Chapter 18

I recommend listening to Can't Take My Eyes Off You cover by Justin Vasquez in the middle part of the chapter:> 

KENT

Tama nga ang mga sinasabi ng mga matatanda. Na sa huli talaga ang pagsisisi. Eh, pano ba kasi, para tuloy akong body guard ngayon nina Christine at Bea. Kanina pa ako sunod ng sunod sa kanila dito sa mall. Hindi ko rin naman maiwan si Christine kasi tiyak na mapapahamak kami.

Nako, kung hindi ko lang siya gusto eh.

Napagtanto ko na kumakain na pala kami ngayon sa isang cafe sa ground floor.

"Nako napakagentleman ni Kent besh ha, kanina pa talaga siya sunod ng sunod sa atin," dinig kong sabi ni Bea kay Christine.

Napalingon naman si Christine sakin pagkatapos sabihin ni Bea 'yon pero sa 'di inaasahan ay bigla niya akong binigyan ng approve sign kasabay ang isang ngiti.

Anong ibig sabihin ng senyas na 'yon?

Napaisip pa ako pero mas na lamang naguguluhan ang isipan ko. Nagpapasalamat ba siya sakin kasi sinamahan ko siya ngayon? Panay pa ako sa pag-iisip pero nagulat na lamang ako ng may biglang tumawag sa pangalan ko. Kahit sina Bea at Christine ay napalingon din sa direksyon kung saan nanggaling yung boses. Mas lalo pa akong nagulat nang mapagtanto kong sina Ethan at Augustus pala yung tumatawag sa akin na ngayon ay kumakaway habang papalapit sa amin.

"Kaya pala ayaw mong sumama samin ha, may mga ka-date ka pala," tugon ni Augustus at tumawa pa sila ni Ethan ng malakas.

Hindi nalang ako sumagot pa kasi naiinis na ako. Date ba ang tawag nila dito? Kung wala sana si Bea ngayon, mukhang matatawag ko pa 'tong date.

"Mga kaibigan kayo ni Kent Cruz right?" Biglang tanong ni Bea sa kanila. Napatango naman silang dalawa at ngayon ay nakatuon na ang pansin kay Bea.

Agad namang tumayo si Bea at binigyan ng senyas sina Ethan at Augustus ng lumapit sa kaniya. Pagkatapos nun ay may ibinulong si Bea sa kanila dahilan para mapangiti ang mga ito. May ibinulong din si Ethan sa kanila at nagtawanan pa sila.

Nagkatingin naman kami ngayon ni Christine sa kanilang tatlo at wala talagang kamalay malay sa mga pinag-uusapan nila ngayon. Pero sa totoo lang, alam kong may balak silang gawin.

Pagkatapos mag usap-usap ng tatlo ay bumalik na si Bea sa pagkaupo. Nagpaalam naman sina Ethan na may titignan lang sa kabilang tindahan at sinabihan lang ako na sumunod doon kung gusto kong sumama.

Lumipas ang ilang minuto at ngayon ay panay lang ang pag-uusap nina Bea at Christine. Heto naman ako, dinadahan dahan lang ang sa pag-inom ang hawak kong coffee jelly habang nakikinig sa kanila kahit hindi ko naman talaga alam yung pinag-uusapan nila.

"Kent, if you excuse us for a minute? May secret lang akong sasabihin kay Christine," biglaang sabi ni Bea sakin dahilan para magulat kaming dalawa ni Christine.

"Hindi ba pwedeng dito mo nalang sabihin yun sakin?" Giit ni Christine pero mas lalo pa kaming nagulat nang tumawa si Bea ng malakas pagkatapos niyang sabihin 'yon.

"Hay nako sabi ko nga ba. Joke lang 'yon, wala naman talaga akong sasabihin. Gusto lang kita itest kong kaya mo bang lumayo sandali kay Kent pero parang masyado na ata kayong close," tugon ni Bea habang hindi pa rin maawat sa pagtawa. So ito pala yung pinaplano ng tatlo kanina? "Oh sige, maiwan ko na muna kayo jan," dagdag pa niya at mabilis na tumakbo papaalis. Magsasalita pa sana si Christine kaso tuluyan ng umalis si Bea dahilan para magkatinginan kami ngayon.

Lumipas ang ilang minuto ngunit tahimik lang kaming dalawa. Walang gustong magsalita. Patuloy lang siya sa pag-kain niya ng cheese cake niya habang inuubos ko naman ang coffee jelly ko. Kanina ko pa gustong magsalita pero ewan ko ba kung ba't ako natotorpe sa harap niya ngayon.

"Ano yun?" sabi niya bigla pero hindi ko masyadong marinig yung sinabi niya.

"Huh?" sabi ko nalang.

"May sinabi ka?" tanong niya.

"Wala naman," nagugulahan kong sagot. Tahimik lang naman ako dito ah. Napaisip pa ako kung bakit niya ako tinanong nun pero sa huli ay ako nalang ang nagtanong sa kaniya para mabawasan yung tensyon na nararamdaman ko ngayon. "Gusto mo bang mamasyal?" Tugon ko.

CHRISTINE

Hindi ko namalayang nasa isang karaoke room na pala kami ngayon sa loob ng Game Zone. Kanina lang ay naglalaro pa kami ni Kent ng Claw Machine pero kalaunan ay sumuko din siya kasi nakakailang tokens na siya pero hindi pa rin siya nakakakuha ng kahit ano. Inis na inis siya dun kaya mabilis niya akong hinila sa may mga karaoke rooms tapos ragrenta siya ng isang oras.

"Sige na, ikaw na kasi," giit ni Kent. Sampung minuto na pala ang nakalipas pero ni isang kanta ay wala pa ring tumutugtog sa speaker kasi kanina pa kami nagpapasahan kung sino yung unang kakanta.

Bakit niya ba kasi ako pinipilit eh siya naman yung nagdala sakin dito?

"Ah, alam ko na. Bato bato pick nalang tayo. Kung sino yung talo, siya yung unang kakanta," tugon niya. Wala naman akong nagawa kundi tumango nalang. Hindi niya naman ako titigilan hangga't hindi ako pumapayag eh.

Pinosisyon na namin yung mga kamay namin at maigting lang ang tinginan namin sa isa't isa.

"Bato, bato, pick," sabay sabay naming sigaw pero napatili ako nung makita kong bato yung sa kaniya habang papel naman yung sa akin.

"Yes! Panalo ako!" Sigaw ko pero hindi niya ako pinansin. Dumiretso na siya sa karaoke box at agad ng pumindot ng mga numero.

Nakapili na pala siya ng kanta?

Sandaling nagkaroon ng kaunting katahimikan bago nagsimulang tumugog ang music. Kalmado lang ang mukha ni Kent habang hinihintay yung cue nito.

Bigla na lamang tumibok ng malakas ang puso ko ng magsimula na siyang kumanta. Unang mga salita pa lang ay madadama mo talaga yung kanta dahil sobrang ganda pala ng boses ni Kent.

Kalmado lang ito at tila makapal na tenor pero napakagaan sa pakiramdam habang pinapakinggan ko ito. Kinakanta niya ngayon ang Can't take my eyes off you ni Frankie Valli.

Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig ngayon kay Kent habang dinadama ang bawat salitang may ritmo na lumalabas sa kaniyang bibig.

You're just too good to be true

I can't take my eyes off you

You'd be like heaven to touch

I wanna hold you so much

At long last love has arrived

And I thank God I'm alive

You're just too good to be true

Can't take my eyes off you...

Hindi ko namalayang nakatingin na rin pala siya sa akin ngayon habang patuloy na kumakanta sa halip na tumingin sa mga lyrics sa screen. Mas lalong bumilis ang tibok ng aking puso ng magkatitigan na kami ngayon.

Pardon the way that I stare

There's nothing else to compare

The sight of you leaves me weak

There are no words left to speak

But if you feel like I feel

Please let me know that is real

You're just too good to be true

I can't take my eyes off you

Hindi na maawat ang puso ko ngayon sa pagtibok ng malakas. Animo'y nakikipag karera ngayon sa sobrang bilis. Tila tumatakbo ito ngayon sa isang bangin kung saan konti na lang ay mahuhulog na ako.

Napapaisip tuloy ako kung gaano kagifted si Kent. Napakatalented niya.

I need you baby

And if it's quite all right

I need you baby

To warm the lonely nights

I love you baby

Trust in me when I say okay

Oh pretty baby

Don't let me down I pray

Oh pretty baby

Now that I've found you stay

And let me love you, oh baby

Let me love you

Tulala na pala ako ngayon at natauhan na lang ako ng namalayan kong nasa tapat ko na pala si Kent. Kaharap na namin ang isa't isa ngayon. Patuloy sa pagtugtog ang instrumental ng kanta pero hindi niya na ito sinabayan sa pag awit. Nasa tapat pa rin ngayon ng bibig niya ang mikropono pero tumigil na siya sa pagkanta. Nakatingin lang siya ngayon sa mga mata ko at para bang may gusto siyang sabihin sa akin.

Naistatwa na lamang ako sa kinatatauyan ko habang hinhintay siyang magsalita habang patuloy pa rin sa pagtibok ng malakas ang puso ko.

Ilang sandali pa ay nagbitaw na siya ng mga salita sa mikropono habang nakatitig pa rin sa akin. Mga salitang matagal ko ng alam pero hindi ko binigyang pansin. Mga salitang nung narinig ko ay hindi ko na maipaliwanag ang aking nararamdaman.

"Gusto kita," 'iyon ang dalawang salitang kaniyang binitawan, sapat para tuluyan ng huminto ang aking mundo.