SIMULA palang ay plinano na talaga ni Sandro ang mapadikit kay Kevin at ang ipasok ito sa underworld. “Siya ba boss?” Tanong ni Wilbert habang nakatingin sa larawan ni Kevin ng ibigay niya dito. “Siya nga, keep an eye on him. Ako ang mag-aalok sa kaniya pumasok sa underworld at ikaw ang mag te-train sa kaniya,” seryosong sabi nito na agad naman ikinatamgo ni Wilbert at tinignan ang larawan ni Kevin. “Akong bahala boss, siguradong mag-eenjoy siya,” ngising sabi nito. Si Sandro talaga ang unang nakausap ni Kevin sa loob ng kotse habanag ito ay naka-maskara. Nagpalit lamang sila ni Wilbert ng oras na pumayag na ito na maging kabilang nila. Kagaya ‘din ng kaniyang plano, nang sawakas ay mapabilang na si Kevin sa underworld siya naman ang lumapit sa lalaki at nagpakilala bilang kaibigan. Kaibigan na hindi alam ng lalaki na siyang sasaksak patalikod. Katulad nalang ng magsimulang magka-imterest si Kevin kay Wilbert at sinisimulan ng kalabanin nito ay palihim niyang pinipigilan ang mga
“WHAT?!—Okay, papunta na ako,” biglang tayong sabi ni Sandro na ikinalingon ng mga ito sa kaniya. “Guys I need to go. Kevin nagka-problema sa org natin,” nagulat sila sa sinabi nito lalo na si Kevin. “Ano? Hindi ako pwedeng umali ngayon dahil nawawala si Anastasia! Sh*t! Bakit ngayon pa!” Lumapit si Sandro kay Kevin at hinawakan ang kaliwang balikay nito. “Don’t worry Kevin, ako ng bahala. Alam ko naman na mahalaga sa’yo ang mission na ito,” sandali na natahimik si Kevin dahil sa sinabi ng kaibigan at maya-maya ay niyakap niya ito sandali. “Thank you, Sandro! Ang laki talaga ng naitulong mo saakin! Maraming salamat,” “Pasasaan pa at mag kaibigan tayo diba?” natatawang sabi ni Sandro at nagpaalam na sa mga ito. “Sorry guys, need kong tapusin muna ang peste sa org namin. Kapag natapos ko agad pipilitin kong humabol,” “Okay lang ‘yan Sandro! Kung wala lang problema ngayon tutulungan ka namin,” nakangiting sagot ni Lawrence na ikinatango naman ng iba kung kaya nagmamadali na siyang
“ANONG sinabi mo?!” marahang tinulak ni Brandon si Kevin paalis sa kinatatayuan nito at agad na kinwelyuhan si Vladimir. “Kung nagbibiro ka masamang biro ‘yan Vladimir! Hindi pa kita napapagbayad tungkol sa pagdukot mo sa mga anak ko tapos ngayon sasabihin mo na si Sandro ang pumatay kay Bella?!” “N-nagsasabi ako nag totoo Brandon! Si Sandro ang nasa likod ng lahat ng ito! Pumunta siya dito para kunin si Anastasia pero dahil sa takot ko sa kaniya hindi ko nasabi agad na wala siya saakin!” nanghihinang nabitawan ni Brandon si Vladimir kasabay ng pagtulo ng kaniyang mga luha. “M-may alam ka dito Tanner?” naagaw ang kanilang atensyon ng biglang magsalita si Melany na nakatingin na ngayon kay Tanner na seryoso lang na nakatingin kay Kevin. “May alam ka ba sa sinasabi ni Vladimir?! Na si Sandro ang pumatay kay Bella at nasa likod ng lahat ng ito?!” Napalingon si Kevin at Brandon kay Tanner dahil doon. Kita nila na wala itong emosyon hanggang maya-maya ay tumango ito. “Oo, alam ko ang t
“KUYA, sa tingin mo mahahanap nila si mommy?” malungkot na tanong ni Anastasia habang siya ay nakahiga at nakatingin sa kisame ng kanilang tinutuluyan na kwarto sa bahay ng tita Kathy nila. Pinagpahinga kasi muna sila ng mga nakakatanda at sila na ‘daw ang bahala sa paghahanap sa kanilang mommy. “Of course, sigurado akong gagawin nila ang lahat para mahanap si mommy,” agad na sagot ni Asher habang nakaupo sa kanilang kinahihigaan. “What makes you think that they will not find her?” lingo’ng tanong nito sa kambal. “Natatakot lang kasi ako kuya, pero syempre alam ko na gagawin nila ang lahat,” sagot nito ngunit maya-maya ay agad siyang napabangon mula sa pagkakahiga ng mayroon siyang maalala. “Kuya, naalala mo ba ‘yung mga nakalaban natin?” Napakunot ang noo ni Asher sa tanong nito ngunit tumango ‘din naman siya. “Hindi ba hindi nila tayo sinaktan? I mean, oo pinatulog nila tayo pero wala silang ginamit na baril! Naalala mo nitong mga nangayayaring gulo laging may baril ang kalaban
NAGKAGULO ang gabi na dapat pahinga nila nang dahil sa pagkawala ni Tanner. Ang kaninang natutulog ng sina Kathy, Serene, Emily at ang magulang ni Kathy ay nabulabog dahil doon. Hindi ‘rin nakaligtas sa mga bata ang ingay lalo na’t bukas na bukas ang ilaw sa buong bahay. Pagkababa ng kambal sa sala habang kusot-kusot pa ang kanilang mga mata ay nakita nila na nagkakagulo sila at pabalik-palik. Dahil na ‘rin sa pagkabusy ng mga ito ay hindi agad napansin ang kambal kung kaya nakababa pa sila ng hagdan. “What is happening tita?” takang tanong ni Asher kay Kathy ng mapadaan ito sa harapan nila. Gulat na nanlaki ang mata ni Kathy ng makita ang kambal. Dahil sa sobrang busy niya ay hindi niya agad napansin ang mga ito. “T-twins!” Naging dahilan iyon upang mapahinto ang iba nilang mga kasama sa sala sa kani-kanilang ginagawa. Ang mga gumagamit nang kanilang mga laptop ay napatingin sa gawi nila Kathy. Ang mga nag-uusap tungkol sa pag papaikot at pagpapalaganap ng kanilang mga tauhan sa
“IBIG niyong sabihin magkasama kayo all those times simula ng mawala kayo?! Hindi talaga masasama ang kumuha sa inyo?!” Gulat na bulalas ni Jennie ng makita ‘rin si Anastasia sa loob ng isang maliit na bahay na kanilang tinutuluyan. Malayo iyon sa ibang bahay at syudad kung kaya Malaya silang nakakakilos ng maayos doon. Pero kahit ganon mayroon pa ‘ring bantay sa paligid para kung sakali man mayroong biglaang sumugod. Natawa naman si Anastasia dahil sa naging reaction nito. “Walang nakakatawa sa sinabi ni Jennie, Anastasia!” sigaw ni Kevin na ikinatahimik naman nito ngunit hindi iyon nagustuhan ni Tanner. “Sinong sinisigawan mo Kevin?” Mukang natauhan naman si Kevin dahil sa malamig na boses na iyon ni Tanner ay humingi ng patawad dito. “Sorry na, paano naman kasi seryoso nga! Magkasama lang pala kayo tapos kami baliw na baliw sa paghahanap sa inyo? Alam niyo bang iyak ng iyak ang kambal huh?!” Nagkatinginan si Tanner at Anastasia dahil sa sinabi ni Kevin. “Actually, alam ng ka
“ARE you ready wife?” Napalingon si Anastasia kay Tanner ng marinig niya ang boses nito at agad na nakangiting tumango dito. Lumapit sa kaniya si Tanner at niyakap ito sa kaniyang bewang at hinalikan siya sa kaniyang noo. “Kapag may nangyaring hindi maganda bumalik tayo agad okay?” Muli ay tumango si Anastasia, hindi naman niya hahayaan na may mangyaring masama sa kanila sa nakaraan kung kaya hangga’t maaari kailangan niyang maging maingat. “But before that we should call papa, sabi pa naman niya na tumawag tayo bago mag time trivel,” muling sabi ni Tanner at mukang doon lang naalala ni Anastasia ang kaniyang ama. Dali-dali nitong kinuha ang kaniyang bagong cell phone at tinawagan ito. “Hi daddy!” masayang bati ni Anastasia. “Hello to you too my daughter, ngayon niyo na ba gagawin?” Napatingin pa sandali si Anastasia kay Tanner bago nakangiting tumango tila ba nakikita siya ng ama. “Yes, daddy. It will be quick!” “Okay then , be safe okay? Can I talk to Tanner privately?” Napa
Habang si Bella naman ay nagulantang ‘din sa nangyari at napatingin kay Tanner na nakakunot na ang noo dahil narinig nito ang boses ng dalawa. “Who is that?” labas na sabi nito pero dahil sa pagkataranta ni Bella ay agad niyang hinalikan si Tanner para makuha niya ang atensyon nito. Nanlaki naman ang mata ni Anastasia dahil sa nangyari ngunit agad namang tinakpan ng katabi niya ang kaniyang mga mata. Natahimik ang paligid dahil doon at marahang tinulak papasok ni Bella si Tanner sa loob. Rinig niya ang yapak ng dalawa papasok kung kaya nakahinga sila ng maluwag ng mawala sila. “Oh anong tingin ‘yan?” Taas kilay na sabi ni Anastasia kay Tanner ng makita niya itong nakatingin. “’Yung nakita mo—” pinigilan ni Anastasia ang sasabihin niya sa pamamagitan ng pagtakio niting muli sa kaniyang labi. “Again, we are in the past and I am your future. May anak na nga tayo kaya wala lang saakin ‘yun. At isa pa kaya ko ‘ding gawin ‘yun noh,” pagkasabi niya niyon ay inalis niya ang kamay na naka