"Axcel!" Sita ni Carmela sa lalaki. Paano ba naman at simula kaninang umaga ay palagi nang naka buntot sa kanya ang lalaki. Hindi lang yon dahil parang mas naging maalaga pa ito sa kanya. Nalilito na tuloy sya kung sya ba ang mag aalaga sa lalaki o si Axcel ang mag aalaga sa kanya. Nandito na sila sa taas ng Mansion dahil anong oras na rin ng gabi. Kailangan na nilang matulog dahil bukas mag sisimula na nyang turuan ang lalaki. Kailangan nila ng sapat na tulog para masigla sila bukas. "Gusto kitan-g katabi, maha-l" mala Bata nitong wika. "Hindi ako pumunta rito sa Mansion para tabihan kang matulog, Axcel. Pumunta ako rito para tulungan kang maka recover —""Bak-a maka recove-r ako ng mabili-s kung k-atabi kita—""No Axcel!""Pleaseee-e, asawa ko~"Parang si Arkin lang ang datingan kung may ipapabiling lalaruan! Malamang sa malamang dahil mag Ama sila. "Hindi ka pa ba nag sasawa? Katabi mo ako sa hapag kainan, sa sala, sa veranda at kung saan saan pa. Kulang nalang ay kumandong kan
Nagising nalang si Carmela sa sinag ng Araw na tumatama sa kanyang mukha. Iminulat nya ang kanyang mata na may pagtataka dahil naka higa na sya sa kama. Matapos ang eksena kagabi ay hindi sya tumabi sa kama kasama si Axcel. Sa couch sya natulog at nakalimutan nya na ngang buksan ang drawer dahil umiinit ang kanyang ulo matapos makita ang kanyang ex mother in law. Dinaig nya pa ang uling na nag aapoy sa inis."Good mornin-g!""AY KABAYO!" Napatayo sya sa gulat at matalas na tinignan si Axcel. Kahit kapapasok lang nito sa kanyang kwarto at may ilang kilometro silang distansya naamoy nya na ang mabangong lalaki. Paano ba naman at bagong ligo ito naka ayos ito ngayon. Natawa si Axcel sa kanyang reaction."Walang nakakatawa!" Inayos nya ang kanyang hinigaan. "Anong oras darating ang mga kaibigan mo?" Nag text ang mga Promises na pupunta sila ngayon dito sa Mansion at nong tanungin nya kung anong oras, wala man lang ni Isa sa kanila ang sumagot! Dinaig pa nila ang mga famous na artista
Matapos nyang kunan ng meryenda ang mga Promises ay bumalik na sya sa loob ng kanyang kwarto. Abala ba naman ang mga lalaki sa pag pupusta ng manok online. Kaya heto at sa tuwing nananalo sila sa pusta ay nag hihiyawan sila. Masaya naman sya dahil nakikita nyang tumatawa ang kanyang Asawa, pero ewan ba nya at naiinis din sya dahil tinuturuan ng mga Promises ang kanyang Asawa sa ibang uri ng sugal. Napapa hilot nalang talaga sya sa kanyang sintido. Para saan pa na nananalo sila ng 500? kung barya lang naman ito sa kanila. Timpak timpak ang kanilang mga pera pero halos lahat ng bagay babaratin na ata nila. Sabagay at mga negosyante nga naman. "Kaya siguro niregaluhan nila ng manok si Axcel" napa ngiwi nalang sya sa kanyang iniisip. Muli nyang binalingan ng tingin ang malaking larawan ni Gramps. Hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan ang mga sinabi ni Bruce kanina. Paulit-ulit pa rin nya itong naririnig. Pagak syang natawa, "Sa dami ng pasikot sikot dito sa Mansion paano ako makakah
Hindi na mabilang ni Carmela kung nakaka ilang tungga na sya ng kanilang iniinom. Alam nya sa kanyang sarili na mababa lang ang kanyang alcohol tolerance dahil unang una palang ay hindi sya ang tipo ng tao na pala inom. Kung sa totoosin ay ito ang una nyang pagkaka taon na matitikman ang mapait na alak na dumadaloy sa kanyang lalamunan. Kasalukuyan silang nasa high end Bar kasama ang kanyang Ate Pearlyn na abala na sa pakikipag sayawan sa dance floor kasama ang mga kaibigan nito. "Aray!" Daing nya ng makaramdam ng sakit sa ulo. Sa unang pag lagok nya ng baso kanina na punong puno ng alak na bigay sa kanya ni Pearlyn ay agad syang nakaramdam ng pagka hilo at sa hindi maipaliwanag na dahilan din ay kahit ayaw nya nang uminom ay parang gusto pa ng kanyang katawan na animo'y isa syang dalubhasa sa panginginom. Kaya ngayon ay ramdam nya na ang labis na pagka hilo at init ng kanyang katawan na hindi nya alam saan nang gagaling. "Carmela" Rinig nyang tawag sa kanya ni Pearlyn. Naka pikit
"Wala pa rin bang lead?" Tanong ni Axcel kay Tristan. Isa sa mga kaibigan nyang mahilig mag imbestiga. Kasalukuyan silang nag lalaro ngayon ng Billiards sa loob ng Casino na pag mamay ari ni JohnRobert, isa sa kanilang mga kaibigan. Uminom ng Beer si Tristan bago mag salita at seryosong pumwesto habang tinatantsya sa kanyang mga mata ang bola. "Mahirap hanapin ang pinapahanap mo na ayaw mag pahanap Axcel" Malamig na sabi ni Tristan. Umusbong ang pagka irita kay Axcel. "What do you mean na hindi mo mahanap? Ganyan naba kahina ang mga koneksyon mo ngayon at wala ni isang lead ang pinapahanap ko sa'yo?""Bakit ba masyado kang obsessed? It's just a one night stand. Isang mainit lang na gabi ang nangyari sa inyong dalawa. Come on, Bro. There's a lot of fish in the sea ika nga nila-" Hindi natuloy ng kaibigan ang sasabihin ng mag salita sya. "Because she might carrying my child." Natigilan silang lahat sa sinabi nya. Ilang araw nya na iniisip na baka buntis ang Babae kaya gusto nya ito
Carmela's Point of View. Makalipas ang ilang taon ay napag desisyonan na naming umuwi dito sa Pilipinas ni Cody. Kasalukuyan na kaming nasa Apartment na uupahan naming mag Ina. Hindi ito kalakihan, sakto lang ito para sa aming dalawa at dahil na rin siguro kaunti lang ang gamit namin.Pinapanood ko si Cody habang nag lalaro. Hindi madali para sa akin na bumalik dito sa Pilipinas dahil natatakot akong malaman ito ng aking Daddy o kaya'y may ibang maka alam at maapektuhan nito ang pagiging politician nya. Ang huling naging balita ko lang sa pamilya namin ay hindi nanalong Mayor ang aking Ama dahil hindi raw hamak na mas malakas at madaming connections sa nakatataas ang nakalaban nya noong election. Ngayon ay nag fo focus nalang sila sa kanilang business na pabagsak na. Nawala ako sa pag iisip at nag tatakang tumingin sa Isang number na nag flash sa aking cellphone. Ang number na ito ay unsave kaya hindi ko alam kung sino ang tumatawag. Sinagot ko ito. "Hello?" Alanganin kong bungad s
Napako sa kinatatayuan si Carmela ng makarating sa mamahaling restaurant kung saan sila mag kikita ng kanyang ka blind date. Hindi nya na alam kung ilang minuto syang naka tayo sa labas at tinitignan nalang ang mga taong pumapasok sa loob. "Kaya mo 'to Carmela, para 'to sa inyong dalawa ng anak mo. Ginagawa mo ito para kay Arkin" Bulong nya sa sarili habang iniisip ang anak. Ngunit kabaliktaran ata nito na palakasin ang loob nya dahil mas lalo syang dinalaw ng kaba. Muli syang huminga ng malalim bago humakbang papasok sa restaurant. Sa isip nya ay tatapusin nya na lahat ngayong gabi dahil kung papatagalin lang nya ay mas lalo syang kakabahan. Naka suot sya ng maikling palda at revealing na damit na padala sa kanya ni Pearlyn. May kasama din itong mamahalin na shoulder Bag at mga alahas na tunay na ginto dahil kailangan nyang mag mukhang disente at mag mukhang Pearlyn talaga. Confident syang nag lakad. Ang suot nyang sandal na may mataas na takong ay gumagawa ng tunog sa bawat hakb
"What? Why so sudden?" Gulat na tanong ni Tristan kay Axcel ng sabihin nitong gusto nyang pakasalan ang naka blind date nyang Babae kagabi. "Because she's the only woman who can make me smile and laugh sa unang pag kikita palang". Mga salitang gusto nyang isagot na itinago nya nalang sa kanyang sarili. "She's so honest and one thing that I like about her is her confidence and how she speak her mind. Nagiging totoo sya sa sarili nya". Tipid nyang sagot. "Paano naman ang pinapahanap mong Babae?" "You can still continue finding her. I'll keep my promise that I'll invest at your company if you found her". Gusto lang malaman ni Axcel kung sino ang Babaeng naka one night stand nya noon at kung nasa maayos ba itong kalagayan ngayon .Nang sabihin nga ni Axcel ang magandang Balita kagabi sa kanyang Lolo ay agad nitong pina ayos ang venue ng kasal at simbahan. Muli nanaman syang napa ngiwi ng maalala nya ang sinabi ng Babae kagabi tungkol sa kanyang Lolo. "Siguro nga ay may Babae nang nak
Matapos nyang kunan ng meryenda ang mga Promises ay bumalik na sya sa loob ng kanyang kwarto. Abala ba naman ang mga lalaki sa pag pupusta ng manok online. Kaya heto at sa tuwing nananalo sila sa pusta ay nag hihiyawan sila. Masaya naman sya dahil nakikita nyang tumatawa ang kanyang Asawa, pero ewan ba nya at naiinis din sya dahil tinuturuan ng mga Promises ang kanyang Asawa sa ibang uri ng sugal. Napapa hilot nalang talaga sya sa kanyang sintido. Para saan pa na nananalo sila ng 500? kung barya lang naman ito sa kanila. Timpak timpak ang kanilang mga pera pero halos lahat ng bagay babaratin na ata nila. Sabagay at mga negosyante nga naman. "Kaya siguro niregaluhan nila ng manok si Axcel" napa ngiwi nalang sya sa kanyang iniisip. Muli nyang binalingan ng tingin ang malaking larawan ni Gramps. Hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan ang mga sinabi ni Bruce kanina. Paulit-ulit pa rin nya itong naririnig. Pagak syang natawa, "Sa dami ng pasikot sikot dito sa Mansion paano ako makakah
Nagising nalang si Carmela sa sinag ng Araw na tumatama sa kanyang mukha. Iminulat nya ang kanyang mata na may pagtataka dahil naka higa na sya sa kama. Matapos ang eksena kagabi ay hindi sya tumabi sa kama kasama si Axcel. Sa couch sya natulog at nakalimutan nya na ngang buksan ang drawer dahil umiinit ang kanyang ulo matapos makita ang kanyang ex mother in law. Dinaig nya pa ang uling na nag aapoy sa inis."Good mornin-g!""AY KABAYO!" Napatayo sya sa gulat at matalas na tinignan si Axcel. Kahit kapapasok lang nito sa kanyang kwarto at may ilang kilometro silang distansya naamoy nya na ang mabangong lalaki. Paano ba naman at bagong ligo ito naka ayos ito ngayon. Natawa si Axcel sa kanyang reaction."Walang nakakatawa!" Inayos nya ang kanyang hinigaan. "Anong oras darating ang mga kaibigan mo?" Nag text ang mga Promises na pupunta sila ngayon dito sa Mansion at nong tanungin nya kung anong oras, wala man lang ni Isa sa kanila ang sumagot! Dinaig pa nila ang mga famous na artista
"Axcel!" Sita ni Carmela sa lalaki. Paano ba naman at simula kaninang umaga ay palagi nang naka buntot sa kanya ang lalaki. Hindi lang yon dahil parang mas naging maalaga pa ito sa kanya. Nalilito na tuloy sya kung sya ba ang mag aalaga sa lalaki o si Axcel ang mag aalaga sa kanya. Nandito na sila sa taas ng Mansion dahil anong oras na rin ng gabi. Kailangan na nilang matulog dahil bukas mag sisimula na nyang turuan ang lalaki. Kailangan nila ng sapat na tulog para masigla sila bukas. "Gusto kitan-g katabi, maha-l" mala Bata nitong wika. "Hindi ako pumunta rito sa Mansion para tabihan kang matulog, Axcel. Pumunta ako rito para tulungan kang maka recover —""Bak-a maka recove-r ako ng mabili-s kung k-atabi kita—""No Axcel!""Pleaseee-e, asawa ko~"Parang si Arkin lang ang datingan kung may ipapabiling lalaruan! Malamang sa malamang dahil mag Ama sila. "Hindi ka pa ba nag sasawa? Katabi mo ako sa hapag kainan, sa sala, sa veranda at kung saan saan pa. Kulang nalang ay kumandong kan
Tulala sa kawalan si Axcel habang paulit ulit na umalingawngaw sa kanyang tenga ang kanyang mga narinig kanina sa kusina. Mapupungay ang kanyang mata habang ang kanyang mga kamay ay nanginginig sa takot. Napasabunot sya sa kanyang sarili dahil kanina nya pa pinipilit na maka alala. Namumula ang kanyang buong mukha. "Toto-o ba ang sinabi sa aki-n nina Mam-a nong nakaraa-n sa hospita-l?" Nanginginig nyang tanong sa kanyang sarili. Kung totoo man na sya ang rason kung bakit umalis si Carmela noon ay baka ni kanyang sarili ay hindi nya mapatawad. "A-ano ba an-g nagaw-a ko?..." Muli nyang sinabunutan ang kanyang sarili, ngayon naman ay halos matanggal na ang ibang hibla ng kanyang buhok sa kanyang anit. Nang hindi sya maka alala ay hindi sya nag dalawang isip na suntukin ang kanyang ulo. Paulit-ulit nya itong ginagawa habang sinasabi ang katagang, "natatako-t ako..." Takot na takot sya. Pakiramdam nya ay sobrang dilim ng kapaligiran kapag gusto nyang alalahanin ang mga nangyari sa naka
Kinaumagahan ay maagang bumangon si Carmela sa kanyang kama upang mag ayos ng kanyang sarili. Pagkatapos nyang maligo at mag bihis ay lumabas na sya ng kanyang kwarto. Naglalakad sya sa hallway ng biglang mag bukas ang isang kwarto malapit sa hagdan at yon ang dati nilang kwarto ni Axcel. Natigil sya sa pag lalakad ng mag tama ang mata nilang dalawa ni Axcel na kapwa gulat ng makita ang isa't isa. Sumingaw ang magaang ngiti ng lalaki na nagpatibok sa kanyang puso, "Magan-da a-ng umag-a ko nga-yon dahi-l ikaw ang un-a kong makikit-a. I thought I wa-s just d-dreaming that you're her-e, pero andito kana ng-a pala. Hind-i na panagini-p ang l-lahat... hanggang sa panagini-p ko kasi ika-w lang a-ng lama-n."Kumunot ang kanyang nuo, bakit mukhang bumabanat ngayon ang lalaki? At syaka paano nya nasasabi ang mga salitang ito ngayon? eh hindi ba at tabi sila ni Pearlyn na natutulog?She unintentionally rolled her eyes, "Ako una mong makikita? Anong tingin mo kay Pearlyn? Multo?" Hindi naman s
"B-buti at u-umuwi k-kana dito sa Mansio-n" masayang ani ni Axcel habang yakap sya. Mag iilang minuto na silang magkayakap pero hindi pa rin kumakalas ang lalaki. Nararamdaman nya ang saya nito sa kanyang boses ng makita sya. Kusang lumipad ang kanyang palad sa likudan ng lalaki para suklihan ng magaang yakap si Axcel. "Ka-kahapon pa kit-a hinihinta-y... g-gusto na kasi kitan-g makita, sabik na sabik akong maka sama ka uli-t." Hindi nya inaasahang ganito ang uri ng pananalita ni Axcel. Ang dating tuwid at baritono nitong boses ngayon ay nagkakanda utal utal kahit pinipilit nitong mag salita ng maayos. Ang kanyang madilim na tingin ay lumipat kay Pearlyn na hanggang ngayon ay nanlalaki pa rin ang mga mata dahil sa biglaan nyang pag dating. Hindi nito alam ang kanyang gagawin at nanginginig ito sa takot. Bahaw syang ngumiti sa kapatid. Bakit kaya mukhang natatakot ito ng makita sya? Nasaan na ang Pearlyn na palaban? Sumanib na ba sa kanyang katawan ang palabang Pearlyn? Makalipas a
"Tatanungin ulit kita... Are you sure about that?" Nang tatansyang tanong sa kanya ni Jaren. Napakagat sya sa kanyang pang ibabang labi at dahan dahang tumango, "Napag usapan naman na natin 'to hindi ba?"Napalunok si Jaren. Nakikita sa mata ng lalaki ang pag aalala para sa kanya. Naiintindihan naman ito ni Carmela dahil alam nyang papasukin nya nanaman ang magulong mundo ni Axcel. Hindi lang 'yon dahil kinumbinsi sya ni Tristan na muling manatili sa Mostrales Mansion. Binalingan nya si Arkin na abala sa pag aayos ng kanyang mga gamit na dadalhin sa hospital. Karamihan ng nilalagay nya sa kanyang bag ay mga laruan dahil ani ng Bata ay makikipag laro sya sa ibang pasyente. Nang tanungin nila ni Jaren si Arkin kung gusto ba nitong manatili sa poder ni JohnRobert at mag bakasyon sa Japan ng ilang buwan o kaya naman sumama kay Jaren sa hospital, mas pinili ni Arkin na manatili sa hospital. Sabi pa nga ng Bata ay para may makalaro ang mga batang pasesyente duon. Excited tuloy ang bata, p
Napahilot sa sintido si Tristan at halos iumpog nya na ang kanyang ulo sa harap ng manibela ng sasakyan. "Ano ba ang mga pinapasok mo Tristan!" Sigaw nya sa kanyang sarili. Hindi pa sya nakuntento sa pag untog nya at sinabunutan nya pa ang sarili. Nababaliw na ata sya. "Susunod na ata ako sa pagiging baliw ng kaibigan natin" hindi makapaniwala nyang ani. Natawa si JR na nakaupo sa tabi ng driver seat ng kanyang kotse. "Anong nakakatawa!? Nakakatawa bang panoorin akong nag dudusa at nagiging alipin ng ulupong na yon!" Pag mamaktol nya na mas lalong ikina hagalpak ng tawa ni JohnRobert. "Ginusto mo yan eh, ikaw ba si Jollibee? Ibang klase! Pabida ka kasi. Alam mo kung sino ang dapat sisihin sa sitwayong pinasukan mo? Walang iba kundi ang sarili mo. Akala mo ata ikaw si Superman para sagipin si Axcel. Mas sweet ka pa sa kanya kesa sa magiging Asawa mo." Napabuntong hininga si Tristan, "Hindi na ako makapag focus sa sarili kong buhay. Naging baby sitter na ako ng baby damulag na yon!
Nanghihinang napa upo si Carmela sa kama nilang dalawa ni Arkin. Ilang oras na ang lumipas at lumalalim na ang gabi ngunit hanggang ngayon ay naririnig nya pa rin ang boses ni Tristan na paulit-ulit nag p-play sa kanyang tenga. Pumatak ang kanyang luha habang hinahaplos ang buhok ng anak. Nadudurog ang kanyang puso, "Sorry..." Mahina nyang utas sa nanginginig na boses. "Sorry dahil... tinago ko rin sayo ang totoo..." Napalunok sya. Hindi pa alam ni Arkin na hindi si Jaren ang totoo nyang Ama at wala syang balak sabihin sa anak ang katotohanan dahil nangako syang pro-protektahan nya ang anak. Hindi sya papayag na muling mangyari ang madilim na pangyayari sa kanyang buhay. Hindi nya maiwasang makaramdam ng pagka guilty. "Sana maintindihan nyo ak-o... Hind-i ito para sa aki-n, ginagawa ko ito para say-o dahil natatakot ako... Arkin, takot na tako-t akon-g balang ara-w ay kunin ka sa'kin... natatakot akong malaman nila ang totoo... natatakot akong balang araw ay hahanapin mo ang Ama mo