CHAPTER 2 - Puwing

"I love you too. Sobrang sweet mo tlaga future hubby." hinampas ko pa ang balikat nya ng mahina, ganti ko na din upang itago ang sakit na dulot ng mga sinabi niya. Hindi na ako nasanay lagi namang ganito.

"Migs sawayin mo nga tong kapatid mo, kung pwede ipatingin mo na sa psychiatrist malala na to. Papatulan ko na to pag di ako makapagpigil." tatawa na nasasaktan nalang ako sa straight to the point at mahabang litanya ng lolo nyong pavictim, pero sorry sya hindi ko siya titigilan.

"Ano bang klaseng patol yan, may future hubby? Yong masarap ba? Ok lang yan hindi naman ako papalag just do it. Wag mong alalahanin si kuya." Sabat ko sa kanya halatang naaasar na talaga sakin pulang pula na ang mukha at tenga.

"Meisha. Baka sumabog na ang isa dito ng walang kalaban laban."

Taas kilay kong baling kay kuya malamang mga babaeng pinopormahan nila ang mga pagkukwentuhan nilang apat at ayaw pa nilang marinig ko.

" Meisha!"

Nagpapadyak ako. "Ito na nga po aakyat na, para naman akong batang itinataboy nito." paalis na ako ,pero muli ko munang tinapunan ng pansin ang future hubby ko.

"Bye for now, my future hubby. Wag masyadong mangunsumi baka tumanda ka agad, at hindi kana bumagay sakin sige ka, ikaw din baka magmukha kana talagang lolo ko." Humagikhik ako,habang paakyat ng hagdan papuntang kwarto nakisabay din ng tawa sila kuya. "Baka maisipan mong patulan ang pag-ibig ko sayo,magkatabi lang naman ang room natin, just knock my door and your always welcome, babush." sinigaw ko na dahil medyo malayo na ako sinbayan ko rin ng tawa, ano kayang hitsura niya, umuusok na siguro ang ilong sa inis.

"Lakas talaga ng tama sayo ni Meisha, Buds," narinig ko pang pangangantyaw sa kanya ng mga kaibigan niya. Hindi muna ako dumeretso sa room ko makikinig muna ako saglit sa usapan nila. Hindi naman ako makikita dito sa pwesto ko.

"Pagsabihan mo nga ang kapatid mo buds. Ayaw kong may masabi sila tita at tito sakin at baka palayasin pa ako dito. She's not my type, kaya sorry, sorry to her." Ouch, ang sakit naman non. Hindi daw niya ako type. Mapanakit naman ng damdamin itong si Dwayne. Pero sorry, nalang din siya, hindi ko siya susukuan.

"Buds wag kang magsalita ng tapos, para hindi ka makapos." panay tawanan padin.

"Pagpasensyahan mo nalang,Buds. Hindi kana nasanay sa ugali non, samantalang halos magkakasabay lang tayong lumaki. Habang pinagbabawalan mas lalong na cha challenge." si kuya talaga dapat nilalakad niya ako sa kaibigan niya para mabilis ang process.

"Feeling ko tatanda ako ng limang taon sa pasaway mong kapatid Buds." pasaway daw ako dinig kong pang reklamo ng husband to be ko.

"Wala ba talagang space jan ang kapatid ko Buds? Wala namang problema sa parents namin kong liligawan mo." seryusong tanong pa ni Kuya kay Dwayne na hinagisan pa ng throw pillows sa dibdib.

"Anong space at ligaw ang pinagsasasabi mo dyan? Ikaw talaga Migs problemahin mo ang love life mo. Wag kong kani-kanino."

Basta Buds, wag kang iiyak iyak kapag nainlove ka sa kapatid ko kong kailan napagod na siya sa kakahintay sayo. Pag yan nabagok kawawang Dwayne ka talaga, wag na wag kang hihingi ng tulong samin." napakagat labi ako sa winikang iyon ni kuya, ang sweet naman ng kuya ko love talaga ako nito.

"What? Iiyak baliw ka ba? Kalokohan yan".

_

_

_

Makapasok na nga sa kwarto.

Pinahid ko ang luhang humulagpos sa aking mga mata ng hindi ko namamalayan at tumulay na pala sa aking pisngi sa mga narinig ko. Iilang words lang, pero parang punyal na tumarak sa dibdib ko ang mga katagang pinagsasabi niya. Lagi naman, hindi lang talaga ako nasanay na wala talaga akong pag-asang mahalin niya. Kahit anong klaseng effort pa ang gawin ko.

"Meisha anak ano nangyari sayo?" nasapo ko ang aking dibdib na kumawala na yata sa gulat ko.

"Mommy, nanggugulat naman po kayo. Hanapin nio nga po."

'Ang alin."

"Yong puso ko po, napatalon kasi sa gulat."

"Akala ko ba binigay mo na."

"Kanino naman po."

"Kanino pa kundi kay Dwayne.'

"Ay gusto ko yan Mom, kaya love kita e." Niyakap ko si Mommy. "Kaw talaga Mommy namamaster nio na pong makipagsabayan ng lokohan sakin.

"Ikaw nga nakikipaglokohan sa Puso mo."

"Mommy...." ayaw kasing tanggapin gusto ko sanang idugtong, pero hindi ko na naisatinig.

Tinawanan lang ako ni mommy

"Sayang ang ganda mo anak, hinahayaan mong mahaluan ng lungkot at luha yang mga mata mo." gumanti naman ng yakap si Mommy at hinihimas ang likod ko na wari ay nakikisimpatiya sa lungkot na nadarama ko.

"Mana po sa inyo. Napuwing lang po, don't worry po. I'm ok naman."

"Parang di naman. Naku anak, akoy tigil tigilan mo. Papunta ka palang pabalik na ako."

Pero nagkasalubong po ba tayo." ngisi ko.

"Puro ka biro. Kidding aside dalaga kana talaga,anak. Basta nandito lang si Mommy, wag mong solohin ang bigat, handa akong maging karamay mo."

"Thanks sa concern po Mommy pero Ok na ok sa alright po ang bunso niyo. Pasok na po ako. I'm so tired po talaga.I love you " Hinalikan ko ito sa pisngi. Tumalikod na ako ng may pahabol pa siya.

"I love you more, anak. From party again?"

"No. Pati ba naman ikaw Mommy mukhang party narin ang tingin sakin."

"Sige, sabi mo, malaki kana. Basta ingat lang palagi."

Pumasok na ako ng silid ko, hindi ko na hinintay na makaalis si Mommy, dahil ang sikip na ng dibdib ko. Pagkalapat na pagkalapat ng pinto ay sumandal ako dito saka ko pinakawalan ang mga luha at impit na iyak kong kanina ko pa pinipigail. Ang sakit mong mahalin Dwayne, mahal na mahal kita kahit wala akong puwang sa puso mo.

Habang patuloy na umaagos ang mga luha ko. Inayos ko padin ang sarili ko. I deserve rest. Isinabit ko sa bag rack ang dala kong backpack, naghuhad ng shoes, hinubad ko narin ang damit ko, tanging ang mga underwares ko lang ang itinira ko. Agad kong ibinagsak ang pagal kong katawan sa malambot kong kama, maliligo muna sana ako, pero mas masarap ang mahiga muna sandali para mai flat ang likod kong nangangalay na sa maghapong Ojt sa bakahan ng parents ng best friend ko. Gusto ko sana sa farm namin kaya lang baka sabihin naman na may special treatment sakin dahil pagmamay ari namin mas magandang umiwas na sa possibleng pangit na mangyayari ayaw kong magka hassle graduating na pa naman ako this year at excited na akong dumating ang graduation day next month na yon. At syempre ang tumanggap ng deplomang pinaghirapan ko ng apat na taon.

Pareho kami ni kuya na engaged sa farming, kaya pareho din ang kurso namin sa college BS in Agribusiness, which combines core agricultural disciplines like crop science, animal science, and agricultural economics with business courses in accounting, finance, marketing, law, and management to provide a solid orientation in the business of agriculture. Dating karaniwang magsasaka ang mga ninuno ng parents namin na pinaunlad nila at ngayon isa na sa may malaking farm sa Pilipinas at may mga investment din sa mga agribusinesses sa ibang bansa. Kaya naman naipamana din nila samin ni kuya ang passion ng pagiging agriculturist. I am very happy sa karerang napili ko because I love working in nature and feeling malaya ako. Kaya ang mga negosyo namin na may kinalaman sa office works ipapaubaya ko na kay kuya, ako naman ang bahala sa fields like farms and ranches.

Love life nalang ang kulang sakin para mas maging makulay ang mga araw ko.

Alam ko si kuya may pinopormahang babae malapit sa RICEMILL na pagmamay ari namin kung saan siya ang namamahala. Ang mga nasa mataas lang na posisyon ang nakakaalam non, ewan bakit ayaw niyang ipaalam na anak siya ng may ari. Ang masaklap ayaw sa kanya ni girl dahil mayaman ang gusto, magpanggap ba nmang kargador ng sarili niyang Ricemill e di poor talaga ang iisipin sa kanya, mabilis lang naman ang solusyon sa problema niya ayaw lang gawin, ibang klase ang trip niya bahala nga siya may sarili naman siyang kwento. Basta ako aasikasuhin ko ang sarili kong love story para maging maganda ang takbo lalo na ang ending.

.