Ano nga kaya ang balita tungkol kay Xander? Huwag niyo rin po sanang kalimutan e-rate or mag-leave ng comment mga madam! Unlimited thank you po!
“Fine!” patamad na turan ni Ellen saka bumuntong-hininga.Mariin niyang nakagat ang labi dahil sa takot na baka marinig na rin ni Ellen ang sobrang lakas ng tibok ng kanyang puso. Hindi niya talaga maitindihan ang nararamdaman sa mga sandaling ito. Gusto niyang mainis o magalit pero bakit at kanino? A strange, unexplainable pain throbbed in her chest, a dull ache that she couldn't quite place. It was like her heart was caught in a vice, squeezed by invisible hands. All she knew was that it gnawed at her from the inside, leaving her feeling hollow and unsettled.It was an emotion she couldn't fully understand, yet it consumed her, casting a shadow over her thoughts and making it hard to breathe.“Sabi rito, inaasahan umano ng pinakamalaki at nangungunang holding company ng bansa ang engagement sa pagitan ng dalawang bilyonaryong pamilya sa susunod na buwan. Mas matanda pala ng dalawang taon si Xander sa fiancee nito, then, nasa top 20 most richest woman in the country pa,”She barely
Halos mailuwa niya ang mga mata sa sobrang gulat nang maalala ang tinutukoy ni Rhea. Kaya agad niyang nilapitan ang naluluhang si Rhea.“Bago lang ba? Nasaan si Ellen?” she asked with a calm demeanor, though a flicker of worry lay hidden beneath her composed exterior.Mariin na umiling si Rhea bago humugot ng malalim na paghinga. “Kanina pa, Madam. Nung pumunta ka sa accounting para kunin iyong budget mo para sa lunes. Bumaba si Madam Ellen, nagbabakasakali na dumaan sa fire exit dahil bahagyang nakaawang ang pinto dun kanina,” mahabang turan nito.She gently held Rhea with her right arm, trying to soothe her. “Calm down, Rhe. Hindi iyon lalayo dahil alam nu’n na naririto ang human niya. Nasubukan mo na ba sa floor niyo? Possible kasi na hinanap niya ang amoy ng kanyang amo,” mahina niyang sabi.Maagap na umiiling si Rhea pero unti-unting lumiwanag ang mukha nito na para bang nakakita ng pag-asa. “Sige, Madam, subukan ko sa taas,” positibo nitong turan.Tinapik niya ng dalawang beses s
Pebbles' laughter echoed around them, and she shrugged at Marga. "What the f*cking hell did you just say, bitch?!" she snapped, glaring fiercely at Marga.Nanlaki ang mga mata niya sa narinig. Akmang magsasalita siya nang umalingawngaw ang boses ni Miguel."Enough, Pebbles!" Miguel nearly shouted as he grabbed her arm, trying to calm his girlfriend's tantrum. Lalong bumakas ang galit sa magandang mukha ni Pebbles habang tinatagpo ang mga mata ng kasintahan. Habang si Miguel naman ay mariin na pinakatitigan ang girlfriend nito. Samantala ang dalaga ay saka pa nakaramdam ng matinding kaba nang matanto ang mga salitang binitawan laban sa girlfriend ng amo.“Please, don't think of Marga like that, love. We can track Francene; remember, she already has a chip on her," Miguel said softly, meeting Pebbles' gaze.Binawi ni Pebbles ang braso nito mula kay Miguel saka pumameywang ang mga kamay. “Narinig mo iyong mga sinabi niya sa’kin, diba? Wala ka lang ba gagawin, Miguel? Hahayaan mo lang ba
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag