Third person point of view"Oh my god Leslie, how is she?" Kinakabahang tanong niya pagkalapit sa kapatid na kalalabas lang ng emergency room.Kanina after nilang malaman na nagpakamatay si Brenda ay kaagad nilang tinungo ang kinaroroonan nito which is sa hospital according to her sister na siya rin doctor na tumitingin dito. Tinawagan kasi siya ng kapatid niya kanina habang pauwi sila kaya imbes na sa bahay sila tumuloy ay sa hospital na sila nagpunta at doon nga ay inabutan niya ang kapatid na kakalabas lang ng emergency room. Nakasuot pa nga ito ng scrub gown.Titig na titig siya sa kapatid habang hinihintay ang isasagot nito tungkol sa kalagayan ni Brenda, "she's fine although I suggest na magpa-consult siya sa isang psychiatrist, she seems stress and problematic," sagot nito habang inaalis ang scrub gown na suotNakahinga siya ng maluwag sa kaalaman na maayos lang ang kalagayan ni Brenda, "thank god she's fine," nasisiyahang usal niya.Napasimangot ang kapatid niya sa kaniya, "b
Third person of view"Are you sure about your decision?" Tanong ni Brent habang pinapanood akong abala sa pagtingin sa plane ticket na pinadala ng secretary niya. Kanina after siyang iwan ni Arisson ay dito siya nagpunta sa kaibigan niyang si Brent, hindi na niyaa hinintay ang mga magulang niya at mga kapatid. Tanging mga katulong lang nila ang nakakaalam na umali siya at saka hindi niya gustong ipaalam sa mga ito na aalis siya dahil sigurado na hindi din ng mga ito maiintindihan ang desisyon niya.Napatingin siya kay Brent at napaisip kung desidido na ba siya sa desisyon niya. After minutes of thinking it through ay tumango siya dito."Kung iyan ang desisyon mo ay sige, susuportahan kita pero hindi ibig sabihin non ay sang-ayon na ako, susuportahan lang kita dahil kaibigan kita," sagot nito. Nasaktan siya sa naging sagot nito, "masama ba ako sa desisyon ko na iwan si Arisson?" Tanong niya sa kaibigan. Hindi niya maiwasan na kaparehas ng mga kapamilya niya ang reaksiyon nito nung n
Third person point of viewOne month laterBarcelona Spain"Sis, okay ka lang ba?" Nawala siya sa pag-iisip ng malalim ng marinig ang nag-aalalang boses ni Brent.Natauhan siya dahil sa pagtatanong nito at napatingin sa ginagawa saka lang niya na-realize na tumigil na pala siya sa ginagawang pagpa-finalize ng project ng company nila.Isang buwan na ang nakakalipas mula ng umalis siya ng pilipinas para manirahan sa spain kasama si Brent. Kasabay ng pag-alis niya ay ang pagputol niya ng connection kay Arisson pero hindi naputol ang obligasyon niya bilang namamahala ng company nila ang kabahan lang ay sa spain na niya ginagawa ang mga nakabinbin na trabaho.Binalingan niya si Brent, "oo naman okay lang ako, bakit mo naman natanong kung okay lang ako?" Tanong niya sa kaibigan.Brent roll his eyes, "you're spacing out again, for a month now actually. It's about Arisson at yung nangyari sa mall tama?" pagpupunto nito.Napaiwas siya ng tingin dahil tama ito since they left philippines she f
Third person point of viewBarcelona General HospitalKinabukasan....."What's the result!?" May pagmamadaling tanong ni Brent sa kaniya habang mabilis na tumatakbo.Magkakasunod na tumulo ang luha niya pagkakita sa kaibigan, mabilis na tumayo siya at sinalubong ito ng mahigpit na yakap, "Brent, anong gagawin ko?" Pagpalahaw niya habang pahigpit ng pahigpit ang yakap.Yesterday after niyang magsuka ay ipinahinga niya ang sarili niya dahil baka stress lang at pagod ang nararamdaman niya pero hindi mawala sa isip niya ang posibilidad na buntis siya dahil ilang linggo na siyang hindi dinadatnan na never pang nangyari sa kaniya dahil regular ang menstruation niya. Kahapon lang niya na-realize na hindi pa siya muling dinatnan.After nung maghapon na iyon kahapon ay nagdesisyon siya na magpatingin na para mas maging maingat siya sa mga dapat at hindi niya dapat gawin kung sakali man na buntis siya."Shh, everything will be fine. Nandito lang ako kahit ano pa ang maging resulta ay hindi kita
Third person point of viewKinabukasan...Aligaga sa waiting area sina Joana Mei at Brent habang hinihintay ang mga magulang niya at mga magulang ni Arisson. Ngayong tanghali ang lapag n eroplanong sinasakyan ng mga ito kaya naman nagpresinta na sila na sunduin ang mga ito para sabay sabay na silang magpunta sa mall.Isa iyan sa napagkasunduan ng magulang niya at magulang ni Arisson, according to them ay gusto nilang ibili ng gamit ang magiging baby niya. Tumutol nga siya noong una dahil hindi pa naman niya alam ang gender so bakit bibili na kaagad pero sadyang makulit ang Mommy niya isama mo pa ang Mommy ni Arisson na nag-suggest na dalang kulay na daw para in case na babae ang maging anak niya ay ready na at may extra pa sa susunod.Napangiwi siya ng maalala ang sinabi nito na gusto niyang sundan nila kaagad ni Arisson ang baby sa sinapupunan niya. Parang hindi nito alintana na wala ng namamagitan sa kanila nung anak nito.After waiting for almost an hour ay nakita niya ang apat na
Third person point of view"I'm sorry," maikling paghingi ng tawad ng babaeng kasama ni Marlon.Umiling lang siya at saka ngumiti, "it's okay, by the way congrats sa inyong dalawa," wika niya.Tipid lang na tumango ito bago siya tinalikuran para lapitan si Marlon.Tahimik na pinanood niya kung paano naglalambing na yumakap si Sasha sa katawan ni Marlon.Pero dahil sa ginawang pagsigaw ni Marlon dahil sa excitement ay napatingin na sa kanila ang mga magulang niya at nawala na ang atensiyon niya sa magkasintahan."Marlon?" Dinig niyang tanong ng Mommy niya.Ngumiti si Marlon at kumaway sa Mommy niya bago siya binalingan.Tumingin sa kaniya si Marlon at ngumiti. Ginantihan lang niya ito at sinenyasan na aalis na sila.Tumango ito at hinayaan siya sa gusto niyang pag-alis.Pagkakita sa pagtango ni Marlon ay tumalikod siya at nilapitan ang mga magulang niya na tumigil na sa paghahanap ng damit."Nakapili na po kayo?" Tanong niya sa mga ito pagkalapit niya.Umiling ng sabay ang Mommy niya
Third person point of view"Are you sure about this?" Tanong ni Brent for the nth time.Napipikon na siya dahil all the way to their trip to Spain Exclusive Memorial Park ay hindi na ito natitigil sa kakatanong kung sigurado ba siya sa desisyon niya na puntahan na ang puntod ni Sebastian after a decade of declining ngayon lang siya pumayag at siya pa talaga ang nag-desisyon kaya naman siguro takang-taka si Brent.She roll her eyes, "Brent, nandito na tayo talaga bang itatanong mo pa sa akin iyan?" Napahalakhak si Brent at nagsimula ng yakagin siya papasok ng sementeryo pero habang naglalakad sila papasok ng sementeryo ay parang gusto na niyang hilahin si Brent palabas. "B-Brent," kinakabahang tawag niya dito.Huminto si Brent at nagtatakang tinignan siya pero a minute later ay humagalpak ito ng tawa, "sis you look like you're constificated," nang-aasar habang tumatawang wika nito."Bwisit ka Brent!" Singhal niya dito. In the end nagpatuloy pa rin sila hanggang sa nakarating sila sa t
Third person point of viewIlang oras ng tahimik lang na nakaupo sa harap ng puntod ni Sebastian sila ni Brent, walang nagsasalita sa kanilang dalawa tanging pagtunog lang ng cellphone ng kasama ang naririnig niya.Tinignan niya ito at nakita niya na tutok na tutok ang atensiyon nito sa cellphone na hawak, "sino ba iyang ka-chat mo at panay ang pagtunog niyang messenger mo?" Nagtatakang tanong niya.Umiling ito at tumayo, "just tita, let's go uuwi na daw sila ng pinas dahil may kailangan silang asikasuhin sa negosyo." Napakunot ang noo niya pero tumayo na din, "ang bilis naman, I thought they're gonna stay here for awhile? At saka bakit sa iyo nag-chat bakit hindi sa akin? " Nagtatakang tanong niya na may halong pagtatampo habang naglalakad pasunod sa kaibigan niya.Nagkibit balikat si Brent at nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang sa makarating sila sa kotse sa labas ng memorial park.Sumakay si Brent sa kotse pero nanatili siyang nakatingin sa loob ng sementeryo at tahimik na nagp
Third person point of viewSix months later.......Maaga pa lang ay tumulak na papuntang simbahan si Arisson. The same church kung saan sila ikinasal ni Joana Mei.Pagkarating niya sa simbahan ay marami na ang tao, ilan sa mga ito ay pamilyar na sa kaniya dahil sa dalawang dahilan, either nakilala niya dahil sa business or dahil sa family.Habang naglalakad siya papasok ng simbahan ay nakita niya hindi kalayuan sa entrance si Brent kasama si Lauren. Pagkakita niya sa dalawa ay kaagad niyang naalala si Brenda.Brenda got killed right after nitong makipagkasundo sa kanila ni Joana Mei. It was the reason kung bakit pinostpone nila ang kasal.They checked the CCTV footage that time at kaagad nilang nalaman na si Bastien ang dahilan ng pagkamatay nito.Sa loob ng anim na buwan ay ginawa nila ang makakaya nila para mahanap si Bastien pero nung araw na nagkaroon sila ng lead dito ay natagpuan nila itong wala ng buhay sa sarili nitong bahay, may hawak itong isang calibre 45.It was traumatiz
Third person point of view"Brenda!" Matalim na tawag ni Joana Mei sa pangalan nito.Ngayon kaharap na niya ito at bumalik na ang mga ala-ala niya ay unti-unti niya ng nararamdaman ang paghuhulagpos ng galit at kagustuhang saktan ito kagaya ng ginawa nitong pananakit sa kaniya.Tumingin ng masama si Brenda sa kaniya pagkatapos nitong marinig ang pagtawag niya at mula sa pagkakatayo nito sa tapat ng nakabukas na pinto ay naglakad ito palapit sa kinaroroonan nila."Galit ako sa iyo-!" Panimula nito.She roll her eyes, "the feeling is mutual!" She commented dahilan para mapatigil ito sa pagsasalita.Mas lalong umasim ang hilatsa ng mukha nito pagkatapos niya iton putulin sa dapat nitong sasabihin."Will you fvcking listen!?" Singhal nito."Brenda! Watch your word!" Arisson shouted angrily.Brenda flinched upon hearing Arisson's words."Coming in here is not a good idea," sambit nito at naiiling na tumalikod."Ano ba ang dahilan ng pagpunta mo dito? Pumunta ka ba dito para pagtawanan ako
Third person point of viewOne year has passed..."Love, how are you feeling?" Tanong ni Arisson sa babaeng nakaupo sa kama habang hawak nito ang isang batang lalaki.Nagbuntong hininga si Joana Mei at medyo iritableng tumingin sa kaniya.Nasaktan siya dahil sa inakto nito pero bumalik sa memorya niya yung araw na sinabi ng doctor na hindi sila sigurado kung may magiging side effect ang ginawang operation dito.At ito na ang side effect na sinabi ng doctor. Isang taon. Isang taon na siyang paulit-ulit na nagpapakila at nagpapaalala sa pinakamamahal niyang babae kung sino siya pero isang taon na din siya nagsa-suffer dahil pakiramdam niya ay walang nangyayari. Hindi pa rin siya nito nakikilala.Four weeks after nitong ma-hospital ay nagising ito. Yung araw na iyon ang masasabi niyang isa sa pinakamagandang araw na nangyari sa kaniya sa buong buhay niya dahil wala na sa kapahamakan ang mahal niya pero kasabay ng pagkakahinga niya ng maluwag ay ang pag-guho ng mundo niya lalo na nung tu
Third person point of view"Why didn't you let me in with her!?" Singhal ni Arisson sa mga magulang niya. Kanina pa sila dito sa labas ng operating room pero hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang mga doctor na tumitingin sa fiance niya. Kanina pagkadating nila sa hospital pagkakita pa lang ng doctor kay Joana Mei ay kaagaad na ng mga ito idinala ng operating room si Joana Mei. Hindi niya mapigilan ang magwala dahil hindi siya hinayaan ng mga ito na makapasok sa operating room. "Arisson, will you stop shouting for goodness sake, we're in a hospital!" Madiing pagalit ng Mommy niya. Umigting ang panga niya at hindi niya maiwasan na masaktan dahil sa pananalita ng Mommy niya."Hindi mo naiintindihan Mom, si Joana Mei iyon, yung fiance ko nanganganib ang buhay niya at nandito lang ako at walang ginagawa!" Malakas na wika niya at hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha niya dahil sa magkahalong takot at frustration."Anong magagawa mo kung nasa loob ka ng operating room? Do
Third person point of view"W-What d-did you do to her?" Nahihintakutang tanong ni Lauren.Kanina matapos kumidlat ng malakas ay nakita niya ang pagbagsak ni Arisson kasabay ng pagtama ng liwanag ng kidlat sa kinaroroonan ni Sebastian. Maging siya ay gusto niyang bumagsak nalang dahil sa nakita niya. Hindi niya maiwasan ang maawa kay Arisson lalo na ng pagkatapos nitong tawagin si Joana Mei ay biglang bumukas ang ilaw sa buong paligid at doon ay malaya na nilang nasasaksihan ang hitsura ni Joana Mei.Puno ng dugo ang ulo nito na umagos na hanggang sa mukha nito."H-Hayop k-kayo!" Nanginginig ang boses na sigaw ni Brent.Hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili dahil alam niyang isa siya sa dahilan kung bakit nangyayari ito. Noong una ay tinutulungan niya si Brenda dahil malaki ang utang nang loob niya dito pero nung tinraydor siya nito ay nagkaroroon siya ng pagdududa hanggang sa pilit niyang hinahanap sa kaibuturan ng utak niya ang dating Brenda na nakilala niya pero tuluyang naw
Third person point of viewInihinto ni Arisson ang kotse niya sa entrance ng isang malawak na mansiyon. Tinignan niya ang cellphone niya para siguraduhin na tama ang address na napuntahan niya at nung makasiguro na ay saka lang siya bumaba.Kasabay sa pagbaba niya ay ang pagdating ng sampung magkakasunod na sasakyan. Sa pinakaunang sasakyan ay bumaba ang Daddy niya at Daddy ni Joana Mei, sa ikalawa at ikatlong kotse ay ang mga tauhan nila kasama si Kaloy na nagising na pala mula sa pagkaka-comatose. Sa ikaapat na kotse ay bumaba si Lauren at ang isang lalaki, tinignan niya si Lauren at nakita niya na puro galos at sugat ang mga braso nito at mukha.Kaagad siyang nagtaka kung ano ang nangyari dito dahil maayos naman ito ng iwan niya kanina. Sa ikalimang kotse ay bumaba si Lancellot Wy na masamang tingin kaagad ang ipinukol sa anak.Napailing siya dahil mukhang itong mag-ama ay magpapatayan na.Imbes na pagtuunan ang mga ito ng pansin ay nilapitan nalang niya ang kaniyang magulang.
Third person point of view"Wake up Princess, masyado ng mahaba ang tulog mo," ani ni Brenda habang nakatingin kay Joana Mei na unti-unti ng nagigising mula sa mahimbing na pagtulog.Hindi alam ni Joana Mei kung isang oras or may isang araw na ba siyang nananatili dito pero isa lang ang alam niya, nag-aalala na sa kaniya si Arisson.She was unsettled for awhile hanggang sa isang matinis na boses ang nagpabalik sa kaniya sa ulirat.Nanlalaki ang mga mata na napatingin siya kay Brenda na malaki ang pagkakangisi sa kaniya."How's your stay?" Nang-uuyam na tanong nito.Umigting ang panga niya at ibayong galit ang naramdaman niya."Nasaan ako?" Ganting tanong niya imbes na sagutin ang tanong nito.Lumawak ang pagkakangisi nito, "what a cliche line," pang-aasar nito."Hayop ka Brenda, saan mo ako dinala!?" Pasinghal na tanong niya at nagsimula na siyang magwala sa kinauupuan niya.Nakita niya ang ngiting tagumpay na sumilay sa labi ng demonyong kaharap niya."Kung ako sa iyo ay hindi ko gag
Third person point of view"Nasaan si Joana Mei at Brent?" Inulit niya ang tanong niya dahil hindi ito sumagot sa nauna niyang tanong.Mag-iisang oras na sila dito sa may parking lot ng condominium pero hanggang ngayon ay nakatayo lang ito sa harapan niya at nakangisi.PAK!Dahil sa inis niya ay hindi na niya napigilan ang sarili na sampalin ito ng sobrang lakas dahilan para bumagsak ito at manghina. Wala sa bokabolaryo niya ang manakit lalo na ng babae pero para kay Joana Mei ay kahit ilang babae handa siyang saktan para lang maging ligtas ang fiance niya at ang baby nila sa sinapupunan nito.Sinamantala niya ang panghihina nito, binitbit niya ito at isinakay sa trunk ng kotse niya. "Fuck Arisson palabasin mo ako dito!!" Dinig niyang pagwawala ni Lauren kasabay ng malalakas na kalambog..Hindi niya pinansin ito naglakad siya papunta sa driver side at sumakay ng kotse.Bago paandarin ang kotse ay nag-chat siya sa mga magulang niya para sabihin kung saan siya maaaring puntahan at sina
Third person point of view"Nagawa mo ba yung utos ko? Nakuha mo ba si Joana Mei?" Magkasunod na tanong ni Brenda sa lalaking bagong dating lang.Napabuntong hininga ito at pagod na ibinagsak ang katawan sa malambot na sofa.Napasama ang tingin na ipinupukol ni Brenda sa pagiging carefree ng kaharap niya, kaya naman naisip niya na putulin na ito habang maaga pa."Sebastian, tinatanong kita kung nagawa mo ang inutos ko, nakuha mo ba si Joa-!" Natigil siya sa sinasabi niya ng biglang bumukas ng malakas ang pinto at iniluwa non ang dalawang lalaki at ang babae na matagal na kating-kati na siyang saktan.Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Sebastian na nakangisi habang nakatingin sa kaniya."Unlike your friends man, mas magaling ako pagdating sa ganitong bagay," buong pagmamalaking anito.Napairap siya pero may katotohanan ang sinasabi nito kaya naman hinayaan nalang niya itong magyabang."Magaling dalhin ninyo ang babae na iyan sa basement at siguraduhin ninyo na hindi makakataka