Chapter 2

Chapter 2

Bagsak ang balikat ni Chloe na maka-uwi sakanila matapos ang klase. Pasado alas sais na nang hapon siya maka-rating pero pakiramdam niya naubusan na kaagad siya ng energy matapos ang mga nasaksihan niya kanina.

Nasaksihan niya si Bernard na may kasama na ibang babae.

Hindi ko akalain na mabilis niya kaagad ako pinalitan.

Ganun na lang ba iyon Bernard?

Hindi mo na ba ako mahal?

Bakit kay bilis mo naman ako pinalitan?

Uminit na naman ang sulok ng mata ni Chloe at pilit na tinatanggi sa sarili na mali lamang siya na nakita kanina.

Tinatanggi na hindi si Bernard ang nakita ko.

Kahit itanggi ko man ang totoo, hindi pa rin maitago na nasasaktan pa rin ako.

​"Chloe, anak?" Ang boses ni Mom ang mag patigil sa akin. Dali-dali naman pinunasan ni Chloe ang daplis na luha sa mata at lumapit si Mom sa gawi ko. Ilang segundo rin niya ako pinag mamasdan na kinikilatis ang sarili ko.

"Nandito kana pala. Kumusta ang school anak? Kunain kana ba ng meryenda? Ipag hahanda kit—-" tangka sanang aalis si Mom na pinigilan ko ito.

​"Huwag na po Mom, kumain na kami ni Nadya sa labas," pag sisinunggaling ko pero ang totoo wala talaga akong ganang kumain ngayon.

​"Ganun ba?" Anito.

Nag tra-trabaho si Mom sa pharmacist sa bayan samantala naman si Dad isa lamang normal na empleyado na nag trabaho sa isang kompaniya sa manila. Hindi naman masasabi ni Chloe, na mayaman talaga kami. Para sa akin isang average na tao lamang na may kaya.

Naka-tira kami sa subdivisions at dalawang palapag ang bahay. Kaya naman ng mga magulang ko mag hire ng katulong, pero mas pinili ni Mom na huwag iasa ang mga gawain at gusto nitong matoto ako sa mga gawaing bahay. Sa murang edad, tinuruan na nila ako at kaya ko nang mag linis, mag luto, mag hugas at mag laba.

May pinapapasok naman si Mom na helper na mag lilinis sa bahay namin every once a week para mag general cleaning.

Kahit man parehong abala ang kanyang mga magulang sa kanilang trabaho, hindi pa rin maalis na mag karoon ng oras sa akin at mahal na mahal nila ako.

​"Siya nga pala. Nag set na kami ng Daddy mo na mag family dinner tayo this Sunday sa restaurant." Every sunday, it's our family day. Iyon na din ang nakasanayan na parehong hindi busy pareho ang mga magulang ko sa trabaho. Pumupunta kami sa church sa araw na iyon o kaya naman, namamasyal na mag kakasama kaya't naging close na rin ako sa mga magulang ko.

​"So me and your Dad decided na mag double date this Sunday evening. Isama mo na rin si Bernard okay,?" Excited na nitong kwento na kina-wala naman ng matamis na ngiti sa labi ko.

Malapit din ang mga magulang ko kay Bernard at botong-boto sila na nobyo ko ito. I never kept secrets to my parents. Alam nila ang mga bagay na gusto ko, secreto at kahit din ginagawa ni Bernard na pag surprise sa akin sa simpleng date na ikukwento ko sakanila.

Masaya sila na nobyo ko ito, pero hindi ko pa nasasabi sa mga magulang ko na nakipag break sa akin si Bernard.

Iniwan niya ako dahil sa pustahan lamang ng mga kaibigan niya sa akin.

Kahit masakit man ang ginawa niya sa akin, ayaw ko pa rin na ipakita na masama siya sa mga magulang ko.

Pino-protektahan ko pa rin si Bernard despite sa pananakit at masasakit na nasabi niya sa akin.

Aaminin kong mahal ko pa din si Bernard.

Umaasa pa din ako na mag kakabalikan pa rin kaming dalawa.

​"S-Sige po Mom, sasabihan ko si Bernard," pilit akong ngumiti pero sa loob nasasaktan na ako ng sobra.

​"I'm so excited na talaga Chloe, mag ba-bake ako ng paborito ni Bernard na chocolate moist cake," hindi maitago ang excitement ni Mom na kinu-kwento iyon.

"Sige na pumanhik kana sa silid mo at mag palit na nang damit. Mag hahanda na din ako ng hapunan natin,"

Isang tango na lang ang sinagot ko at umakyat na sa ikalawang palapag. Pumasok na ako sa silid at pabagsak na sinarhan ang pintuan.

Nilagay ko na rin ang bitbit kong books at bag sa upuan at una kaagad na tinignan ni Chloe ang cellphone. Umaasa na makaka-tanggap siya ng mensahe mula kay Bernard ngunit wala.

Nadismaya at kina-lungkot niya naman kaagad na wala siyang natanggap na anumang reply mula dito.

Ini-scroll niya ang mensahe na pinadala niya sa mula kay Bernard simula no'ng mga naka raang araw, nag mamakaawa ulit na mag usap at ayusin nila ang problema ngunit, mukhang ayaw na nga nito.

Hindi man lang nito magawang iseen ang message niya sa messenger.

Ganito na lang ba Bernard?

Hindi mo na ba ako mahal?

Nanubig muli ang mata ni Chloe at pag daloy ng luha sa pisngi.

Papasok na si Chloe sa susunod niyang klase na maaga sa 8:30, tahimik itong naglalakad sa university pansin agad nito ang mga kababaihan na nag mamadali at karamihan pa sakanila ay mayroon mga regalong dala dala at kung ano nao pa.

Labis na pinag tataka ni Chloe, kong anong meron dahil hindi naman karaniwan ito nangyayari sa Campus.

"Ano bang meron, Nadya? May artista ba?" Kina-baling naman na tinanong ni Chloe sa pinsan na ngayo'y hawak suklay at sinusuklay nito ang buhok ang mahaba at itim na buhok.

Hilig na talaga ng pinsan niya na ayusin ang buhok nito bawat segundo; gusto nito palagi na maayos ang kanyang buhok at hindi magulo. Maiwan na lahat ni Nadya ang lahat ng gamit, huwag lang ang paboritong suklay.

Ako ata ang kabaliktaran na katangian ng pinsan ko. Si Nadya, maganda, maputi, maganda pomorma. Samantala naman ako boring, pangit at manang kong umayos kaya't ang pinsan ko lang ang kasa-kasama at kaibigan ko dito sa University dahil wala ako ni isang kaibigan bukod tangi lang sa pinsan ko.

​"Gaga, wala noh!" Kinag tataka pa rin ni Chloe nag kakagulo na ang mga babae sa kanilang University. Karaniwan lamang nag kakaganito kapag dumalaw na mamahalagang tao o sa kanilang Campus.

"Nag kakagulo na dito sa Campus, at ang mga babae ang target niya."

"Huh, bakit naman. Anong meron?" Hindi ko pa din mahulaan ang ibig sabihin nito. Hindi rin naman ako updated sa mga nangyayari sa University dahil hindi naman ako interesado. Ang pinag tutuonan ni Chloe ngayon ay ang pag aaral para sa nalalapit nilang pag susulit.

"Remember iyong transferee na si Taurus? Siya ang pinag kakaguluhan mga babae dito," patuloy na saad ni Nadya.

"Two days pa lang siya simula no'ng mag transfer dito halos mabaliw na ang mga babae sakanya dahil sa likas na kaguwapuhan." Ngayon nag karoon ng kasagutan sa akin kong ano nga ba ang mga nangyayari.

Mula sa likuran namin nag mamadaling tumakbo ang dalawang babae at nilampasan na kami. Kapareho nang mga naunang mga babae kanina may dala rin ang mga ito na bulaklak o kaya naman regalo.

Mula sa di kalayuan; namuhay ang malakas na tili at sigawan ng mga babae.

Isa kaagad ang nag paagaw atensyon kay Chloe na mag lakad si Taurus at naka-pamulsa.

Blangkong expression nito at hindi lamang tinuonan ng atensyon ang anim na babae na naka-buntot sakanya sa likuran bitbit ang kani-kanilang mga regalo sa binata.

Taas-noo si Taurus nag lakad. Napapabaling naman kaagad sakanya ang bawat estudyante sa tuwing madadaanan nito dahil sa kagwapuhan nitong taglay.

"See? I told you, famous na famous talaga si Taurus, Chloe!" Singit pa ni Nadya at hindi na lang ako umimik.

Natapos ko na ang subject ko ngayong umaga at sabay na kami ni Nadya na pumunta sa cafeteria para kumain ng Lunch. Nag se-serve naman sila ng mga pag-kain dito sa Cafeteria.

Pag dating namin kaagad sakto lang naman ang mga tao na nandoon at hindi pa punuan ang mga upuan. Kalimitan kasi sa mga estudyante, kumakain sa mga sikat na mga restaurant para kumain ng kanilang tanghalian .

Mabuti na lang talaga, nag kakataon naman na nag kakasabay sila ni Nadya ng schedule kaya naman may nakaka-sana din naman ako kapag break ko. Pumila na kami ni Nadya para maka-pili na kami ng pag-kain, mabilis lang naman kami naka-tapos dahil hindi naman gano'n mahaba ang pila.

Naka-sunod lamang ako sa pinsan ko sa likuran bitbit ang tray.

"Doon Chloe, may bakante pang upuan," turo ni Nadya sa isang sulok na may four seaters seat naman. Sinang-ayunan ko na lang ang pinsan ko at sumunod na ako sakanya; tinatahak namin papunta sa upuan na nahanap nito.

Habang palapit kami nang palapit sa upuan; na aming pwestp. Nanlamig na kaagad ang buong kalamnan ko na may isang tao kaagad ang nag paagaw atensyon sa akin.

Nakita ko kaagad si Taurus na mag-isang kumakain ng Lunch sa table. Ang pwesto nito isang pagitan lamang na table sa piniling pwesto ni Nadya kong saan sila kakain.

Pinag papawisan na ako ng malamig at iniiwasan ko na mag karoon ng eye-contact dito.

Simula no'ng mag kita pa lang silang dalawa; iniiwasan na talaga ni Chloe na mag kasalubong sila muli.

Hindi lang sa takot ako sakanya; hindi ko lang kasi alam ang sasabihin ko kapag nag kaharap na kaming dalawa.

Matagumapy naman kami kagad na nilampasan namin si Taurus na hindi niya ako napapansin at umupo na kami ni Nadya sa aming silya.

Ang ilang mga estudyante, hindi mapigilan sa kanilang sarili na lingunin o kaya naman kiligin na pinapanuod si Taurus na mag isang kumakain.

Bumubulong pa ang mga babae sa kanilang kasama at para silang mga bulate na nilagyan nang asin na hindi mapakali sa kanilang inuupuan.

"Oh my gosh, Chloe. Nandiyan si Taurus," kinikilig na tugon ni Nadya sa mahinang boses. Ganiyan naman ang pinsan niya; kinikilig na kaagad ito kapag nakaka-kita ng guwapo.

"Nakikita ko, hindi ako bulag," pag babara ko sa pinsan ko.

​"Abot kamay lang natin ang heartthrob dito sa Apollo University, biruin mo iyon.... Ang guwapo-guwapo niya talaga at ang tangos pa ng ilong.. Makita ko pa lang siya, nabubusog na kaagad ako." Hagikhik pa nito na daig pa ang kinikiliti.

Ang landi!

Pinandilatan ko na lang ang pinsan ko at tinuon ko na lang ang atensyon ko sa kinakain.

Hindi naman ako mabubusog kong titigan ko si Taurus.

Ang pag kain ko sa tray, iyon ang literal na makaka-busog sa akin. Hindi ang guwapong mga lalaki na ang puhunan lamang mukha.

Para kay Chloe, si Bernard pa rin ang pinaka-guwapong lalaki para sakanya.

Sa kalagitnaan ng pag-kain namin ni Nadya; naagaw kaagad ang atensyon naming dalawa na huminto na tatlong babae sa harapan namin.

Hindi namin kilala ang mga ito at mukhang galing sila sa ibang department. Naka- taas na ang kilay ng tatlong babae at kay talim nila akong tinitigan.

"Ikaw ba si Chloe Valdez?" Tanong ng babae na mukhang leader sa kanilang tatlo.

"O-Oo,"

Kina-lawak naman ng ngisi nito sa aking naging sagot at nag kangitan sila ng kaibigan niya na sila lamang ang nag kakaintindihan..

"Omg! Ikaw nga! I get it now, totoo pala ang chismis dito sa Campus. Kaya ka hiniwalayan ni Bernard dahil ang pangit-pangit mo talaga. Haha!" Natatawang tumawa ito sa harapan ko.

Nag sitawanan na rin ang dalawa pa nitong kasamahan at pinili na lang ni Chloe na manahimik kahit sa dibdib ko; nasasaktan na ako.

Hindi naman sila ang unang nag kutya sa akin, sa aking itsura.

Sanay ako na pinag tatawanan at maka tanggap ng masasakit na mga salita sa tao sa tuwing mag kasama kami ni Bernard.

Pinag tatawanan nito kong gaano ako kapangit.

Kinukutya at paminsan sentro pa ako na pag-bubully sa aking itsura subalit; pinili kong manahimik at hindi sila patulan.

Nilapit pa nang babae ang sarili nito sa akin at hindi ako naka-ligtas sa mata nitong puno ng galit.

"Kahit naman siguro ako na girlfriend kita, hindi kita pag tya-tyagaan dahil nakaka-suka ang itsura mo.. Hindi ka bagay kay Bernard." Anito.

"Bagay sila ni Tasya, na maganda, maputi at popular dito sa school. Hindi nararapat kay Bernard, ang isang kagaya mong witch ang mag papantasya na mamahalin ng isang guwapo at mayaman na lalaki.. Magising kana sa bangungot mo, witch! Hahah!"

"Oo nga! Manang!" Tawa pa ng naka-ponytail na kasama nito.

Nilunok ko lahat ang maanghang na salita na binabato nila sa akin. Kahit pilit akong nag papakatatag; nasasaktan pa din ako sa mga sinasabi nila.

Sa gilid nang aking mata; nakita ko ang matalim na titig ng pinsan ko sa tatlong alepores na nag kukutya sa akin.

Nang hindi na maka-tiis si Nadya, niresbakan niya na ito.

"Aba ang bastos ng bunganga ng babaeng ito a——" hinigit ko pabalik sa kina-uupuan si Nadya na handang sugudin ang tatlong babae.

"Nadya please," pakiusap ko sa pinsan ko at patuloy pa rin nag tatalak ito.

Hindi man lang nasindak ang tatlong babae at pangisi-ngisi lamang.

Maluya-luha na ang mata ni Chloe na inaawat pa rin ang pinsan.

"Wala kang karapatan na sabihan na pangit ang pinsan ko! Gusto mo bang hilahin ko ang dila mong iyan, huh!?" Sa matinis na sigaw ni Nadya na maagaw na namin ang ilang mga kumakain sa Cafeteria sa lakas ng bunganga nito na naka- microphone kalakas.

"For your information! Maganda at lamang ang pinsan ko sainyo, dahil ang o-oily ng mga mukha niyo!"

"N-Nadya p-please," mahina kong pakiusap kay Nadya na hindi pa rin natigil.

"Huh? Saan naman lumamang ang pinsan mo, sa kapangitan?! Haha!" Gatong pa ng leader na babae at nag apiran sila na tatlo na kina-busangot naman sa inis nang pinsan ko.

​"Ab—-" hindi na natapos ni Nadya ang sasabihin na malakas na hinampas ang table na maka-gawa iyon ng malakas at mahindik na tunog na mag patahimik lahat ng tao sa Cafeteria.

Naka-tayo na sa kina-uupuan si Taurus at kay talim na bumaling sa amin; hindi nagustuhan ang kanyang naririnig na inggay.

Natahimik kami pareho ni Nadya at pati rin ang tatlong babae na umaaway sa amin.

"Tangina, ang iinggay!" Ginalaw pa ni Taurus ang leeg nito at natamimi naman sa isang sulok ang tatlong babae; na kanina matatapang ngayon hindi na nila magawang ibuka ang kanilang mga bibig.

"Kayong tatlo!" Turo ni Taurus sa tatlong babae na ngayo'y namutla na. Natakot ang tatlong babae sa madilim na mustra ng mata ni Taurus at kahit na rin ang ilang estudyante, hindi na magawang umimik dahil takot rin sila.

"Hindi kayo, titigil? Gusto niyo bang pag-bubuhulin ko ang mga dila niyo? Alis!" Sindak ni Taurus at nag mamadaling takot na takot ang tatlong babae na lumisan.

Wala sa sariling tinitigan ni Chloe si Taurus. Nang mag tama ang aming mga mata, bigla akong nanlamig sa mata nitong kay dilim. Si Taurus na ang unang bumawi ng titig naming dalawa at iritadong hinila ang upuan at kina-balik ang sarili na maupo para ipag-patuloy nito ang kinakain, na para bang walang nangyari.

Hindi pa din maalis ang malakas na pintig ng aking puso na tinignan si Taurus.