Chapter 3

Iyak lang ako ng iyak sa mga bisig ni Jonas habang patuloy niya pa rin akong pinapatahan. Nandito kami ngayon sa parke at hindi na kami nakapasok pa sa trabaho dahil sa ginawa sa akin ni Ysmael kanina.

Alam kong nanganganib na mawalan kami ng trabaho ni Jonas pero ang sabi niya ay huwag ko na raw munang isipin iyon at pwede pa naman kaming makahanap ng ibang trabaho. Mahalaga kay Jonas ang pagtatrabaho sa Bakery dahil mas doble ang kita namin doon kumpara sa minimum wage dito sa probinsya ng San Alfonso.

Tinaasan ni Mrs. Glenda ang sweldo namin dahil mga kakilala niya kami at mabait rin siya sa amin pero sa ngayon, hindi ko na alam dahil kinalaban namin ang anak niyang si Ysmael.

Nang matigil na ako sa pag-iyak ay humarap ako kay Jonas. "Jonas, patawad kung nadamay ka pa sa gulo kanina at baka mawalan ka na ng trabaho-"

Kaagad niya akong pinatigil sa pagsasalita sa pamamagitan ng paglapat ng isang daliri niya sa labi ko.

"Huwag mo nang alalahanin 'yon, Mirae. Makakahanap pa naman tayo ng ibang trabaho. Hindi ko hahayaan na magawan ka ulit ng masama ni Ysmael. Nililigawan na kita kaya duty ko lang na protektahan at bantayan ka." Nginitian niya ako na mas lalo pang ikinatuwa ng puso ko.

Sa lahat ng lalake ay si Jonas lang ang bukod tanging pinagkakatiwalaan ko. Panatag ang loob ko kapag kasama ko siya at alam ko sa sarili ko na mahal ko na siya. Alam ko rin na hinding-hindi niya ako bibiguin.

"Salamat, Jonas. Salamat at dumating ka sa buhay ko." Niyakap ko siya hanggang sa naramdaman ko nalang na hinahagod-hagod niya ang balikat ko.

"Salamat rin at dumating ka sa buhay ko, Mirae. Ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko at hindi ko hahayaan na magkahiwalay tayo." Puno ng sinseridad niyang sabi.

Sa mga sinabi ni Jonas ay umaasa ako doon at kahit kailan ay hindi siya makakalimutan ng puso ko.

Makalipas ng isang oras ay tumambay muna kami sa parke at nag-usap tungkol sa mga bagay-bagay na hindi pa namin alam sa isa't-isa.

"Sigurado ka bang hindi ka pa nagkakagirlfriend man lang? Ang gwapo-gwapo mo kaya tapos palagi ka pang pinagtitinginan ng mga customers natin sa Bakery." Nakalabi kong sabi kay Jonas habang nakaakbay siya sa akin.

Natawa naman siya ng mahina sa sinabi ko. "Nagkaroon naman ako ng mga ka M.U noong nasa high school pa lang ako pero hindi pa talaga ako nagkakagirlfriend dahil nga sa wala na rin akong time pa para makipagdate. Busy rin akong mag-aral nung college dahil ang hirap rin ng kurso kong Mechanical Engineering kaya mas nagfocus ako doon. Pagkatapos kong grumaduate ay nagtake naman ako ng Pastry and Bread short course sa TESDA kaya wala na talaga akong time pa para magkagirlfriend." Sabi niya at kinurot nito ng mahina ng ilong ko.

Tumango-tango naman ako sa sinabi niya. Nakakabilib si Jonas dahil mas nagfocus talaga siya sa future niya para sa pamilya niyang umaasa sa kanya.

"Eh ikaw, Mirae. Bakit wala ka man lang sinagot na isa sa mga manliligaw mo? 'Yung iba doon ay mayayaman katulad nalang ni.." Hindi na nito naituloy pa ang sasabihin niya at bumuntong-hininga nalang.

Hinawakan ko naman ang isang kamay ni Jonas. "Anong magagawa ko kung hindi ko sila type? At 'yung tungkol sa panliligaw sa akin ni Ysmael? Neknek niya na papatulan ko siya! Ang lakas ng loob niyang suhulan sina Nanay at Tatay para magawa niya ang balak niya sa akin. Kahit kailan ay hindi ako magkakagusto sa manyak at hambog na lalakeng iyon, no!" Nakangiwi ko pang sabi na ikinatawa naman ni Jonas.

Kinikilabutan talaga ako kung sakali mang maging boyfriend ko ang Ysmael na iyon. Masyado siyang hambog at mapangmaliit sa aming mahihirap. Kung ang ibang babaeng nagkakagusto sa kanya ay napipikot niya sa pamamagitan ng kagwapuhan at yaman nila ng pamilya niya pwes sa akin ay hindi uubra iyon.

Kay Jonas lang ako hanggang sa huli.

"Edi ang swerte ko pala na nagkagusto ka sa akin? Hindi nga ako makapaniwalang pumayag kang ligawan kita. Ang akala ko tuloy ire-reject mo rin ako katulad ng ibang nanliligaw sa'yo. Masyado ka kasing maganda para sa akin at marami akong karibal sa puso mo." Hinawakan ni Jonas ang pisngi ko at nagulat ako nang hinalikan niya ako sa pisngi.

Sobrang namula na naman ako sa ginawa niya at may kung anong umiikot sa sistema ko na hindi ko maipaliwanag. Hindi ko na rin marinig pa ang ibang ingay na nasa paligid namin dahil rinig na rinig ko ang bilis ng tibok ng puso ko.

Nang humiwalay siya sa akin ay kaagad niya akong itinayo habang magkahawak pa rin ang isa naming kamay.

"Kumain muna tayo. Alam kong hindi ka pa nag-aalmusal." Sabi niya.

Tumayo naman ako hanggang sa umalis na nga kami sa parke at nagtungo sa isang karinderya.

"Gusto kong heavy meal ang kainin mo para hindi ka manghina at maging malusog ka lang. Ang sexy mo kasi masyado, kung pwede lang ay patatabain nalang kita para wala nang iba pang nakakita sa'yong ibang lalake." Naiiling niyang sabi habang pinagsasandok ako ng kanin at ulam na inorder namin.

Napansin niya kasing nakatingin sa akin ang mga lalakeng kumakain rin dito sa karinderya.

"Hayaan mo na nga sila." Natatawa ko namang sabi.

Ngumiti lang siya sa akin pagkatapos ay nagsimula na kaming kumain. Pati sa pagkain ay ang gwapo-gwapo pa rin tignan ni Jonas. Hindi rin niya napapansin na may napapatingin sa kanyang mga babaeng customer lalo ang bantay ng karinderya na nahuhuli kong sumusulyap-sulyap sa kanya.

Masyado talagang malakas ang appeal ng lalaking ito at hindi niya iyon napapansin dahil nakatutok lang talaga siya sa akin.

"Ang sabi nga pala ni Inay na minsan ay bumisita ka sa bahay namin kapag nakalabas na siya ng Ospital sa makalawa. Ilalabas na sila ni Baby Jepoy doon at sinabi ko na rin sa kanya na nililigawan na kita." Banggit ni Jonas bago ito uminom ng tubig mula sa baso.

"Talaga? Sige, pakisabi kay Inay Rosie na makakaasa siya sa akin." Sabi ko.

Mabuti nalang at tanggap ni Inay Rosie na nililigawan ako ni Jonas. Kilala ko si Inay Rosie dahil talagang mabait iyon katulad nalang rin ni Jonas. Sa kanya namana ni Jonas ang pagiging marespeto at mabait nito.

Tumango si Jonas hanggang sa habang kumakain pa rin kami ay ramdam kong nakatitig lang siya sa akin. Tila nailang naman ako dun.

"M-may dumi ba ako sa mukha?" Tanong ko.

Naiiling na ngumiti lang siya. "Hindi lang talaga ako makapaniwalang nasa harapan na kita ngayon, Mirae. Hindi na ako makapaghintay na sagutin mo ako." Seryoso niyang sabi.

Napangiti ako sa sinabi niya at pigil na naman ang kilig na nararamdaman ko.

Nang matapos na kaming kumain ay siya na ang nagbayad ng lahat ng kinain namin. Nag-insists pa akong magbabayad rin pero pinigilan niya ako at sinabi niyang siya na ang gagastos sa lahat tutal ay nililigawan na niya ako. Hindi ko naman siya napigilan dahil iyon ang gusto niya.

Magkahawak kami ng kamay at naglalakad papunta ulit sa parke. Ayoko munang umuwi dahil paniguradong kakausapin ako ni Nanay tungkol sa nangyari kanina sa bahay.

Habang naglalakad kami ni Jonas ay may isang gwapo at kasing tangkad lang ni Jonas ang naglalakad patungo sa direksyon namin at may kasama itong isa rin'g gwapong lalake. Nag-uusap lang sila ng seryoso at alam kong hindi sila taga rito sa amin. Mukha pa silang mayayaman dahil sa mga brand na suot nilang damit, sapatos at relo.

"Bro, 'di ba ayaw ng Mommy mo na makipagkita ka pa dun sa totoo mong Tatay? I'm sure that Tita Eirie will be mad because of that." Sabi nung isang lalake.

"She can't do anything about that, Andy. I want to see my real father." Matigas namang sabi nung isa.

Nang makasalubong namin sila ay sabay silang dalawa na napatingin sa amin ni Jonas. Bigla ay nakaramdam ako ng kakaiba nang tumingin sa akin 'yung gwapo at matangkad na lalake na may seryosong tindig.

Kaagad namang napansin ni Jonas na tinitignan ako nung dalawang lalake kaya dali-dali niya akong hinila hanggang sa makalayo na kami sa kanila.

Tila may kaba at takot akong naramdaman sa paraan ng pagtitig sa akin ng lalakeng iyon.

Tumigil kami ni Jonas sa isang bench at umupo kaming dalawa dun. Tahimik lang siya habang nakatingin sa akin. May gusto siyang sabihin pero hindi niya masabi.

"May problema ba, Jonas?" Tanong ko.

Nakita ko naman ang pag-igting ng panga niya at pagkuyom ng kamao. Para bang galit siya.

"Mirae, pasensya na kung mahirap lang ako." Bigla ay napayuko siya at malungkot ang tono niya nang sabihin iyon.

"Ano bang sinasabi mo, Jonas? Wala naman akong pakialam kung mahirap ka lang. Pareho lang naman tayong mahirap, e." Sabi ko naman.

Tumingin siya sa akin. "'Yung nakita kong tinitignan ka nung dalawang lalake, bigla ay nakaramdam ako ng insecurities sa kanila. Ang gagwapo nila at mukha pang mayayaman. Mukha pa silang interesado sa'yo." Bumuntong-hininga siya at pinaglaruan ang mga kamay niya.

Napailing nalang ako at hinapit sa bewang si Jonas na ikinahinto pa niya. Ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya.

"Ano naman kung mayayaman sila? Papatulan ko ba 'yon e, may gwapong Jonas na nga ako sa harapan ko?" Kunwari'y naglulungkot-lungkutan kong sabi.

Napangiti naman si Jonas dun at muli nitong kinurot ang ilong ko. Trip na trip niya talaga ang ilong ko palibhasa kasi ay matangos ito at mahaba pa.

"Alam mo talaga kung paano mo mapapalubag ang loob ko, no? Sa akin ka lang talaga, Mirae. Huwag na huwag kang magpapaligaw sa iba." Hinalikan naman niya ang isang kamay ko.

"Opo. Promise, Sir Jonas! Sa'yo lang ako magpapaligaw at wala nang iba pa." Sabi ko at itinaas pa ang isang kamay ko na parang nanunumpa.

Natawa siya at masuyo nitong hinaplos ang buhok ko.

"Mahal na mahal kita. Sisiguraduhin kong magiging tayo pa rin sa huli."

Napangiti nalang ako sa sinabi niya at sinulit ang oras na magkasama kami. 7pm na nang mapag-isipan ni Jonas na umuwi na kami dahil maggagabi na. Kahit ayoko pang umuwi ay kinakailangan na dahil baka nag-aalala na rin sa akin sina Nanay at Tatay.

Nang nasa tapat na kami ng bahay at maihatid na ni Jonas ay nagpaalam na siya sa aking uuwi na at didiretso ito sa Ospital kung saan ay naka confine pa doon sina Inay Rosie at Baby Jepoy. Nagpaalam na siya sa akin at sinabi na tatawagan niya ako mamaya sa cellphone ko.

Nang makapasok na ako sa loob ng bahay ay naabutan ko sina Nanay at Tatay na nakaupo sa sofa at mukhang hinihintay nila ako.

Mukhang malungkot si Tatay base sa ekspresyon ng mukha niya.

"Tay, may problema po ba kayo?" Tanong ko at nilapitan siya.

"Anak, tinanggal na ako sa trabaho ko." Tila nanghihina niyang sabi.

Nagulat naman ako dun. "P-Pero bakit po?"

Tumingin naman ako kay Nanay at nagulat nalang ako nang nakatitig ito sa akin ng masama.

"Tinatanong mo pa 'yan, Mirae? Malamang ay dahil ito sa pagtanggi mong ligawan ka ni Ysmael at sa pagsuntok sa kanya ng manliligaw mong si Jonas."

Napahinto naman si Tatay dun at tumingin ito kay Nanay. "Anong sinasabi mo, Cely? Nililigawan ng hambog na batang 'yon si Miraela? Saka bakit sinuntok ni Jonas iyon?" Naguguluhan namang tanong ni Tatay.

Mukhang hindi niya alam ang nangyari kanina. Alam na niyang nililigawan na ako ni Jonas pero hindi niya alam na pati si Ysmael ay nanliligaw na rin sa akin.

"Nagpunta kaninang umaga dito si Ysmael at sinabi niya na kapag pumayag tayong ligawan niya si Mirae ay mas patataasin niya ang posisyon mo sa talyer pati na rin ang pagtulong niya para mabawi sa atin ang lupang sinangla natin. Kaya ka siguro natanggal sa trabaho ay dahil sa ginawa ng Jonas na iyon kay Ysmael na pagsuntok sa kanya!" Galit na sabi ni Nanay.

Napaiyak na ako dahil ngayon ko lang ulit nakitang magalit si Nanay ng ganito.

Napatayo naman mula sa pagkakaupo sa sofa si Tatay at napailing ito ng paulit-ulit. "Ayan ang huwag mong hahayaang mangyari, Cely. Hindi ko gusto ang Ysmael na iyon para sa anak natin at hindi ko hahayaang masuhulan tayo ng batang iyon para lang makuha niya si Miraela. Mas panatag ang loob ko kung si Jonas ang makakatuluyan niya. Maghahanap nalang ako ng ibang trabaho kaysa naman mapunta siya sa demonyong lalakeng iyon!" Galit na rin na sabi ni Tatay.

"Macario, maging praktikal ka naman minsan. Oo, gusto ko si Jonas para kay Miraela pero alam kong hindi niya mabibigyan ng magandang kinabukasan ang anak natin. Kulang pa ang kinikita ni Macky sa Dubai para sa ating pamilya. Kung si Ysmael ang makakatuluyan niya ay siguradong aahon tayo sa hirap!"

Hindi ko na kayang marinig ang pagtatalo nila. Nasasaktan ako, nasasaktan ako sa maaari pang sabihin ni Nanay.

"At anong gusto mo? Ang mapakasalan ni Miraela ang Ysmael na iyon? Cely, alam natin kung gaano kademonyo ang batang iyon dahil sa ginawa niyang pambubugbog kay Macky noon. Gusto mo bang manganib ang buhay ni Miraela sa lalakeng iyon?"

Ramdam ko ang galit ni Tatay. Natutuwa ako dahil kahit papaano ay naiintindihan niya ako. Pero si Nanay, hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganito. Marahil ay sawa na siya sa kahirapang nararanasan namin.

Hindi ko na kinaya pa ang pagtatalo nila kaya tumakbo na ako papunta sa kwarto ko at isinarado ang pintuan.

Doon ko ibinuhos ang luha ko dahil sa bigat na nararamdaman ko. Nag-aaway na sina Tatay at Nanay nang dahil sa akin. Nawalan pa ng trabaho si Tatay dahil sa nangyari kaninang umaga sa amin nila Ysmael at Jonas.

Jonas, kailangan kita ngayon dahil hindi ko na alam ang gagawin ko.

-Ajai_Kim