Selene Isang malakas na putok ang umalingawngaw sa buong paligid dahilan para mapasigaw ako ng malakas"Tang Ina bilisan ninyo"sigaw ng lalaki sa akong harapan at nagpaputok ng barilMalakas akong napasigaw muli kaya pinikit ko ang aking mga mata dahil sa takot "Ayan na sila"rinig kong sigaw nila at nalunod ng putok ng baril ang buong paligid.Bumilis ang tibok ng aking puso dahil sa takot na baka matamaan ako ng bala Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata at bumungad saakin ang pangyayaring hindi ko inaasahan,halos lahat sila ay nagpapatayan.Ang iba ay nasa sahig at na duguan,ang iba naman ay wala ng malay Pinagmamasdan ko kung paano iputok ng lalaki ang baril sa Isa ding lalaki,parang babalikatad ang aking sikmura ng tumalsik ang dugo nito sa sahig bago ito natumba Patuloy ang paghulog ng aking mga luha,gusto kong ipikit nalang ang mata upang hindi Makita ang disgusting pangyayari na naganap sa aking harapan pero kailangan kong hanapin si Klyde "Aghhhhhh"malakas kong siga
Selene Patuloy ang paghahabol ko ng hininga habang tumatakabo "Please tulungan niyo siya"pagmamakaawa ko sa mga nurse at doctor na nasa gilid lang din nakaalalay sa pagtulak sa kama na hinihigaan ni Klyde Wala siyang Malay at unti unti na ring namumutla ang kaniyang balat,punong puno ng dugo ang kaniyang katawan.Natatakot ako para sa kaniya"Klyde"patuloy ang pagtawag ko sa kaniyang pangalan,wala na akong pakialam kung para na akong Tanga dito na umiiyak"Ma'am kami na po ang bahala sa kaniya,maghintay na lamang po kayo dito"bigla na lamang akong pinigilan ng babaeng nurse sa pagpasok sa loob ng operating room "Please gawin niyo ang makakaya niyo,m-magbabayad ako Basta i-iligtas niyo lang siya"nanginginig ang boses kong ani "Gagawin namin ang lahat ng makakaya namin ma'am"aniya at ngumiti bago tuluyang sinarado ang pintuan nito Nanginginig ang tuhod ko habang pilit na tumayo ng maayos,wala na akong ibang naririnig sa paligid kung hindi ang malakas na kabog ng dibdib ko na lamang
Selene Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko habang hinihintay ang doctor na lumabas sa operating room.Hindi ako mapakali kahit na nakaupo lang ako sa upuan,para akong nasasaniban dahil sa nararamdaman ko ngayon "Sinong kamag anak ng pasyente?"Nag angat ako ng tingin at agad na napatayo ng Makita ang paglabas ng doctor sa operating room,abala ito sa pagtanggal ng surgical mask na suot niya "I'm his mother"ani ni tita Christina na nasa aking tabi lamang,kaagad akong napa atras doon "Stable na ang lagay ng anak ninyo,hindi ganon kalalim ang naging Tama ng bala sa katawan niya kaya natanggal namin kaagad ang bala sa katawan niya,ang kailangan nalang nating hintayin ay ang paggising niya.Maaaring ilang araw pa bago siya magising pero wala tayong magagawa sa bagay na iyon,Kailangan nalang natin hintayin ang paggising niya sa ngayon ay ang magagawa niyo muna ay bantayan siya.Maari kayong pumunta sa opisina ko kung may gusto pa kayong itanong pero sa ngayon ay mauuna na muna ako dahil mad
Selene Hindi ko namalayan na nakatulog na pala sa ako sa upuan dahil sa pagod ko, nagising lamang ako dahil sa malakas na sigaw at iyakDahan dahan akong nagmulat ng mata at napatingin sa kabilang hallway kung saan naroon nakita ko ang isang babae na umiiyak habang kaharap nito ang doctor.Nasa likuran nung babae ang ibang nurse na pilit siyang pinapakalma Humikab ako at dahan dahang inayos ang pag upo,binasa ko ang nanunuyong labi at napasulyap sa aking gilid.Nanlaki ang aking mata ng Makita si Tita Christina na naroon at tulog, nakasandal din siya sa upuan Ilang sandali pa bago ko naisipan na tumayo, naglakad ako palabas ng hospital hanggang sa makarating sa pinakamalapit na coffee shop.Bumili ako ng dalawang kape at cinnamon rolls at bumalik din kaagad sa hospital Pagkabalik ko doon ay naabutan kong gising na si Tita Christina, nakatingin lamang siya sa pader at hindi gumagalaw.Napatingin ako sa hawak kong kape at cinnamon rolls bago napagdesisyonan na lumakad palapit sa kaniya
Selene Dalawang araw Dalawang araw na akong nandito sa hospital,hindi ko maalala ang huling pagtayo o pag alis ko sa kwarto ni Klyde.Maghapon lamang akong nakaupo sa kaniyang tabi habang hawak hawak ang kaniyang kamay,hindi ko inaalis ang tingin sa kaniyang mukha.Mabuti na lang ay kasama ko minsan si Tita Christina o kaya naman si Jordan sa pagbabantay pero dahil may trabaho din sila ay minsan lang sila nakakdalaw,pero nagpapaalala sila ng makakain ko Minsan ay bumisita si Lisa dito sa hospital,nagpadala ako sa kaniya ng mga damit ng sa ganon ay hindi ko na abalain pa ang sarili kong umuwi para kumuha ng damit, dito nadin ako naligo at nagpalit ng damit.Ayaw kong iwanan si Klyde mag Isa dito,natatakot ako na baka kapag iwanan ko lang siya sandali ay may mangyayaring masama sa kaniya Minsan ay inaabala ko na Lang din ang sarili ko sa pag-aayos ng mga gamit sa bag,paglilinis sa kwarto at pag aayos sa mga kinainan ko.Mabuti nalang ay may tv sa loob kaya nakakanood ako minsan pero sa
Selene Ilang araw pa ang nagdaan ngunit Hindi padin nagigising si Klyde ngunit kahit hindi padin ako nawawalan ng pag asa,naniniwala ako sa sinabi ng doctor na magigising din siya at kailangan lamang maghintay.Kahit pa na araw araw akong umiiyak sa tabi niya at palaging hinihiling na magising na siya.Gigising ako sa umaga at palaging maga ang aking mata dahil sa kaiiyak ko sa gabiNgunit kahit na ganon ay palagi naming nariyan sila tita Christina,Jordan at higit sa lahat si Lisa.Nandiyaan sila sa tabi ko kapag minsan ay nawawalan ako ng tiwala sa sarili na gigising pa si Klyde.Lalong Lalo na si Lisa,siya palagi ang nagpapalakas sa loob ko kahit na minsan ay dinadaan Daan niya lang sa joke niya ang mga motivation na sinasabi niya saakin,palagi din siyang nag eefort na kausapin ako sa gabi para hindi ako ma bored o kaya naman matakot kapag umuulan at kumikidlatFeeling ko nga ay mag jowa kami Ngunit iba ang timpla ng araw ko ngayon Lalo na ng mabalitaan na mukhang matatagalan pa daw a
Selene Halos madapa na ako dahil sa bilis ng takbo ko papunta sa kwarto ni Klyde sa loob ng hospital "Sorry ma'am sorry"mabilis kong hingi ng tawad ng may mabangga ako na Isang nurse bago nagpatuloy sa pagtakbo Hindi ko na mapigilan ang hikbi na lumalabas sa aking labi,pinaghalong kaba at sakit ang nararamdaman ko ngayon sa aking loobNakarating ako sa hallway at nakita ko doon sila tita Christina kasama si Jordan, nakasandal si Tita sa dibdib ni Jordan habang umiiyak.Mas Lalo akong nawalan ng pag asa na buhay pa si Klyde ng Makita ang senaryong iyon Patuloy ako sa pag iling habang patuloy padin sa paglalakad,hindi ko pinansin sila tita at Jordan ba umiiyak ,nilagpasan ko sila at tumigil sa harapan ng pintuan ng kwarto ni Klyde.Nanginginig ang akong kamay na itinaas upang hawakan ang doorknob ng pintuan Kumabog ng malakas ang aking dibdib habang hawak hawak ang doorknob ng pintuan Pumikit ako ng mariin at Binuksan ang pintuan,Binuksan ko ang aking mata para lang Makita ang madil
Selene Sa ilang weeks na mag isa ako ngayon ko lang ulit naramdaman ang ganitong pagod pati na din ang pangangalay ng buo kong katawan lalo na ang aking hita,halos hindi ko maramdaman ang hita ko kahit na nakikita kong nanginginig ito.Halos hi ndi ko din mabilang kung nak Ilan kami ni Klyde sa isat isa at hanggang ngayon ay hindi padin siya tumitigilNasa ibabaw ko padin siya nakahiga at kahit na halos hindi na ako makahinga dahil sa bigat niya ay hinayaan ko na Lang siya, pikit ang aking mata habang hinahaplos ang kaniyang malambot na buhok Habang siya naman ay abala sa paghalik sa aking leeg,nakapulupot parin ang kaniyang kamay sa aking bewang, mahigpit ang kaniyang yakap at parang wala siyang balak na pakawalan ako sa higpit ng kaniyang yakap Kahit na pikit ang aking mata ay ninanamnam ko parin ang kaniyang halik dahil natatakot ako na baka pagmulat ko ng mata ko ay bigla siyang mawala,na baka pagmulat ko ng mata ko ay magising ako sa isang panaginip o bangungot at mapagtanto ko