Third person point of viewBarcelona General HospitalKinabukasan....."What's the result!?" May pagmamadaling tanong ni Brent sa kaniya habang mabilis na tumatakbo.Magkakasunod na tumulo ang luha niya pagkakita sa kaibigan, mabilis na tumayo siya at sinalubong ito ng mahigpit na yakap, "Brent, anong gagawin ko?" Pagpalahaw niya habang pahigpit ng pahigpit ang yakap.Yesterday after niyang magsuka ay ipinahinga niya ang sarili niya dahil baka stress lang at pagod ang nararamdaman niya pero hindi mawala sa isip niya ang posibilidad na buntis siya dahil ilang linggo na siyang hindi dinadatnan na never pang nangyari sa kaniya dahil regular ang menstruation niya. Kahapon lang niya na-realize na hindi pa siya muling dinatnan.After nung maghapon na iyon kahapon ay nagdesisyon siya na magpatingin na para mas maging maingat siya sa mga dapat at hindi niya dapat gawin kung sakali man na buntis siya."Shh, everything will be fine. Nandito lang ako kahit ano pa ang maging resulta ay hindi kita
Third person point of viewKinabukasan...Aligaga sa waiting area sina Joana Mei at Brent habang hinihintay ang mga magulang niya at mga magulang ni Arisson. Ngayong tanghali ang lapag n eroplanong sinasakyan ng mga ito kaya naman nagpresinta na sila na sunduin ang mga ito para sabay sabay na silang magpunta sa mall.Isa iyan sa napagkasunduan ng magulang niya at magulang ni Arisson, according to them ay gusto nilang ibili ng gamit ang magiging baby niya. Tumutol nga siya noong una dahil hindi pa naman niya alam ang gender so bakit bibili na kaagad pero sadyang makulit ang Mommy niya isama mo pa ang Mommy ni Arisson na nag-suggest na dalang kulay na daw para in case na babae ang maging anak niya ay ready na at may extra pa sa susunod.Napangiwi siya ng maalala ang sinabi nito na gusto niyang sundan nila kaagad ni Arisson ang baby sa sinapupunan niya. Parang hindi nito alintana na wala ng namamagitan sa kanila nung anak nito.After waiting for almost an hour ay nakita niya ang apat na
Third person point of view"I'm sorry," maikling paghingi ng tawad ng babaeng kasama ni Marlon.Umiling lang siya at saka ngumiti, "it's okay, by the way congrats sa inyong dalawa," wika niya.Tipid lang na tumango ito bago siya tinalikuran para lapitan si Marlon.Tahimik na pinanood niya kung paano naglalambing na yumakap si Sasha sa katawan ni Marlon.Pero dahil sa ginawang pagsigaw ni Marlon dahil sa excitement ay napatingin na sa kanila ang mga magulang niya at nawala na ang atensiyon niya sa magkasintahan."Marlon?" Dinig niyang tanong ng Mommy niya.Ngumiti si Marlon at kumaway sa Mommy niya bago siya binalingan.Tumingin sa kaniya si Marlon at ngumiti. Ginantihan lang niya ito at sinenyasan na aalis na sila.Tumango ito at hinayaan siya sa gusto niyang pag-alis.Pagkakita sa pagtango ni Marlon ay tumalikod siya at nilapitan ang mga magulang niya na tumigil na sa paghahanap ng damit."Nakapili na po kayo?" Tanong niya sa mga ito pagkalapit niya.Umiling ng sabay ang Mommy niya
Third person point of view"Are you sure about this?" Tanong ni Brent for the nth time.Napipikon na siya dahil all the way to their trip to Spain Exclusive Memorial Park ay hindi na ito natitigil sa kakatanong kung sigurado ba siya sa desisyon niya na puntahan na ang puntod ni Sebastian after a decade of declining ngayon lang siya pumayag at siya pa talaga ang nag-desisyon kaya naman siguro takang-taka si Brent.She roll her eyes, "Brent, nandito na tayo talaga bang itatanong mo pa sa akin iyan?" Napahalakhak si Brent at nagsimula ng yakagin siya papasok ng sementeryo pero habang naglalakad sila papasok ng sementeryo ay parang gusto na niyang hilahin si Brent palabas. "B-Brent," kinakabahang tawag niya dito.Huminto si Brent at nagtatakang tinignan siya pero a minute later ay humagalpak ito ng tawa, "sis you look like you're constificated," nang-aasar habang tumatawang wika nito."Bwisit ka Brent!" Singhal niya dito. In the end nagpatuloy pa rin sila hanggang sa nakarating sila sa t
Third person point of viewIlang oras ng tahimik lang na nakaupo sa harap ng puntod ni Sebastian sila ni Brent, walang nagsasalita sa kanilang dalawa tanging pagtunog lang ng cellphone ng kasama ang naririnig niya.Tinignan niya ito at nakita niya na tutok na tutok ang atensiyon nito sa cellphone na hawak, "sino ba iyang ka-chat mo at panay ang pagtunog niyang messenger mo?" Nagtatakang tanong niya.Umiling ito at tumayo, "just tita, let's go uuwi na daw sila ng pinas dahil may kailangan silang asikasuhin sa negosyo." Napakunot ang noo niya pero tumayo na din, "ang bilis naman, I thought they're gonna stay here for awhile? At saka bakit sa iyo nag-chat bakit hindi sa akin? " Nagtatakang tanong niya na may halong pagtatampo habang naglalakad pasunod sa kaibigan niya.Nagkibit balikat si Brent at nagpatuloy lang sa paglalakad hanggang sa makarating sila sa kotse sa labas ng memorial park.Sumakay si Brent sa kotse pero nanatili siyang nakatingin sa loob ng sementeryo at tahimik na nagp
Third person point of viewTahimik na nanonood sa laptop ang lalaki na nasa airport kanina. Pinapanood niya ang daan na tinatahak nung mga tao na pinabantayan sa kaniya ng amo niya.Hanggang sa huminto ito sa Palacio Condominium, kinuhanan niya ng litrato ang address ng condominium at kaagad na si-nend sa amo niya. Ang sunod niyang ginawa ay ang alamin ang lahat ng information sa palacio at kung sino sino ang mga tao na naka-check in sa condominium na hindi naging madali dahil masyadong mahigpit ang security ng mga ito online. Mabuti nalang talaga at magaling siyang hacker kaya naman nakuha niya pa rin ang mga data na kailangan niya.Katulad ng nauna ay pinasa niya ito sa amo niya at isinara ang laptop bago pagod na ibinagsak niya ang katawan sa malambot na kama._____Sa palacio condominium kung saan pansamantalang tumitira si Joana Mei ay makikita ang dalawa na yakap ang hubad na katawan ng isa't-isa."Arisson?" Tinawag niya ang pangalan nito."Hmm?" tanong nito habang nakadukdok
Third person point of view"Leaving already?" Nang-uuyam na tanong ni Brenda habang nakangising nakatingin sa kanila ni Arisson.Pinasadahan niya ng tingin ito mula ulo hanggang paa pero pagdating sa kamay nito ay napasinghap siya ng makita na may benda to doon."What happened to your wrist?" Tanong niya dito ng hindi inaalis ang tingin sa palapulsuhan nito.Itinaas ni Brenda ang kamay na may benda, "ito ba? It's just a reminder sa mga masasamang bagay na ibinigay mo sa akin," wika nito at pansamantalang nawalal ang amusement sa boses at sa expression ng mukha."Masasamang bagay? Bakit anu-ano ba ang mga masasamang bagay na ginawa ng girlfriend ko sa iyo?" Nanghahamong sabad ni Arisson sa usapan nila ni Brenda.Pinigilan niya si Arisson sa pamamagitan ng paghawak sa braso nito.Kaagad na tumingin sa mga mata niya si Arisson at bumaba sa sinapupunan niya na impis pa rin.Sinundan ni Brenda ang binalingan ni Arisson ng tingin at kaagaad na bumakas ang pagkadisgusto sa mga mata nito pagb
Third person point of view "AAH!" Nahihintakutang sigaw ni Brenda ang bumulabog sa tahimik na parking lot.Nanlaki ang mga mata niya at ganon din si Lauren na magkakasunod na napasinghap habang nakatingin kay Brenda na ngayon ay nakasalampak sa semento habang hawak ang pisngi na dumudugo.Sobrang bilis ng mga pangyayari, kanina lang ay nakatingin siya na puno ng disappointment kay Arisson ngayon naman ay nakatingin na siya dito na puno ng gulat dahil sa ginawa nito kay Brenda na wala siyang ideya kung ano dahil sa sobrang bilis basta ang alam lang niya ay si Arisson na ang may hawak ng kutsilyo na kanina lang ay hawak ni Brenda."Huwag ka ng umasa na may mangyayari pa sa atin Brenda kasi malabo ng mangyari iyon," sambit nito na nakatingin kay Brenda na parang napakababa nitong babae.Sunod nitong binalingan ay si Lauren na hanggang ngayon ay tulala pa rin at puno ng takot na nakatingin kay Arisson pero hindi rin nagtagal iyon dahil mabilis na nagbago ang mood nito at mas diniinan ang
Third person point of viewSix months later.......Maaga pa lang ay tumulak na papuntang simbahan si Arisson. The same church kung saan sila ikinasal ni Joana Mei.Pagkarating niya sa simbahan ay marami na ang tao, ilan sa mga ito ay pamilyar na sa kaniya dahil sa dalawang dahilan, either nakilala niya dahil sa business or dahil sa family.Habang naglalakad siya papasok ng simbahan ay nakita niya hindi kalayuan sa entrance si Brent kasama si Lauren. Pagkakita niya sa dalawa ay kaagad niyang naalala si Brenda.Brenda got killed right after nitong makipagkasundo sa kanila ni Joana Mei. It was the reason kung bakit pinostpone nila ang kasal.They checked the CCTV footage that time at kaagad nilang nalaman na si Bastien ang dahilan ng pagkamatay nito.Sa loob ng anim na buwan ay ginawa nila ang makakaya nila para mahanap si Bastien pero nung araw na nagkaroon sila ng lead dito ay natagpuan nila itong wala ng buhay sa sarili nitong bahay, may hawak itong isang calibre 45.It was traumatiz
Third person point of view"Brenda!" Matalim na tawag ni Joana Mei sa pangalan nito.Ngayon kaharap na niya ito at bumalik na ang mga ala-ala niya ay unti-unti niya ng nararamdaman ang paghuhulagpos ng galit at kagustuhang saktan ito kagaya ng ginawa nitong pananakit sa kaniya.Tumingin ng masama si Brenda sa kaniya pagkatapos nitong marinig ang pagtawag niya at mula sa pagkakatayo nito sa tapat ng nakabukas na pinto ay naglakad ito palapit sa kinaroroonan nila."Galit ako sa iyo-!" Panimula nito.She roll her eyes, "the feeling is mutual!" She commented dahilan para mapatigil ito sa pagsasalita.Mas lalong umasim ang hilatsa ng mukha nito pagkatapos niya iton putulin sa dapat nitong sasabihin."Will you fvcking listen!?" Singhal nito."Brenda! Watch your word!" Arisson shouted angrily.Brenda flinched upon hearing Arisson's words."Coming in here is not a good idea," sambit nito at naiiling na tumalikod."Ano ba ang dahilan ng pagpunta mo dito? Pumunta ka ba dito para pagtawanan ako
Third person point of viewOne year has passed..."Love, how are you feeling?" Tanong ni Arisson sa babaeng nakaupo sa kama habang hawak nito ang isang batang lalaki.Nagbuntong hininga si Joana Mei at medyo iritableng tumingin sa kaniya.Nasaktan siya dahil sa inakto nito pero bumalik sa memorya niya yung araw na sinabi ng doctor na hindi sila sigurado kung may magiging side effect ang ginawang operation dito.At ito na ang side effect na sinabi ng doctor. Isang taon. Isang taon na siyang paulit-ulit na nagpapakila at nagpapaalala sa pinakamamahal niyang babae kung sino siya pero isang taon na din siya nagsa-suffer dahil pakiramdam niya ay walang nangyayari. Hindi pa rin siya nito nakikilala.Four weeks after nitong ma-hospital ay nagising ito. Yung araw na iyon ang masasabi niyang isa sa pinakamagandang araw na nangyari sa kaniya sa buong buhay niya dahil wala na sa kapahamakan ang mahal niya pero kasabay ng pagkakahinga niya ng maluwag ay ang pag-guho ng mundo niya lalo na nung tu
Third person point of view"Why didn't you let me in with her!?" Singhal ni Arisson sa mga magulang niya. Kanina pa sila dito sa labas ng operating room pero hanggang ngayon ay hindi pa rin lumalabas ang mga doctor na tumitingin sa fiance niya. Kanina pagkadating nila sa hospital pagkakita pa lang ng doctor kay Joana Mei ay kaagaad na ng mga ito idinala ng operating room si Joana Mei. Hindi niya mapigilan ang magwala dahil hindi siya hinayaan ng mga ito na makapasok sa operating room. "Arisson, will you stop shouting for goodness sake, we're in a hospital!" Madiing pagalit ng Mommy niya. Umigting ang panga niya at hindi niya maiwasan na masaktan dahil sa pananalita ng Mommy niya."Hindi mo naiintindihan Mom, si Joana Mei iyon, yung fiance ko nanganganib ang buhay niya at nandito lang ako at walang ginagawa!" Malakas na wika niya at hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha niya dahil sa magkahalong takot at frustration."Anong magagawa mo kung nasa loob ka ng operating room? Do
Third person point of view"W-What d-did you do to her?" Nahihintakutang tanong ni Lauren.Kanina matapos kumidlat ng malakas ay nakita niya ang pagbagsak ni Arisson kasabay ng pagtama ng liwanag ng kidlat sa kinaroroonan ni Sebastian. Maging siya ay gusto niyang bumagsak nalang dahil sa nakita niya. Hindi niya maiwasan ang maawa kay Arisson lalo na ng pagkatapos nitong tawagin si Joana Mei ay biglang bumukas ang ilaw sa buong paligid at doon ay malaya na nilang nasasaksihan ang hitsura ni Joana Mei.Puno ng dugo ang ulo nito na umagos na hanggang sa mukha nito."H-Hayop k-kayo!" Nanginginig ang boses na sigaw ni Brent.Hindi niya maiwasan na sisihin ang sarili dahil alam niyang isa siya sa dahilan kung bakit nangyayari ito. Noong una ay tinutulungan niya si Brenda dahil malaki ang utang nang loob niya dito pero nung tinraydor siya nito ay nagkaroroon siya ng pagdududa hanggang sa pilit niyang hinahanap sa kaibuturan ng utak niya ang dating Brenda na nakilala niya pero tuluyang naw
Third person point of viewInihinto ni Arisson ang kotse niya sa entrance ng isang malawak na mansiyon. Tinignan niya ang cellphone niya para siguraduhin na tama ang address na napuntahan niya at nung makasiguro na ay saka lang siya bumaba.Kasabay sa pagbaba niya ay ang pagdating ng sampung magkakasunod na sasakyan. Sa pinakaunang sasakyan ay bumaba ang Daddy niya at Daddy ni Joana Mei, sa ikalawa at ikatlong kotse ay ang mga tauhan nila kasama si Kaloy na nagising na pala mula sa pagkaka-comatose. Sa ikaapat na kotse ay bumaba si Lauren at ang isang lalaki, tinignan niya si Lauren at nakita niya na puro galos at sugat ang mga braso nito at mukha.Kaagad siyang nagtaka kung ano ang nangyari dito dahil maayos naman ito ng iwan niya kanina. Sa ikalimang kotse ay bumaba si Lancellot Wy na masamang tingin kaagad ang ipinukol sa anak.Napailing siya dahil mukhang itong mag-ama ay magpapatayan na.Imbes na pagtuunan ang mga ito ng pansin ay nilapitan nalang niya ang kaniyang magulang.
Third person point of view"Wake up Princess, masyado ng mahaba ang tulog mo," ani ni Brenda habang nakatingin kay Joana Mei na unti-unti ng nagigising mula sa mahimbing na pagtulog.Hindi alam ni Joana Mei kung isang oras or may isang araw na ba siyang nananatili dito pero isa lang ang alam niya, nag-aalala na sa kaniya si Arisson.She was unsettled for awhile hanggang sa isang matinis na boses ang nagpabalik sa kaniya sa ulirat.Nanlalaki ang mga mata na napatingin siya kay Brenda na malaki ang pagkakangisi sa kaniya."How's your stay?" Nang-uuyam na tanong nito.Umigting ang panga niya at ibayong galit ang naramdaman niya."Nasaan ako?" Ganting tanong niya imbes na sagutin ang tanong nito.Lumawak ang pagkakangisi nito, "what a cliche line," pang-aasar nito."Hayop ka Brenda, saan mo ako dinala!?" Pasinghal na tanong niya at nagsimula na siyang magwala sa kinauupuan niya.Nakita niya ang ngiting tagumpay na sumilay sa labi ng demonyong kaharap niya."Kung ako sa iyo ay hindi ko gag
Third person point of view"Nasaan si Joana Mei at Brent?" Inulit niya ang tanong niya dahil hindi ito sumagot sa nauna niyang tanong.Mag-iisang oras na sila dito sa may parking lot ng condominium pero hanggang ngayon ay nakatayo lang ito sa harapan niya at nakangisi.PAK!Dahil sa inis niya ay hindi na niya napigilan ang sarili na sampalin ito ng sobrang lakas dahilan para bumagsak ito at manghina. Wala sa bokabolaryo niya ang manakit lalo na ng babae pero para kay Joana Mei ay kahit ilang babae handa siyang saktan para lang maging ligtas ang fiance niya at ang baby nila sa sinapupunan nito.Sinamantala niya ang panghihina nito, binitbit niya ito at isinakay sa trunk ng kotse niya. "Fuck Arisson palabasin mo ako dito!!" Dinig niyang pagwawala ni Lauren kasabay ng malalakas na kalambog..Hindi niya pinansin ito naglakad siya papunta sa driver side at sumakay ng kotse.Bago paandarin ang kotse ay nag-chat siya sa mga magulang niya para sabihin kung saan siya maaaring puntahan at sina
Third person point of view"Nagawa mo ba yung utos ko? Nakuha mo ba si Joana Mei?" Magkasunod na tanong ni Brenda sa lalaking bagong dating lang.Napabuntong hininga ito at pagod na ibinagsak ang katawan sa malambot na sofa.Napasama ang tingin na ipinupukol ni Brenda sa pagiging carefree ng kaharap niya, kaya naman naisip niya na putulin na ito habang maaga pa."Sebastian, tinatanong kita kung nagawa mo ang inutos ko, nakuha mo ba si Joa-!" Natigil siya sa sinasabi niya ng biglang bumukas ng malakas ang pinto at iniluwa non ang dalawang lalaki at ang babae na matagal na kating-kati na siyang saktan.Sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Sebastian na nakangisi habang nakatingin sa kaniya."Unlike your friends man, mas magaling ako pagdating sa ganitong bagay," buong pagmamalaking anito.Napairap siya pero may katotohanan ang sinasabi nito kaya naman hinayaan nalang niya itong magyabang."Magaling dalhin ninyo ang babae na iyan sa basement at siguraduhin ninyo na hindi makakataka