ganitong sitwasyon. Pero ito na 'to, andito na tayo."Umupo si Lia sa tabi ko at bahagyang tumikhim. "Alam mo, kung ako ang nasa posisyon mo, malamang kanina pa ako sumabog sa galit. Pero ikaw, nakaya mo pang magtimpi.""May choice ba ako? Kung patulan ko 'yung babaeng 'yon, mas lalo lang kaming mapapahiya. Masisira pa lalo ang reputasyon ng department natin," paliwanag ko, pilit na pinapasok ang utak sa trabaho kahit p
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🖤 Napahiya 🖤 Chapter 138
Chapter 138Napailing ako at pilit na ngumiti. "Lia, salamat, pero tama na muna ang tsismis. Balik na tayo sa trabaho," sagot ko, sabay harap ulit sa computer.Habang bumabalik siya sa desk niya, naririnig ko pa rin ang mahina niyang pagtawa. Alam kong may point siya sa iba niyang sinabi, pero hindi ko rin maiwasang mapaisip. Sa gitna ng lahat ng nangyayari, parang mas komplikado pa ang buhay kaysa dati.Habang busy kami ay nagpapasalamat ako dahil sa wakas ay natahimik na din iyon pero ang katahimikan ay biglang nagkaroon ng isang malaking kagulohan ng mag biglang humila sa aking buhok at sinasampal dahil mang-aagaw daw ako na hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin at sino ang inagaw ko. Napahiyaw ako sa sakit at gulat nang biglang may humila sa buhok ko mula sa likuran. "Ano ba?! Sino ka?!" sigaw ko, pilit na kumakawala habang nararamdaman ko ang init ng sampal na tumama sa pisngi ko."Hindi mo alam?!" galit na boses ng babae ang sumalubong sa akin, ang mga mata niya naglil
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🔴 Back to work 🔴 Chapter 137
Chapter 137Hindi ko maiwasang ngumiti sa kanyang papuri. "Salamat po, Ms. Clara," sagot ko nang magalang."Okay, Clara," putol ni Jammie, sabay tingin sa kanyang relo. "Pakisabi na lang kay Mr. Dela Cruz na antayin ako sa conference room. I’ll meet him in thirty minutes.""Noted po, Sir," mabilis na sagot ni Ms. Clara, ngunit hindi pa rin nawawala ang ngiti nito. Alam kong marami siyang tanong sa isip, ngunit halatang pinipigilan niyang magsalita nang higit pa."Let’s go, Kiera," sabi ni Jammie, sabay lakad patungo sa kanyang opisina. Sumunod ako, habang ang kambal naman ay masayang nagmamasid sa paligid.Pagpasok namin, ramdam ko agad ang bigat ng pagiging CEO ni Jammie. Malaki, moderno, at elegante ang kanyang opisina—tila sumasalamin sa kanyang personalidad. Napatingin ako sa kanya habang tahimik niyang inayos ang mga papel sa kanyang mesa."Komportable na ba ang kambal sa bagong setup?" tanong niya bigla, na ikinagulat ko nang bahagya."Oo naman," sagot ko. "Sobrang excited nila
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❇️ Flores Company ❇️ Chapter 136
Chapter 136 Habang inaayos ko ang gamit ng kambal, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Napakabilis ng mga pangyayari sa nakalipas na apat na araw. Ang dating simpleng buhay namin sa Pampanga ay biglang nagbago nang malaman kong ang ama pala ng kambal ay walang iba kundi si Jammie, ang dating boss ko sa kompanya. Ngayon, narito na kami sa mansyon nila, isang lugar na hindi ko kailanman inakalang mapupuntahan ko, lalo na’t kasama ang mga anak ko. Sa kabila ng lahat, hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Masaya ako dahil kasama ko ang mga anak ko at nakikita nilang binibigyang-pansin sila ng ama nila. Pero sa kabilang banda, may kaunting takot at pag-aalinlangan sa puso ko. Tumigil ako saglit sa pag-aayos ng mga damit nina Jenny at John at napatingin sa kanila. Pareho silang masaya habang nagkukulitan sa kama. Napangiti ako. Kahit anong mangyari, sila ang prioridad ko. Pero hindi ko rin maiwasang tanungin ang sarili ko. 'May nobya na ba si Jammie? Kung meron man, paa
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😍 Ang mahalaga ay tama ang piniling makasama 😍 Chapter 135
Chapter 135"Dapat lang," mahinang sabi niya, halos pabulong, pero sapat na para marinig ko. Napakunot ang noo ko at agad siyang tinanong."Ano 'yun? May sinabi ka ba?" tanong ko habang nakatingin sa kanya, sinusubukang basahin ang ekspresyon niya.Ngumiti siya nang bahagya, pero halatang pilit iyon. "Wala. Sabi ko, mabuti naman at maganda ang impression mo kay Emer," sagot niya habang umiwas ng tingin, kunwaring abala sa pag-aayos ng tasa ng kape niya.Hindi ako kumbinsido sa sagot niya. "Sigurado ka? Parang iba ang narinig ko," sabi ko, bahagyang binibiro siya pero may halong pag-usisa."Huwag ka nang mag-isip ng kung ano-ano," aniya, ngayon ay nakangiti nang mas natural. "Ang mahalaga, nagustuhan mo si Emer. Mabuting tao 'yun, at mahal niya si Sarah."Tumango ako, pero hindi nawala ang pakiramdam ko na may ibang kahulugan ang sinabi niya kanina. Hindi ko na lang pinilit na itanong ulit. Sa halip, tumingin ako sa malayo at pilit iniba ang usapan. "Mukhang masaya ang magiging kasal n
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Umusbong na damdamin 🥰 Chapter 134
Chapter 134 Pagkatapos ng sandaling iyon, muling bumalik ang ingay ng pagkain sa mesa, ngunit ramdam ko ang panibagong pag-asa na nabuo sa aking puso. Ang ideya na maaaring makalaya ang aking ama ay nagbibigay ng lakas at dahilan upang mas magpursige pa sa buhay na ito. Habang pinagmamasdan ko ang masayang mukha ng kambal, naisip ko, marahil ay may liwanag pa sa dulo ng madilim na yugto ng aming buhay.Nang natapos kaming kumain, tumayo ako upang magligpit ng pinagkainan. Ngunit bago pa man ako makagalaw nang husto, biglang lumapit si Sarah at mahinang pinigilan ang mga kamay ko."Ay, huwag na, Kiera! Sapat na yung tumulong ka sa paghahanda ng pagkain kanina. Kami na ang bahala rito," sambit niya, sabay ngiti habang marahan akong hinila palayo sa mesa."Nakakahiya naman. Ako na ang maghugas ng mga plato," sagot ko, pilit na kumikilos pa rin.Ngunit umiiling si Sarah, ang mga mata niya puno ng kabaitan at sigla. "Naku, hindi na. Bisita ka dito, at higit sa lahat, pamilya ka na rin na
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😊 May pusibilidad makalaya 😊 Chapter 133
Chapter 133 Ngunit ngumiti lang ako at mahinahong nagsabi, "Huwag po kayong mag-alala, sanay naman po akong gumawa ng mga gawaing bahay. Sa amin po, ako rin po ang gumagawa ng ganito." Tila nahihiya pa rin sila, pero nang makita nilang talagang pursigido ako, pinayagan nila akong tumulong. Habang nag-aayos ng plato at naglalagay ng pagkain, mas lalo akong naging komportable. Hindi ko maiwasang mag-isip habang nagtatrabaho. Ang simpleng gawaing ito ay parang nagpapagaan ng loob ko. Ito ang nakasanayan ko, at kahit nasa marangyang mansyon ako, parang nagiging mas natural ang lahat kapag abala ako sa ganitong mga bagay. Maya-maya pa, narinig ko ang mga yabag sa hagdan. Napatingin ako at nakita si Mommy Heart na bumaba. Nagulat siya nang makita akong abala sa kusina. "Kiera, anong ginagawa mo riyan?" tanong niya, halatang nagtataka pero may halong ngiti. "Ah, Mommy Heart, nag-decide lang po akong tumulong dito. Sanay naman po ako sa ganito, at gusto ko rin pong maging kapaki-pa
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ☺ Bagong kakilala ☺ Chapter 132
Chapter 132Kiera POVHabang kumakain kami, hindi ko maiwasang mapansin kung gaano kaganda ang hapag-kainan nila. Ang long table ay puno ng masasarap na pagkain, at ang bawat detalye—mula sa pinggan hanggang sa mga nakahain—ay halatang pinaghandaan. Hindi ako sanay sa ganitong karangyaan, pero pilit kong itinago ang kaba ko para sa mga bata.Napatingin ako kay John at Jenny na abala sa pagkain. Halata sa kanilang mga mukha ang saya, lalo na nang magtanong si John, "Mommy, ang sarap po ng pagkain! Ganitong-ganito ba palagi dito sa bahay ni Daddy?"Ngumiti lang ako bilang sagot, pero bago pa ako makapagsalita, sumagot na si Jammie. "Gusto kong maranasan ninyo ang pinakamaganda habang narito kayo. Ang mahalaga, masaya kayong lahat."Napatingin ako kay Jammie. Bakit ganito? Napakabait niya sa mga bata... pati na rin sa akin. Para bang pilit niyang pinaparamdam na kaya niyang punan ang mga pagkukulang ko bilang magulang."Mommy Kiera, tikman mo po itong baked salmon! Ang sarap!" sabi ni Je
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ☺ Welcome home ☺ Chapter 131
Chapter 131 Makikita ko sa kanyang mga galak na galak na mukha ang sabik na magkaroon ng koneksyon sa mga bata, at marahil ay may malaking puwang sa kanyang puso na nais mapunan. Ang bawat tanong at sagot ni Sarah ay puno ng malasakit, at alam kong unti-unti nilang magtatagumpayan ang mga unang sandali ng kanilang pagkakakilala. Pinagmamasdan ko sila ng may pagmumuni, natutunan kong ang bawat hakbang na nagaganap ngayon ay isang magandang simula ng isang bagong kwento para sa aming pamilya. Habang hawak-hawak ni Sarah ang kamay ng kambal, tumingin siya sa akin at nagpatuloy. "Hali kayo, ipapakita ko sa inyo ang magiging silid ninyo dito sa mansyon. Sigurado akong magugustuhan ninyo," sabi ni Sarah, ang mga mata niya ay kumikislap sa excitement. "Ay, sandali, Kuya Jammie, ikaw na lang ang mag-utos sa chef cook natin na ipaghanda kayo ng pinakamasarap na hapunan. Naku, sigurado matutuwa si Kuya Jimmie kapag nalaman niyang dito kayo." Napangiti ako sa mga sinabi niya, ngunit sa kabil
