CHAPTER SIX

-ROWAN SALVADOR POV-

~•~

“Nakita ko ang ngiti mo kahapon, ha. Anong meron?” Tanong ni Vee habang inaayusan ito.

Kasalukuyan kaming nasa attic at inaayusan ito para sa upcoming photoshoot, at hindi mabura-bura sa isipan ko ang nangyari kahapon.

And honestly, I didn't even know why I smiled at her. I just impulsively did it.

“That was just a kind expression for her to shut up, Vee.” Sagot ko at saka binitawan ang setting spray.

“Siguraduhin mo, magseselos ang ‘girlfriend’ mo.” Wika niya at saka kami tumawa.

“Ipagpapalit na kita kapag nainlove na ako sa kanya.” Biro ko na naging dahilan upang hampasin niya ako sa braso.

“Gaga, wala namang tayo.” Sagot niya habang ako'y tumatawa.

“Sigurado ka ba ‘babe’?” Biro ko ulit.

“Che! Ayan ka na naman eh.” Sagot niya.

“Halika na, baka malate ka pa sa photoshoot mo at ako pa ang sisihin mo.” Wika ko na lamang at niligpit ang mga pinag-gamitan.

We came down the attic and I couldn't help but feel anxious as I constantly looked around the surroundings, and the feeling of getting caught was within my skin.

“Tara na, baka makita ka pa ni Jas.” Giit sa akin ni Vee habang tinataas ang hagdan ng attic.

“Oo, teka lang.” Sagot ko at saka nagmadaling nagtungo sa kanya.

Nagtungo kami pabalik sa kwarto ko at mabilisan kong itinago ang mga gamit ko bago kami magtungo sa baba.

~•~

“Where are you going?” Tanong ni Jason habang siya'y nasa living room.

“Sasamahan ko si Vee sa photoshoot niya.” Sagot ko at saka pinasuot ang jacket ko sa kasama.

“Anong oras ka babalik?” Tanong niya muli.

Lumingon ako rito. “Bat tanong ka nang tanong?”

Pinanood ko itong tumayo at bitawan ang boteng hawak niya sa mini table, and curiosity was within me as he strode forward.

“Samahan mo akong mag-inom, mamaya.” Sagot niya.

“And why would I?” Tanong ko naman. “May date kami mamaya ni Vee.”

“Just once, Roeie.” Sagot niya. “Gusto ko lang magkaroon ng oras kasama ka.”

With his words slowly sinking in, I couldn't help but wonder and feel pity for this bastard.

“I’ll see what I can do, my schedule is just really tight right now.” Sagot ko. “Text mo na lang sa akin ang address, or kung prefer mo na sa bahay na lang tayo iinom.”

“Sige.” He answered with a small smile at saka bumalik sa living room.

Nagtungo na kami ni Vee sa labas at hindi maalis sa isipan ko ang sinabi ni Jas, at hindi ko rin maiwasan ang maawa para rito.

“So? Iinom ka ba kasama niya mamaya?” Tanong ni Vee habang hawak ko ang kamay nito patungo sa kotse.

“Hindi ko alam–iba ang ugali niya pag umiinom siya, eh.” Sagot ko. “Pero nag-”

“Subukan mo muna.” Sagot ni Vee. “Baka naman dinaramdam niya ang breakup nila ni Sami. Just be there as a brother for him.”

Tumango na lamang ako bilang tugon at ni-unlock ang car door, and opening the door for her.

But even so, I was still thinking whether or not to join him.

But–a little drink wouldn't hurt, right?

-SAMI GONZALES POV-

~•~

As I headed out of the classroom, I saw a familiar face just a few feet away from me, causing me to groan in annoyance and change directions.

“Sami, teka lang!” Giit nito ngunit wala akong oras para kausapin ito.

“Sami, can’t you just hear me out?” Wika pa niya, a little closer this time.

“Not now, Jas.” I snarled and headed for the exit.

Ngunit bago pa ako makatungo ruon ay hinablot niya ang aking kamay, na naging dahilan upang humarap ako sa kanya.

“Aray–ano ba!?” I snapped. 

“Let's talk, alone.” Sagot nito.

“No, and why would I even obey you?” Tanong ko. “Tapos na tayo, kaya wala na tayong -”

“Meron tayong pag-uusapan, Sami.” Sagot niya. “Kaya sa ayaw at sa gusto mo, mag-uusap tayo.”

Akmang sasagot pa ako nang hilahin niya ako palabas ng eskwela patungo sa parking lot, na kung saan naruon ang kotse nito.

“Ano ba, bitawan mo nga ako.” Saad ko habang binabawi ang aking kamay.

Ngunit hindi ito sumagot at basta na lang ako sinandal sa kanyang kotse, and the smell of alcohol was so obvious that it made my stomach churn.

“I missed you.” He muttered and caressed my cheek.

“You smell like shit, Jas. Get off.” I snarled and removed his hand away from my face.

“Come on, we both know you love that gesture.” Sagot niya. “Why not give me a chance-”

“There will be no second chances, Jason Salvador.” Sagot ko pabalik. “I’ve had enough, at sapat na ang ginawa mo para hindi na kita balikan.”

“But that was a mistake, Sami.” Giit niya. “I was wrong, but I didn't mean it. There were no strings attached-”

“Cheating is a choice, Jas. Not a mistake.” Giit ko pabalik.

“Just let me make things right between the two of us, at ipapakita ko sayo na karapat dapat ako ng pagmamahal mo.” Giit niya muli at saka hinawakan ang aking mga pisngi.

“No..” Wika ko na sapat lang para marinig niya.

“Please, Sami. Just trust me on this–and I’ll prove myself right.” He muttered.

“Paano kita pagkakatiwalaan ulit kung sinira mo na ang tiwala ko noong una?” Tanong ko. “Nahihirapan na akong magtiwala, Jas–lalo na sayo.”

“Hayaan mo lang akong ipakita sayo na nagbago na ako, tanggapin mo lang ulit ako sa buhay mo.” Sagot niya.

Should I?

But-he cheated on me…

-ROWAN SALVADOR POV-

~Night time~

I was currently in the shower when I heard my phone rang, and I couldn't help but wonder on who that was.

Binilisan ko ang pagligo at walang alinlangan na binalot ang ibabang bahagi ng aking katawan ng tuwalya bago lumabas ng banyo.

Kinuha ko rin agad ang cellphone ko sa nightstand at walang alinlangan na sinagot iyon.

“Hello?” Tanong ko at kumuha ng bukod na tuwalya upang mapunasan ang aking buhok.

“It's me, Roeie.” Sagot nito.

“Gelal, kamusta na?” Tanong ko at nagtungo sa closet upang kumuha ng damit.

“I’m fine, acads are giving me a headache.” Sagot nito. “Ikaw?”

“Single pa rin.” Biro ko. “Wala ka bang chix diyan?”

“Marami, sino ba gusto mo?” Biro niya. “May Jescel, may Eva, may Selena, pumili ka lang.”

“Basta yung virgin pa.” Biro ko at rinig na rinig ko ang tawa nito sa kabilang linya.

Sorry, bet ko ang guys.

“Gago, lugi.” Sagot niya na naging dahilan upang tumawa kaming pareho.

“Teka, magbibihis lang ako.” Wika ko.

“Sige pre, pati pupunta pala ako diyan.” Sagot nito na ikinagulat ko.

“Kailan?” Tanong ko at saka sinuot ang aking sando.

“Pag sembreak na nila Sami, susunduin ko siya niyan eh.” Sagot niya.

Sami?

(Your name’s Sami, right?)

(Oo, nakalimutan mo na yata ako)

“Sabihan mo ako kapag nasa city ka na, para magkita naman tayo.” Saad ko.

“Sige, wala namang problema sa akin iyon.” Sagot niya. “Ibababa ko na to, tumatawag ang mga chix ko.”

Tumawa ako ng bahagya. “Sige, ingat ka riyan.”

“Mag-iingat ka rin pre.” Wika niya at saka binaba ang tawag.

Nang maibaba ko ang cellphone sa nightstand, sakto rin na bumukas ang pinto, only to reveal my brother having a smile on his face. Luckily, I have clothes on.

“Why are you smiling like that?” I asked curiously and placed the towel on a hanging rack.

“Kami na ulit ni Sami.” Giit nito.