MJ point of view
"Arisson Brando Concepcion Ilustrisimo, do you take Maria Joana Mei Bueno Dela Constancia to be your lawfully wedded wife? Do you promise to love and to cherish her, in good times and in bad, in sickness and in health, for richer and for poorer, for better for worse, for so long as you both shall live?" Tanong ng pari na nasa harapan naming dalawa. Everyone is patiently waiting for Arisson to answer the priest question.Posible pala na maging malungkot ka sa araw na masaya ang lahat para sa'yo. Kasi yun ang nararamdaman ko ngayon habang naghihintay na matapos ang kasal na ito."I do!" nahigit ko ang paghinga ko ng marinig ko ang matigas na sagot ni Arisson. Napatingin ako dito at kita ko na umiigting ang panga nito habang nakatingin sa'kin."Maria Joana Mei Bueno Dela Constancia, do you take Arisson Brando Concepcion Ilustrisimo to be your lawfully wedded husband? Do you promise to love and to cherish him, in good times and in bad, in sickness and in health, for richer and for poorer, for better for worse, for so long as you both shall live?" Tanong ng pari na ngayon ay nasa akin na ang atensiyon. Napahinga ako ng malalim at nanginginig ang kamay na tinignan ko ang mga tao sa loob ng simbahan, kita ko ang malungkot na tingin nina Florence, Leslie at Brent, hinanap ng mga mata ko si Marlon pero wala ito, nangilid ang mga luha ko at para maiwasan ang tuluyang pagtulo niyon ay humarap ako kay Arisson."I-I do!" Nagpalakpakan ang mga tao pagkarinig sa sinabi ko pero hindi nagtagal because the priest cleared his throat."By the power vested in me, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride." utos ng pari kay Arisson pero nakatayo lang ito at tila hindi narinig ang sinabi sa kanya. Everyone is clapping and cheering na mag-kiss kami pero naestatwa nalang kami hanggang sa pandilatan kami ng pari dahilan para mapakilos kami palapit sa isa't-isa, kapwa masama ang tingin na ipinupukol namin sa isa't-isa at kahit labag sa kalooban ay panandaliang nagdikit ang mga labi namin.Natapos ang kasal sa simbahan right after mag-picture taking, at sa buong oras na nagpi-picture kami ay wala ni isa sa'min ni Arisson ang nakangiti, kahit na anong sabihin sa'min na ngumiti ay hindi namin sinusunod.Naglakad ako palabas ng simbahan para umuwi na ng may tumabi sa'kin at sumabay sa paglalakad."Hi, Ate Jomei!" Masiglang bati nito, she was wearing the same dress na suot ng mga nag-abay and then I notice na nakita ko itong naglalakad kasama ng parents ni Arisson kanina."Hi, you must be Arisson's sister Celestine, right?" Nakangiting tanong ko dito. Magkakasunod naman itong tumango at pansamantalang tumahimik.Nagtatakang binalingan ko naman ito at nakita ko na nakatingin ito sa malayo, "gusto mo ba si Kuya?" nabigla ako sa naging tanong nito. I was tempted na sagutin ang tanong nito in all honesty pero masyado pa itong bata para maintindihan ang mga nangyayari."Bakit mo naman naitanong yan?" Pag-iiba ko sa topic namin. "Because I remember kuya has a girlfriend, it was Brenda but then all of the sudden Mom and Dad announced Kuya's wedding." Nakaramdam ako ng lungkot ng maisip ko na maaari din itong matulad sa'min ng kuya niya."Paglaki mo maiintindihan mo din ang lahat," sagot ko nalang at inakbayan ko ito palabas ng simbahan."Ang bait bait mo ate, mabuti nalang at ikaw ang napangasawa ni Kuya at hindi yung Brenda na 'yon!" Nagmamaktol na wika nito, napatawa nalang ako dahil sa ka-cute-an nito."Celestine, let's go!" napatingin kami ng sabay ng batang katabi ko ng marinig namin ang pagtawag ng Mommy nito dito."Andyan na po!" Sigaw ni Celestine at kumaway lang sa'kin bago ako iniwanan.Ngumiti lang ako dito at hinarap ko ang Mommy ni Arisson at nakipagtanguan lang ako dito. Mabagal akong naglakad papunta sa kotse na sasakyan namin ni Arisson pero pagkabukas ko ng pinto ng kotse ay naabutan ko si Arisson na kayakap si Brenda at malalim na nakikipaghalikan.Napangisi ako, "wow, hindi pa nga tapos ang reception ng kasal natin hindi na kayo nakapaghintay?" puno ng pang-iinsultong tanong ko. Kaagad na naitulak ni Brenda si Arisson palayo at mabilis na tinakpan ang sarili na halos wala ng suot."Tss!" Ingos ko at dumiretso ako sa passenger seat. "Let's go Manong, I want to go home." Seryosong utos ko sa driver kaagad naman umalma si Arisson sa likod. "Anong go home!? Didiretso tayo sa reception." Matigas na giit nito at sinenyasan ang driver na kaagad namang tumugon.Pinandilatan ko ang driver dahil sa inis na nararamdaman, napakamot ito sa ulo at nagbaba ng tingin halatang hindi alam kung ano ang gagawin."Bakit hindi nalang tayo dumiretso na kaagad sa bahay para makapag-honeymoon na kayong dalawa, mukhang gustong-gusto niyo na." wika ko. Magkakasunod na napaubo si Manong, palihim naman akong napangisi. Tahasan kong tinignan ang dalawa at parehas na masama ang tingin ng mga ito sa'kin."What? Totoo naman ang sinasabi ko ah!" Maarteng wika ko at inirapan ko ang mga ito bago nag-cross arms at humarap sa kalsada.Dumating kami sa reception 20 minutes after ng kasal, pagbungad na pagbungad palang namin ay masigabong palakpakan na kaagad ang sumalubong. Hinanap ng mga mata ko sa dagat ng tao si Marlon pero wala ito, nalungkot ako sa kaalaman na tuluyan na talaga itong umalis ng hindi manlang umattend ng kasal ko."Sino ang hinahanap mo?" Natigil ako sa paglibot ng tingin sa dagat ng tao ng may bumulong sa tainga ko at humapit sa baywang ko na may kasamang pagpiga ng madiin. Naghiyawan ang mga tao sa ginawang move ni Arisson, pinigilan ko ang mapangiwi dahil sa sakit.Ngumisi ako at iniyapos ko ang kamay ko sa katawan nito at pasimple itong kinurot, "a-aw," mahinang d***g nito na napapikit pa ang isang mata dahilan para mag-iritan ang mga tao sa pag-aakalang kinindatan sila ng talipandas na katabi ko."Magsayaw naman kayo!" Dinig kong sigaw ng isa sa mga bisita namin. Tingin ko ay isa ito sa miyembro ng pamilya nila Arisson. Kaagad naman nagsisunuran ng pagchi-cheer ang mga bisita. Nagngising aso ako sa mga bisita pero nang humarap ako kay Arisson ay nginiwian ko ito na puno ng pandidiri."Kung makangiwi ka ay akala mo naman gustong-gusto kong makipagsayaw sa'yo." wika nito at dahan-dahan na hinarap ako dito at iniyakap ang dalawang kamay sa baywang ko bago ako hinila palapit sa katawan nito. Dahil sa ginawa nitong galaw ay napayakap ako sa batok nito, dahilan para mas lalo kaming maglapit, "shit!" mahinang mura ko at bahagyang lumayo pero hindi ako nito hinayaan."Let's give the newly wed a warm round of applause!" Malakas na wika ng announcer. Kasabay ng palakpakan ng mga bisita ay tumugtog ang instrumental version ng canon rock.Napatingin ako sa lalaking kasayaw ko at pakiramdam ko ay bumagal ang takbo ng oras at naging blurry ang lahat maliban dito. And I know for a fact that I started feeling something towards him and I hate myself for that.Nagkaroon lang ng simpleng program at after party na hindi ko na dinaluhan dahil pagod na pagod na ako at gusto ko ng magpahinga.Nagpaalam lang ako sa mga magulang namin at sa mga kapatid ko at tuluyan ko ng nilisan ang lugar para umuwi. Isa pa ito sa problema ko hindi ko alam kung saan ako uuwi pero ng makita ko ang driver ng pamilyang Ilustrisimo na nakaabang sa entrance ng hall ay nahulaan ko na kaagad."Nasaan ang amo mo?" tanong ko sa driver pagkasakay ko sa kotse. After kasi namin magsayaw ay hindi ko na ito nakita. "Umuwi na po sila ni Mam Brenda," sagot ni Manong driver na may halong awa ang boses. Tumango lang ako at hindi na kumibo hinintay ko nalang na makarating kami sa bahay na hindi naman nagtagal dahil kaagad na pumarada ang kotse sa malaking bahay na may limang palapag pero hindi kasing-laki ng bahay na kinalakihan ko na may anim na palapag at nasa dalawang ektarya ang lawak na pwede ng pagtirahan ng isang buong barangay na pamilya. "Sige manong, salamat sa paghatid." Pagpapaalam ko dito at lumabas na sa sasakyan.Naglakad ako papasok sa bahay at pagpasok ko palang ay kaagad na akong sinalubong ng napakaraming tao, "maligayang pagdating Lady Joana Mei!" Sabay-sabay na bati ng mga ito. Kahit anong pagod ang nararamdaman ko ay ngumiti ako at yumukod sa mga ito at nagpasalamat, "maraming salamat sa inyong pagtanggap.""Pwede ninyo bang ituro sa'kin ang aking silid?" Pagkuwa'y tanong ko dahil sa laki ng bahay na ito ay baka abutin ako ng siyam-siyam sa kakahanap. Nagtinginan ang mga katulong na parang hindi alam ang dapat sabihin, bumuntong hininga ako sa harapan ng mga ito at saka nagsalita, "don't worry, alam ko." yun lang ang sinabi ko at may isang katulong na ang nag-presintaa.Tinitigan ko ito at napansin ko na kaedad ko lang ito, sumunod ako dito hanggang sa nakarating kami sa ika-limang palapag, napanganga ako sa ganda ng ayos ng fifth floor nila para akong nasa isang high-end na hotel. "No wonder pangalawa sila sa bansa pagdating sa hotels and restaurant business." wika ko habang iginagala ang tingin sa kabuuan ng fifth floor. Tumigil kami sa tapat ng isang malaki at mataas na kulay itim na pintuan, "salamat!" masiglang pasasalamat ko at walang katok na binuksan ko ang pinto at dire-diretso akong pumasok sa, madilim na silid. Pagtapak palang ng paa ko sa madilim na kwarto ay narinig ko na ang malalakas na d***g at tunog ng nagtatamang katawan."ooh, faster hon....." Dinig ko ang nasasarapang d***g ni Brenda habang kumikiwal ang balakang. Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko."yes...hon!" Segunda naman ni Arisson na puno ng pagnanasa ang boses.Tinutop ko ang bibig ko at nahabol ko ang paghinga ko habang nanginginig ang kamay na kinapa ko ang switch ng ilaw. Nang makapa ko ito ay dahan-dahan kong pinindot ang switch na sana ay hindi ko nalang ginawa, kasi sa pagbukas ko ng ilaw ay nakita ko si Arisson at Brenda na nakahiga sa kama at puno ng pagmamahal na inaangkin ang isa't-isa.Tinitigan ko ang mga ito at hinintay na mapansin nila ang presensiya ko,nagtagumpay naman ako sa pagpaparamdam ng presensya ko dahil bumaling ang mga ito sa'kin ngunit nagpatuloy lang ang mga ito na parang hindi importante ang presensiya ko. Nakita ko ang ngisi at nang-uuyam na tingin ni Brenda sa'kin habang dinadama ang pag-ulos ng asawa ko sa kaselanan niya.Nag-ngitngit ang mga ngipin ko dahil sa inis. "Hindi ka manlang nakapaghintay ng isang araw bago ka nagloko!" Matalim na wika ko dito at tumalikod na padarag na sinara ko ang pinto ng kwarto nito at kaagad akong sumakay ng elevator para bumaba sa first floor."Lady Joana, may nais po ba kayong puntahan?" tanong ng katulong na naghatid sa'kin kanina ng makasalubong ako nito habang palabas ako ng elevator."Hinahanap ko ang bar nila dito," sagot ko, nagliwanag ang mukha ng katulongg at sinamahan ako kaagad kung saan ko makikita ang bar. Nang makarating kami sa bar ay tumalikod na ito, niyaya ko pa nga itong uminom pero tumanggi lang ito dahil anito ay hindi daw siya umiinom. Pumasok ako sa malaki nilang bar at nagsimula akong mag-mix ng alcohol, una kong ginawa ay jack-coke o pinaghalong jack daniels at coke pinigaan ko din ito ng konting lemon kagaya ng nakagawian ko bago ko diretsong ininom ang isang baso."Congratulations to me!" bati ko sa sarili ko habang nakataas ang isang bote ng american beer. Tinungga ko iyon at saka ko lang ibinaba ang bote ng nakalahati ko na ang laman nito. Habang umiinom akong mag-isa ay pumasok sa bar ang katulong may dala itong pagkain. "Halika samahan mo akong uminom!" Inaya ko ulit ito at umiling naman ito, nakaramdam ako ngn disappointment dahil sa pagtanggi nito. Ngayon lang may tumanggi sa akin, yung mga katulong namin ay hindi tumatanggi kapag inaalok ko.Muli akong nagtimpla ng alak this time ay rum naman na nilagyan ko ng kape at gatas at saka ko hinalo ng mabilis hanggang sa mag-create ng bula. Inangat ko ang baso dito, "come on damayan mo naman ako!" kahit alam kong tatanggihan ulit ako nito ay nagbakasakali parin ako. Nakita ko na nagtatalo ang expression nito para bang gusto nito pero may pumipigil dito pero napangiti ako ng tumango ito at aabutin na sana nito ang baso ng may tumabig sa kamay ko dahilan para mabitawan ko ito at magkapira-piraso. "Kung ganyan ka sa inyo, huwag mong igaya ang mga katulong namin sa'yo!" Matalim na wika nito.Umiling-iling ako at matapang na hinarap ito, "bakit ano ba ako sa paningin mo?" seryosong tanong ko. "Huwag mo nang itanong dahil masasaktan ka lang." Sagot nito at tumalikod na pero dahil sa tama ng alak sa katawan ko ay padarag ko itong iniharap sa'kin. Kaagad naman akong nakatanggap ng sampal mula dito. PAK!Magkakasunod na suminghap ang katulong matapos makita ang ginawa ng amo nitong pananampal sa'kin, "tch!" Nakangising tugon ko at kinuha ko ang bote ng beer na may kalahati pang laman at tinungga 'yon hanggang sa wala ng matira, "yan lang ba ang kaya mo?" nanghahamon na tanong ko dito habang nakangisi.Kaagad na umigting ang panga nito at handa na sana akong saktan muli ng pumagitna na sa'min ang katulong, "s-sir, t-tama n-na p-po," kinakabahang pigil nito. Nakaramdam ako ng kasiyahan ng pumagitna ito pero kabaligtaran naman nun ang pinakita ng lalaking kaharap ko. Nagngalit ang mga ngipin nito at galit na itinuro ang katulong, "YOU'RE FIRED!" Sigaw nito.Namutla ang katulong bago namutla, "s-s-sir," umiiyak na tawag nito at puno ng pagmamakaawa na tumingin kay Arisson. Hindi nagbago ang tingin ni Arisson dito, kung mayroon man ay mas lalo itong tumalim. "Pack alll your thing and leave this place. NOW!" Singhal ni Arisson. Magkakasunod na humikbi ang katulong at handa na sanang umalis ng pigilan ko ito sa tangkang pag-alis, "hindi ka aalis dahil mula ngayon ay sa'kin ka lang makikinig." mariing wika ko kakaagad namang tumango ang katulong, sinenyasan ko ito na lumabas na at kahit halata dito na ayaw nitong umalis ay wala itong nagawa.Kung may hindi natuwa sa ginawa 'yon ay ang lalaking kaharap ko na kung nakamamatay lang ang tingin ay malamang, I was buried six feet."Hindi ko akalain ganyan pala tumrato ng empleyado ang heir ng Ilustrisimo Chains of Hotel and Restaurant, no wonder pumapangalawa lang kayo pagdating sa ranking." Pang-iinsulto ko, pagkarinig sa sinabi ko ay kaagad nitong dinakma ang braso ko at mariin itong piniga at sapilitan akong hinila palapit dito, "pangalawa ha? Huwag kang mag-alala dahil ipakikita ko sa'yo kung paano ang maging pangalawa." wika nito na hindi ko naintindihan bago ako malakas na itinulak bago ako tinalikuran.Napasaldak ako sa sahig at tumama ang likod ko sa matigas na counter ng bar, "ugh," napaigik ako at mangiyak-ngiyak na napahawak sa likod ko dahil sa sakit ng pagtama nito pero hindi ko hinayaan na may tumulo na luha mula sa mga mata ko, "may araw ka din!" nagngangalit ang ngipin na wika ko habang tinatanaw ko ang papalayo nitong bulto. Sinadya kong lakasan ang pagkakasabi ko para iparinig sa taong kanina pa nakatingin sa'kin habang sinasaktan ako ni Arisson.Naglakad ito palapit sa'kin habang nakangisi. Nandidiring tinitigan ko ito mula ulo hanggang paa dahil sa suot nitong sobrang nipis na lingerie, na halos makita na ang lahat."Siguro ay labis ang nararamdaman mong kasiyahan na nakikita mo akong nasasaktan!?" Matalim na tanong ko dito pero ngumisi lang ito at tumalungko sa harapan ko. "Nasisiyahan? Mas masisiyahan ako kung lulumpuhin ka ni Arisson sa harap ko. Hindi ka na dapat kasi nagpakasal sa kaniya eh. Yan tuloy nasasaktan ka." Sagot nito na sinamahan ng pang-iinsulto."Hindi ka ba nahihiya sa sarili mo? Kakatapos lang ng kasal namin ng ASAWA KO, pero nauna ka pang nakipag honeymoon sa kaniya, at saka ano bang ginagawa mo dito at isinisiksik mo ang sarili mo sa'min? Kating-kati na ba yang p*ke mo kaya ka nandito, para magpagalaw?" Ganting pang-iinsulto ko dito at talagang pinagdiinan ko ang salitang asawa ko.Kaagad na tumalim ang tingin nito sa'kin at umigkas ang kamay pero maagap ko itong pinigilan, "not so fast missy, wala kang karapatan na saktan ako dahil kabit ka lang!" Nakangising wika ko dito at padarag kong binitawan ang kamay nito.Napapangiwing tumayo ako at nagsimula ng maglakad ng muli ko itong marinig na nagsalita, "asawa mo lang siya sa papel pero ang puso at katawan niya ay ako pa rin ang hinahanap at isinisigaw kaya mananatili ako dito hanggat gusto ko."Natigilan ako sa sinabi nito pero muli lang akong nagpatuloy sa paglalakad habang nanginginig ang katawan at nakakuyom ang kamay.Third person point of viewHabang naglalakad siya pabalik sa kwarto niya ay may biglang sumabay sa kaniya at umalalay. "Ma'am pasensya ka na ha, nasaktan ka pa tuloy ni Sir Arisson." hinging paumahin ng katulong na sinesante ni Arisson kanina. "Ano ka ba wala iyon ako nga dapat ang humingi ng sorry sa'yo kasi dahil sa'kin nawalan ka ng trabaho, pero masaya ako na sa'kin ka na magta-trabho ngayon, ano nga pala ang pangalan mo?"Napangiti ito pagkarinig sa sinabi niya, "wala po yon mam, masaya din po ako na sa inyo na po ako magta-trabbaho, ako nga po pala si Mary. Tara na po mam ihahatid ko na kayo sa kwarto." wika nito na inilingan niya. "Okay na ako, magpahinga ka na lang, gabi na din." Tumango ito at tuluyan na siyang iniwanan. Nang mag-isa nalang siyang naglalakad ay magkakasunod ng tumulo ang luha niya, pinunasan niya ito pero para itong tubig sa isang dam na hindi maubos-ubos kaya sa huli ay hinayaan nalang niya ito hanggang sa makarating siya sa kaniyang silid. Pagkapasok niya
MJ point of viewKinabukasan kaniya-kaniyang trabaho pa rin kami. Arisson went to Palawan for business. Ako naman ay nagsimula na rin bumalik sa pagta-trabaho.I was about to leave my office after working all day, when the man beside me barged into my office and force me to take him out on a date. "You know that I'm tired from working all day, right Brent?" Nakataas ang kilay na tanong ko dito habang patuloy sa pagmamaneho."Well, yeah. That's why I'm here because there are no other things are worth it than drinking coffee after working all day," sagot nito.Magrereklamo pa sana ako pero na-realize ko na tama ang sinabi nito kaya umiling nalang ako at nagpatuloy sa pagmamaneho. Papaliko na ako sa kanto ng paborito kong coffee shop, ng magsimula akong mag-menor dahil sa dalawang kotse na nakahinto sa gitna ng kalsada. "Why did they have to park their car like that!?" Iritableng tanong ni Brent habang nakatingin sa dalawang kotse na naka-elevate sa gitna ng kalsada. Tama ito kahit s
Third person point of view"Pvtang Ina mo!" Sigaw ni Arisson ang pumailanlang sa loob ng private room ng hospital kung saan kasalukuyan siyang nananatili para magamot ang mga sugat niya mula sa nangyaring gulo kaninaKaagad kaming napahiwalay ni Brent sa isa't-isa dahil sa gulat sa nagmura. Mabilis na sinugod ni Arisson si Brent at inundayan ng suntok. "Fvck!" Mura ni Brent habang iniilagan ang mga suntok ni Arisson pero kahit gaano ito kabilis ay mayroon pa rin mga suntok ang tumatama dito. Ang pagtitimpi ni Brent ay tuluyan ng natuldukan kaya naman gumanti na ito at nagpaulan na din ng mga suntok. "Brando! Brent! Shit!" Natatarantang sigaw niya at hindi malaman kung dapat ba siyang manahimik lang or dapat na siyang makialam dahil nagkakasakitan na ang dalawa. Sa huli ay mas nanaig ang huling naisip niya kaya naman kahit alanganin ay nilapitan na niya ang dalawa para pigilan.Lumapit siya sa kinaroroonan ng dalawa pero hindi niya alam kung paano pipigilan ang dalawa dahil masyado a
Third person point of view“Divorce!?” Hindi makapaniwalang tanong niya habang nakatingin sa mga magulang nila na abala sa mga papeles na nasa ibabaw ng lamesa dito sa vip ng restaurant na pagmamay-ari ng pamilya niya.Kanina nung narinig nila mula kay Brent ang ginawa ng mga magulang nila kaya naman kahit magdidilim na ay kaagad nilang tinawagan ang mga ito at napag-alaman nila na nasa restaurant ito at pina-finalize na ang mga papel para mapawalang bisa ang kasal nila ni Arisson. Napasugod sila sa restaurant ng wala sa oras.“Can’t you just let us fixed our problem? You didn’t even bother letting us explain our sides,” seryosong paliwanag ni Arisson na sinang-ayunan niya. Hindi sa ayaw niyang makipag-divorce sa asawa niya dahil hindi niya ito mahal. Kasi dadayain niya ang sarili kapag ganon, dahil alam niyang mayroon na siyang nararamdaman, ang hindi niya matanggap ay pinangunahan na naman siya ng magulang na lutasin ang sarili niyang problema.“Mom, Dad, I know that I put chaos and
Third person point of view"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo Arisson?" tanong ni MJ pagkatapos siyang maisakay ni Arisson sa sasakyan."Nagmamaneho?" Patanong namang sagot nito ng hindi siya tinatapunan ng tingin. "Bakit mo ako kini-kidnap!?" Galit niyang tanong dito, huli na ng ma-realize niya kung ano ang sinabi niya.Naaaliw na tinitigan siya ni Arisson, "Pft... kidnap? Don't flatter yourself," nanunuyang sagot nito sa kaniya. Nakaramdam siya ng pagkapahiya, hindi niya maintindihan kung bakit kasi iyon pa ang lumabas sa bibig niya. "Kung hindi mo ako kini-kidnap anong ginagawa ko dito sa kotse mo ngayon?" Tanong niya dito na talagang tinarayan niya ang boses para itago ang naramdamang pagkapahiya."Kidnap na pala para sa'yo ito? What more pa kaya sa gagawin ko sa'yo mamaya?" sagot nito at mala-demonyong ngumisi. Namutla siya sa sinabi nito at natagpuan nalang niya ang sarili na nakasiksik sa malapit sa pinto ng kotse. "A-Anong pina-plano mo!?" Pinilit niyang patapangin ang bose
Third person point of view"Fuck! Joana!" Napasigaw si Arisson ng makita si Joana Mei na nakatayo lang at hindi kumikilos habang nakatingin sa paparating na rumaragasang sasakyan. Parang may sariling buhay ang mga paa na tinakbo niya ang pagitan nila at malakas niya itong hinila dahilan para magpagulong-gulong sila sa alikabok. Tinitigan niya ito at ibayong galit at pag-aalala ang naramdaman niya ng makita itong namumutla habang nanginginig ang katawan, "punyeta, Joana Mei! What are you thinking!?" galit na singhal niya dito at hindi niya na napigilan ang sarili na hawakan ito sa balikat at sapilitang i-upo at alog-alugin. "Are you letting yourself get killed, just to get rid off me? Kasi kung yun ang ginagawa mo, hindi mo na kailangan pang masaktan, malayang-malaya ka na!" Mahabang litanya niya pero kagaya kanina ay hindi ito sumagot, nanatili lamang itong nakatingin sa kaniya na puno ng takot. Dahil sa inis na nararamdaman niya ay tumayo siya at puno ng pagkadismayang tinitigan n
Third person point of viewKinabukasan ay alas nueve palang ng umaga ay tumulak na si Joana Mei at Brent papuntang batangas para umattend sa isang business events na hineld ng Cruise Organization, isa sa mga leading organization na nagsusupply ng mostly goods sa lahat ng restuarant and hotels sa buong bansa. Isa itong prestigious events na minsan lang ganapin sa isang taon kaya naman malaki ang pasasalamat niya na isa siya sa mga naimbitahan para magsalita at magbigay ng mensahe at inspirasyon sa iba."Sigurado ka ba na pupunta ka?" Tanong ni Brent habang nagmamaneho papunta sa nasabing lugar. Panaka-naka siya nitong tinatapunan ng tingin tapos muling ibabalik ang tingin sa kalsada.Tinitigan niya ito at pinagkunutan ng noo, "bakit naman hindi?" Curious na tanong niya dahil wala siyang kaide-ideya kung bakit hindi siya dapat pumunta. Tinitigan siya nito bago pinagtaasan ng kilay na para bang hindi ito makapaniwala sa sinabi niya. Mas lalong nangunot ang noo niya, she even tilted her
Third person point of viewMabilis ang takbo ni Arisson palibot sa buong lugar para hanapin si Joana Mei, pero hindi niya ito makita. Masama ang kutob niya na baka may nangyari ng masama dito dahil sa biglaang pagkabog ng malakas ng dibdib niya. Nalibot na niya ang buong resort pero walang bakas ni Joana Mei. "Shit saan ka ba nagpunta!?" Galit at nawawalan ng pasensya na wika niya.Iginala niya ang paningin sa kabuuan ng lugar at plano na sanang umalis ng mapadako ang tingin niya sa madilim na garden. At sa eksaktong oras na nakita niya ang garden ay narinig niya ang mahinang sigaw ng taong hinahanap niya."No! Arisson!" Kaagad niyang pinuntahan ang pinanggalingan ng boses at dinala siya noon sa pinaka centro ng hardin at mula sa kinatatayuan niya ay nakita niya si Joana Mei na nanlalaban para makawala sa dalawang lalaki na humihimas sa baywang at hita nito.Nagdilim ang paningin niya at mabilis na sinugod ang dalawang lalaki. Hinila niya ang lalaki na nakita niyang humihimas sa hita
Third person point of viewSix months later.......Maaga pa lang ay tumulak na papuntang simbahan si Arisson. The same church kung saan sila ikinasal ni Joana Mei.Pagkarating niya sa simbahan ay marami na ang tao, ilan sa mga ito ay pamilyar na sa kaniya dahil sa dalawang dahilan, either nakilala niya dahil sa business or dahil sa family.Habang naglalakad siya papasok ng simbahan ay nakita niya hindi kalayuan sa entrance si Brent kasama si Lauren. Pagkakita niya sa dalawa ay kaagad niyang naalala si Brenda.Brenda got killed right after nitong makipagkasundo sa kanila ni Joana Mei. It was the reason kung bakit pinostpone nila ang kasal.They checked the CCTV footage that time at kaagad nilang nalaman na si Bastien ang dahilan ng pagkamatay nito.Sa loob ng anim na buwan ay ginawa nila ang makakaya nila para mahanap si Bastien pero nung araw na nagkaroon sila ng lead dito ay natagpuan nila itong wala ng buhay sa sarili nitong bahay, may hawak itong isang calibre 45.It was traumatiz
Third person point of view"Brenda!" Matalim na tawag ni Joana Mei sa pangalan nito.Ngayon kaharap na niya ito at bumalik na ang mga ala-ala niya ay unti-unti niya ng nararamdaman ang paghuhulagpos ng galit at kagustuhang saktan ito kagaya ng ginawa nitong pananakit sa kaniya.Tumingin ng masama si Brenda sa kaniya pagkatapos nitong marinig ang pagtawag niya at mula sa pagkakatayo nito sa tapat ng nakabukas na pinto ay naglakad ito palapit sa kinaroroonan nila."Galit ako sa iyo-!" Panimula nito.She roll her eyes, "the feeling is mutual!" She commented dahilan para mapatigil ito sa pagsasalita.Mas lalong umasim ang hilatsa ng mukha nito pagkatapos niya iton putulin sa dapat nitong sasabihin."Will you fvcking listen!?" Singhal nito."Brenda! Watch your word!" Arisson shouted angrily.Brenda flinched upon hearing Arisson's words."Coming in here is not a good idea," sambit nito at naiiling na tumalikod."Ano ba ang dahilan ng pagpunta mo dito? Pumunta ka ba dito para pagtawanan ako
Third person point of viewOne year has passed..."Love, how are you feeling?" Tanong ni Arisson sa babaeng nakaupo sa kama habang hawak nito ang isang batang lalaki.Nagbuntong hininga si Joana Mei at medyo iritableng tumingin sa kaniya.Nasaktan siya dahil sa inakto nito pero bumalik sa memorya niya yung araw na sinabi ng doctor na hindi sila sigurado kung may magiging side effect ang ginawang operation dito.At ito na ang side effect na sinabi ng doctor. Isang taon. Isang taon na siyang paulit-ulit na nagpapakila at nagpapaalala sa pinakamamahal niyang babae kung sino siya pero isang taon na din siya nagsa-suffer dahil pakiramdam niya ay walang nangyayari. Hindi pa rin siya nito nakikilala.Four weeks after nitong ma-hospital ay nagising ito. Yung araw na iyon ang masasabi niyang isa sa pinakamagandang araw na nangyari sa kaniya sa buong buhay niya dahil wala na sa kapahamakan ang mahal niya pero kasabay ng pagkakahinga niya ng maluwag ay ang pag-guho ng mundo niya lalo na nung tu
Third person point of view"Why didn't you let me in with her!?" Singhal ni Arisson sa mga magulang niya. Kanina pa sila dito sa labas ng operating room pero hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang mga doctor na tumitingin sa fiance niya. Kanina pagkadating nila sa hospital pagkakita pa lang ng doctor kay Joana Mei ay kaagaad na ng mga ito idinala ng operating room si Joana Mei. Hindi niya mapigilan ang magwala dahil hindi siya hinayaan ng mga ito na makapasok sa operating room. "Arisson, will you stop shouting for goodness sake, we're in a hospital!" Madiing pagalit ng Mommy niya. Umigting ang panga niya at hindi niya maiwasan na masaktan dahil sa pananalita ng Mommy niya."Hindi mo naiintindihan Mom, si Joana Mei iyon, yung fiance ko nanganganib ang buhay niya at nandito lang ako at walang ginagawa!" Malakas na wika niya at hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha niya dahil sa magkahalong takot at frustration."Anong magagawa mo kung nasa loob ka ng operating room? Do
Third person point of view"W-What d-did you do to her?" Nahihintakutang tanong ni Lauren.Kanina matapos kumidlat ng malakas ay nakita niya ang pagbagsak ni Arisson kasabay ng pagtama ng liwanag ng kidlat sa kinaroroonan ni Sebastian. Maging siya ay gusto niyang bumagsak nalang dahil sa nakita niya. Hindi niya maiwasan ang maawa kay Arisson lalo na ng pagkatapos nitong tawagin si Joana Mei ay biglang bumukas ang ilaw sa buong paligid at doon ay malaya na nilang nasasaksihan ang hitsura ni Joana Mei.Puno ng dugo ang ulo nito na umagos na hanggang sa mukha nito."H-Hayop k-kayo!" Nanginginig ang boses na sigaw ni Brent.Hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili dahil alam niyang isa siya sa dahilan kung bakit nangyayari ito. Noong una ay tinutulungan niya si Brenda dahil malaki ang utang nang loob niya dito pero nung tinraydor siya nito ay nagkaroroon siya ng pagdududa hanggang sa pilit niyang hinahanap sa kaibuturan ng utak niya ang dating Brenda na nakilala niya pero tuluyang naw
Third person point of viewInihinto ni Arisson ang kotse niya sa entrance ng isang malawak na mansiyon. Tinignan niya ang cellphone niya para siguraduhin na tama ang address na napuntahan niya at nung makasiguro na ay saka lang siya bumaba.Kasabay sa pagbaba niya ay ang pagdating ng sampung magkakasunod na sasakyan. Sa pinakaunang sasakyan ay bumaba ang Daddy niya at Daddy ni Joana Mei, sa ikalawa at ikatlong kotse ay ang mga tauhan nila kasama si Kaloy na nagising na pala mula sa pagkaka-comatose. Sa ikaapat na kotse ay bumaba si Lauren at ang isang lalaki, tinignan niya si Lauren at nakita niya na puro galos at sugat ang mga braso nito at mukha.Kaagad siyang nagtaka kung ano ang nangyari dito dahil maayos naman ito ng iwan niya kanina. Sa ikalimang kotse ay bumaba si Lancellot Wy na masamang tingin kaagad ang ipinukol sa anak.Napailing siya dahil mukhang itong mag-ama ay magpapatayan na.Imbes na pagtuunan ang mga ito ng pansin ay nilapitan nalang niya ang kaniyang magulang.
Third person point of view"Wake up Princess, masyado ng mahaba ang tulog mo," ani ni Brenda habang nakatingin kay Joana Mei na unti-unti ng nagigising mula sa mahimbing na pagtulog.Hindi alam ni Joana Mei kung isang oras or may isang araw na ba siyang nananatili dito pero isa lang ang alam niya, nag-aalala na sa kaniya si Arisson.She was unsettled for awhile hanggang sa isang matinis na boses ang nagpabalik sa kaniya sa ulirat.Nanlalaki ang mga mata na napatingin siya kay Brenda na malaki ang pagkakangisi sa kaniya."How's your stay?" Nang-uuyam na tanong nito.Umigting ang panga niya at ibayong galit ang naramdaman niya."Nasaan ako?" Ganting tanong niya imbes na sagutin ang tanong nito.Lumawak ang pagkakangisi nito, "what a cliche line," pang-aasar nito."Hayop ka Brenda, saan mo ako dinala!?" Pasinghal na tanong niya at nagsimula na siyang magwala sa kinauupuan niya.Nakita niya ang ngiting tagumpay na sumilay sa labi ng demonyong kaharap niya."Kung ako sa iyo ay hindi ko gag
Third person point of view"Nasaan si Joana Mei at Brent?" Inulit niya ang tanong niya dahil hindi ito sumagot sa nauna niyang tanong.Mag-iisang oras na sila dito sa may parking lot ng condominium pero hanggang ngayon ay nakatayo lang ito sa harapan niya at nakangisi.PAK!Dahil sa inis niya ay hindi na niya napigilan ang sarili na sampalin ito ng sobrang lakas dahilan para bumagsak ito at manghina. Wala sa bokabolaryo niya ang manakit lalo na ng babae pero para kay Joana Mei ay kahit ilang babae handa siyang saktan para lang maging ligtas ang fiance niya at ang baby nila sa sinapupunan nito.Sinamantala niya ang panghihina nito, binitbit niya ito at isinakay sa trunk ng kotse niya. "Fuck Arisson palabasin mo ako dito!!" Dinig niyang pagwawala ni Lauren kasabay ng malalakas na kalambog..Hindi niya pinansin ito naglakad siya papunta sa driver side at sumakay ng kotse.Bago paandarin ang kotse ay nag-chat siya sa mga magulang niya para sabihin kung saan siya maaaring puntahan at sina
Third person point of view"Nagawa mo ba yung utos ko? Nakuha mo ba si Joana Mei?" Magkasunod na tanong ni Brenda sa lalaking bagong dating lang.Napabuntong hininga ito at pagod na ibinagsak ang katawan sa malambot na sofa.Napasama ang tingin na ipinupukol ni Brenda sa pagiging carefree ng kaharap niya, kaya naman naisip niya na putulin na ito habang maaga pa."Sebastian, tinatanong kita kung nagawa mo ang inutos ko, nakuha mo ba si Joa-!" Natigil siya sa sinasabi niya ng biglang bumukas ng malakas ang pinto at iniluwa non ang dalawang lalaki at ang babae na matagal na kating-kati na siyang saktan.Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Sebastian na nakangisi habang nakatingin sa kaniya."Unlike your friends man, mas magaling ako pagdating sa ganitong bagay," buong pagmamalaking anito.Napairap siya pero may katotohanan ang sinasabi nito kaya naman hinayaan nalang niya itong magyabang."Magaling dalhin ninyo ang babae na iyan sa basement at siguraduhin ninyo na hindi makakataka