Chapter 2:

“D-Dad, hindi ko naman inaasahang mangyayari ang ganoong bagay kahapon. Hindi naman ako seryoso sa babaeng iyon, eh, she was just a passed time!” Saad nito.

“Passed time? Huh! How dare you flirt with someone else while being in a relationship! Sa tingin mo ba ay nasa mataas ka ng posisyon? Masyado ng mataas ang iyong tingin sa iyong sarili na madali na lamang sa iyong kumuha ng babaeng mapaglilibangan!” Parang kulog sa lakas na sigaw ni Samuel Lopez, ang ama ni Xavier Lopez.

Napalunok si Xavier at napayuko. Hindi niya alam kung saan siya titingin, sa makintab na sahig ba o sa tuhod ng ama. Masyado siyang takot sa ama para tingnan ito sa mga mata.

“Ngunit Dad, hindi ko mapigilan!” Naglakas siya ng loob na mag-angat ng tingin at salubungin ang galit na mata ng ama. “Hindi ninyo po ako masisisi dahil mahigpit isang taon na kaming engaged ni Luna ay kailanman hindi niya ako pinapayagang hawakan siya! It was my right to touch her since I will be her soon-to-be husband! Besides, I am a man, Dad. May pangangailangan din ako!”

“Isang kahibangan!” Dumagundong sa buong kabayahan ang malakas at ma-awtoridad na tinig ni Ephraim Gray habang naglalakad papalapit sa mag-ama.

Mabilis at malalaki ang kanyang hakbang. Galit na galit siya dahil kahit kailan ay hindi siya makapapayag na may mangbastos ng ganoon-ganoon lamang sa kanyang prinsesa!

Subalit nang inangat na niya ang kanyang kanang kamay upang sampalin ang walang hiyang manloloko ay bigla na lamang siyang bumagsak sa sahig.

Sa loob ng van, halos tirisin na ni Sofia Vergara si Luna. Gusto na niyang biyakin ang ulo nito para malaman kung anong laman sa sobrang inis. Kung hindi lang talaga niya ito alaga ay talagang babalatan niya ito ng buhay.

“Sa lahat ng lalaking pwede mong kasama, si Giovanni Cortez pa? My gosh! He's a lawyer for God's sake!” Halos sabunutan na ni Sofia ang sariling buhok. “Alam mo bang maaari ka niyang i-report sa paratang mong isa siyang bayarang lalaki? Jusko naman, he's a high paying attorney in the country tapos babayaran mo lang ng ganoong halaga?”

Kumunot ang noo ni Luna. Hindi naman iyon gagawin ng lalaki, hindi ba?

“Edi kung ganoon, lalabas din ang katotohanang babaero talaga siya!” Matapang niyang sinabi.

Hindi makapaniwalang tiningnan ni Sofia ang alaga. “Mas nawalan ka ba nang bigyan mo siya ng limang libo o mas mawawalan siya sa pagiging isang babaero lang? Luna naman, hindi mo pa nga lubusang na-establish ang kasikatan mo tapos heto at madadawit ka sa abogadong iyon? Alam mo bang maraming artista ang gustong maging abogado ang Cortez na iyon dahil sa galing niya?” Mataas ang boses nitong sinabi. “Sisiw lang sa kanya ang balitang isa siyang babaero dahil iyon naman talaga ang bansag ng mga mayayaman at single na katulad niya!”

Sumasakit na ang ulo ni Luna sa dami ng sinasabi ni Sofia. Kaya naman ay naglalambing niyang inilingkis dito ang kanyang braso at saka ihinilig ang ulo sa balikat nito. “But Sofia, the damaged has been done. Kahit sabunutan mo pa ako hanggang maubos ang buhok ko, wala ring saysay dahil nangyari na. Bakit hindi ka na lang gumawa ng paraan para naman hindi makuha sa akin lahat? Pretty please…” mahaba ang ngusong paglalambing niya rito.

Mga endorsements, pelikula at mga advertisements na naka-line sa susunod na mga buwan ay kaliwa’t kanan na ang pagtawag sa kanya ngayon dahil sa nangyari. Kung totoong ilalabas nga ng abogadong iyon ang isa na namang eskandalong ito, siguradong sa kangkungan na talaga siya pupulutin sa laki ng mababayaran niyang liquidated damages!

Ayaw niyang mangyari iyon, ‘no! Masyado siyang maganda para maging kaawa-awa.

Masamang tingin ang iginawad ni Sofia kay Luna. Dismayado siya sa mga nangyari ngunit tama ito, wala na siyang magagawa dahil nangyari na.

“Alam mo bang pinaalis na ng bansa ng pamilyang Lopez si Xavier kasama ang babae nito?”

Sa narinig ay napaahon si Luna at napaayos ng upo. “Kailan pa?”

Ni hindi pa nga siya nakakapaghiganti ay umalis na ito? Anong pumasok sa isip ng mga Lopez at hinayaan ang ganoong pangyayari?

“You're kidding me, right?” Hindi makapaniwalang niyang sinabi.

“Para saan naman at makikipagbiruan ako sa'yo?” Pairap na tugon ni Sofia. “Nawalan ng malay ang ama mo sa pamamahay nila, kung hindi dahil sa nangyari sa ama mo ay anong mukha ang ihaharap nila sa’yo? Ngayon ay nasa panganib ang buhay ng iyong ama, siyempre ay mag-iisip na iyan sila ng paraan upang masalba ang anak nila sa kahihiyan! Isa pa, nagdadalang-tao ang babae kaya siguro ay mas nagkaroon sila ng lakas ng loob upang pangalagaan ito.”

Kumuyom ang kamao ni Luna sa galit. Talagang nagawa pa ng mga itong idamay ang kanyang ama!

Ang orihinal na plano ni Luna ay mag-gym kinahapunan. Masyado siyang napagod sa ginawa nila ng lalaking iyon nang gabi kaya dapat lang na nasa kondisyon ang kanyang katawan, kahit na ang totoo ay gusto lang niyang kalimutan ang bakas ng nangyari dahil kahit anong pikit niya ay iyon ang paulit-ulit na nakikita niya sa isipan!

Hindi ba dapat ay wala siyang maalala dahil lasing nga siya sa gabing iyon? Ngunit hindi! Para iyong bangungunot na ayaw siyang tantanan!

Nang magsimula na siya sa kanyang warm up ay tumunog ang kanyang telepono.