Chapter 4: Scandal 2

Maingat na bumaba ng taxi si Lauren. It was just a few minutes past midnight and she just spent the whole day hiding in some cheap motel in the city. Hindi siya tumuloy sa San Ildefonso. Nang malaman niya ang tungkol sa viral video niya at ni Kiel, she stepped out of the plane immediately.

People were angry. She heard them talking inside the plane. They called her names—awful names. She deserved it… for being so careless and weak. Besides, Jerome also has a following for he listed as one of the most eligible bachelors in the country. And no, she cannot endure almost an hour flight inside a plane with people angry at her in it.

That's why she unboarded the plane and spent the rest of the day crying and hiding. Kusa rin niyang ini-off ang cellphone niya. But even then, her anxious thoughts just won’t stop inside her head. Alam niya, kahit na nagtatago siya at wala siyang balita sa mga nangyayari, pinagpipiyestahan ng mga tao ang video nila ni Kiel. That and she also had to deal with a heartbreak. Her boyfriend was cheating with her friend—or with what she thought her friend.

How her life went spiraling down in just a night, she doesn’t know. But she knew, she cannot keep hiding forever. Besides, she really needs to go home—to her townhouse. She felt safer there. Kaya naman hinintay niyang gumabi—o magmadaling-araw, bago umuwi.

Tahimik siya nagpalasamat nang makitang walang mga reporter ang nagkakampo sa bahay niya. She heard that some showbiz reporters are that persistent, even invading one’s privacy just to get the information they wanted.

Maingat niyang pinindot ang number code lock subalit nag-error ang electronic lock. She didn’t know what happened but suddenly, the door opened. After that, she felt a stinging pain on her left cheek as soon she stepped inside her house.

She gasped and held her hurting cheek. Kasabay niyon ang mabilis na pagliwanag ng buong kabahayan. Agad siyang umayos ng tayo. And there she saw the one standing in front of her, it was her Tita Lileth with her eyes fuming in anger. She trembled instantly.

“Bakit ngayon ka lang? Saan ka nanggaling na gaga ka?!” singhal nito bago kinamal ang buhok niya at hinila siya papunta sa sala.

Agad siyang napahikbi. Sanay siyang sinasaktan ng Tita Lileth niya mula pa noong manirahan siya sa poder nito, subalit mula nang magdalaga siya at pilit siya nitong isinasabak sa mga beauty pagaents at castings sa mga commercials, the beatings had gradually stopped. Sayang daw ang mukha niya kung hindi nito mapapanginabangan. Akala niya, hindi na nito iyon magagawa sa kanya but then… when was she right when it comes to her Tita Lileth.

“Hindi ka na talaga magtanda! Wala ka ring ipinag-iba sa nanay mong tatanga-tanga!” gigil na dugtong ng tiyahin niya bago siya marahas na itinulak patungo sa sofa.

Humahagulgol na siya, dahan-dahang umayos ng upo at pasimpleng minasahe ang nasaktang anit. Her eyes hurt from crying the whole day and yet her tears can’t help but fall from the beating she took from her aunt.

“Tumigil ka nga sa pag-iyak-iyak mo, Lauren. Alam mo ba kung ilang beses akong tinawagan ni Madam Emily? Higit sa sampung beses! And everytime, I had to endure the old woman’s harsh words and curses. Ha! Akala mo kung sinong, maganda mukha namang hukluban kung naging mahirap! But I had to endure, kasi ikaw… ikaw na kiring pamangkin ko ang may kasalanan!” Dinuro nito sentido niya. “She threatened to sue you, us! At paano tayo magbabayad sa abogado? Mangungutang na naman ako gayong hindi ka pa bayad sa mga ginastos sa ‘yo habang lumalaki kang palamunin! At ‘wag mo na ring ipagmalaki ‘yang trabaho mo sa NTS. Si Madam Emily na mismo ang nagsabi, they will kill your character on the teleserye!” anang tiyahin niya bago nagsimulang magparoo’t parito sa sala.

She swallowed a sob. Her aunt is too angry to give her another chance to compose herself.

“Hindi kita pinag-aral sa maayos na eskwelahan para lang maging isang kabit, Lauren. Kung ganyan lang pala ang buhay na gusto mo, sana matagal na kitang ibinugaw sa mga politiko! E di sana, hindi nagkakanda-leche-leche ang buhay natin ngayon! ‘Yan ba ang pinagkaka-abalahan mo habang nandito ka sa townhouse mo? Magsabi ka nga ng totoo, escort ka na ba ha? Kasi kung kumikita ka sa ibang paraan na hindi ko alam, aba dapat lang na may porsiyento rin ako r’yan!” Namaywang ang tiyahin, naniningkit pa rin ang mga mata. “So, ano? Escort ka ba?”

She bit her lower lip as more tears fell from her eyes. “H-Hindi po,” sagot niya sa hirap na tinig.

Nagbuga ng marahas na hininga ang kanyang tiyahin. “Dapat lang! Mahiya ka naman kung kumikita ng hindi ko alam at wala akong porsiyento. Uulitin ko sa ‘yo, Lauren, ni wala pa sa kalahati ang naibabalik mong pera sa akin mula nang kupkupin kita. At hinding-hindi ako titigil hanggang hindi mo ko nababayaran sa lahat-lahat! Tapos ‘eto ngayon, mawawalan ka pa ng trabaho dahil sa kakatihan mo.” Napapalatak ito, naglakad sa may coffee table kung saan naroon ang purse nito. Mabilis itong naglabas ng stick ng sigarilyo at lighter. Maya-maya pa, umupo ito sa single-seat na nasa tapat niya.

Makailang ulit itong naghithit-buga sa sigarilyo habang matamang nakatingin sa kanya, filling her house with the same foul smoke she had hated growing up.

“Ito ang gagawin mo,” walang emosyong umpisa nito. “Pupunta ka kay Jerome, ipapaliwanag mo na nagkamali ka lang at magmamakaawa ka na tanggapin ka niya ulit.”

Agad niyang naikuyom ang kanyang kamay, muling napuno ng galit ang dibdib niya. She’d rather endure her aunt’s beatings than get back with Jerome. Magsama silang dalawa ni Steffie sa impyerno kung saan nababagay ang mga sinungaling!

“H-Hindi k-ko na po b-babalikan si Jerome, T-Tita,” paliwanag niya sa mababang tinig.

Muling nalukot ang mukha ng tiyahin niya. “Ano? Hindi ko alam kung talagang tanga o bingi ka na, Lauren. Hindi mo ba narinig ang sinabi ko, tatanggalin ka nila sa trabaho at ihahabla nila tayo! Was I not clear enough, stupid girl!” muling singhal nito, pinatay pa ang upos ng sigarilyo sa coffee table niya.

Humikbi siya ulit. She knew it would be hard to tell her aunt, but at least she had to try. “J-Jerome was cheating on me. Nakita ko sila ni Steffie. They were… they were—“

“So what? Ganyan talaga ang mga makuwarta, kayang-kaya nilang gawin ang lahat. So, tumikim lang ng ibang putahe si Jerome, inayawan mo na tapos nagpatikim ka rin sa ibang lalaki! ‘Yang utak mo rin talaga, hindi nakatuon sa progreso, gaya rin sa ama mong probinsiyano!” dire-diretsong putol sa kanya ng tiyahin, muling nagsindi ng stick ng sigarilyo. “Hindi mo puwedeng pakawalan si Jerome, Lauren. Nasa kanya ang kayamanan na gusto ko. Pero kung ayaw talaga, ipagpatuloy mo na lang ‘yang sa lalaki mo. Nabasa ko, mas maalwan ang pamilya ng mga Samaniego,” anito bago tumayo at umakyat sa hagdan. “Dahil ginalit mo ko at pinagastos mo pa ko para lang mapalitan ang code ng pinto, d’yan ka sa sofa matulog. Doon ako sa kwarto mo. Paano, tambakan pa rin pa rin pala ‘yong isang silid sa taas. Talagang ayaw mo akong patirahin dito, `no? Pwes magdusa ka,” anito bago nagtuloy-tuloy sa pag-akyat.

Hindi sumagot si Lauren. She watched her aunt as she disappeared from her sight bago siya nanghihinang sumandal sa couch. She watched the ceiling for a while, na para bang naroon ang sagot kung paano siya makakatakas sa sitwasyon niya. Subalit, hindi pa rin dumarating ang anumang sagot sa mga katanungan sa kanyang isipan.

Her mind is blank. She felt stuck.

She gently reached for her bag and fished her phone out of it. Muli niya iyong in-on. Ilang sandali pa, nagsunod-sunod ang pasok ng mga mensahe. Mula sa mga kakilala niya sa industriya, kay Jerome, sa nanay nito, kay Micha at sa tiyahin niya. She even saw some news update about her and how unlucky Jerome was for being cheated on by her. Then she suddenly remembered Kiel’s full name, thanks to her aunt, and made a quick search about him.

Kiel is one of the Samaniego brothers of SSL, one of the biggest shipping companies in Southeast Asia. No wonder the video went really viral. She really messed with two big business families in the country.

She sighed. Pagod siya at nanakit ang pisngi at anit. She needs to call it a night. Hindi niya alam kung hanggang kailan siya babantayan ng Tita Lileth niya. Siguro bukas, may kasunod pa ang pananakit nito sa kanya until she gives in to her demands.

She was about to delete all of her messages when a new text message entered. It was from an unknown number.

‘This is Kiel, Ms. Ortega. We need to talk.”