Chapter 5

Chapter 5

Ignored

May narinig akong katok sa pintuan habang ako ay ginagawa ang modules ko.

“Señorita, pinapatawag po kayo ni Señorito na kumain sa baba,” usal ng isang kasambahay dito.

“Opo, sandali lang,” sumagot ako agad.

Agad kong niligpit ang gamit ko sa lamesa bago bumaba para kumain.

Pagkababa ko, wala si Kairos. Pinatawag niya ako pero wala naman siya?

“Ate, asaan po si Kairos?” tanong ko sa isang kasambahay na kumatok kanina sa kwarto ko na binibigyan ako ng pagkain.

“Kakaalis lang papunta sa trabaho eh. Pinatawag ka po ni Señorito dahil nag-aalala po siya dahil buong araw kang nasa kwarto,” pagpapaliwanag nito.

Right. Bakit ako nagpapalipas ng gutom? May bata pa naman ako sa sinapupunan ko.

“Ahh, salamat po.”

Tulala akong kumakain mag-isa sa malaking lamesa.

Iniiwasan niya ba ako? Hindi ko pa siya nakikita ngayong araw. Sana ay makausap ko siya mamaya pag-uwi niya.

Pagkatapos kong kumain, bumalik ako sa kwarto ko at nagsimula ulit magsagot sa modules ko buong araw.

I tried texting him kung sakaling mag-re-reply siya pero wala akong natanggap na reply na galing sa kanya.

Tumayo ako dahil sa sakit ng likod ko at nag-unat. Tinignan ko ang cellphone ko na alas onse na ng gabi.

Wala pa rin ba siya? Kakatingin ko lang sa kwarto niya at wala siya roon. Tinanong ko rin ang mga kasambahay dito pero ang sabi ay hindi pa raw umuuwi.

Nag-scroll lang ako sa F******k hanggang sa nakatulog ako bigla.

Pagkagising ko ay wala pa ring reply si Kairos sa mga messages ko.

Mukhang hindi pa siya nauwi...

Iniiwasan niya ba talaga ako? Sinasadya niya na eh.

Naghilamos ako bago humiga pabalik sa kama at nag-cellphone.

Boring pota.

Gusto kong kunin ’yung gamit ko sa apartment ko. Andoon pa naman ’yung ginagamit ko para sa pag-aaral.

Bukas nalang, tinatamad ako.

Bumaba ako para mag-almusal. Wala si Kairos doon. Ako lang mag-isa ulit ang nasa lamesa na kumakain.

Sabi na eh, wala pa rin siya.

Kahit na nalulungkot ako, kumain ako ng marami para sa baby ko at para sa akin. Pero nawala ang lungkot ko dahil sa pagkain. Wow, sarap talaga lagi ng pagkain ng mayayaman.

“Hi ate,” pagbati ko sa isang kasambahay dito sa mansion ni Kairos na abala sa pagpupunas ng lamesa.

Siya ’yung lagi kong nakikita dito na busy talaga sa paglilinis at tuwing nakain ako.

Nginitian ako pabalik nito.

“Ano ho pangalan niyo?” tanong ko at sumubo.

“Ako po si Abigail. Tawagin niyo nalang po akong Abi, kahit huwag na ang ate,” malambing na sabi nito. Mahinhin ang kaniyang boses.

“Okay po, Ate– ay este Abi.” ngumiti ako. “Hindi pa rin po ba umuuwi si Kairos?” nalulungkot kong tanong.

“Nako, senorita. Hindi pa po eh.” yumuko ito.

“Call me Avaelena nalang po.”

“Nako, mapapagalitan po ako ni Señorito. Strict po iyon,” kamot ulong sabi niya.

“Akong bahala sa ’yo. Sumbong mo ako kapag nagreklamo at kukutusan ko siya.”

Akala ko ay tatawa siya pero ngumiti lang ito. Nahihiya?

“Ahh, sige po ma’am Avaelena—”

“ ‘Avaelena’ only,” I cut her off.

“Okay po, Avaelena,” naiilang pa siya sa akin at sa pagtawag ng pangalan ko pero masasanay din naman siya for sure.

“Abi, lagi po bang wala si Kairos?”

Nilagyan ko ng tubig ang baso ko at uminom.

“Ay, madalas. Nasa labas iyon at naghahanap ng mga chixs!” birong sabi ni Abi.

Muntikan ko nang mabuga ang tubig na nasa bibig ko.

Ahh ganon? Naghahanap pala siya ng iba huh?

“Kapag gusto niya lang po, pero madalas ay puro trabaho. Nagmana sa tatay.”

So workaholic pala siya. Paano niya kaya nasasabay ang pakikipag-ano niya?

Si Abi ay mukhang bata pa at mukhang nasa 20’s pa. Morena, at short hair. Sinusuri ko ang itsura niya habang ngumunguya ako.

“Ilan taon na po kayo?”

“Twenty-seven po, Ava,” ngiting tugon nito.

Ahh, seven years ang agwat.

“Sa tingin mo, uuwi ba si Kairos?”

“Nako, di ko rin po alam. Kapag hindi po kasi pumasok si Señorito ng ilang araw ay magmumukmok iyon sa trabaho. Or baka naman po may dahilan kung bakit ayaw niya pong umuwi...”

“Ano naman ang dahilan? So sinasabi mo ba na dahil sa akin kung bakit ayaw niya umuwi?” taas kilay kong tanong.

“Ay, hindi po!” she both raised her hands, rejecting it. “Sa trabaho po siguro or may nagawa po kayo mali or si Señorito sa inyo.”

May mali? Ano naman ang mali kong nagawa? May nagawa ba siyang mali sa akin?

Napakunot-noo akong nag-iisip.

“Paano mo alam ’yan?”

“Limang taon na po ako nagtra-trabaho dito.”

“Kuwentuhan mo pa nga ako.”

“Ay! Bukas nga pala ay bibisita si Señora, ang nanay po ni Señorito. Baka po umuwi bukas si Señorito,” she informed me. Kuminang ang mga mata ko.

“Alam niyo po ba, perfectionist si Señora kaya walang tumatagal na mga kasambahay sa mansion nila at walang tumatagal na jowa si Señorito dahil kay Señora,” pagpapaliwanag niya.

“Sige, ano pa?”

“Suggest ko po ay magsuot po kayo ng kulay pula bukas at magugustuhan po iyon ni Señorito at Señora.” si Abi ay nagwawalis na ngayon.

“Sige, Abi. Salamat.” ngumiti ako.

Pinagpatuloy ko ang pagkain sa plato ko na sobrang dami pa.

Natulog ako sa kwarto ko dahil sa ka-boringan.

Wala naman ako magawa sa kwarto na ’to.

Napag-isipan kong gawin ang mga modules ko para konti nalang gagawin ko next week. Hindi naman ako masyadong nahirapan dahil binabasa ko talaga ng mabuti at matataas ang grades ko.

I tried calling Kairos and texting him but still no respond. I hate him...

I missed his touch, his appearance, and his voice. I’m craving for his touch.

I reached down my womanhood while I was laying on the bed. My panty was already wet.

I inserted my two fingers inside me. Napakagat labi ako nang pagkapasok ko ng dalawang daliri. Hindi ako nakuntento, kaya dinagdagan ko ng isa pa. Kairos’s manhood was way more bigger than these three fingers.

I moaned as I went deeper. I moved my fingers inside me, hearing wet sounds. Yes, it felt really good.

I should imagine Kairos, with his finger inside me.

“Does my fingers feel good inside you?” I imagined Kairos voice and his fingers.

“Ahh! Yes!” I moaned in pleasure.

I want more of his touch! Kairos!

I was playing with my clit while touching my nipples. Touch me more, Kairos! I want you touching my body.

“Ohhh... Kairos...” I moaned his name. I really want him to touch me right now.

“Kairos! Kairos! Mhm ahh! Kairos!” sunod-sunod kong ungol sa pangalan niya, until I reached my climax.

“Fuck, yes...” hinihingal kong sabi.

I checked my phone and didn’t realized that I was recording the whole time I was fingering myself.

I-send ko kaya kay Kairos? Nah. He will ignore me naman ulit.

I want to finger myself more pero tama na muna.